MotoGP Liqui Moly Teruel: Κορυφαία οδήγηση από Morbidelli

…και τραγωδία για την Honda
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

25/10/2020

Για άλλη μια φορά ο καιρός έβαλε τις ομάδες να ρισκάρουν με την επιλογή των ελαστικών, καθώς σε σχέση με τον προηγούμενο αγώνα είχαμε περισσότερη ζέστη και την ίδια στιγμή ο ρυθμός όλων των αναβατών ήταν σαφώς ταχύτερος. Έτσι η επιλογή του Medium εμπρός και του Soft πίσω δεν ήταν πλέον μονόδρομος, καθώς υπήρχε η ανησυχία πως το κράτημά τους θα πέσει πολύ πιο γρήγορα και απότομα αυτή τη φορά. Με εξαίρεση τον Nakagami που στα FP4 είχε καταφέρει με soft πίσω ελαστικό που είχε ήδη 20 γύρους να είναι το ίδιο γρήγορος, οι αναβάτες της Yamaha και της Suzuki δοκίμασαν medium πίσω ελαστικό, όπου ο Joan Mir ήταν πάρα πολύ γρήγορος. Το ίδιο δοκίμασαν και οι εργοστασιακοί αναβάτες της Ducati όπου στο πρωινό ζέστα πριν τον αγώνα ήταν μέσα στην πεντάδα. Όμως οι χρόνοι ήταν πάνω από το 1:48 όπου και πάλι ο Nakagami ήταν ταχύτερος όλων. Οπότε το στοίχημα για τους αντίπαλους του Ιάπωνα ήταν στη διάρκεια του soft πίσω ελαστικού της Honda μετά την μέση του αγώνα, ελπίζοντας πως αυτό θα ρίξει τον ρυθμό του και θα καταφέρουν να του κλέψουν μια διαφαινόμενη εύκολη νίκη. Μόνο που όπως ξέρουμε φέτος κάθε αγώνας είναι ένα αυτοτελές επεισόδιο, με τους ίδιους ηθοποιούς σε εντελώς διαφορετικούς ρόλους! Τελικά οι μόνοι που πήραν το ρίσκο με τα ελαστικά ήταν ο Alex Rins που επέλεξε Soft-Soft, ο Morbidelli με Medium-Medium και ο Alex Marquez που ξεκίνησε τον αγώνα με Hard-Soft, όταν όλοι οι άλλοι έμειναν στη σιγουριά του Medium-Soft εμπρός-πίσω.

Με την Honda να έχει πάρει την 800η νίκη της στα Grand Prix λίγα λεπτά πριν στην Moto3 με τον Massia, όλων τα μάτια στην εκκίνηση ήταν στην LCR του Ιάπωνα. Ο οποίος λύγησε από το βάρος της πίεση και έπεσε λίγες στροφές μετά την εκκίνηση καταστρέφοντας κάθε ελπίδα να βρεθεί Ιάπωνας στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου μετά από 16 χρόνια, αλλά και να μπει στο παιχνίδι του τίτλου. Κερδισμένοι από την εκκίνηση ήταν ο Zarco και ο Mir με τον πρώτο να ανεβαίνει στην 3η θέση και τον Mir στην 5η. Όμως από τον τρίτο γύρο και μετά, καλό θα ήταν να παρακολουθείς τον Marquez που ζέστανε το σκληρό εμπρός ελαστικό του και άρχισε να περνά όποιον ήταν μπροστά του φτάνοντας στην 6η στον τέταρτο γύρο! Ο Morbidelli εμπρός οδηγούσε καταπληκτηκά και σπάζοντας το ρεκόρ αγώνα του Lorenzo άνοιξε το πακέτο των έξι πρώτων αναβατών από τους υπόλοιπους με τον Alex Rins σταθερά πίσω του. Την ίδια στιγμή ο Quartraro είχε μείνει πίσω έχοντας περισσότερο το μυαλό του στα KTM που είχε στην ουρά του παρά στην μάχη εμπρός.

Και καλά έκανε διότι ο Esparagaro τον πέρασε, ρίχνοντας τον Γάλλο άλλη μια θέση πίσω. Δεκαέξι γύρους πριν το τέλος έγινε ξεκάθαρο πως ο Mir και Marquez θα ήταν η μεγάλη απειλή προς το τέλος του αγώνα. Όμως το θρίλερ για τη Honda ήθελε να χάνει από τον αγώνα και τον Alex Marquez από πτώση στον 10 γύρο τη στιγμή που είχε περάσει τον Zarco και κυνηγούσε την πρώτη τριάδα. Αγώνας που θα θέλουν να ξεχάσουν γρήγορα ήταν για τον Dovizioso και τον Quartraro που είδαν την Aprilia του Aleix Espargaro να τους προσπερνά! Δυστυχώς για τον αναβάτη της Aprilia ο κινητήρας δεν άντεξε την πίεση… Έχουμε φτάσει δύο μόλις γυρους πριν πέσει η καρό σημαία και ο Morbidelli δίνει μαθήματα ταχύτητας και σταθερότητας στους υπόλοιπους με τα Suzuki του Rins και του Mir να τον παρακολουθούν σε απόσταση την ίδια στιγμή ο Zarco έκανε μερικά φοβερά dog-fight με τις KTM του Espargaro και κυρίως του Olivera. Στο τέλος ο Γάλλος κατάφερε να κρατήσει την 5η θέση πάνω στην γραμμή του τερματισμού!  

