MotoGP Austria: Νίκη από τον ουρανό για Binder

Αγώνας με φοβερή αρχή και τέλος
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/8/2021

Αγώνας με φοβερή αρχή, όπως ακριβώς ήταν η χθεσινή πρόβλεψη και με ένα ακόμη πιο φοβερό τέλος μιας και η βροχή τελικά δεν κρατήθηκε και έφερε τους πίσω μπρος και τα πάνω, κάτω.

Κυρίως όμως ανέδειξε το τεράστιο σθένος του Binder, όταν έχοντας φτάσει το γκρουπ των πρώτων τους είδε να στρίβουν όλοι μαζί στην pitlane μόλις 5 γύρους πριν το τέλος κι εκείνος κρατήθηκε και έμεινε στην πίστα κάνοντας πατινάζ κανονικό στην μισή διαδρομή!

Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς κι αν αγώνας είχε λίγα μέτρα παραπάνω θα τον είχε περάσει ο Bagnaia που στο μεταξύ κάλυψε την απόσταση με τα βρόχινα ελαστικά, αλλά όχι, ο Binder οδηγώντας με τον τρόπο που πατά η γάτα στις νερολακούβες, αργά και προσεκτικά, πήρε μία φοβερή νίκη με το τεράστιο ρίσκο να αποδίδει.

Ξεκινήσαμε με μία φοβερή εκκίνηση από τον Martin που έκανε την διαφορά και έστριψε πρώτος. Επίσης τα κατάφερε ο Quartararo να παλέψει με τις Ducati αλλά ένα γλίστρημα στην έξοδο της πρώτης στροφής τον στέλνει ανοικτά και μαζί παρασέρνει και τον Zarco χάνοντας και οι δύο στιγμιαία την θέση τους.

Ο Bagnaia μπαίνει δεύτερος ο Zarco τρίτος και πίσω του ο Quartararo ακολουθούμενος από τον Marquez για να ξανά αλλάξουν τα πράγματα στην τρίτη στροφή. Ο Rins γλιστρά και πατώντας εκτός πίστας εξαφανίζει και κάθε πιθανότητα να βρεθεί στο προσκήνιο.

Οι επόμενες στροφές, όπως και οι πρώτοι γύροι, έχουν φοβερό θέαμα καθώς την στιγμή ακριβώς που βγαίνει η λευκή σημαία γιατί αρχίζει να ψιχαλίζει ο Martin μένει πίσω και ο Bagnaia περνά μπροστά. Ο Quartararo αμέσως επιτίθεται στον Martin και μαζί με τον Zarco και τον Marquez κάνουν ένα γκρουπ πίσω από τον πρώτο παλεύοντας όλοι για την δεύτερη θέση.

Ο δεύτερος γύρος βρίσκει τις τρεις Ducati εμπρός με τον Marquez τέταρτο και τον Quartararo να ακολουθεί έχοντας πίσω του τον Miller και τον Mir στην έβδομη θέση. Ο Miller περνά μπροστά και ο Quartararo αφήνει για λίγο τον Marquez μόνο του απέναντι στις Ducati. Όσο η βροχή απειλεί να αλλάξει τον αγώνα, τόσο ο Martin δεν πιέζει να φτάσει τον Bagnaia και ο Zarco είναι δεύτερος στον τρίτο γύρο με τον Marquez πίσω του, όμως πριν μπούμε στον τέταρτο γύρο ο Marquez περνά κιόλας δεύτερος με τον Bagnaia να είναι 0.345 μπροστά του και τους υπόλοιπους μαζί μέχρι και τον πέμπτο Quartararo με μισό δευτερόλεπτο κενό. Ο Marquez είναι ο μόνος οδηγός με μαλακή γόμα πίσω περιμένοντας την βροχή να διακόψει τον αγώνα, βάζοντας έτσι στόχο να εκμεταλλευτεί το ελαστικό όσο περισσότερο μπορεί. Από το γκρουπ των πρώτων είναι όλοι hard-medium με τον Mir να είναι ο μόνος στην δεκάδα με medium-medium μία επιλογή που έκανε μόνο αυτός με τον Rins και τον Alex Marquez.

Η βροχή όμως αποσύρει την απειλή της, τουλάχιστον προσωρινά και έτσι ο Martin κάνει και πάλι την επίθεσή του. Περνά τον Marquez και κυνηγά από κοντά τον Bagnaia. Ο Marquez αντεπιτίθεται αλλά ένα λάθος στα φρένα φέρνει στην αρχή του 7ου γύρου τον Quartararo να περνά μπροστά και ο Marquez με τον Martin να παλεύουν στον πίσω τροχό του σε μία πολύ όμορφη στιγμή από πλευράς θεάματος. Για λίγο ο Martin ήταν τρίτος αλλά ο Marquez πέρασε ξανά στην θέση του βάθρου και άρχισε να κυνηγά τον Quartararo. Όλα αυτά οδήγησαν να δημιουργηθεί ένα γκρουπ των πρώτων 5 που ξεχώριζε σιγά – σιγά από τους πίσω και κυρίως από την δυάδα Miller και Mir. Ο Mir προσπαθούσε να περάσει με κάθε τρόπο αλλά ο Miller δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όταν τελικά τα κατάφερε έκανε κι αμέσως την διαφορά.

Είμαστε όμως ακόμη στον 7ο γύρο όταν ο Bastianini εγκαταλείπει τον αγώνα γιατί οδηγούσε με το φαιρινγκ ξεβιδωμένο, το οποίο και απογειώθηκε φεύγοντας από την μοτοσυκλέτα του, ευτυχώς χωρίς να τραυματίσει κανέναν.

