MotoGP Κατάρ τεστ: Καμία αλήθεια στα νούμερα!

Χωρίς ταχύτερο χρόνο, εκείνος με την καλύτερη εμφάνιση στις δοκιμές…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2018

Οι πόλεμοι στην αρχαιότητα είχαν κάτι το ξεχωριστό, είχαν μία μακρά προετοιμασία, κάτι που μάλιστα συνέβαινε μέχρι και τον προηγούμενο αιώνα σε μικρότερη κλίμακα, όπως μαθαίνουμε από τους ιστορικούς όταν «κλέφτες κι αμαρτωλοί» επί μέρες αντάλλασσαν λόγια πριν πέσει η πρώτη τουφεκιά. Οι στρατοί στην αρχαιότητα παρατάσσονταν επί μερόνυχτα πριν την μάχη, που η έναρξή της ήταν λίγο έως πολύ προκαθορισμένη και δεν γίνεται κανείς να μην αναγνωρίσει ακριβώς το ίδιο και στο πρώτο στάδιο των MotoGP, ιδιαίτερα σε μία τόσο «πολεμική» σεζόν, όπως αυτή που ετοιμάζεται να ξεκινήσει! Οι ομάδες παρατάσσονται, ετοιμάζονται και μετρούν τον «εχθρό», μελετούν τα νέα του εφόδια, αναδιοργανώνονται κι ανασυντάσσονται αναλόγως, σε μία πυρετώδη διαδικασία που κατά διαστήματα είναι η πιο έντονη που θα υπάρχει σε όλη τη σεζόν. Μία παραδοσιακή λοιπόν, πολεμική πρακτική…

Τώρα στο Qatar η τελευταία πράξη της οριστικής παράταξης πριν την έναρξη της μάχης έχει μόλις δοθεί, και σε δεκαπέντε μέρες θα ξεσπάσει πιο έντονη από ποτέ, χωρίς κανένας να έχει αναδειχθεί ως απόλυτος διεκδικητής, αν και ξεχωρίζουν ο Marquez και κυρίως ο Dovizioso. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις για το τεστ του Qatar, και ταυτόχρονα το πιο συνηθισμένο των ημερών, είναι να βλέπεις ποιος έχει τον ταχύτερο χρόνο. Ίσχυε το ίδιο και στην Ταϊλάνδη που οι ομάδες έψαχναν και την πίστα ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα, και ισχύει εξίσου και στο Qatar, που οι ταχύτεροι χρόνοι έγιναν από αναβάτες που δεν είχαν καμία απολύτως σταθερότητα. Πρώτη μέρα Maverick Vinales, δεύτερη Andrea Iannone, τρίτη Johann Zarco, και οι τρείς τους ταυτόχρονα γρήγοροι και εξίσου αργοί όμως, με σκαμπανεβάσματα απόδοσης. Και είναι κάτι ακόμα που δεν μπορούν να δείξουν οι χρόνοι, ποιος είναι εκείνος ο αναβάτης που ολοκληρώνει καλύτερα το πρόγραμμα της ομάδας για κάθε συγκεκριμένη ημέρα. Και μάλιστα αυτό είναι κάτι έτσι κι αλλιώς θολό, αφού φυσικά κανείς δεν γνωρίζει πάνω σε τι ακριβώς εργάζεται κάθε ομάδα, και το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να διεξαχθεί, είναι από το ρεπορτάζ των pit, παρατηρώντας τις αντιδράσεις τους, βλέποντας τον τρόπο εργασίας, συλλέγοντας μία σειρά από διαφορετικές λεπτομέρειες.. Με βάση μία τέτοια παρατήρηση, είναι ο Marquez που τόσο από πλευράς σταθερότητας ρυθμού, όσο κι από την παρουσία της ομάδας, έδειξε πως η δοκιμή στο Qatar εξελίχθηκε πολύ καλύτερα για τον ίδιο, απ’ ότι για οποιονδήποτε από τους παραπάνω, κι ας ήταν έβδομος στους συνδυασμένους χρόνους!

