MotoGP Le Mans: Δραματικές στιγμές με νίκη Petrucci και Marquez στο βάθρο!

Ducati – Honda – KTM στο βάθρο!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/10/2020

Δεν υπάρχει τελικά περίπτωση να δεις βαρετό αγώνα το 2020, ακόμη κι αν έχουν φύγει μπροστά τρεις Ducati με τελευταίο τον Miller να παίζει τον ρόλο του μπουλντόγκ που δεν θα αφήσει κανέναν να περάσει. Ακόμη κι έτσι, δεν γίνεται να προεξοφλήσει κανείς την συνέχεια, όπως φάνηκε σήμερα.

Καταρχήν είδαμε ξανά Honda στις οθόνες! Αυτά τα χρώματα είχαν πολύ καιρό να παίξουν για το βάθρο και να πρωταγωνιστήσουν στην εξέλιξη του αγώνα, αλλά να που θα γινόταν και αυτό.

Ξεκινήσαμε με έναν καιρό που προμηνούσε βροχή χωρίς όμως να την έχουμε μέχρι και την στιγμή που βγήκαν οι αναβάτες στην γραμμή της εκκίνησης. Τότε ήταν που ο αγώνας ανακηρύχθηκε βρόχινος και ακολουθήθηκε αποχώρηση και νέα διαδικασία γρήγορης εκκίνησης.

Χθες λέγαμε πως η εκκίνηση θα είναι πολύ δύσκολη για τον Quartararo έχοντας πίσω του τρεις Ducati, αλλά βάζοντας και την βροχή στην οποία ο Γάλλος έχει μικρή εμπειρία με αυτά τα ελαστικά και αυτή την μοτοσυκλέτα, τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα.

Οι Ducati έφυγαν μπροστά και εμφανίστηκε και ο Crutchlow να φιγουράρει για την πρώτη τριάδα, ο Quartararo κρατήθηκε και έστριψαν όλοι μαζί με τις Ducati πρώτες φτάνοντας στην τρίτη στροφή όπου ο Rossi θα χάσει πρόσφυση πίσω και θα βγει πολύ νωρίς από τον αγώνα. Ο Mir κάνει ό,τι μπορεί για να μην τον πατήσει και βγαίνει εκτός πίστας μαζί με τον Vinales χάνοντας και οι δύο πολύτιμες θέσεις και χρόνο.

Μπροστά γρήγορα μένουν οι τρεις Ducati με τον Petrucci να οδηγεί τον αγώνα, τον Dovizioso και τον Miller πίσω του και τον Quartararo να χάνει θέσεις σαν πέτρα στην θάλασσα. Αντίθετα ο Alex Marquez από το τέλος της γραμμής εκκίνησης έχοντας ξεκινήσει 18ος τα πήγαινε πολύ καλύτερα στον πρώτο του αγώνα με βροχή στα MotoGP. Κανείς όμως δεν περίμενε πως θα ανέβει στο βάθρο.

Αντιθέτως το βάθρο έμοιαζε κλειδωμένο σε τρεις Ducati οι οποίες και είχαν ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους. Ο Pol Espargaro πήγαινε επίσης καλύτερα από τους υπόλοιπους όμως ήταν ο Rins που άρχισε να ξεχωρίζει. Έχοντας την μεσαία γόμα η Suzuki έγινε η πιο γρήγορη μοτοσυκλέτα στην πίστα σταθερά γύρο με τον γύρο.

Πρώτος άκουσε ο Dovizioso στην δεύτερη θέση τι πρόκειται να γίνει, η ομάδα του έστειλε μήνυμα πως τον ακολουθεί ο Rins την στιγμή που ο Rins ήταν ακόμη τρεις μοτοσυκλέτες πίσω. Καταλάβαιναν όμως στην Ducati πως στην ευθεία της εκκίνησης ο Dovizioso βλέπει στην ταμπέλα την απόσταση με τον Miller πίσω του και θα νομίζει πως δεν υπάρχει κίνδυνος έχοντας ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους, με τον Rins όμως να είναι σίγουρο πως θα τους φτάσει έτσι όπως οδηγούσε.

Αμέσως μετά ενημερώνεται ο Miller στην τρίτη θέση και τέλος ο Petrucci τέρμα μπροστά. Εκεί καταλαβαίνουν πως ο ρυθμός ασφαλείας που έχουν τους προστατεύει από όλους εκτός του Rins που εκείνη των ώρα έφτασε την τελευταία Ducati της αγέλης.

Ο Miller έκανε την καλύτερη δουλειά σαν οπισθοφυλακή, με το που τον πέρασε ο Rins αντεπιτέθηκε αμέσως και συνέχισε τον αγώνα του κρατώντας τον Rins και ακυρώνοντας τις επιθέσεις του, παίρνοντας την τρίτη θέση πίσω κάθε φορά.

Ο Petrucci βελτίωσε τον ρυθμό αντιλαμβανόμενος πως η Suzuki ερχόταν για να τον περάσει και ο Dovizioso θεώρησε πως μπορούσε να το κάνει ακόμη καλύτερα. Πέρασε εμπρός βάζοντας τον Petrucci στην δεύτερη θέση, όσο ο Miller έπαιρνε για άλλη μία φορά την θέση από τον Rins. Πίσω ο Morbidelli θα έπεφτε, θα έμπαινε στην πίστα αλλά με την κάμερα να κρέμεται του έβγαλαν μήνυμα να βγει και εγκατέλειψε τον αγώνα.

