MotoGP Αργεντινή: Τους έκλεισε την πόρτα στα μούτρα αλλά χορτάσαμε θέαμα

Εκπληκτική μάχη Yamaha-Ducati
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

31/3/2019

Μία από τις καλύτερες μάχες εταιριών μας έδωσε ο αγώνας της Αργεντινή, μιλώντας βέβαια για τις θέσεις από την δεύτερη και πίσω, και για τις τρεις Yamaha που εναντιώθηκαν εδώ στις τρεις Ducati. Γιατί μπροστά ο Marquez γύρισε τον διακόπτη και τους έκανε να φαίνονται πως οδηγούν στην Moto2, δίχως καμία υπερβολή. Θα ήταν πικρόγλυκα τα πράγματα για όλους στο τέλος και για την Yamaha περισσότερο, όμως η συντριπτική πλειοψηφία του αγώνα ήταν ένας πόλεμος της Yamaha και της Ducati.

Η αδυναμία των Ducati να κρατήσουν ταχύτητα μέσα στην στροφή και να πιέσουν στα απαιτητικά εσάκια, ισοσταθμιζόταν από την καταφανώς μικρότερη δύναμη των Yamaha στις ευθείες και τις εξόδους κρατώντας τον Dovizioso και τον Rossi σε μία διαρκή μάχη για όλο τον αγώνα! Μαζί με τον Rossi ο καλύτερος συμπολεμιστής για σήμερα, ήρωας της πάσας και δυνατή άμυνα, το πνευματικό του παιδί, ο Morbidelli! Ο αγώνας και αυτή η ξεκάθαρη μάχη της Yamaha με την Ducati θα ήταν πολύ διαφορετική και δεν θα ήταν καθόλου καθαρή, αν ο Crutchlow δεν δεχόταν μία ποινή που θα τον έστελνε να περάσει από την pit lane γιατί είχε μία άσχημη εκκίνηση. Το θέμα είναι πως αυτό το πρόβλημα το είδε μόνο η διοργάνωση στις κάμερες υψηλής ταχύτητας γιατί από έξω δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβεις πως υπήρχε ζήτημα εκκίνησης. Στο τέλος η καθαρότητα της μάχης θα δεχόταν νόθευση, αλλά πάμε από την αρχή.

Την χειρότερη εκκίνηση την έκανε ο Vinales που βρέθηκε από την πρώτη θέση να είναι τρεις θέσεις πίσω από τον Rossi ενώ ο Marquez θα άνοιγε μπροστά. Από εκείνη την στιγμή ο Marquez θα γύριζε σε έναν χρόνο που οι άλλοι ήταν ανίκανοι ακόμη και να πλησιάσουν. Περισσότεροι από τους μισούς γύρους ήταν χαμηλά μέσα στο 1.39 για τον Marquez με μόλις στον δεύτερο γύρο να εξαφανίζεται αν και η διαφορά ήταν από την δεύτερη στροφή του αγώνα. Δεν ασχολήθηκε ξανά κανείς μαζί του, πράγμα που είναι το πρόβλημα όσων γυρίζουν μισή πίστα μπροστά, ο κόσμος τους αφήνει και επικεντρώνεται στους πίσω. Περπατώντας θα τερμάτιζε ο Marquez με την διαφορά που θα έχτιζε, πίσω του όμως γινόταν ο κακός χαμός και το θέαμα δεν έλειπε καθόλου!

Έχοντας ο Rossi κρατηθεί στην εκκίνηση μπροστά ήταν βέβαιο πως δεν θα έμενε για πολύ εκεί, πιέζοντας από την πρώτη στιγμή τον Miller που μετά την περσινή επίδοση και τις προηγούμενες ημέρες φέτος, ήταν ένα από τα φαβορί για το βάθρο. Ο Vinales έμεινε πίσω αλλά γρήγορα ανέβηκε θέσεις, έφτασε και τον Rossi όμως δεν θα είχε εκείνη την σταθερότητα που χρειαζόταν.