Στην κορυφή όμως του τριημέρου, κι ένα από τα φαβορί της σεζόν που χαρακτηρίζεται από αυτή ακριβώς την έλλειψη των φαβορί, πρέπει να τοποθετηθεί ο Dovizioso. Για όσους μιλούν στις δοκιμές μονάχα για χρόνους, ο Dovizioso ήταν δεύτερος την Πέμπτη και την Παρασκευή και τρίτος το Σάββατο, πράγμα που φανερώνει μία σταθερότητα και μάλιστα τον κάνει να ξεχωρίσει έτσι κι αλλιώς, την στιγμή που ο Vinales για παράδειγμα που είχε τον ταχύτερο χρόνο της πρώτης ημέρας, έχασε σε ρυθμό την επόμενη και για το σύνολο σχεδόν και της τελευταίας που επανήλθε. Ο Dovizioso όμως εκτός από καλό ρυθμό, είχε κάτι πιο σημαντικό που παραβλέπεται γιατί δεν αποτιμάται με νούμερα, έδειχνε ήρεμος και συγκεντρωμένος, δουλεύοντας στο πρόγραμμα της ομάδας του.. Κι αν θέλει κανείς να βγάλει έτσι έναν «νικητή» για την τελευταία δοκιμή των MotoGP, τότε αυτός θα πρέπει να είναι ο τρίτος αναβάτης των συνδυασμένων χρόνων του τριημέρου, ο Dovizioso! Με τον Marquez να ακολουθεί σε αυτή την άτυπη ανάδειξη των δοκιμών, που δεν πρέπει ωστόσο να δημιουργεί καμία προσδοκία ούτε για τον πρώτο αγώνα, ούτε και για το πρωτάθλημα. Μην πάμε μακριά, θυμηθείτε το περσινό, ένα από τα πιο απρόβλεπτα στην σύγχρονη ιστορία των MotoGP, την στιγμή που φέτος ξεκινάμε με ένα από τα πιο ανταγωνιστικά.

Όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν δείξει πως έχουν την δυνατότητα να είναι στην κορυφή της βαθμολογίας, και ταυτόχρονα έχουμε γεμίσει μία σειρά από αναβάτες δορυφορικών που είτε ονειρεύονται το ίδιο (και μπορούν) όπως ο Zarco, είτε είναι παραπάνω από βέβαιο πως τουλάχιστον σε κάποιους αγώνες θα ανακατέψουν την τράπουλα με τρόπο απρόσμενο.

Στην ίδια βάση με τα παραπάνω λοιπόν, τι να πει κανείς για τον Crutchlow; Που ήταν τέταρτος στους συνδυασμένους χρόνους αλλά έχοντας αναλάβει εδώ και χρόνια –άτυπα στην αρχή και με παράπονο από τον ίδιο, ωστόσο επίσημα πλέον- την εκρηκτική θέση του αναβάτη εξέλιξης του HRC, ολοκλήρωσε ένα τριήμερο προσφέροντας σημαντική βοήθεια. Ο Crutchlow είχε πολύ γρήγορο ρυθμό για μία σειρά που προσομοιάζει το πρώτο μισό του αγώνα, και βοήθησε να κατανοήσει καλύτερα η Honda το πρόβλημα που αντιμετώπιζε και ο Marquez με μειωμένη πρόσφυση εμπρός. Τελείωσαν τις δοκιμές έχοντας μία πιο σαφή ιδέα για το τι χρειάζεται να γίνει μπροστά, τώρα που ακόμα ένας αναβάτης ήταν σε αυτό τον ρυθμό…