Αποτελέσματα αγώνα

 

1              Franco Morbidelli           ITA         Petronas Yamaha (YZR-M1)

2              Alex Rins             SPA        Suzuki Ecstar (GSX-RR)

3              Joan Mir              SPA        Suzuki Ecstar (GSX-RR)

4              Pol Espargaro    SPA        Red Bull KTM Factory (RC16)

5              Johann Zarco     FRA        Reale Avintia Ducati (GP19)

6              Miguel Oliveira                POR       Red Bull KTM Tech3 (RC16)

7              Maverick Viñales             SPA        Monster Yamaha (YZR-M1)

8              Fabio Quartararo             FRA        Petronas Yamaha (YZR-M1)

9              Iker Lecuona      SPA        Red Bull KTM Tech3 (RC16)

10           Danilo Petrucci ITA         Ducati Team (GP20)

11           Cal Crutchlow    GBR       LCR Honda (RC213V)

12           Stefan Bradl       GER        Repsol Honda (RC213V)

13           Andrea Dovizioso            ITA         Ducati Team (GP20)

14           Tito Rabat           SPA        Reale Avintia Ducati (GP19)

15           Bradley Smith   GBR       Factory Aprilia Gresini (RS-GP)

 

DNF--------------------------------------------------------------

                Aleix Espargaro                ITA         Factory Aprilia Gresini (RS-GP)

                Alex Marquez   SPA        Repsol Honda (RC213V)

                Francesco Bagnaia           ITA         Pramac Ducati (GP20)

                Jack Miller          AUS       Pramac Ducati (GP20)

                Brad Binder        RSA        Red Bull KTM Factory (RC16)

                Takaaki Nakagami           JPN        LCR Honda (RC213V)

 

MotoGP-Yamaha: Σε τέλμα η εξέλιξη της V4 για τους Ιάπωνες

Τα αποτελέσματα δεν είναι πολύ θετικά με τη μοτοσυκλέτα να υπολείπεται ακόμη σημαντικά έναντι της M1
v4
Από τον

Παύλο Καρατζά

27/10/2025

Ο Augusto Fernandez παραδέχτηκε ότι το νέο πρωτότυπο V4 της Yamaha δεν έδειξε βελτίωση στη Μαλαισία σε σχέση με το Misano μετά από ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο στο Sepang: “Χρειαζόμαστε κάτι άλλο”.

Κάνοντας τη δεύτερη εμφάνισή της σε GP μετά το ντεμπούτο του τον Σεπτέμβριο στο Misano, η πρωτότυπη V4 μοτοσυκλέτα δεν έδειξε ιδιαίτερη πρόοδο, ίσως λίγο περισσότερο σε ρυθμό κυρίως αγώνα. Γεγονός είναι πάντως ότι έμεινε πολύ πίσω από την εν σειρά 4κύλινδρη M1 της Yamaha, ενώ αναμενόμενα η απόδοσή της δεν μπορεί να συγκριθεί ακόμη με τις υπόλοιπες V4.

Ο Fernandez ήταν πολύ μακριά από την κορυφή, με διαφορά +25,412 δευτερόλεπτα στο Sprint και +47,060 δευτερόλεπτα στο Grand Prix. Στο Misano, οι διαφορές ήταν +27,893 δευτερόλεπτα και +61,504 δευτερόλεπτα, αντίστοιχα.

Η διαφορά από τον πιο αργό από τους μόνιμους αναβάτες της Yamaha με εν σειρά κινητήρα ήταν +7,7 δευτερόλεπτα (Alex Rins) στο Sprint δέκα γύρων και 21,9 δευτερόλεπτα (Jack Miller) στο Grand Prix.

Επίσης, η V4 κατέγραψε μέγιστη ταχύτητα 329,2 km/h, σε σύγκριση με τα 341,7 χλμ./ώρα του Pedro Acosta της KTM, με την τελική ταχύτητα των υπόλοιπων αναβατών της Yamaha να κυμαίνεται από 333,3 χλμ./ώρα (Fabio Quartararo) έως 336,4 χλμ./ώρα (Jack Miller).

Ο Fernandez δήλωσε “Δύσκολο Σαββατοκύριακο για εμάς. Ξεκινήσαμε το Σαββατοκύριακο χειρότερα από ό,τι τελειώσαμε στο Misano, οπότε νιώθαμε ότι έπρεπε να ξεκινήσουμε ξανά να ανακαλύπτουμε τι χρειαζόμασταν για να βρούμε ξανά τη βάση. Το θετικό είναι ότι με όλη τη δουλειά που έχουμε κάνει, είμαστε τώρα στο ίδιο σημείο με το πώς τελειώσαμε τον αγώνα στο Misano. Μπορούμε να πούμε ότι το θετικό είναι μόνο αυτό, γιατί έχουμε μια σαφή κατεύθυνση να ακολουθήσουμε τουλάχιστον για την επόμενη δοκιμή και τον επόμενο αγώνα στη Βαλένθια. Αλλά χρειαζόμαστε εξαρτήματα, χρειαζόμαστε κάτι άλλο. Επειδή κάναμε ό,τι μπορούσαμε με αυτά που έχουμε, από πλευράς ρυθμίσεων. Έτσι, τουλάχιστον έχουμε μια κατεύθυνση να ακολουθήσουμε, αλλά τώρα χρειαζόμαστε τους μηχανικούς να εργαστούν σε νέα πράγματα και να ακολουθήσουν αυτήν την κατεύθυνση”.

Η επόμενη εμφάνιση του δοκιμαστή της Yamaha V4 με wild card είναι προγραμματισμένη για τον τελευταίο αγώνα της σεζόν στη Βαλένθια.