Η αγωνία του αγώνα είχε κορυφωθεί για τις ομάδες πριν την εκκίνηση όταν βρέθηκαν να αλλάζουν ελαστικά την τελευταία στιγμή, βλέποντας την θερμοκρασία να ανεβαίνει. Τόσο η Ducati όσο και η Yamaha δεν ήταν σίγουρες για την καλύτερη επιλογή και ο Vinales ήταν ένας από εκείνους που άλλαξαν ελαστικά. Από εκείνη την στιγμή και μετά, οι πραγματικοί λόγοι που θα ήταν όλοι τόσο κοντά –και ο Marquez τόσο μακριά- δεν θα ήταν θέμα επιλογών της τελευταίας στιγμής αλλά των θεμελιωδών διαφορών και ζητημάτων που αντιμετωπίζει ο καθένας ξεχωριστά.

Είμαστε πλέον στον πέμπτο γύρο που ο Crutchlow εγκαταλείπει την διαμάχη και είναι η στιγμή που ο Rossi περνά τον Dovizioso αλλά ταυτόχρονα πίσω του ο Morbidelli προσπερνά τον Miller. Μία εκπληκτική σκηνή του δασκάλου με τον μαθητή, ο οποίος τον προσπέρασε στην αρχή του αγώνα σε ένα σημείο που δεν γινόταν αλλιώς, καθώς βρέθηκαν με διαφορά φάσης στην είσοδο της επόμενης στροφής. Δεν θα το επιχειρούσε ξανά μετά από άλλες δύο στροφές. Ο Rossi κάνει ένα λάθος προσπαθώντας να κρατήσει τα φρένα και να ακυρώσει το προβάδισμα της Ducati που ερχόταν με περισσότερο, αφήνοντας τον Dovizioso να περάσει μπροστά. Όμως αυτό σήμαινε πως απλά είχε διαβάσει την στροφή.