Όλα αυτά δείχνουν πως το συμπέρασμα από τις δοκιμές πρώτα βγαίνει δύσκολα, κι έπειτα δεν γίνεται να αποτελέσει μπούσουλα για την σεζόν. Ο εκπληκτικός Zarco ήταν πέρσι εδώ, σε αυτή την πίστα, που έκανε την καλύτερη δυνατή εμφάνιση που θα μπορούσε, οδηγώντας τον αγώνα μέχρι και με ένα δευτερόλεπτο διαφορά, δείχνοντας πως όχι μόνο του ταιριάζει η πίστα, αλλά και η μοτοσυκλέτα και μία θέση στο βάθρο. Λίγο αργότερα θα έπεφτε, αλλά τίποτα από τα παραπάνω δεν γινόταν να αναιρεθεί. Έτσι και τώρα, με μία σύντομη πολύ προσπάθεια, έδειξε ότι μπορεί να είναι ο ταχύτερος όλων, όχι όμως σε διάρκεια. Τουλάχιστον όχι σε αυτή την πίστα, με βάση το τριήμερο και το γεγονός πώς ούτε πέρσι ολοκλήρωσε έναν αγώνα.

Γενικότερα η Yamaha πλέει σε φουρτουνιασμένο πέλαγος που την φέρνει μία πάνω, μία κάτω. Rossi και Vinales καβαλάνε ψηλά κύματα που τους μεταφέρουν στην κορυφή, αλλά αμέσως μετά ξανά κυλούν το ίδιο χαμηλά με πριν. Τόνισε το ίδιο σε αντίστοιχο τόνο ο Rossi, λέγοντας πως η αρχή αυτής της σεζόν είχε –έχει- υπερβολικά σκαμπανεβάσματα.. Ο Vinales ολοκλήρωσε τις δοκιμές στο Qatar με την ίδια μοτοσυκλέτα που ξεκίνησε την πρώτη ημέρα που είχε την καλύτερη επίδοση, λέγοντας πώς: «χάσαμε μιάμιση ημέρα δοκιμάζοντας άλλα πράγματα, όταν θα έπρεπε να συγκεντρωθούμε σε εκείνα που είχαμε, τώρα πετάξαμε όλη αυτή την δουλειά και τελικά γυρίσαμε πίσω, είχαμε χάσει το δρόμο».. Σε κάνει να απορείς πώς γίνονται καμιά φορά τέτοιες παρεκτροπές, πώς γίνεται δηλαδή να χαθεί ο δρόμος, όπως πολύ χαρακτηριστικά είπε ο Vinales, όμως τα MotoGP δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως είναι ταυτόχρονα πεδίο έρευνας κι εξέλιξης.

Βέβαια κάθε ομάδα ακολουθεί την δική της μεθοδολογία για αυτή την έρευνα κι εξέλιξη, και σίγουρα κάποιος τρόπος δουλειάς είναι αποδοτικότερους από τους υπόλοιπους, για παράδειγμα μετά την Ταϊλάνδη, το Κατάρ ήταν το δεύτερο μέρος που ο Marquez προτίμησε να δουλέψει περισσότερο στο ρυθμό του αγώνα και λιγότερο στο κυνήγι του απόλυτου χρόνου: «εργαστήκαμε πολύ στον ρυθμό, ένα σημείο που έπασχα στην συγκεκριμένη πίστα, χάνοντας έτσι ευκαιρίες να κάνουμε μία επίθεση στον ταχύτερο χρόνο. Είμαι όμως πολύ ικανοποιημένος γιατί πετύχαμε τον στόχο, βελτιώνοντας τον αγωνιστικό μας ρυθμό».

Παράλληλα με όλα τα παραπάνω βέβαια, οι αναβάτες είχαν την ευκαιρία μίας δοκιμής σε βρεγμένη πίστα, καθώς η διοργάνωση ήθελε να δει αν μπορούσε να γίνει βρόχινος νυκτερινός αγώνας. Το σπρέι δημιουργεί μία κουρτίνα που με τα φώτα των προβολέων μπορεί να φτάσει στο σημείο μέχρι και να προβάλλει αντανακλάσεις, καθιστώντας τα πράγματα επικίνδυνα. Αν αναρωτηθεί κανείς για πιο λόγο να περιμένει κανείς βροχή, στην έρημο που περικυκλώνει την πίστα, θα πρέπει να του θυμίσουμε και πάλι τον περσινό αγώνα, όταν η βροχή σταμάτησε την τελευταία στιγμή! Τότε ο Capirossi δοκίμαζε την πίστα με το χέρι, για να δει την υγρασία και στο τέλος αποφασίστηκαν δύο γύροι προθέρμανσης, ώστε οι ίδιες οι μοτοσυκλέτες να στεγνώσουν καλύτερα την αγωνιστική γραμμή. Άλλο ένα σημείο που μαρτυρούσε πόσο απρόβλεπτη θα γινόταν η σεζόν… 

