MotoGP Αργεντινή: Τους έκλεισε την πόρτα στα μούτρα αλλά χορτάσαμε θέαμα

Εκπληκτική μάχη Yamaha-Ducati
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

31/3/2019

Μία από τις καλύτερες μάχες εταιριών μας έδωσε ο αγώνας της Αργεντινή, μιλώντας βέβαια για τις θέσεις από την δεύτερη και πίσω, και για τις τρεις Yamaha που εναντιώθηκαν εδώ στις τρεις Ducati. Γιατί μπροστά ο Marquez γύρισε τον διακόπτη και τους έκανε να φαίνονται πως οδηγούν στην Moto2, δίχως καμία υπερβολή. Θα ήταν πικρόγλυκα τα πράγματα για όλους στο τέλος και για την Yamaha περισσότερο, όμως η συντριπτική πλειοψηφία του αγώνα ήταν ένας πόλεμος της Yamaha και της Ducati.

Η αδυναμία των Ducati να κρατήσουν ταχύτητα μέσα στην στροφή και να πιέσουν στα απαιτητικά εσάκια, ισοσταθμιζόταν από την καταφανώς μικρότερη δύναμη των Yamaha στις ευθείες και τις εξόδους κρατώντας τον Dovizioso και τον Rossi σε μία διαρκή μάχη για όλο τον αγώνα! Μαζί με τον Rossi ο καλύτερος συμπολεμιστής για σήμερα, ήρωας της πάσας και δυνατή άμυνα, το πνευματικό του παιδί, ο Morbidelli! Ο αγώνας και αυτή η ξεκάθαρη μάχη της Yamaha με την Ducati θα ήταν πολύ διαφορετική και δεν θα ήταν καθόλου καθαρή, αν ο Crutchlow δεν δεχόταν μία ποινή που θα τον έστελνε να περάσει από την pit lane γιατί είχε μία άσχημη εκκίνηση. Το θέμα είναι πως αυτό το πρόβλημα το είδε μόνο η διοργάνωση στις κάμερες υψηλής ταχύτητας γιατί από έξω δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβεις πως υπήρχε ζήτημα εκκίνησης. Στο τέλος η καθαρότητα της μάχης θα δεχόταν νόθευση, αλλά πάμε από την αρχή.

Την χειρότερη εκκίνηση την έκανε ο Vinales που βρέθηκε από την πρώτη θέση να είναι τρεις θέσεις πίσω από τον Rossi ενώ ο Marquez θα άνοιγε μπροστά. Από εκείνη την στιγμή ο Marquez θα γύριζε σε έναν χρόνο που οι άλλοι ήταν ανίκανοι ακόμη και να πλησιάσουν. Περισσότεροι από τους μισούς γύρους ήταν χαμηλά μέσα στο 1.39 για τον Marquez με μόλις στον δεύτερο γύρο να εξαφανίζεται αν και η διαφορά ήταν από την δεύτερη στροφή του αγώνα. Δεν ασχολήθηκε ξανά κανείς μαζί του, πράγμα που είναι το πρόβλημα όσων γυρίζουν μισή πίστα μπροστά, ο κόσμος τους αφήνει και επικεντρώνεται στους πίσω. Περπατώντας θα τερμάτιζε ο Marquez με την διαφορά που θα έχτιζε, πίσω του όμως γινόταν ο κακός χαμός και το θέαμα δεν έλειπε καθόλου!

Έχοντας ο Rossi κρατηθεί στην εκκίνηση μπροστά ήταν βέβαιο πως δεν θα έμενε για πολύ εκεί, πιέζοντας από την πρώτη στιγμή τον Miller που μετά την περσινή επίδοση και τις προηγούμενες ημέρες φέτος, ήταν ένα από τα φαβορί για το βάθρο. Ο Vinales έμεινε πίσω αλλά γρήγορα ανέβηκε θέσεις, έφτασε και τον Rossi όμως δεν θα είχε εκείνη την σταθερότητα που χρειαζόταν.

