Η αλήθεια των αριθμών του Rossi!

Απολαμβάνει πλήρη στήριξη από την Yamaha
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/7/2019

Μπορεί μέχρι σήμερα τα "πέτρινα χρόνια" για τον G.O.A.T. των MotoGP, τον Valentino Rossi, να ήταν η διετής θητεία του στην Ducati, αλλά η φετινή σεζόν δεν δείχνει να εξελίσσεται και πολύ καλύτερα γι' αυτόν. Ήδη, στον τελευταίο αγώνα του Assen συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την τελευταία φορά που ο Γιατρός είδε πρώτος την καρό σημαία και ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στον "Καθεδρικό" των GP. Είναι ένα στατιστικό που δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό για τον Rossi, ενώ τα τελευταία στοιχεία που προστίθενται κάθε άλλο παρά βελτιώνουν την κατάσταση. Στην ολλανδική πίστα είχε την τρίτη του κατά σειρά πτώση, τον τρίτο αγώνα που είχε μηδενική συγκομιδή βαθμών. Η εικόνα χειροτερεύει κι άλλο, αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι στον ίδιο αγώνα ο team mate του, Maverick Vinales, ήρθε πρώτος, ενώ το δορυφορικό Yamaha του Quartararo ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Όλος ο κόσμος των MotoGP ψάχνει να βρει τι είναι αυτό που δυσκολεύει τον Γιατρό, με πρώτο απ' όλους τον ίδιο τον Rossi.


Ο Ιταλός αναβάτης από την Tavullia δεν έκρυψε από το ξεκίνημα της σεζόν τον προβληματισμό του, σε ό,τι έχει να κάνει με το στήσιμο του Μ1, αλλά και με την απόδοση του κινητήρα. Μετά τα τελευταία αποτελέσματα, άρχισαν να ακούγονται όμως πιο έντονα οι φωνές της αμφισβήτησης. Πρόσφατα, λίγο μετά τον αγώνα του Assen, του τέθηκε ευθέως η ερώτηση: Μπορεί όλο αυτό να οφείλεται στον αναβάτη και όχι στην μοτοσυκλέτα; Ο ίδιος έδωσε μια διφορούμενη απάντηση, ότι μπορεί ναι, μπορεί και όχι. H ομάδα πάντως, δια στόματος του αφεντικού της, Lin Jarvis, εξέφρασε την απόλυτη στήριξή της στο πρόσωπο του Rossi. Πιο συγκεκριμένα, ο Jarvis δήλωσε στην ισπανική Marca ότι: "Τρεις αγώνες χωρίς κανέναν βαθμό είναι κάτι άσχημο, αλλά θα πρέπει να εξετάσουμε την κατάσταση προσεκτικά. Πιστεύουμε ότι στην Catalunya θα μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη (σ.σ. ήταν εκεί όπου στον δεύτερο γύρο ο Lorenzo πήρε παραμάζωμα τον Rossi μαζί με τους Vinales και Dovizioso). Ακόμη και στο Assen, δεδομένου του ρυθμού του, όχι την Παρασκευή ή το Σάββατο, αλλά την Κυριακή, η μοτοσυκλέτα δούλευε πολύ καλά. Επιτέλους ήταν σωστά ρυθμισμένη, αλλά έκανε ένα λάθος. Και το έκανε επειδή πίεσε ακριβώς λόγω του ότι η μοτοσυκλέτα του αύξησε τα περιθώρια. Το σημαντικό τώρα είναι να είμαστε μαζί του, να τον υποστηρίξουμε και να βρούμε μαζί έναν τρόπο συνεργασίας για τους επόμενους αγώνες". Επιπλέον, ο team manager της ομάδας είπε ότι ακόμη και μετά τα πρόσφατα αποτελέσματα, ο Rossi εξακολουθεί να είναι ο κορυφαίος αναβάτης της Yamaha, σε ό,τι αφορά την βαθμολογική κατάταξη. Τόνισε δε ότι η πίστη της ομάδας απέναντι στον Rossi παραμένει ακλόνητη και ότι πρέπει να δουλέψουν πιο σκληρά. "Πολλές φορές, όπως συνέβη και στο Assen, βρίσκουμε τις σωστές ρυθμίσεις την Κυριακή του αγώνα. Η αποστολή μας όμως είναι να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα από την Παρασκευή".