Η δοκιμή στο βρεγμένο δεν ενθουσίασε κανέναν, με τους μισούς να λένε πως δεν θέλουν, αλλά δεν θα εναντιωθούν και στο ενδεχόμενο να τρέξουν υπό βροχή, όπως ο Zarco και ο Marquez και τους άλλους μισούς, να προτιμούν να μην υποστούν το μαρτύριο καθώς πολλά σημεία είναι εκείνα που δεν βλέπεις και γλιστράς αρκετά.. 

Όπως και πέρσι, έτσι και τώρη η σεζόν ξεκινά χωρίς καμία δυνατή πρόβλεψη: Υψηλός ανταγωνισμός, πολλά σκαμπανευάσματα απόδοσης, θα μας δώσουν έναν πολύ έντονο πρώτο αγώνα, και το πιθανότερο όπως λέμε από την Valencia ακόμα, ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα…

 

 

Ετικέτες

MotoGP-Pedro Acosta: “Μια ζωή αξίζει περισσότερο από έναν αγώνα!" - Σκληρή κριτική στη Dorna

Ασέβεια χαρακτήρισε την απόφαση της Dorna να συνεχίσει τον αγώνα μετά το δυστύχημα του Borja Gómez στο JuniorGP
Acosta on Dorna
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

11/7/2025

Ο Pedro Acosta εξέφρασε έντονα την αγανάκτηση του προς τη Dorna, διοργανώτρια του πρωταθλήματος JuniorGP, για τη συνέχιση του αγωνιστικού προγράμματος την περασμένη εβδομάδα στο Magny-Cours, παρά τον θάνατο του αναβάτη Borja Gómez, τον οποίο γνώριζε από τα παιδικά του χρόνια.

Η συνέντευξη Τύπου πριν το Grand Prix της Γερμανίας πήρε δραματική τροπή, όταν ζητήθηκε από τους Marc Marquez και Pedro Acosta να σχολιάσουν τον τραγικό θάνατο του νεαρού Ισπανού αναβάτη Borja Gómez, ο οποίος σκοτώθηκε στο Magny-Cours κατά τη διάρκεια αγώνα του JuniorGP, ενός εκ των πρωταθλημάτων νέων που τελεί υπό την αιγίδα της Dorna, διοργανώτριας του MotoGP.

O οκτώ φορές πρωταθλητής κράτησε μια συντηρητική στάση δηλώνοντας: “Αυτά είναι τα νέα που δεν θέλεις ποτέ να λάβεις, που δεν θέλεις ποτέ να διαβάσεις. Συνάντησα τον Borja αυτόν τον χειμώνα στην πίστα του Aspar, προπονούμασταν μαζί, και γνώρισα επίσης και τον πατέρα του. Είναι πάντα εξαιρετικά δύσκολο, αλλά όταν γνωρίζεις κάποιον προσωπικά, είναι ακόμη πιο σκληρό. Στέλνουμε τις πιο ειλικρινείς μας σκέψεις στην οικογένειά του και στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Σε περιπτώσεις σαν αυτή, είναι απαραίτητο όλες οι ομοσπονδίες να στηρίζουν την οικογένεια. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.”

acosta

H τοποθέτηση του Acosta ήταν εμφανώς πιο φορτισμένη και επικριτική για την διαχείριση της διοργάνωσης. “Τον ήξερα από τότε που ήμασταν παιδιά, μέναμε μισή ώρα μακριά.” είπε ο Acosta σε σοβαρό και εμφανώς συγκινημένο τόνο. “Είναι φρικτό να ακούς τέτοια νέα, και το γεγονός ότι το πρωτάθλημα συνεχίστηκε σαν να μην έγινε τίποτα είναι η μεγαλύτερη ασέβεια που έχω δει ποτέ στη ζωή μου”, ξέσπασε, κριτικάροντας την απόφαση των διοργανωτών να μην ακυρώσουν τον αγώνα.