Η αγωνία του αγώνα είχε κορυφωθεί για τις ομάδες πριν την εκκίνηση όταν βρέθηκαν να αλλάζουν ελαστικά την τελευταία στιγμή, βλέποντας την θερμοκρασία να ανεβαίνει. Τόσο η Ducati όσο και η Yamaha δεν ήταν σίγουρες για την καλύτερη επιλογή και ο Vinales ήταν ένας από εκείνους που άλλαξαν ελαστικά. Από εκείνη την στιγμή και μετά, οι πραγματικοί λόγοι που θα ήταν όλοι τόσο κοντά –και ο Marquez τόσο μακριά- δεν θα ήταν θέμα επιλογών της τελευταίας στιγμής αλλά των θεμελιωδών διαφορών και ζητημάτων που αντιμετωπίζει ο καθένας ξεχωριστά.

Είμαστε πλέον στον πέμπτο γύρο που ο Crutchlow εγκαταλείπει την διαμάχη και είναι η στιγμή που ο Rossi περνά τον Dovizioso αλλά ταυτόχρονα πίσω του ο Morbidelli προσπερνά τον Miller. Μία εκπληκτική σκηνή του δασκάλου με τον μαθητή, ο οποίος τον προσπέρασε στην αρχή του αγώνα σε ένα σημείο που δεν γινόταν αλλιώς, καθώς βρέθηκαν με διαφορά φάσης στην είσοδο της επόμενης στροφής. Δεν θα το επιχειρούσε ξανά μετά από άλλες δύο στροφές. Ο Rossi κάνει ένα λάθος προσπαθώντας να κρατήσει τα φρένα και να ακυρώσει το προβάδισμα της Ducati που ερχόταν με περισσότερο, αφήνοντας τον Dovizioso να περάσει μπροστά. Όμως αυτό σήμαινε πως απλά είχε διαβάσει την στροφή.

