MotoGP Aragon: Ο Bagnaia είχε σήμερα όλες τις απαντήσεις!

Πρώτη νίκη στα MotoGP για τον Bagnaia
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/9/2021

Κατάφερε μία σειρά από πρωτιές σήμερα ο Bagnaia, να πάρει την πρώτη του νίκη στα MotoGP και μάλιστα από pole position που την κέρδισε κάνοντας ρεκόρ πίστας σε μία σεζόν που ακόμη δεν έχει κερδίσει άλλος Ιταλός μέχρι τώρα σε μία πίστα που η Ducati έχει να κερδίσει από την εποχή του Stoner! Κι όλα αυτά αποκρούοντας τον Marquez, έστω και αυτή την εκδοχή του Marquez που δεν έχει επανέλθει πλήρως.

Για όλους τους παραπάνω λόγους δεν είναι μία απλή νίκη για τον Bagnaia και σίγουρα δεν μπορούσε να είναι βέβαιο πως θα τα καταφέρει σήμερα, παρόλο που είχε τον ταχύτερο χρόνο εχθές.

Η εκκίνηση και οι πρώτοι γύροι ήταν και οι μόνοι με θέαμα στον αγώνα, μέχρι να περάσουμε την μέση του αγώνα και φυσικά στο τέλος με την καλύτερη μάχη του αγώνα. Ήταν βέβαιο πως η εκκίνηση θα μας έδινε μάχη αλλά αυτή δεν ήταν έντονη και δεν κράτησε και καθόλου. Γρήγορα δημιουργήθηκε ένα τρένο στο οποίο ο καθένας είχε την θέση του και λίγες αλλαγές ή προσπάθειες για προσπέραση γινόντουσαν μέχρι και την μέση του αγώνα. Ο Bagnaia πέρασε αμέσως μπροστά και δέχτηκε και την πρώτη προσπάθεια του Marquez να τον προσπεράσει χωρίς επιτυχία. Από εκείνη την στιγμή οι δύο τους δεν θα έμπαιναν σε μάχη μέχρι και τους τελευταίους γύρους, αν και στην πράξη ήταν «ψυχρός πόλεμος» με την ανάγκη του Bagnaia να μείνει μπροστά και του Marquez να μην τον αφήσει να ξεφύγει, να οδηγεί σε ένα τεράστιο κενό μέχρι και 4,5 δευτερολέπτων από τον τρίτο! Ο Bagnaia έκανε ταχύτερους γύρους αμέσως από την αρχή του αγώνα με τον Marquez κοντά του, κι αυτό λέει τα πάντα για την πραγματική μάχη που έδιναν ακόμη κι αν δεν υπήρχαν προσπεράσεις.

Πίσω τα πράγματα ήταν καλύτερα από πλευράς θεάματος αν και κανείς δεν θέλει να βλέπει τον Quartararo να πασχίζει να κρατήσει την θέση του αλλά αυτό ακριβώς έγινε μετά τους πρώτους γύρους όπου προσπαθούσε να ανέβει. Πολύ γρήγορα βρέθηκε να προσπαθεί να κρατηθεί με τους υπόλοιπους να τον προσπερνούν. Ο Miller ήταν τρίτος μέχρι και τον 11ο γύρο του αγώνα έχοντας πίσω του τον Aleix Espargaro και τον Mir ο οποίος είχε κάνει μία πολύ καλή εκκίνηση και έδωσε μετά μάχη να κρατηθεί στις πρώτες θέσεις του αγώνα. Με ένα λάθος του Miller που έχασε την γραμμή ανοίγοντας εκτός πίστας ο Aleix Espargaro πέρασε μπροστά και μαζί και ο Mir που πολύ γρήγορα βρέθηκε και τρίτος ξεμπερδεύοντας με την Aprilia αλλά χωρίς οπτική επαφή με τους δύο πρώτους.

Πίσω από τον Miller υπήρχε επίσης ένα μικρό κενό στο οποίο ήταν ο Martin αλλά βρέθηκε από νωρίς ο Binder όταν μαζί με τον Lecuona πέρασαν τον Quartararo σε μία στιγμή που δεν έδειξε ωραία για την Yamaha και τον πρώτο στην βαθμολογία του πρωταθλήματος. Αμέσως μετά ο Lecuona έκανε λάθος στο γνωστό εσάκι της Aragon, το ανάποδο της Laguna Seca και έχασε αρκετές θέσεις. Η επόμενη όμορφη στιγμή ήταν όταν ο Bastianini θέλησε να περάσει τον Quartararo. Έκανε δύο προσπάθειες που δεν πέτυχαν και αντί να αλλάξει προσέγγιση καταλήφθηκε από ανυπομονησία και άρχισε επιθέσεις με ρίσκο για τον ίδιο χάνοντας την γραμμή του και προσκαλώντας έτσι τον Nakagami στο παιχνίδι. Ο Quartararo βρέθηκε να παλεύει με δύο μοτοσυκλέτες και να κερδίζει προσωρινά με τον Bastianini να μένει πίσω από τον Nakagami και να δίνει μάχη να τον περάσει. Στο τέλος του αγώνα κατάφερε όχι μόνο να τον περάσει μαζί με τον Quartararo, αλλά να επικρατήσει και του Martin δίνοντας μάχη στο τέλος για να περάσει και τον Binder καταφέρνοντας να το πετύχει και αυτό, ανεβαίνοντας έτσι στην 6η θέση, την καλύτερη της καριέρας του! Καθόλου άσχημα ενώ τρέχει με προπέρσινη Ducati…

