MotoGP Sepang: Νίκη Bagnaia κλείνει την πόρτα του πρωταθλήματος, μένει απλά να κλειδώσει

Μεγαλύτερη αγωνία για πτώσεις αντί για προσπεράσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2022

Οι συνθήκες στην πίστα και οι πολλές πτώσεις του Σαββάτου ανέβασαν την αγωνία για τυχόν πτώσεις που θα κρίνουν το πρωτάθλημα, ιδιαίτερα μετά την πτώση του Martin από την πρώτη θέση, χωρίς να χρειάζονται οι μάχες αγκώνα-αγκώνα για να προκληθεί αυτό το συναίσθημα.

Η εκκίνηση ξεκίνησε με απίστευτο τρόπο για τον Bagnaia καθώς πήρε την εσωτερική γραμμή και κατάφερε να στρίψει δεύτερος. Βέβαια δεν ήταν μόνο αυτό που τον έφερε μπροστά, αλλά και το γεγονός πως πάτησε τα φρένα πάρα πολύ αργά σε ένα δυνατό ρίσκο για πτώση από το οποίο όμως βγήκε νικητής κάνοντας το 9-2 και μπαίνοντας πίσω από τον Martin. Αργότερα θα την χαρακτήριζε ο ίδιος την καλύτερη εκκίνηση της  καριέρας του και πράγματι, ήταν απόλυτα χαρακτηριστική κίνηση για το φετινό πρωτάθλημα.

Αντίστοιχα όμως και ο Quartararo έκανε το ίδιο, ξεκίνησε πάρα πολύ καλά και πίεσε πάρα πολύ και εκείνος στα φρένα με τον Aleix Espargaro να είναι ο μόνος από τους τρεις που δεν τα πήγε καλά στην πρώτη στροφή.

Τελικά ο Quartararo μένει πίσω από τον Morbidelli ο οποίος κουβαλά ποινή για δύο διελεύσεις από τον μακρύτερο γύρο και πρέπει να τις εκτελέσει κάποια στιγμή στην αρχή του αγώνα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα έπρεπε να υπάρχουν οδηγίες από την Yamaha, μιας και τον τελευταίο καιρό έγινε μεγάλος ντόρος για τις οδηγίες της Ducati προς τους δικούς της αναβάτες. Σε κάθε περίπτωση το πόσο καλά θα τα πάει ο Morbidelli πριν εκτελέσει την ποινή είναι σημαντικό για την πορεία του μετά από αυτή, ωστόσο αμέσως βλέπει το μήνυμα πως τον ακολουθεί ο Quartararo. Σε κάθε περίπτωση όμως ο Quartararo εκείνη την στιγμή τον περνούσε από μόνος του, οπότε και μήνυμα να μην υπήρχε το αποτέλεσμα θα ήταν ακριβώς το ίδιο.

Μπροστά ο Martin ανοίγει την διαφορά από τον Bagnaia και ο Bastianini μένει κολλητά πίσω του, όσο ο Marquez είναι στην τέταρτη θέση και βλέπει την ψαλίδια σιγά – σιγά να ανοίγει. Η Ducati στέλνει μήνυμα στον Bagnaia πως εμπρός ο Martin είναι στο 0.6 και πίσω του έχει τον Bastianini που είναι και το τελευταίο μήνυμα που θα πάρει από την ομάδα, στην διάρκεια του αγώνα.

Ο Luca Marini που είχε την ταχύτητα να ακολουθήσει τους υπόλοιπους και ίσως να παλέψει για το βάθρο, εγκαταλείπει τον αγώνα καθώς το κλείδωμα της ανάρτησης που πρέπει να απελευθερωθεί μετά την εκκίνηση δεν δούλεψε ποτέ και δεν γινόταν να συνεχίσει τον αγώνα του.

Ο Marquez αρχίζει να μένει αισθητά πίσω όσο ο Martin επίσης ξεφεύγει πολύ μπροστά φτάνοντας να διπλασιάσει και μετά να τριπλασιάσει και την απόστασή του! Όλη αυτή την ώρα ο Bastianini μένει κολλημένος στον πίσω τροχό του Bagnaia. Ο ρυθμός του Martin είναι υπερβολικά γρήγορος συγκριτικά με τους υπόλοιπους και αυτό το ρίσκο δεν θα βγει σε καλό. Μόλις τα ελαστικά άρχισαν να χάνουν την αρχική τους μέγιστη πρόσφυση ο Martin σημείωσε πτώση δίνοντας στον Bagnaia το προβάδισμα.

