MotoGP - Aprilia και Dell’Οrto συνεχίζουν την συνεργασία τους

Για δύο ακόμα χρόνια
Aprilia-Dell'Orto
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

12/9/2023

Η DellOrto, με αφορμή τον εορτασμό των 90 χρόνων από την ίδρυσή της, ανακοίνωσε τη συνέχεια της συνεργασίας της με την Aprilia Racing στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP, για δύο ακόμα χρόνια.

Η συνεργασία της DellOrto με την Aprilia στους αγώνες, βρίσκει τις ρίζες της στις εποχές των δίχρονων 125 και 250 στα MotoGP, ενώ συνεχίστηκε αργότερα στα WSBK με την RSV4, κατακτώντας τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα με τους Max Biaggi και Sylvain Guintoli. Από το 2015, όταν η Aprilia επανήλθε στον κόσμο των MotoGP, η συνεργασία αυτή επεκτάθηκε και στην κορυφαία κατηγορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού με μοτοσυκλέτα. Μάλιστα, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μία μοτοσυκλέτα, η οποία μαζί με την RC16 της KTM, αποτελούν αυτή την στιγμή τους κύριους αντιπάλους της παντοδύναμης Ducati, που τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί στα MotoGP.

Η DellOrto S.p.A. ξεκίνησε την λειτουργία της το 1933 ως “Società anonima Gaetano Dell'Orto e figli" (Gaetano Dell’Orto και υιοί), στην πόλη Seregno της επαρχίας της Brianza, στην Ιταλία, από τους γιούς του Gaetano, Luigi Piero και Giuseppe. Σύντομα, μεταφέρθηκε στην περιοχή Cabiate της ίδιας επαρχίας, όπου βρίσκονται τα κεντρικά της μέχρι και σήμερα. Το πρώτο προϊόν που κυκλοφόρησε με την επωνυμία της ήταν καρμπυρατέρ για μοτοσυκλέτες, ενώ λίγο πριν την έναρξη του 2ου Π.Π. η DellOrto είχε ξεκινήσει την κατασκευή αλουμινένιων καρμπυρατέρ, για αγωνιστική χρήση.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, η εταιρεία ξεκίνησε να κατασκευάζει τα καρμπυρατέρ πρώτης τοποθέτησης για λογαριασμό του Ομίλου Fiat και άλλων εγχώριων αλλά και ξένων κατασκευαστών. Τα πρώτα συστήματα ψεκασμού της DellOrto, τεχνολογία που κυριαρχεί στη σημερινή εποχή, έκαναν την εμφάνισή τους στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Έκτοτε η Dell’Orto ειδικεύεται στην κατασκευή καρμπυρατέρ, σωμάτων ψεκασμού, αντλιών καυσίμου, αισθητήρων, ηλεκτρονικών μονάδων διαχείρισης καυσίμου και πολλών ακόμη εξαρτημάτων, τόσο για δύο όσο και για τέσσερις τροχούς.

Το 2006, η DellOrto S.p.A θα επεκτείνει τις δραστηριότητές της εκτός Ιταλίας, εγκαινιάζοντας τις νέες της εγκαταστάσεις στην Ινδία, ξεκινώντας συνεργασίες με κατασκευαστές της εκεί αγοράς για την κατασκευή σωμάτων διαχείρισης καυσίμου. Το 2011, συνεχίζοντας την καλή της πορείας, η DellOrto S.p.A θα ανοίξει ένα τεχνολογικό και εμπορικό κέντρο στην Κίνα, το οποίο ειδικεύεται κυρίως στα ηλεκτρονικά καρμπυρατέρ για σκούτερ, παπιά και μοτοσυκλέτες μικρού κυβισμού.

Τα τελευταία δέκα χρόνια έχει έντονη παρουσία στα MotoGP, αποτελώντας από το 2012 τον βασικό προμηθευτή ECU για την κατηγορία Moto3, ενώ το 2019 συμμετείχε στο λανσάρισμα της κατηγορίας ηλεκτρικών μοτοσυκλετών MotoE με σκοπό την απόκτηση δεδομένων για την ηλεκτροκίνηση.

Θέλοντας να συνεχίσει την εξέλιξή της και ακολουθώντας το “ηλεκτρικό” ρεύμα της εποχής για βιώσιμη μικροκινητικότητα, ασχολήθηκε με την εξέλιξη για εμπορική χρήση μίας νέα μονάδας διαχείρισης ισχύος, για χαμηλής και μεσαίας απόδοσης ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, το 2019. Ένα χρόνο αργότερα, συνεργάστηκε με τις Energica, Octo Telematics και το Πανεπιστήμιο της Modena και Regio Emilia, για το project CEMP (Connected Electric Modular Powertrain), το οποίο αφορά στην εξέλιξη ενός προηγμένου ηλεκτροκινητήρα για scooter και άλλα μικρά οχήματα, με συνδεσιμότητα και με εξελιγμένα βοηθήματα αναβάτη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι 90 χρόνια μετά την ίδρυσή της, η DellOrto παραμένει μία 100% οικογενειακή επιχείρηση, με πρόεδρο τον Giuseppe DellOrtο, γιος ενός εκ των αρχικών ιδρυτών της επιχείρησης.

Ετικέτες

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους
From WSBK to MotoGP
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

From WSBK to MotoGP

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

From WSBK to MotoGP

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

From WSBK to MotoGP

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

From WSBK to MotoGP

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες  του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

From WSBK to MotoGP

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!

From WSBK to MotoGP