MotoGP Ολλανδίας: Φωτιά στο πρωτάθλημα!

Τι λέγαμε χθες; Ακόμα καλύτερα για το θέαμα!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

25/6/2017

Από την σειρά εκκίνησης στο MOTUL TT ASSEN περιμέναμε άλλη μία ταινία δράσης να εξελιχθεί μπροστά μας, ακόμα κι αν ο καιρός δεν έπαιζε τον πρωταρχικό ρόλο, όπως έκανε στα δοκιμστικά, όπως έκανε και πέρσι! Όπως στο τέλος αποφάσισε να κάνει και φέτος μία δυναμική παρουσία και να ανεβάσει κατακόρυφα τον σφυγμό κάθε θεατή!

Είδαμε τελικά ακριβώς αυτό, έναν μαγικό αγώνα, με πτώσεις, δυνατές επαφές και όμορφες μάχες που κρατούσαν την αγωνία δυνατή και τους θεατές όρθιους στις κερκίδες!

Ο Zarco ξεκίνησε πρώτος, όπως ήταν σίγουρο ότι θα γίνει και άρχει αμέσως να οδηγεί τον αγώνα χωρίς οι υπόλοιποι να είναι απόλυτα κολλημένοι επάνω του, χωρίς όμως να έχει και διαφορά ασφαλείας με οποιαδήποτε έννοια. Ο Petrucci έκανε το μικρό του θαύμα και έμεινε κολλημένος στον Rossi στην τέταρτη θέση πίσω στην σειρά για το βάθρο, όπως κολλημένος στον Rossi θα έμενε και προς το τέλος του αγώνα.

Είχαμε γρήγορα την πρώτη τετράδα με Zarco πρώτο, Marquez δεύτερο, Rossi και Petrucci να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους, την στιγμή που ο Redding έκανε μία κίνηση στον τέταρτο Ιταλό που γρήγορα πήρε την απάντηση και έμεινε πίσω, την στιγμή που ο Vinales ανέβαινε θέσεις σιγά – σιγά. Τότε η τετράδα άνοιξε περισσότερο εμπρός με τον Marquez να δείχνει ότι δεν μπορούσε να κυνηγήσει τον Zarco, τον μοναδικό με την μαλακή γόμα, κι έτσι ο Rossi πήρε γρήγορα την απόφαση πως έπρεπε να τον περάσει για να μην αφήσει τον Zarco να ανοίξει την διαφορά κι αυτό ακριβώς έκανε, προσπέρασε τον Marquez στα φρένα, με τέλειο τρόπο με φοβερή άνεση. Βάζοντας πλώρη για τον Zarco, ο Rossi ουσιαστικά τραβούσε και μία γραμμή στο χρονοδιάγραμμα του αγώνα εκείνη την στιγμή, καθώς από τις συγκυρίες τίποτα από εκείνη την στιγμή στον αγώνα, δεν θα ταίριαζε με την αρχή του!

Δεν χρειάστηκε πολύ για να μπει στην ουρά του Zarco, έτοιμος να κάνει την κίνηση, και χωρίς να χαρίσει καμία ευκαιρία, πέρασε πρώτος στην πίστα που έχει τόσες νίκες, σε μία κρίσιμη στιγμή του πρωταθλήματος. Ο Zarco έχει πει πολλές φορές ότι ακολουθεί το παράδειγμα του Rossi και ένα από τα παραδείγματα του πολυπρωταθλητή, είναι να απαντά αμέσως μετά από μία επίθεση. Ο Rossi λοιπόν κάνει το λάθος να ανοίξει γραμμή αλλά και την κλείνει αμέσως μετά για να μην αφήσει τον Zarco να περάσει, αν και ο Γάλλος είχε ήδη αποφασίσει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία με αποτέλεσμα ο εμπρός τροχός του να βρει τον ώμο του Rossi σε μία από τις πιο δραματικές στιγμές του αγώνα. Ευτυχώς δεν εξελίχθηκε σε πτώση για κάποιον από τους δύο, αλλά ο Zarco έχασε κάθε προβάδισμα, πηγαίνοντας πίσω στο τέλος από αυτό το τρενάκι που οδηγούσε τον αγώνα.

Ο Rossi που εκείνη την στιγμή είχε μερικά μαύρα σημάδια στην στολή και χάνοντας ένα γράμμα από το όνομα στην λεκάνη, θα κρατούσε την θέση του και θα προσπαθούσε να χτίσει διαφορά. Λιγότερο από τρία λεπτά μετά, η βαθμολογία στο πρωτάθλημα θα έπαιρνε φωτιά καθώς στο φημισμένο εσάκι ο Vinales θα έπεφτε την στιγμή που είχε παλέψει για λίγο με τον Dovizioso, σε μία μάχη ουσιαστικά ακόμα και για την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα. Ο Dovizioso αντέδρασε γρήγορα και με αρκετή τύχη όμως, δεν πάτησε τον Vinales που εκείνη την στιγμή έχανε το προβάδισμα στο πρωτάθλημα.