Από εκείνη την στιγμή και μετά θα έκλεινε την πόρτα ακόμη και μετά την 14η στροφή και θα κρατούσε την Ducati πίσω του. Ο Dovizioso κατάλαβε πως ο Rossi τον είχε διαβάσει –το είπε μόνος του μετά- και πως αν δεν έβρισκε τρόπο να εκμεταλλευτεί ακόμη περισσότερο το γκάζι της Ducati, δεν θα είχε την δυνατότητα για την δεύτερη θέση. Ετοιμαζόταν ολοένα και πιο νωρίς μέσα στην στροφή ώστε από την έξοδο να τα καταφέρει για την ευθεία και τελικά επικράτησε του Rossi εξαιτίας αυτής και μόνο της διαφοράς. Ο Rossi δεν είχε κανένα θέμα σε αυτό, ήξερε πως σε τρία σημεία της πίστας ήταν πολύ ταχύτερος από τον Dovizioso και πως απλά έπρεπε να μείνει εκεί μαζί του για τον τελευταίο γύρο. Δεν σταμάτησε λεπτό τις επιθέσεις από το τρίτο μέρος του αγώνα και μετά, καθώς σε όλο αυτό το διάστημα έπρεπε να φυλάσσει τα νώτα του από τους υπόλοιπους. Ο Miller δεν σταματούσε τις επιθέσεις με μόνο πλέον που κρατούσε άμυνα να είναι ο Mobideli. Η άλλη εργοστασιακή Yamaha δεν τα είχε καταφέρει να μείνει για πολύ μέρος αυτού του γρήγορου τρένου. Ο Vineles έχανε απόσταση, ο Petrucci βρέθηκε να είναι κι εκείνος ένα από τα βαγόνια και αργότερα μπήκε στο παιχνίδι για τον Vinales και ο Nakagami. Όχι όμως πριν από όλα αυτά να γίνει κάτι αναπάντεχο. Να εμφανιστεί ο Rins και η Suzuki που σε όλη την διάρκεια των δοκιμών αντιμετώπιζαν πρόβλημα ρυθμίσεων και δεν είχαν βρει τον τρόπο να είναι ανταγωνιστικοί, όταν πέρσι είχα ανέβει στο βάθρο. Όλα θα κούμπωναν για την Suzuki μετά την μέση του αγώνα, που ο Rins έκανε ένα σερί προσπεράσεων. Οι μάχες που έδωσε στις πίσω θέσεις απλά αναζωογόνησαν το φοβερό θέαμα που προσέφερε αυτός ο αγώνας. Ο Rins θα τους περνούσε όλους μέχρι και την τέταρτη θέση, κι αυτό γιατί στο τέλος, κι ενώ η Ducati ειδοποίησε τον Dovizioso πως έρχεται η Suzuki, οι χρόνοι του Dovi και του Rossi άρχισαν να κατεβαίνουν επιτέλους. Εκείνη την στιγμή της ειδοποίησης τέταρτος ήταν ο Petrucci και πέμπτος ο Rins με τον Vinales, τον Miller και τον Nakagami να παίζουν συγκρουόμενα. Ο Miller είχε ήδη κλαδέψει την κάμερα του Mobideli από νωρίς και ο Vinales ήταν σε θέση να το έχει δει γιατί ήταν πίσω… είχε δει επίσης πως η δορυφορική Ducati δεν αστειευόταν. Δεν είναι περίεργο που η ομάδα ενημέρωσε τον Dovizioso που ήξερε πως ο Rossi είναι κολλημένος πίσω του, να προσέχει την Suzuki. Βλέποντας τους χρόνους και από την στιγμή που εκείνους τους καθόριζε, ήξεραν πως αν έμπαινε ακόμη ένας στην μάχη οι πιθανότητες για εκείνου θα ήταν ακόμη πιο λίγες. Ο Dovizioso πήρε το μήνυμα και μαζί με τον Rossi άρχισαν να χτίζουν μία μικρή διαφορά όσο οι πίσω τρωγόντουσαν. Ο Morbidelli έδινε την μία μάχη μετά την άλλη σε έναν εξαντλητικό αγώνα, και για αυτό ο Vinales δεν του κράτησε κακία όταν τον κλάδεψε στον τελευταίο γύρο και έπεσαν και οι δύο μαζί. Ο Rossi μπροστά θα πανηγύριζε την δεύτερη θέση σαν να ήταν νίκη, ανεβαίνοντας ξανά εκεί για πρώτη φορά από τον Ιούλιο του 2018, όμως η Yamaha έχανε πολύτιμους πόντους ως ομάδα από ένα δικό της παιδί. Λίγα ήταν τα πράγματα που μπορούσε να κάνει βέβαια ο Morbidelli που για πολλούς γύρους έστριβε όχι με έναν, αλλά με άλλους δύο μαζί. Ήταν ένα λάθος εύκολο να γίνει στις συγκεκριμένες συνθήκες και με τον Vinales να χάνει κι εκείνος την γραμμή του, οπότε λίγα μπορείς να πεις για τον Morbidelli ιδιαίτερα από την στιγμή που κράτησε για ώρα τις επιθέσεις μακριά από τον Rossi.

Η δεύτερη θέση ήταν κάτι που χρειαζόταν η ομάδα της Yamaha με τον Rossi να μην μπορεί να κρύψει την χαρά και τον ενθουσιασμό του και ταυτόχρονα ο Dovizioso την απογοήτευσή του για τους χαμένους βαθμούς. Σε μία πίστα που παραδοσιακά η Ducati δεν περιμένει καλά αποτελέσματα, και θα έπρεπε να είναι χαρούμενος με την τρίτη θέση στο βάθρο…

Ένας εξαιρετικός αγώνας, ένας φανταστικός Marquez και μία γενικευμένη μάχη ανάμεσα σε Ducati και Yamaha με τελικό νικητή την Yamaha… Πολλοί απογοητευμένοι, με τον Crutchlow τον μεγαλύτερο από όλους που αυτή την στιγμή ακόμη μαλώνει με την διοργάνωση του αγώνα. Ο Lorenzo είχε άσχημη εκκίνηση και αντιμετώπιζε προβλήματα που τον άφησαν καθηλωμένο στο τέλος, ενώ αντίστοιχη απογοήτευση υπάρχει και για την KTM για το άσχημο συνολικό αποτέλεσμα, την στιγμή που ο Pol Espargaro είχε καταφέρει να προχωρήσει από την Q1 χωρίς όμως να δείξει μετά από αυτό άλλη πρόοδο. Ο αδερφός του όμως είχε μία εξαιρετική εμφάνιση με την Aprilia.