Από εκείνη την στιγμή και μετά θα έκλεινε την πόρτα ακόμη και μετά την 14η στροφή και θα κρατούσε την Ducati πίσω του. Ο Dovizioso κατάλαβε πως ο Rossi τον είχε διαβάσει –το είπε μόνος του μετά- και πως αν δεν έβρισκε τρόπο να εκμεταλλευτεί ακόμη περισσότερο το γκάζι της Ducati, δεν θα είχε την δυνατότητα για την δεύτερη θέση. Ετοιμαζόταν ολοένα και πιο νωρίς μέσα στην στροφή ώστε από την έξοδο να τα καταφέρει για την ευθεία και τελικά επικράτησε του Rossi εξαιτίας αυτής και μόνο της διαφοράς. Ο Rossi δεν είχε κανένα θέμα σε αυτό, ήξερε πως σε τρία σημεία της πίστας ήταν πολύ ταχύτερος από τον Dovizioso και πως απλά έπρεπε να μείνει εκεί μαζί του για τον τελευταίο γύρο. Δεν σταμάτησε λεπτό τις επιθέσεις από το τρίτο μέρος του αγώνα και μετά, καθώς σε όλο αυτό το διάστημα έπρεπε να φυλάσσει τα νώτα του από τους υπόλοιπους. Ο Miller δεν σταματούσε τις επιθέσεις με μόνο πλέον που κρατούσε άμυνα να είναι ο Mobideli. Η άλλη εργοστασιακή Yamaha δεν τα είχε καταφέρει να μείνει για πολύ μέρος αυτού του γρήγορου τρένου. Ο Vineles έχανε απόσταση, ο Petrucci βρέθηκε να είναι κι εκείνος ένα από τα βαγόνια και αργότερα μπήκε στο παιχνίδι για τον Vinales και ο Nakagami. Όχι όμως πριν από όλα αυτά να γίνει κάτι αναπάντεχο. Να εμφανιστεί ο Rins και η Suzuki που σε όλη την διάρκεια των δοκιμών αντιμετώπιζαν πρόβλημα ρυθμίσεων και δεν είχαν βρει τον τρόπο να είναι ανταγωνιστικοί, όταν πέρσι είχα ανέβει στο βάθρο. Όλα θα κούμπωναν για την Suzuki μετά την μέση του αγώνα, που ο Rins έκανε ένα σερί προσπεράσεων. Οι μάχες που έδωσε στις πίσω θέσεις απλά αναζωογόνησαν το φοβερό θέαμα που προσέφερε αυτός ο αγώνας. Ο Rins θα τους περνούσε όλους μέχρι και την τέταρτη θέση, κι αυτό γιατί στο τέλος, κι ενώ η Ducati ειδοποίησε τον Dovizioso πως έρχεται η Suzuki, οι χρόνοι του Dovi και του Rossi άρχισαν να κατεβαίνουν επιτέλους. Εκείνη την στιγμή της ειδοποίησης τέταρτος ήταν ο Petrucci και πέμπτος ο Rins με τον Vinales, τον Miller και τον Nakagami να παίζουν συγκρουόμενα. Ο Miller είχε ήδη κλαδέψει την κάμερα του Mobideli από νωρίς και ο Vinales ήταν σε θέση να το έχει δει γιατί ήταν πίσω… είχε δει επίσης πως η δορυφορική Ducati δεν αστειευόταν. Δεν είναι περίεργο που η ομάδα ενημέρωσε τον Dovizioso που ήξερε πως ο Rossi είναι κολλημένος πίσω του, να προσέχει την Suzuki. Βλέποντας τους χρόνους και από την στιγμή που εκείνους τους καθόριζε, ήξεραν πως αν έμπαινε ακόμη ένας στην μάχη οι πιθανότητες για εκείνου θα ήταν ακόμη πιο λίγες. Ο Dovizioso πήρε το μήνυμα και μαζί με τον Rossi άρχισαν να χτίζουν μία μικρή διαφορά όσο οι πίσω τρωγόντουσαν. Ο Morbidelli έδινε την μία μάχη μετά την άλλη σε έναν εξαντλητικό αγώνα, και για αυτό ο Vinales δεν του κράτησε κακία όταν τον κλάδεψε στον τελευταίο γύρο και έπεσαν και οι δύο μαζί. Ο Rossi μπροστά θα πανηγύριζε την δεύτερη θέση σαν να ήταν νίκη, ανεβαίνοντας ξανά εκεί για πρώτη φορά από τον Ιούλιο του 2018, όμως η Yamaha έχανε πολύτιμους πόντους ως ομάδα από ένα δικό της παιδί. Λίγα ήταν τα πράγματα που μπορούσε να κάνει βέβαια ο Morbidelli που για πολλούς γύρους έστριβε όχι με έναν, αλλά με άλλους δύο μαζί. Ήταν ένα λάθος εύκολο να γίνει στις συγκεκριμένες συνθήκες και με τον Vinales να χάνει κι εκείνος την γραμμή του, οπότε λίγα μπορείς να πεις για τον Morbidelli ιδιαίτερα από την στιγμή που κράτησε για ώρα τις επιθέσεις μακριά από τον Rossi.

Η δεύτερη θέση ήταν κάτι που χρειαζόταν η ομάδα της Yamaha με τον Rossi να μην μπορεί να κρύψει την χαρά και τον ενθουσιασμό του και ταυτόχρονα ο Dovizioso την απογοήτευσή του για τους χαμένους βαθμούς. Σε μία πίστα που παραδοσιακά η Ducati δεν περιμένει καλά αποτελέσματα, και θα έπρεπε να είναι χαρούμενος με την τρίτη θέση στο βάθρο…