Πάντως, εάν θέλουμε να εξετάσουμε το ζήτημα από όλες τις πλευρές, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και τα στατιστικά στοιχεία, που μάλλον καταρρίπτουν τα περισσότερα επιχειρήματα των επικριτών του Rossi. Ως γνωστόν τα νούμερα δεν λένε ψέματα και κατ' επέκταση η εικόνα που σχηματίζουν δεν είναι τόσο μαύρη όσο βιάζονται πολλοί να την παρουσιάσουν, λέγοντας ότι ο Rossi διανύει τον κατήφορο της καριέρας του. Κατ' αρχήν σερί των τριών DNF είναι το πρώτο του από το 2011 που πήγε στην Ducati. Εκείνη ήταν η μακράν χειρότερη σεζόν της καριέρας του με μέσο όρο 8,17 βαθμών σε 17 αγώνες. Μέχρι στιγμής, αυτό το νούμερο τη φετινή χρονιά είναι στο 9.
Σε ό,τι αφορά την ταχύτητά του αρκεί να πούμε ότι στους πέντε πρώτους αγώνες –όπως επισημαίνει εύστοχα ένας από τους πλέον έγκριτους δημοσιογράφους των GP, ο Mat Oxley- ο μέσος όρος της απόστασης του Rossi από των πρώτο είναι 4,2 δευτερόλεπτα. Σίγουρα αυτή η διαφορά δεν χαρακτηρίζει έναν αργό αναβάτη… Αν το αναγάγουμε σε ποσοστό και με δεδομένο ότι ο νικητής αποδίδει στο 100%, τότε η απόδοση του Rossi ανέρχεται στο 99,8%, κάτι που αποδεικνύει ότι ο Rossi στα 40 του χρόνια, μόνο εκτός ρυθμού δεν βρίσκεται. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει δεν είναι ότι ο Valentino είναι αργός, αλλά οι κανονισμοί και οι περιορισμοί της Dorna έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί, επιτρέπουν πλέον σε όλους να είναι εξίσου ή περισσότερο γρήγοροι. Πριν από μια δεκαετία, η χρονική απόσταση ανάμεσα στους γρήγορους και τους πιο αργούς αναβάτες ήταν πολύ μεγαλύτερη. Για παράδειγμα, το 2009 ο Rossi με αυτή την διαφορά των 4,2 δευτερολέπτων θα είχε ανέβει στο βάθρο στους 11 από τους 17 αγώνες. Στον πρόσφατο αγώνα της Βαρκελώνης, είχε τον τέταρτο χρόνο στις κατατακτήριες δοκιμές και είναι πολύ πιθανό να είχε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα στον αγώνα. Ήταν η καλύτερη εκκίνησή του μετά τον αγώνα στο Austin όπου ξεκίνησε και τερμάτισε δεύτερος.


Τα δύο πραγματικά "μελανά" σημεία στην φετινή χρονιά, είναι το Mugello και το Assen, δύο από τις αγαπημένες του πίστες στο καλεντάρι των MotoGP. Στον εντός έδρας αγώνα της πατρίδας του, ο Rossi είχε δηλώσει ότι δεν είχε καλή αίσθηση από την μοτοσυκλέτα του, αλλά έναν γύρο πριν πέσει είχε σημειώσει χρόνο ταχύτερο από τον αναβάτη που ήταν επικεφαλής. Στην Ολλανδία, οι μηχανικοί του βρήκαν τελικά το σωστό σετάρισμα και το γυρολόγιό του είχε κατέβει ήδη στο 1:34.0 πριν πέσει και παρασύρει μαζί του τον Nakagami.
Τα παραπάνω στοιχεία λοιπόν, επιβεβαιώνουν ότι ο Rossi δεν έχει χάσει την ορμή και την ταχύτητά του και μετά και τα πρόσφατα ευρήματα στο Assen, ο Γιατρός θεωρεί ότι είναι εξαιρετικά θετικό το ότι υπάρχει αμέσως μετά ο αγώνας στο Sachsenring, όπου φιλοδοξεί να είναι πιο ανταγωνιστικός από την πρώτη μέρα κιόλας των ελεύθερων δοκιμών.

 

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.