Μένουμε στην ήπειρο αυτή σε άλλη μία πίστα που κυριαρχεί ο Marquez, στο Τέξας, πριν περάσουμε σε Ευρωπαϊκό έδαφος…

ΘΕΣΗ
ΑΝΑΒΑΤΗΣ
ΜΟΤΟ
Km/h
ΧΡΟΝΟΣ/ΔΙΑΦ.
1
Honda
172.7
41'43.688
2
Yamaha
172.0
+9.816
3
Ducati
172.0
+10.530
4
Ducati
171.9
+12.140
5
Suzuki
171.8
+12.563
6
Ducati
171.8
+13.750
7
Honda
171.5
+18.160
8
Yamaha
171.3
+20.403
9
Aprilia
171.0
+25.292
10
KTM
171.0
+25.679
11
KTM
170.9
+25.855
12
Honda
170.8
+27.497
13
Honda
170.6
+31.398
14
Ducati
170.5
+32.893
15
KTM
170.4
+33.372
16
KTM
170.3
+35.545
17
Aprilia
170.1
+38.238
ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ
 
Yamaha
171.8
1 Lap
 
Yamaha
171.8
1 Lap
 
Suzuki
168.1
4 Laps
 
Ducati
170.7
10 Laps
 
Ducati
170.1
11 Laps
 
 
 
Ετικέτες

M.Marquez-Ducati: Δίκοπο μαχαίρι η ανανέωση του συμβολαίου - Το σενάριο για Honda 

Κυριαρχία σαν της Ferrari με Michael Schumacher ονειρεύεται ο CEO, Claudio Domenicali
Marc Marquez - MotoGP - Ducati 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/12/2025

Η Ducati θα έχει τις υπηρεσίες του Marc Marquez για μία ακόμη σεζόν με το συμβόλαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή να λήγει στο τέλος της ερχόμενης σεζόν. Όμως από εκεί και πέρα το μέλλον του εννέα φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή με τους Ιταλούς είναι προς το παρόν αμφίβολο και εξαρτάται από το σχέδιο της Ducati για την επόμενη πενταετία.

Δεν είναι κάτι που θα παραδεχτεί ποτέ ανοιχτά το Borgo Panigale αλλά τα αποτελέσματα της σεζόν που μόλις τελείωσε δείχνουν ότι η Desmosedici GP25 εξελίχθηκε για να ταιριάζει στο οδηγικό προφίλ του Marquez, έπειτα και από τα "μαγικά" που έκανε το 2024 στη σέλα της GP23.

Πρώτο και μεγαλύτερο "θύμα" αυτής της στρατηγικής κατεύθυνσης ήταν ο αγνώριστος φέτος Pecco Bagnaia, ο οποίος ξαφνικά όχι μόνο έπαψε να είναι ανταγωνιστικός στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος αλλά πολλές φορές έδειχνε "χαμένος" στους αγώνες με ψυχολογία στο ναδίρ αφού δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες της GP25. Έτσι υπήρχαν φορές που τερμάτιζε πίσω όχι μόνο από όλες τις Ducati αλλά και από αναβάτες με σαφώς υποδεέστερες μοτοσυκλέτες, κάτι που δεν έγινε μόνο μία φορά φέτος. Στον Bagnaia που έχει συγκεκριμένο στιλ οδήγησης, το οποίο δύσκολα προσαρμόζεται στη μοτοσυκλέτα και πρέπει να γίνει το αντίθετο, η επιλογή αυτή της Ducati ήταν και περισσότερο εμφανής.

Από την άλλη ο Marquez με το πολύ επιθετικό στιλ οδήγησης του αλλά και την μοναδική ικανότητα να προσαρμόζεται και να παίρνει το 100% από μία μοτοσυκλέτα, πετούσε όλη τη σεζόν πάνω στην εργοστασιακή πρωτότυπη του Borgo Panigale: έκανε ρεκόρ, πήρε το πρωτάθλημα και ήταν μακράν ο καλύτερος αναβάτης με Desmosedici. 