Ο Bagnaia ξανά έχτισε την μικρή διαφορά που είχε από τον Quartararo με τον Marquez να περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία, έφτασαν να ξεχωρίσουν όμως κοντά στο 1,5 δευτερόλεπτο και προσπέραση δεν υπήρχε, όταν δυστυχώς για την μάχη του πρωταθλήματος, ο Zarco πέφτει στην 9η στροφή του 19ου γύρου από απώλεια πρόσφυσης εμπρός. Στον επόμενο γύρο ο Marquez δημιουργεί την ευκαιρία που ήθελε, πιέζει τον Quartararo στα φρένα της 3ης στροφής και τον αναγκάζει να κάνει το λάθος και να βγει εκτός γραμμής. Περνά μπροστά στον 20ο γύρο και αμέσως αρχίζει να μειώνει την απόσταση από τον Bagnaia.

Με ελάχιστους γύρους να παραμένουν περιμένουν την επίθεση του Marquez στον Bagnaia με τον Oliveira να πέφτει στον 23ο γύρο και τον Binder να λαμβάνει την πρώτη του προειδοποίηση. Τότε ήταν που άρχισαν να βγαίνουν οι σημαίες για την βροχή. Ο Miller με τον Rins βγαίνουν να αλλάξουν μοτοσυκλέτες, που είναι περίεργο για τον Miller να αλλάζει από τους πρώτους σε βρόχινα, όσο οι υπόλοιποι αρχίζουν να ρίχνουν ρυθμό αλλά ταυτόχρονα να παλεύουν και για την θέση με τον Martin να περνά τον Quartararo. Ο Bagnaia γλιστρά και ανοίγει την γραμμή του, ο Marquez περνά εμπρός και ταυτόχρονα έρχεται o Martin να περάσει δεύτερος αλλά μαζί του είναι και ο Quartararo, στρίβουν όλοι μαζί και αρχίζουν να αλλάζουν θέσεις πίσω από τον Marquez που μένει πρώτος. Ο Quartararo σηκώνει το χέρι του και μαζί και ο Mir λες και είμαστε σε κάποιο τοπικό πρωτάθλημα, κυρίως για να πουν στους υπόλοιπους «αφήστε τα αυτά, πάμε όλοι μέσα». Όπως και γίνεται. Ο Marquez πρώτος και πίσω του ο Bagnaia με τον Martin, τον Quartararo και τον Mir μπαίνουν στην pit lane. Ο Binder μένει έξω όμως και πολύ πίσω του ο Aleix Espargararo.

Από εκεί και πέρα ξεκινά ο τεράστιος αγώνας του Binder με την τύχη, μιας και όπως ο ίδιος είπε «κάποιος με κράτησε εκεί έξω όρθιο». Πέφτει η θερμοκρασία στα ελαστικά, πέφτει και στους δίσκους και στο τέλος δεν έχει ούτε πρόσφυση από τα ελαστικά, ούτε και φρένα όμως! Βγαίνει εκτός ορίων της πίστας και λαμβάνει μία ποινή 3 δευτερολέπτων που δεν είναι όμως αρκετή για να αλλάξει το αποτέλεσμα! Για λίγο ο Rossi είχε βρεθεί τρίτος, τον πέρασε ο Lecuona και μετά έφτασαν οι αναβάτες που είχαν αλλάξει σε βρόχινα. Με το που βγαίνουν από την pit lane ο Quartararo χάνει τα φρένα και ο Marquez πέφτει από χαμένη πρόσφυση εμπρός και ξανά μπαίνει όμως στον αγώνα όσο η βροχή αρχίζει και γίνεται δυνατή με τον Binder να κάνει πραγματικά θαύματα.

Φτάνουν όμως στο τελευταίο ακριβώς γύρο ο Bagnaia με τον Martin και περνούν όλους όσους δεν είχαν αλλάξει ελαστικά, σαν σταματημένους. Ο Binder έχει προλάβει όμως και τερματίζει σε μία μεγάλη νίκη για την KTM, μέσα στην αγαπημένη της πίστα με τις Ducati να γεμίζουν το υπόλοιπο βάθρο και τον Mir τέταρτο. Η βροχή που περίμενε ο Marquez πως θα ερχόταν στην μέση του αγώνα, ήρθε στο τέλος και έφερε τα πάνω – κάτω, αλλά ταυτόχρονα ανέδειξε και το σθένος του Binder που κατάφερε να μείνει όρθιος και να πάρει μία μεγάλη νίκη.

Θέση
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Km/h
Διαφ.
1
KTM
178.0
40'46.928
2
Ducati
177.1
+9.991
3
Ducati
177.0
+11.570
4
Suzuki
176.9
+12.623
5
Ducati
176.8
+14.831
6
KTM
176.7
+14.952
7
Yamaha
176.6
+16.650
8
Yamaha
176.6
+17.150
9
Honda
176.6
+17.692
10
Aprilia
176.5
+18.270
11
Ducati
176.0
+25.144
12
KTM
176.0
+25.193
13
Honda
176.0
+25.603
14
Suzuki
175.6
+30.642
15
Honda
175.3
+35.459
16
Honda
174.9
+40.384
17
Yamaha
174.1
+52.950
 
KTM
182.1
6 Laps
 
Ducati
167.0
10 Laps
 
Ducati
172.4
22 Laps

 

Ετικέτες

MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες