Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP: Toprak Razgatlioglu - Πρώτο τεστ και πρώτοι χρόνοι με τη Yamaha YZR-M1 V4

Σύντομη η αρχική επαφή, στην πίστα του Aragon - Ο πολυπρωταθλητής θα αλλάξει και νούμερο τη νέα σεζόν
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

12/11/2025

Ο Toprak Razgatlioglu είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τη Yamaha V4 στην πίστα της Aragon σε καλές καιρικές συνθήκες, ενώ παράλληλα αποχαιρετά το αγαπημένο του νούμερο 54!

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Toprak δοκίμασε MotoGP μοτοσυκλέτα της Yamaha, καθώς αυτό είχε συμβεί και δύο χρόνια νωρίτερα στην πίστα της Jerez, όταν ήταν σε συζητήσεις με την ιαπωνική εταιρεία, που τότε δεν ευδοκίμησαν. Τώρα όμως ο Toprak έχει ήδη συνάψει συμβόλαιο με την Iwata για το 2026, και τώρα ο Τούρκος αναβάτης ολοκλήρωσε τους πρώτους του γύρους με τη νέα Yamaha YZR-M1 V4 (και όχι εκείνη με τον τετρακύλινδρο εν σειρά με την οποία αγωνίζονται φέτος Quartararo, Rins, Oliveira και Miller) στην πίστα της Aragon μαζί με τους αναβάτες εξέλιξης Augusto Fernandez και Andrea Dovizioso.

YAMAHA

Σημειώστε πως η Yamaha, πέρα από δυο στατικές φωτογραφίες ΔΕΝ έχει δώσει ΚΑΜΙΑ πληροφορία για τους χρόνους του El Turco, με τα εξειδικευμένα αγωνιστικά μέσα να παίρνουν τη σκυτάλη δίνοντας μας ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΥΣ χρόνους. Παίρνουμε λοιπόν τις αναφορές with a pinch of salt που λένε και οι Άγγλοι (με ελαφρύ σκεπτικισμό δηλαδή), χωρίς να υπάρχει αυτή τη στιγμή πουθενά 100% επιβεβαιωμένη πληροφορία.

Οι ανεπίσημες πληροφορίες αναφέρουν πως μετά από 30 γύρους στην πίστα, ο καλύτερος χρόνος του Toprak ήταν 1:49:176 και για να υπάρχει μία πιο καθαρή εικόνα, πρέπει να αναφέρουμε πως ο Marc Marquez σημείωσε χρόνο 1:45:704 στο Q2 του Ιουνίου στην ίδια πίστα με σαφώς πιο ζεστό καιρό, ενώ ο Fabio Quartararo είχε σημειώσει με την εν σειρά μοτοσυκλέτα της Yamaha, 1:48:488 στο FP1, 1:46:631 στο Q1, 1:47:814 στο sprint και 1:47:826 στον αγώνα.

Αυτό σημαίνει πως ο Toprak ήταν αρκετά πίσω σε χρόνους σε σύγκριση με τους αναβάτες που θα πρέπει να ανταγωνιστεί την επόμενη σεζόν, όμως πρέπει να αναφέρουμε εδώ πως η Yamaha V4 δεν είναι σε καμία περίπτωση στο επίπεδο της εν σειρά M1 και έτσι δεν μπορούμε ακόμα να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για τους χρόνους του Toprak, που πήρε απλά μία γεύση πριν το τεστ της Βαλένθια.

Τέλος, ο Toprak δεν θα μπορέσει να “φορέσει” στη σεζόν 2026 το αγαπημένο του νούμερο που είναι το “54”, καθώς αυτό είναι ήδη “καπαρωμένο” από τον Fermin Aldeguer. Οι πρώτες πληροφορίες θέλουν τον Τούρκο να έχει επιλέξει το νούμερο “7” που είχε όταν αγωνιζόταν στο παρελθόν στον θεσμό Yamaha R6 Cup.