Φυσικά αυτό φέρνει και τον Quartararo πιο μπροστά καθώς έχει ήδη περάσει τον Marquez και με τον Morbidelli να χάνει θέσεις εκτελώντας την ποινή του. Στην εκτέλεση της ποινής κέρδισε και άλλη μία ο δεύτερος αναβάτης της Yamaha γιατί πήγε και έπεσε πάνω στον Aleix Espargaro σε μία πολύ επιθετική προσπέραση για την οποία θα πρέπει να δώσει τρεις θέσεις στην γραμμή εκκίνησης στον τελευταίο αγώνα που απομένει.

Ο Quartararo είναι πλέον στο βάθρο αλλά απέχει 2.7 δευτερόλεπτα από τους δύο πρώτους και έχει και διαφορά με τους πίσω, οπότε κάνει μοναχικό αγώνα. Οι αναβάτες της Suzuki παλεύουν με τον Marquez και για άλλη μία φορά φτάνουμε με Rins και Marquez σε κλειστή μάχη χωρίς όμως να τους παρακολουθεί η κάμερα.

Ο Mir πέφτει από αυτή την μάχη, αλλά στο μεταξύ ο Bezzecchi είχε καταφέρει να ανέβει και να περάσει όλο εκείνο το γκρουπ, βάζοντας πλώρη για τον Quartararo. Μείωσε από το 1,5 περίπου δευτερόλεπτο στο 0,23 και τότε ήταν που έβαλε σε σκέψεις την Ducati.

Διότι μπροστά ο Bastianini δεν λειτουργεί ως οπισθοφυλακή του Bagnaia αλλά έχει περάσει στην αντεπίθεση. Μετά από δύο-τρεις στιγμές που ανέβασε τους σφυγμούς στο box της Ducati τελικά κάνει την επίθεσή του και περνά εμπρός.

Μέσα στην Ducati ξεκινά ένας πυρετός διαβουλεύσεων, αν τώρα ο Bezzecchi περάσει τον Quartararo τότε πρέπει να στείλουν μήνυμα στον Bastianini και να τερματίσουν τον αγώνα για το πρωτάθλημα ακριβώς εκεί, ή όχι; Στο μεταξύ η κόντρα Bagnaia και Bastianini έχει ψαλιδίσει την διαφορά με τον Quartararo που φτάνει πλέον το 1,5 δευτερόλεπτο.

Από την αμηχανία μίας τέτοιας απόφασης τους βγάζουν οι ίδιοι οι αναβάτες καθώς ο Bezzecchi χάνει την εμπιστοσύνη στα ελαστικά του και μένει πολύ πίσω από τον Quartararo ενώ ο Bagnaia έχει ήδη περάσει τον Bastianini ο οποίος όμως αφήνει ανοικτό κάθε ενδεχόμενο και μένει κολλημένος πίσω του.

Όπως θα πει αργότερα, προσπάθησε στον τελευταίο γύρο να περάσει τον Bagnaia, το σκέφτηκε, τοποθετήθηκε αλλά δεν είχε την πρόσφυση να κάνει κάτι τέτοιο! Ο Bagnaia κάνει αγώνα καριέρας, αλάνθαστος που για αυτόν είναι μεγάλο θέμα -δικά του λόγια- και παίρνει μία καθαρή νίκη που δεν του έχει χαριστεί, την 7η της σεζόν και γίνεται έτσι ο πρώτος αναβάτης της Ducati με 7 νίκες στην σεζόν, υπογράφοντας έτσι τον φετινό τίτλο.

Μένει να τον σφραγίσει στον τελευταίο αγώνα που μόνο τα λιγότερα πιθανά σενάρια καταστροφής, μπορούν να του τον στερήσουν.

Από πτώσεις του αγώνα ξεχωρίζει και η επαφή του νεότερου Binder και Giannantonio, χωρίς να χρειάζεται βοήθεια ο νεότερος Binder για να πέσει, όπως και του Nagashima που αντικαθιστά τον Nakagami.

Σε δύο εβδομάδες από τώρα, η Valencia θα μας δώσει στην καρό σημαία τον νέο παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP…

 

Ετικέτες

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.