Μπροστά ο Marquez με τον Bagnaia έδιναν την σιωπηλή μάχη να οδηγούν στο όριο πράγμα που κράτησε πολύ μετά τον 15ο γύρο που ήταν η πρόβλεψη πως θα πέσει ο ρυθμός οδήγησης εξαιτίας της φθοράς των ελαστικών. Όλοι οι αναβάτες είχαν την μαλακή γόμα πίσω και την σκληρή εμπρός με εξαίρεση τον Zarco που μπροστά είχε την μεσαία.

Ο Marquez είχε αποφασίσει τα σημεία που θα έκανε την επίθεσή του στο τέλος του αγώνα και είχε πάρει τέτοια απόφαση που έκανε την ίδια προσπάθεια επτά φορές! Ήταν με διαφορά η καλύτερη μάχη του αγώνα από πλευράς θεάματος, που γινόταν ακόμη καλύτερη για όποιον τον είχε παρακολουθήσει όλο και είχε δει πως μέχρι εκείνη την στιγμή οι δυο τους ήταν στο όριο οδηγώντας απόλυτα συγκεντρωμένοι για να μην γίνει το λάθος και απομακρυνόμενοι από όλους τους άλλους. Και τις επτά φορές ο Bagnaia ήταν έτοιμος να πάρει την θέση του πίσω. Ήξερε τον Marquez και περίμενε πως θα κάνει την κίνηση αυτή, όπως είπε και ο ίδιος μπορεί ο Marquez να μην βρίσκεται στο 100% αλλά ήξερε πως θα κάνει την κίνηση και την περίμενε σε κάθε γύρο του αγώνα!

Από την πλευρά του ο Marquez το πρώτο πράγμα που ήθελε να πει, ήταν πως η σημερινή ημέρα είναι απάντηση σε όλα τα σχόλια που τον θέλουν «ξεγραμμένο, τελειωμένο» κτλ… Ο κόσμος βέβαια τώρα μαθαίνει να προσέχει πως εκφράζεται κατά τον δημόσιο λόγο στο internet και έχει πολύ δρόμο ακόμη μπροστά του, πάρα πολύ, οπότε αυτό δεν θα έπρεπε να απασχολεί τον Marquez. Ωστόσο μπορεί ακόμη να μην έχει τον ρυθμό που θα ήθελε αλλά σιγά – σιγά τον βρίσκει και η σημερινή ημέρα είναι χαρακτηριστική, όπως και το γεγονός πως προσπάθησε να περάσει παρόλο που έπεσε και τις δύο προηγούμενες ημέρες. Αν δεν προσπαθούσε τότε σίγουρα δεν θα ήταν ο Marquez που ξέραμε. Τέσσερις προσπάθειες στις στροφές 5 και 15 και δεν τα κατάφερε όμως με την επόμενη να πιέζει πολύ στα φρένα για να μείνει εμπρός, και ανοίγοντας γραμμή να χάνει μπόλικο χρόνο που δεν υπήρχε άλλη ευκαιρία για να μαζέψει ξανά την διαφορά. Μέσα στον αγώνα η Ducati είχε καλύτερη επιτάχυνση καλύπτοντας ταχύτερα τις ευθείες με τον Marquez να ψαλιδίζει την διαφορά αμέσως μετά και να στηρίζει την στρατηγική του για να περάσει τον Bagnaia σε αυτό το γεγονός, χωρίς όμως επιτυχία και σε μία φοβερή νίκη για τον Ιταλό.

Οι μόνες πτώσεις ήταν στον πρώτο κιόλας γύρο του Alex Marquez που έχει ξανά πέσει στο Aragon στην μεγάλη κατηγορία και του Dixon λίγο αργότερα που συμμετείχε «γεμίζοντας» την θέση στην ομάδα της Petronas.

Επόμενος τώρα αγώνας στο Misano, το επόμενο Σαββατοκύριακο…

Κατάταξη:
Pos.
Rider
Bike
Km/h
Time/Gap
1
Ducati
167.8
41'44.422
2
Honda
167.8
+0.673
3
Suzuki
167.5
+3.911
4
Aprilia
167.2
+9.269
5
Ducati
167.0
+11.928
6
Ducati
166.9
+13.757
7
KTM
166.9
+14.064
8
Yamaha
166.7
+16.575
9
Ducati
166.7
+16.615
10
Honda
166.7
+16.904
11
KTM
166.7
+17.124
12
Suzuki
166.6
+17.710
13
Honda
166.5
+19.680
14
KTM
166.3
+22.703
15
KTM
166.1
+25.723
16
Yamaha
166.1
+26.413
17
Ducati
166.0
+26.620
18
Aprilia
166.0
+27.128
19
Yamaha
165.7
+32.517
20
Ducati
165.2
+39.073
 
Yamaha
156.8
22 Laps
 
Honda
 
0 Lap

 

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.