Ο Petrucci αντιστέκεται και οδηγεί το θέμα με τον Dovizioso σε κόντρα, κρατά τα φρένα για να στρίψει από την εξωτερική στο εσάκι κάνοντας την εσωτερική και έρχεται ο Rins από τέρμα μέσα, με αυτό που λέμε «αφρενάριστος» σε μία κίνηση που ήθελε πολύ τσαμπουκά και δεν θα την έκανε και κανείς άλλος. Αλλά την έφερε εις πέρας καθαρά με μία υποψία ντριφταρίσματος κάνοντας στάντουιτς τον Dovizioso πάνω στον Petrucci με τον Miller να βγαίνει εκτός πίστας για να μην τους χτυπήσει. Διότι ξαφνικά γέμισε μπροστά του η πίστα μοτοσυκλέτες δεν είχε καμία γραμμή δική του. Βγαίνει εκτός, κόβοντας το εσάκι και αφήνει σωστά τον Rins να περάσει σηκώνοντας το χέρι, με τον Dovizioso να μένει πίσω τους.

Ο Miller θα συνέχιζε να κυνηγά τον Rins μέχρι που θα έσπαγε η μοτοσυκλέτα του, για άλλη μία φορά. Εξοργισμένος έφτασε στο box ουρλιάζοντας και πετώντας τα γάντια του στους μηχανικούς σε μία εικόνα που δεν είναι η καλύτερη για την ομάδα αλλά που δεν γίνεται και να μην την δικαιολογήσει κανείς…
Ο δρόμος ήταν ανοικτός για τον Rins διότι είχε τον ρυθμό να πάρει την νίκη από τον Petrucci και να κάνει κάτι απίθανο για την Suzuki. Και εκεί ακριβώς έπεσε, εκεί που είχε πάει να κάνει την διπλή προσπέραση πιο πριν… Προσπαθεί να βγει γρήγορα ξανά στην πίστα για να κρατήσει τους πόντους, μιας και από τις πολλές πτώσεις όλα ήταν πιθανά, και πάνω στην φούρια μένει στην κάμερα πιασμένος ένας ιμάντας από τους κριτές που τον βοηθούσαν. Του έβγαλαν μήνυμα να βγει εκτός, και εκείνη την ώρα ο ιμάντας πιάστηκε και στην πίσω δαγκάνα, σταμάτησε τον πέταξε στην άκρη και συνέχισε τον αγώνα, χωρίς τελικά να πάρει πόντους καθώς έμεινε στην 16η θέση.

Μπροστά δεν θα είχε τελειώσει το δράμα. Ο Dovizioso δεν γίνεται να κρατηθεί στην δεύτερη πλέον θέση, πίσω του ο Pol Espargaro έχει χάσει την μάχη από τον Alex Marquez που τον παρακολουθούμε τόση ώρα να ανεβαίνει θέση – θέση και να πηγαίνει για την Ducati.

Ο Marquez περνά τον Dovizioso και μαζί του αμέσως και ο Pol Espargaro καθώς ο Ιταλός δεν είχε καθόλου πρόσφυση από το πίσω ελαστικό! Αν ο αγώνας είχε λίγους γύρους ακόμη ο Zarco θα είχε αλλάξει πλήρως την κατάταξη από την στιγμή που γυρνούσε ταχύτερα από όλους σε έναν αγώνα που νόμιζες πως θα είναι πολύ βαρετός μετά τους πρώτους δύο γύρους και κατέληξε άκρως απρόβλεπτος!

Με την νίκη του Petrucci 7 διαφορετικοί αναβάτες έχουν ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου αυτή την σεζόν και με την δεύτερη θέση του Marquez 15 διαφορετικοί έχουν καλύψει τις υπόλοιπες θέσεις! Ο Mir δεν κατάφερε να περάσει και τον Quartararo ώστε να κερδίσει λίγους πόντους ακόμη ωστόσο είναι πλέον δεύτερος στην βαθμολογία του πρωταθλήματος που δεν ξέρεις που θα κλείσει…

Α/Α
N#
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Km/h
Χρόνος/Διαφ.
1
9
Ducati
142.1
45'54.736
2
73
Honda
142.1
+1.273
3
44
KTM
142.1
+1.711
4
4
Ducati
141.9
+3.911
5
5
Ducati
141.9
+4.310
6
88
KTM
141.9
+4.466
7
30
Honda
141.8
+5.921
8
6
Honda
141.3
+15.597
9
20
Yamaha
141.3
+16.687
10
12
Yamaha
141.3
+16.895
11
36
Suzuki
141.3
+16.980
12
33
KTM
140.8
+27.321
13
63
Ducati
140.4
+33.351
14
41
Aprilia
140.2
+39.176
15
27
KTM
139.6
+51.087
 
42
Suzuki
138.4
+1'14.190
Εγκατέλειψαν
 
43
Ducati
139.9
7 Laps
 
21
Yamaha
136.7
8 Laps
 
35
Honda
141.0
9 Laps
 
53
Ducati
133.5
12 Laps
 
38
Aprilia
138.4
18 Laps
 
46
Yamaha
 
0 Lap

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.