O μόνος που μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και κοντά στον Marc ήταν ο αδερφός του Alex παρόλο που οδηγούσε την GP24, η οποία και αυτή με τη σειρά της δέχτηκε αναβαθμίσεις προς τη γενική κατεύθυνση που πήρε η Ducati για την GP25, με τις δύο μοτοσυκλέτες να έχουν επί της ουσίας μικρές διαφορές μεταξύ τους. 

Ο κύριος λόγος που ο Alex Marquez ήταν τόσο ανταγωνιστικός φέτος εντοπίζεται στο γεγονός ότι όλη τη χρονιά προπονούνταν μαζί με τον αδερφό του, με τον Marc να τον εμπιστεύεται απόλυτα και να τον βοηθά να εξελιχθεί και σαν αναβάτης, ενώ οι δυο τους μοιράζονται και δεδομένα τηλεμετρίας για την εξέλιξη της Ducati. 

Έτσι ο μικρός και αδιαμφισβήτητα ταλαντούχος Marquez, με τη βοήθεια και του αδερφού του, έκανε ένα άλμα στην απόδοσή του το 2025 και ήταν αυτός που κατάλαβε καλύτερα από όλους τους αναβάτες Ducati πώς θα εκμεταλλευτεί τη μοτοσυκλέτα του -με εξαίρεση τον Marc φυσικά.

Στη γιορτή που έκανε η Ducati στο εργοστάσιό της στο Borgo Panigale ο Claudio Domenicali δήλωσε στο moto.it για το προσωπικό στοίχημα που έχει βάλει με τον εαυτό του, να έχει δηλαδή η Ducati μια αντίστοιχη πορεία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με εκείνη που είχε η Ferrari στη Formula 1, όταν πήγε στο Maranello ο Michael Schumacher. Ο τεράστιος Γερμανός πιλότος, αν και ξεκίνησε να είναι σχεδόν άμεσα ανταγωνιστικός, χρειάστηκε να στρώσει πρώτα την ομάδα που χτίστηκε γύρω του -πήρε τέσσερα χρόνια- και έπειτα, στις αρχές του αιώνα, να κυριαρχήσει για μια ολόκληρη πενταετία μην αφήνοντας κανένα περιθώριο αντίδρασης στους αντιπάλους του και με τη Ferrari να έχει το καλύτερο μονοθέσιο.

Για τον Marquez δεν χρειάστηκε να περάσει καθόλου χρόνος αφού η Desmosedici ήταν ήδη η καλύτερη μοτοσυκλέτα στο Πρωτάθλημα. Ο προσωπικός στόχος του Domenicali δεν είναι για την επόμενη πενταετία, αλλά για εκείνη που τελειώνει την ερχόμενη σεζόν, πριν αλλάξουν οι κανονισμοί το 2027 με τις νέες πρωτότυπες των 850 κ.εκ. Έτσι του μένει μόνο ένα πρωτάθλημα ακόμη  για να φτάσει στα πέντε Αναβατών με Ducati, έπειτα από τα δύο του Bagnaia, εκείνο του Martin το 2024 και το φετινό του Marquez. 

Μια ομάδα όπως η Ducati πρέπει να βλέπει και μπροστά, στην επόμενη 5ετία και αυτός είναι ο όχι τόσο ευχάριστος πονοκέφαλος που έχει να διαχειριστεί ο Domenicali που θέλει τουλάχιστον να συνεχίσει σε αυτή τη ρότα η Ducati έχοντας στις τάξεις της εργοστασιακής ομάδας τον 9 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή, ο οποίος του χρόνου θα μπει στα 33 του χρόνια. 

Το 2027 θα ξεκινήσει από λευκό χαρτί για όλους και από τους πρώτους αγώνες θα φανεί ποια ομάδα -τεχνικό επιτελείο και αναβάτες- ήταν εκείνη που κατάλαβε και εκμεταλλεύτηκε καλύτερα του νέους κανονισμούς. Όπως έχει δείξει μάλιστα η ιστορία -και η πρόσφατη με την Ducati-, αν κάποια από αυτές τις ομάδες έχει καταφέρει να "βρει" κάτι που δεν το έχει βρει καμία άλλη, τότε η διαφορά θα είναι μεγάλη και θα πάρει πολύς χρόνος στους υπόλοιπους να κλείσουν το κενό. 

Αν η Ducati προχωρήσει στο μέλλον έχοντας μπροστάρη τον Marquez, που σημαίνει ότι θα ανανεώσει μακροχρόνια το συμβόλαιο μαζί του, τότε η GP27 θα προσαρμοστεί 100% στις απαιτήσεις του και αυτό δεν θα πάει πολύ καλά για όλους τους υπόλοιπους, με εξαίρεση ίσως τον αδερφό του. Να σημειωθεί ότι του χρόνου λήγει το συμβόλαιο και του Pecco Bagnaia, τον οποίο η Ducati θα ήθελε επίσης να κρατήσει στις τάξεις της. Όμως το μέλλον του δις Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Borgo Panigale δεν μοιάζει σίγουρο, ειδικά αν ξέρει ότι θα έχει ομόσταυλο τον Marc Marquez για 2-3 ακόμη χρόνια, ενώ και του Alex Marquez το συμβόλαιο λήγει του χρόνου με τη Gresini και το 2026 θα έχει και αυτός εργοστασιακή GP26. Σε αυτό υπολογίστε και ενδεχόμενο τραυματισμό του M.Marquez που θα αφήσει "εκτεθειμένη" την Ducati απέναντι στους άλλους κατασκευαστές στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.

Του χρόνου πολλά από τα πράγματα που έκαναν την Desmosedici να υπερτερεί έναντι των άλλων μοτοσυκλετών θα καταργηθούν βάσει των νέων κανονισμών με τις υπόλοιπες ομάδες να έχουν κλείσει λίγο την ψαλίδα. Πολύ περισσότερο η η Aprilia, η οποία, με τον "δεύτερο" αναβάτη της φέτος, Marco Bezzecchi (ουσιαστικά απών όλη τη χρονιά ο Jorge Martin), κυριάρχησε στους τελευταίους τέσσερεις αγώνες εκμεταλλευόμενος και την απουσία του Marc Marquez.

Ο Domenicali γνωρίζει πολύ καλά ότι τον M.Marquez θα προσεγγίσουν και άλλες ομάδες το 2026, με πιο ισχυρό δέλεαρ τη Honda που θα τον ήθελε ξανά κοντά της, ενώ και ο ίδιος δεν θα έλεγε όχι στους Ιάπωνες. Με τη Honda Marquez έχει ιδιαίτερη σχέση λόγω όλων αυτών που έχουν πετύχει μαζί αλλά και για τη στάση της Honda τα δύσκολα χρόνια των τραυματισμών του. Εφόσον η μοτοσυκλέτα είναι ανταγωνιστική, όχι απαραίτητα κορυφαία ο Marquez θα μπορούσε να επιστρέψει.

Κατά τη γιορτή στο Borgo Panigale, ο Domenicali ανέφερε ότι θα πρέπει να κάνουν μια εκτίμηση για το μέλλον του Marquez στην Ducati, ενώ τόνισε ότι και ο Pecco βρίσκεται μαζί τους μεγάλο διάστημα και έχει προσφέρει πολλά στην ομάδα, οπότε αυτό κάνει πιο δύσκολη την απόφασή τους, στην οποία θα φτάσουν πιο κοντά την ερχόμενη άνοιξη. 

Ο Marquez έκανε επίσης δηλώσεις για το μέλλον του στην Ducati, λέγοντας ότι από τη δική του πλευρά υπάρχει 80% πιθανότητα να ανανεώσει με τους Ιταλούς, ωστόσο, την απόφαση θα την πάρει τη νέα χρονιά, αφού βρει χρόνο να ξεκουραστεί. 

Δύσκολη η απόφαση για την Ducati αφού δύσκολα θα βρεθεί άλλος αναβάτης, εκτός από τον Alex, ως team mate του Marc, ενώ χωρίς τον M.Marquez στις τάξεις της τα δεδομένα αλλάζουν δραστικά για το "άγνωστο" 2027 τη χρονιά που θα ήταν καλό να έχεις το Μυρμήγκι πάνω στη μοτοσυκλέτα σου, ακόμη και στα 34 του.