MotoGP Portimao: Πλεονέκτημα Oliveira με συντριπτική νίκη

Ο Miller έδωσε το πρωτάθλημα κατασκευαστών στην Ducati!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

22/11/2020

Κατατρόπωσε τους πάντες ο Oliveira στην πίστα της χώρας του, που από την αρχή της περίεργης αυτής σεζόν είχε δηλώσει πως ανυπομονεί να οδηγήσει εκεί μέσα και να δείξει στους άλλους πόσο εκπληκτική είναι η γεμάτη λόφους πίστα του Portimao. Ευτυχώς, για να προλάβει τις κακιές γλώσσες και τα δάχτυλα που βιάζονται να πληκτρολογήσουν το «ναι, αλλά…» αυτή δεν είναι η πρώτη νίκη του Oliveira σε μία σεζόν που τόσο η KTM, όσο και ο ίδιος ήταν εκπληκτικά γρήγοροι.

Το Portimao βέβαια που καμία ομάδα στα MotoGP δεν είχε αγωνιστεί ξανά, πράγματι έδινε το προβάδισμα στον Oliveira. Μία πίστα που σε δύο σημεία, συνεχόμενα, δεν ξέρεις που πηγαίνεις, και κυρίως στο δεύτερο τα πράγματα είναι πολύ τρομακτικά γιατί σου εμφανίζεται μία στροφή μπροστά σου στην οποία και πρέπει να μπεις σαν να θες να την πουλήσεις και να στρίψεις στην επόμενη, πηγαίνοντας αντίθετα στο ένστικτό σου. Όσες πρόβες κι αν κάνεις η πίστα αυτή απαιτεί πρώτα να την χωνέψεις και μετά να την μάθεις, κυριολεκτικά γιατί το στομάχι ανεβαίνει στο στόμα. Κι αν αυτό συμβαίνει σε εμάς που έχουμε οδηγήσει πολλά καινούρια μοντέλα εκεί μέσα, πιάνοντας 280km στην ευθεία, τα MotoGP που στην κατηφόρα πριν την πρώτη στροφή έχουν σαράντα χιλιόμετρα παραπάνω, δέχονται ακόμη περισσότερη πίεση στρίβοντας μετά και με διπλάσια χιλιόμετρα... Μετά την 5η στροφή αρχίζει το τρενάκι του τρόμου, στρίβεις αριστερά και δύο συνεχόμενες δεξιές μετά είναι το σκηνικό που χάρισε τόσες φωτογραφίες με σούζες στα MotoGP σήμερα. Αμέσως μετά κατεβαίνεις μία μεγάλη κατηφόρα και ενώ στρίβεις ακόμη σε μία πολύ γρήγορη αριστερή, αρχίζεις και ανεβαίνεις χωρίς να βλέπεις μπροστά τι γίνεται. Σε αυτή την δεύτερη κορυφή είναι που πρέπει να πας ανοικτά ενώ βλέπεις την πίστα να τελειώνει γιατί δεν έχεις ορατότητα στην επόμενη στροφή που σε οδηγεί στο τελικό σημείο της πίστας και τις δύο απίστευτες παρατεταμένες που πηγαίνεις με τεράστια ταχύτητα πριν οδηγηθείς στην τελική ευθεία που τα πολιτικά superbike μπαίνουν με 5η και σούζα ενώ τα MotoGP φρόντιζαν να καταπίνουν το σκαλοπάτι αυτό με τα καλύτερα ηλεκτρονικά τους, επιταχύνοντας ταυτόχρονα και πιο γρήγορα. Όλη αυτή η περιγραφή, πρώτα γιατί είναι η πρώτη φορά που τα MotoGP είναι σε αυτή την εκπληκτική οδηγικά πίστα και έπειτα γιατί έτσι μπορεί κανείς να καταλάβει πόσο σημαντικό ήταν που ο Oliveira την ήξερε απέξω και ανακατωτά.

Σήμερα τους έκανε να νομίζουν ότι ήταν στο μεσαίο γκρουπ σε track day και εκείνος στο Expert... Και μαζί έκανε περήφανους όλους τους Πορτογάλους με αυτή την φοβερή νίκη από pole position. Έφυγε μπροστά από την εκκίνηση, νικώντας και εκεί και κάθε γύρο ήταν ταχύτερος την στιγμή που ο Morbidelli και ο Miller ήταν πάρα πολύ γρήγοροι. Απλά όχι τόσο όσο εκείνος. Ο Miller από την τρίτη θέση περίμενε πότε θα κάνει την κίνησή του και έκανε και ένα – δύο λάθη για να μην πέσει πάνω στον Morbidelli ο οποίος για άλλη μία φορά ήταν η ταχύτερη Yamaha.

KTM 1290 Super Duke R 2020: Το οδηγούμε στο Portimao! [VIDEO] - Θηρίο 3.0!!!