Ένας εξαιρετικός αγώνας, ένας φανταστικός Marquez και μία γενικευμένη μάχη ανάμεσα σε Ducati και Yamaha με τελικό νικητή την Yamaha… Πολλοί απογοητευμένοι, με τον Crutchlow τον μεγαλύτερο από όλους που αυτή την στιγμή ακόμη μαλώνει με την διοργάνωση του αγώνα. Ο Lorenzo είχε άσχημη εκκίνηση και αντιμετώπιζε προβλήματα που τον άφησαν καθηλωμένο στο τέλος, ενώ αντίστοιχη απογοήτευση υπάρχει και για την KTM για το άσχημο συνολικό αποτέλεσμα, την στιγμή που ο Pol Espargaro είχε καταφέρει να προχωρήσει από την Q1 χωρίς όμως να δείξει μετά από αυτό άλλη πρόοδο. Ο αδερφός του όμως είχε μία εξαιρετική εμφάνιση με την Aprilia.

Μένουμε στην ήπειρο αυτή σε άλλη μία πίστα που κυριαρχεί ο Marquez, στο Τέξας, πριν περάσουμε σε Ευρωπαϊκό έδαφος…

ΘΕΣΗ
ΑΝΑΒΑΤΗΣ
ΜΟΤΟ
Km/h
ΧΡΟΝΟΣ/ΔΙΑΦ.
1
Honda
172.7
41'43.688
2
Yamaha
172.0
+9.816
3
Ducati
172.0
+10.530
4
Ducati
171.9
+12.140
5
Suzuki
171.8
+12.563
6
Ducati
171.8
+13.750
7
Honda
171.5
+18.160
8
Yamaha
171.3
+20.403
9
Aprilia
171.0
+25.292
10
KTM
171.0
+25.679
11
KTM
170.9
+25.855
12
Honda
170.8
+27.497
13
Honda
170.6
+31.398
14
Ducati
170.5
+32.893
15
KTM
170.4
+33.372
16
KTM
170.3
+35.545
17
Aprilia
170.1
+38.238
ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ
 
Yamaha
171.8
1 Lap
 
Yamaha
171.8
1 Lap
 
Suzuki
168.1
4 Laps
 
Ducati
170.7
10 Laps
 
Ducati
170.1
11 Laps
 
 
 
Ετικέτες

Βιογραφία Marc Marquez: «Στα 12 ήμουν τόσο μικροκαμωμένος που χρειάστηκαν οριακές πατέντες στη μοτοσυκλέτα»

«Η μητέρα μου ξεσκόνιζε τους γιατρούς για την ανάπτυξή μου»
Βιογραφία Marc Marquez: «Στα 12 ήμουν τόσο μικροκαμωμένος που χρειάστηκαν οριακές πατέντες στη μοτοσυκλέτα»
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/12/2025

Διαβάζοντας την βιογραφία του Marc Marquez, ανακαλύπτει κανείς μικρά σημεία με μεγάλη όμως σημασία, τόσο για το χτίσιμο ενός πρωταθλητή από πολύ νωρίς, όσο και για την νοοτροπία μίας ολόκληρης χώρας, κυρίως όμως για την προσήλωση της οικογένειας αποκλειστικά στους αγώνες και στην βελτίωση του μικρού αθλητή. Ο Marc εξιστορεί:

Είναι δεύτερη χρονιά στο τοπικό, ιδιαίτερα σημαντικό πρωτάθλημα της Κατανολονίας και είναι μόλις 12 ετών, αγωνιζόμενος στα 125 με την Honda RS125R. Την προηγούμενη χρονιά είχε ανέβει από τα 50 κυβικά στα 125 όπου νικητής ήταν τότε ο Pol Espargaro. Ο Marc τερμάτισε δεύτερος στην πρώτη του χρονιά με την RS125!