“Όποιος οργανώνει αυτό το πρωτάθλημα [Dorna] πρέπει να αναρωτηθεί τι θα έκανε αν είχε πεθάνει ο δικός του γιος. Το θέαμα συνεχίζεται, ναι, αλλά νομίζω ότι μια ζωή αξίζει περισσότερο από οποιονδήποτε αγώνα, σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα”, πρόσθεσε ο νεαρός αναβάτης της KTM, που μόλις έχει κλείσει τα 21 και ανήκει στην ίδια γενιά με τον εκλιπόντα.

“O καθένας μπορεί να σκέφτεται ό,τι θέλει, αλλά για μένα ήταν το πιο παράλογο και απαράδεκτο γεγονός που έχει συμβεί στον αθλητισμό τα τελευταία χρόνια”, κατέληξε. Τα λόγια του άφησαν την αίθουσα άφωνη, κανένας δημοσιογράφος δεν έκανε άλλη ερώτηση και η συνέντευξη Τύπου ολοκληρώθηκε.

Σε μεταγενέστερη συνάντηση με τα ΜΜΕ, ο Acosta επανήλθε σε πιο ελαφρύ τόνο, αστειευόμενος, ειδικά όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τα λόγια του Fabio Di Giannantonio, ο οποίος μετά τον αγώνα στο Assen τον είχε καλέσει να επικεντρωθεί στην ομάδα του και να αποφεύγει να μιλάει πολύ για τη VR46.

“Νομίζω ότι η ζωή πρέπει να αντιμετωπίζεται με λίγη περισσότερη ελαφρότητα. Την περασμένη εβδομάδα είδαμε ότι τα κακά έρχονται από μόνα τους, δεν χρειάζεται να τα προκαλούμε. Από την πλευρά μου, στέλνω ένα φιλί σ’ εκείνον [Fabio] και τη σύντροφό του”, απάντησε με προφανή ειρωνεία.

Ρωτήθηκε επίσης για τη σχέση του ή μάλλον την απουσία σχέσης, με τον Marc Márquez, ο οποίος καθόταν δίπλα του στη συνέντευξη. “Είναι ένας αναβάτης που έχει κερδίσει οκτώ παγκόσμιους τίτλους και κυνηγάει τον ένατο. Δεν είναι ότι έχει ιδιαίτερους δεσμούς με συναδέλφους του, αν το σκεφτείς. Θα έλεγα πως έχουμε μια επαγγελματική σχέση, βασισμένη στον αμοιβαίο σεβασμό”, εξήγησε ψύχραιμα ο Acosta.

Τέλος, του ζητήθηκε να σχολιάσει το περιστατικό με το τσίμπημα σφήκας που υπέστη στο Assen, το οποίο τον οδήγησε για λίγο στο νοσοκομείο. “Με τσίμπησε μια σφήκα έξω από τη φόρμα μου, 15 γύρους πριν τον τερματισμό. Δεν με ενόχλησε κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά όταν επέστρεψα στο γκαράζ, άρχισαν να με φαγουρίζουν το χέρι και το στήθος. Έβγαλα τη φόρμα και κατάλαβα ότι είχα φαγούρα παντού”.

“Η κατάσταση έγινε λίγο δραματική, με πήγαν στο νοσοκομείο, αλλά τελικά όλα πήγαν καλά. Το ίδιο βράδυ γύρισα σπίτι, κι αυτό ήταν το μόνο που ήθελα”, κατέληξε ο Acosta.