Ο Quartararo μας έδωσε μερικές καλές στιγμές όσο έχανε θέσεις και από τις εργοστασιακές Yamaha. Οι προσπεράσεις στο Portimao θέλουν τσαμπουκά και όσες είδαμε σήμερα, ποτέ δεν είναι αρκετές άλλωστε, ήταν όλες τους δυνατές στιγμές. Ο Morbidelli με τον Miller ήταν ένα ζευγάρι τέσσερα δευτερόλεπτα πίσω από τον Oliveira και οι υπόλοιποι έφτασαν να απέχουν άλλα οκτώ πίσω τους, κάνοντας έτσι τον τέταρτο να οδηγεί μόνος του τελείως χωρίς να βλέπει μοτοσυκλέτες μπροστά του. Αυτός έμεινε τελικά ο Pol Espargaro παλεύοντας περισσότερο με τον Nakagami και περνώντας τον Dovizioso και τον Stefan Bradl που για άλλη μία φορά ήταν η πιο γρήγορη εργοστασιακή Honda. Ο Zarco αρχικά δυσκόλεψε αυτό το γκρουπ όπως και ο Crutchlow αμφότεροι όμως έκαναν από δύο λάθη που τους στέρησαν θέσεις με τον Espargaro να επικρατεί και να χτίζει και διαφορά στο τέλος με τον Nakagami.

Ο Mir και η Suzuki είχαν σήμερα προβλήματα. Από την πρώτη στιγμή που ήρθαν στο Portimao η μοτοσυκλέτα τους δεν κάθεται στα ελαστικά αυτά και οι ρυθμίσεις στα ηλεκτρονικά τους έχουν δυσκολέψει πολύ. Ο Mir ξεκινώντας έπεσε πάνω στον Bagnaia που αποσύρθηκε με φοβερό πόνο στων δεξί ώμο. Το περιέγραψε σαν να βγήκε από την θέση του και να ξανά μπήκε, ενώ αμέσως μετά, μετά βίας απέφυγε τον Zarco. Εγκατέλειψε τελικά τον αγώνα μετά από ένα παραλίγο highside ενώ είχε φτάσει προτελευταίος μετά τα παραπάνω. Δεν ήταν πρόβλημα του Mir αποκλειστικά γιατί το είχε και ο Rins, που επίσης δεν μπορούσε να υπερασπιστεί την θέση του στον αγώνα και την βαθμολογία του στο πρωτάθλημα. Δίνοντας έτσι μία εικόνα που χτυπά άσχημα για την Suzuki αμέσως μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Mir και δίνει έδαφος να αναπτυχθούν θεωρίες, ευτυχώς όμως η εξήγηση έχει βάση. Δεν είναι οι μόνοι που είχαν θέματα, όλοι είχαν. Αλλά μία ομάδα είχε έναν αναβάτη που ήξερε καλά την πίστα και για αυτό κέρδισε η δορυφορική KTM και όχι η εργοστασιακή…

Μία που είμαστε στην KTM κρίμα και για τον Binder που ήταν απογοητευτικός σήμερα μέχρι που έπεσε, ωστόσο κράτα την θέση του ως Rookie of the Year, με 87 βαθμούς έναντι 74 του Alex Marquez που επίσης έχει πολλές πτώσεις φέτος.

Στην Moto3 τον τίτλο κατέκτησε σήμερα ο Albert Arenas (KTM) με νίκη Fernandez. Ο Areans δεν ήταν απόλυτα σίγουρος πως είχε εξασφαλίσει τον τίτλο από την 12η θέση που γυρνούσε και προσπαθούσε μέχρι τελευταία στιγμή να ανέβει έστω και στην 11η ρισκάρωντας πάρα πολύ την κατάκτηση του τίτλου.

Στην Moto2 ο Remy Gardner πήρε την νίκη τελευταία στιγμή από τον Luca Marini αλλά την άξιζε γιατί ήταν πιο γρήγορος στο τελευταίο κομμάτι της πίστας και μάλιστα με διαφορά την οποία και έχτισε αμέσως. Ο Enea Bastianini (Kalex) πήρε τον τίτλο τελικά, έχοντας τον Marini στην δεύτερη θέση...

Θέση
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Km/h
Χρόνος/Διαφ.
1
KTM
164.7
41'48.163
2
Ducati
164.5
+3.193
3
Yamaha
164.5
+3.298
4
KTM
163.9
+12.626
5
Honda
163.9
+13.318
6
Ducati
163.7
+15.578
7
Honda
163.7
+15.738
8
Aprilia
163.7
+16.034
9
Honda
163.5
+18.325
10
Ducati
163.5
+18.596
11
Yamaha
163.5
+18.685
12
Yamaha
163.5
+18.946
13
Honda
163.5
+19.159
14
Yamaha
163.1
+24.376
15
Suzuki
162.9
+27.776
16
Ducati
162.5
+34.266
17
KTM
161.6
+48.410
18
Ducati
161.6
+48.411
Εγκατάλειψη / Πτώση
 
Aprilia
162.6
3 Laps
 
Suzuki
161.3
10 Laps
 
KTM
157.4
23 Laps
 
Ducati
 
0 Lap

Μία από τις πιο απρόβλεπτες, πιο δύσκολες σεζόν στα MotoGP ολοκληρώθηκε σήμερα στην Πορτογαλία με πολλούς χαιρετισμούς επίσης. Ο Rossi αποχαιρετά την εργοστασιακή Yamaha, ο Dovizioso την Ducati και ίσως και τους αγώνες να δεν βρει σέλα για το 2022, ο Crutchlow, ο Rabat… Ελπίζουμε από το νέο έτος να έχουμε όμως απαρτία σε όσους κανονικά θα πρέπει να συμμετέχουν, μαζί με τους θεατές στις κερκίδες, έστω και για κάποιους αγώνες, αν όχι όλους…

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.