Σημειώστε εδώ πως ένα τοπικό πρωτάθλημα έβγαζε σε κάθε φουρνιά αναβάτες για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Την δεύτερη χρονιά του στο GP της Καταλονίας έχει ήδη την στόφα του πρωταθλητή, αλλά η μοτοσυκλέτα είναι το μεγάλο του πρόβλημα. Στην εκκίνηση δεν πατά κάτω παρά μόνο όταν κάθεται στραβά με το ένα πόδι, πράγμα που το δυσκολεύει και έτσι δεν γίνεται να φεύγει κάθε φορά πρώτος.

Η ομάδα του είχε ήδη προσθέσει βάρος στην μοτοσυκλέτα και δέρμα στην φόρμα του για να έχουν το ελάχιστο που απαιτείται όμως από πλευράς εργονομίας δεν είχαν καταφέρει πολλά.

Τότε ήταν που μπήκαν στην διαδικασία να κοντύνουν το μήκος του ρεζερβουάρ κατά 15 ολόκληρους πόντους, για να μπορεί να φτάσει τα κλιπόν ο Marc και να μην δυσκολεύεται στην οδήγησή του.

Τότε ήταν που τον απελευθέρωσαν κιόλας.

Δεν κέρδισε απλά το τοπικό Πρωτάθλημα Ταχύτητας Καταλονίας στην κατηγορία των 125 κυβικών το 2005, αλλά κατατρόπωσε τους υπόλοιπους καθώς σε ορισμένους αγώνες κέρδιζε με 20 δευτερόλεπτα διαφοράς!

Τερμάτιζε μισή πίστα εμπρός από τους υπόλοιπους που είχαν όλοι τους, μοτοσυκλέτες με την ίδια ιπποδύναμη!

Παράλληλα η μητέρα του είχε πάρει σβάρνα τους γιατρούς υποβάλλοντας τον Marc Marquez σε κάθε γνωστή ιατρική εξέταση της εποχής εκείνης ψάχνοντας τρόπους να τον κάνει να ψηλώσει περισσότερο. Δεν τα κατάφερε, έκανε όμως τον δικό της αγώνα.

Εκείνη η χρονιά που κόντυναν το ρεζερβουάρ της μοτοσυκλέτας ενώ της είχαν προσθέσει βάρος, απελευθερώνοντας τον Marc, ο μικρός αθλητής εκτός από πρωταθλητής Καταλονίας στα 125 κυβικά της Ταχύτητας, πήρε και τον τίτλο στο Supermotard στην κατηγορία των 85 κυβικών.

Ο άνθρωπος που έκοψε τα 15 εκατοστά, ήταν ο Emilio Alzamora, που λίγα χρόνια πριν ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής στα 125 και απόδειξη ότι δάσκαλοι μπορούν να γίνουν λίγοι, όχι όλοι και δεν εξαρτάται η καριέρα τους ως δάσκαλοι από το τι πώς οδηγούν οι ίδιοι.

Την επόμενη χρονιά, μόλις στα 13, ο Marc Marquez πήρε ξανά το πρωτάθλημα της Καταλονίας και ήταν έτοιμος για το Ισπανικό Πρωτάθλημα CEV, τον προθάλαμο για τα MotoGP. Εκείνη την χρονιά τερμάτισε 8ος και ήταν ο νεότερος αναβάτης.

Το πρόβλημα των κιλών παρέμενε.

Από την ηλικία των 11 ετών ο Marc Marquez ήταν μόλις 29 κιλά σταθερά!
Για αυτό και η μητέρα του είχε γυρίσει όλους τους γιατρούς της Ισπανίας ψάχνοντας εκείνον που θα βοηθούσε τον γιό της να κερδίσει βάρος!

Στο CEV ο Alzamora έπρεπε να βρει τρόπο να προσθέσει 21 κιλά έρμα στην μοτοσυκλέτα με τρόπου που θα διατηρεί την ευελιξία της!

Μόλις 15 ετών, μπαίνει στα MotoGP με τον Alzamora να πιέζει για να μην περιμένει μέχρι τα 16…

Ετικέτες