Τίποτα από εκείνη την στιγμή δεν θα ήταν σταθερό για τον υπόλοιπο αγώνα! Με κομμένη την ανάσα οι θεατές, έβλεπαν τις θέσεις πίσω από τον Rossi να αλλάζουν, τον καιρό να το γυρνάει στην βροχή και την λευκή σημαία που σηματοδοτεί το άνοιγμα του pit lane, να κυματίζει!

η λίστα της διοργάνωσης με τα συμβάντα του αγώνα έγραφε δεκάδες καταχωρήσεις σε κάθε στιγμή!

Ο Zarco ήταν ο πρώτος που σκέφτηκε να αλλάξει ελαστικό, καθώς με την μαλακή γόμα είχε πρόβλημα έτσι κι αλλιώς και δεν είχε να χάσει κάτι. Από την βιασύνη του όμως εισέπραξε πέναλτι γιατί έφυγε γρήγορα ενώ και ο Lorenzo και άλλοι οδηγοί ακολούθησαν το παράδειγμά του. Ο Rossi πέρσι ήταν εκείνος που έκανε το λάθος να αλλάξει τελευταίος μοτοσυκλέτα. Φέτος πήρε πάλι την απόφαση να ρισκάρει και να περιμένει οδηγώντας τον αγώνα, και ήταν σωτήρια απόφαση, καθώς η βροχή σταμάτησε! Ο Petrucci εκμεταλλευόταν το πάτημα του Rossi και έμενε κολλημένος στην ρόδα του κάνοντας επιθέσεις, όταν αργότερα κατάφερε να τον περάσει κιόλας οδηγώντας τον αγώνα!

Πίσω γινόταν ένας μεγαλύτερος χαμός καθώς ο Dovizioso ανέβαινε θέσεις φτάνοντας την δεύτερη μονομαχώντας με τον Petrucci και για λίγο με τον Rossi. Ακόμα και ο πιο απαθής θεατής μέχρι εκείνη την στιγμή είχε ξεσηκωθεί καθώς κάθε ενδεχόμενο ήταν ανοικτό, η πρόσφυση δεν ήταν ομοιόμορφη και οι αναβάτες οδηγούσαν στο όριο!

Άλλο ένα μάθημα οδήγησης από τον Rossi στην αγαπημένη του πίστα, που περνώντας τον Petrucci προσπάθησε να αφήσει την μάχη πίσω του. Κατάφερε να ξεφύγει από όλους όσο η βροχή είχε ήδη επιστρέψει, εκτός από τον Petrucci που είχε αποφασίσει να κερδίσει τον αγώνα με κάθε θυσία! Οι δυο τους απομακρύνθηκαν από τους υπόλοιπους διεκδικητές του βάθρου, στους οποίους είχε προστεθεί και ο Crutchlow που μάλιστα ανέβηκε και στην τρίτη θέση! Η λίστα με τα συμβάντα έγραφε δεκάδες καταχωρήσεις σε κάθε δευτερόλεπτο, όσο η κατάταξη στο βάθρο άλλαζε συνέχεια! Με τον Petrucci κολλημένο πίσω του ο Rossi περνάει τελικά την γραμμή τερματισμού πρώτος, παίρνοντας συνολικά την 10η νίκη του σε αυτή την πίστα!

Τρίτος ο Marquez που λίγο έλειψε να σημειώσει πτώση γλιτώνοντας ένα γλίστρημα μερικά μέτρα πριν τον τερματισμό, και στερώντας περισσότερους πόντους διαφορά στο πρωτάθλημα από τον Dovizioso, την τρίτη θέση πήρε με άψογο τρόπο ο Crutchlow!

 

 

Ο Petrucci δεν είχε καμία χαρά για την δεύτερη θέση, θεωρώντας ότι οι πιο αργοί οδηγοί και οι κριτές που δεν έβγαλαν μπλε σημαία του στέρησαν βέβαιη νίκη, καθώς είχε σίγουρο πώς θα περνούσε τον Rossi, όπως είπε: «Ήμουν ταχύτερος σε όλο το τρίτο μέρος της πίστας». Βέβαια ο Rossi ήταν ήδη μία μοτοσυκλέτα εμπρός και κατάφερε να κρατηθεί έτσι, επιστρέφοντας δυνατά στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος που τώρα στην πρώτη θέση είναι με μικρή διαφορά ο Dovizioso, έχοντας πίσω του της δύο Yamaha!

Είδαμε έναν εξαιρετικό αγώνα, ικανό να καταγραφεί στα βιβλία της ιστορίας από τις προσπεράσεις και τις μάχες που βλέπαμε. Εξαιρετικές προσπάθειες στο απόλυτο όριό τους, από μία σειρά αναβατών! Ο περσινός νικητής μάλιστα, ο Miller τα κατάφερε καλά και αυτή την φορά, τερματίζοντας με μεγαλοπρεπή σούζα στην έκτη θέση…  Ένας εξαιρετικός αγώνας που δυναμιτίζει την γενική κατάταξη!

 

 

 

 

 

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.