MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες

MotoGP Πορτογαλία Practice - A. Marquez μπροστά και 2ος ο Bagnaia που "ξύπνησε" στο τέλος!

Στην 3η θέση ο Acosta - Συννεφιά και για το 60λεπτο Practice στο Portimao
Alex Marquez - Jerez 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

7/11/2025

Ο Alex Marquez δεν άφησε κανέναν να τον απειλήσει στα χρονομετρημένα δοκιμαστικά στο Portimao, αν και ο ψυχωμένος σε αυτό το session Pecco Bagnaia ήταν ουσιαστικά γρήγορος και προσπάθησε να κάνει την έκπληξη προς το τέλος για να πάρει τελικά τη δεύτερη θέση.

O Pedro Acosta με το "καλημέρα" έκανε 1:39.171 περίπου όσο και ο ταχύτερος χρόνος του A.Marquez, όπως πριν συμπληρωθούν τα πρώτα έξι λεπτά του session Marquez, Acosta, Zarco, Bagnaia (!), Aldeguer και Binder κατέβηκαν κάτω από το 1.39, με τον Καταλανό να γράφει 1.39.272 και τον Franco Morbidelli να πέφτει. Πτώση είχε και ο Luca Marini πριν συμπληρωθεί το πρώτο 10λεπτο.

Ο Marco Bezzecchi ήταν 7ος με 7,5 δέκατα διαφορά από τον αναβάτη της Gresini στο πρώτο 10λεπτο, με τον Quartararo μια ανάσα πίσω, τον Marini με 9ο χρόνο και 10ο Ai Ogura της Trackhouse. 

Ο ομόσταυλός του Ιάπωνα, Raul Fernandez, διαγνώστηκε τελικά με μερική εξάρθρωση ώμου και έκανε μερικούς γύρους για να εκτιμήσει λίγο καλύτερα την κατάστασή του με τον Ισπανό να πονά προφανώς αλλά να συνεχίζει την προσπάθειά του.

Στο 20λεπτο A.Marquez και Paul Espargaro συναντήθηκαν μέσα στην πίστα με τον καθένα να προσπαθεί για γύρο και τελικά να χαλά ο ένας του άλλου, με τον Espargaro να έχει τον 15ο ταχύτερο χρόνο, μέχρι εκείνη τη στιγμή. Όμως αμέσως μετά ο αναβάτης της KTM που έδειξε πολύ ενοχλημένος από τη συμπεριφορά του A.Marquez ανέβηκε 4ος στο.

Ο Nicolo Bulega, με τη μοτοσυκλέτα του M.Marquez και έχοντας στο πλευρό του τόσο τον crew chief του Παγκόσμιου Πρωταθλητή αλλά και τον δικό του από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike συνέχισε να βελτιώνει το γυρολόγιό του και στο 25ο λεπτό γυρνούσε στο 1.39.48.

Με τη συμπλήρωση του πρώτου μισάωρου ο Bezzecchi τίποτα δεν είχε αλλάξει στην κορυφή με τον A.Marquez να διατηρεί την πρωτοπορία του χωρίς να προσπαθεί να βελτιώσει τον χρόνο του, με τον Acosta στη δεύτερη θέση και τον Zarco στην τρίτη και τους Espargaro και Bagnaia να κλείνουν την πρώτη πεντάδα. Έκτος ο Aldeguer, έβδομος ο Binder με τον Bezzecchi στην 8η θέση κα τον Quartararo πίσω του και τον Joan Mir να έχει αφήσει πίσω του τον Marini αλλά και τον 12ο Ogura.

Ο τραυματίας Raul Fernandez συνέχισε να πιέζει λίγο πριν μπούμε στο τελευταίο 20λεπτο και έτσι κατάφερε να γράψει τον 7ο καλύτερο χρόνο με την Aprilia, ενώ και ο Marini μπήκε ξανά στην 10άδα κάνοντας τον καλύτερο χρόνο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ο Ogura έκανε επίσης την επίθεσή του για τον 6ο καλύτερο χρόνο και κάπου εκεί 16 λεπτά πριν το τέλος βγήκαν οι σημαίες για τη βροχή που είχε αρχίσει να πέφτει στην πίστα με τον ουρανό να έχει βαρύνει πολύ.

Κανένας από τους αναβάτες δεν άλλαξε ελαστικά γιατί οι ψιχάλες που έπεφταν να μην κάνουν απαραίτητο κάτι τέτοιο. Ένα τέταρτο πριν το τέλος ο χρόνος του Α.Marquez από την αρχή του session εξακολουθούσε να είναι ο κορυφαίος με τον Pedro Acosta να μειώνει όμως λίγο τη διαφορά και να στέλνει τον Marquez ξανά στην πίστα για να κάνει κάτι καλύτερο γιατί ο Acosta συνέχισε να πιέζει.

Ο αναβάτης της ΚΤΜ έκανε δεύτερο διαδοχικό ταχύτερο γύρο και πέρασε μπροστά με 1.38.062 σε μια πίστα που νιώθει πολύ άνετα. Στη 3η θέση είχε ανέβει λίγο πριν το τελευταίο 10λεπτο ο Di Giannantonio, με τον Zarco 4ο και τον Quartararo στην 5η θέση, με τον Γάλλο να οδηγεί διαρκώς πάνω και πέρα από το όριο της Yamaha του και να ρισκάρει με πτώση.

Η κατάταξη άλλαξε ξανά σύντομα με τον A.Marquez να κάνει τον πρώτο χρόνο της ημέρας κάτω από 1.38, οχτώ λεπτά πριν το τέλος και να περνά μπροστά από τον Acosta εκ νέου με τον Zarco τρίτο και τον Bezzecchi να έχει ανέβει στην τέταρτη θέση, έχοντας τον Mir πίσω του.

Αξιοσημείωτη η προσπάθεια του Fernandez που παρά τον τραυματισμό του στον ώμο προσπαθούσε διαρκώς να μπει μέσα στην πρώτη 10άδα βρισκόμενος στην 13η θέση πέντε λεπτά πριν το τέλος.

Όλοι προσπάθησαν για το καλύτερο σε αυτό το τελευταίο πεντάλεπτο με τον Bezzecchi να πηγαίνει για την ανατροπή αλλά να κάνει λάθος και τον Bagnaia να κάνει το ίδιο με έναν πραγματικά καυτό γύρο και τελικά να βρίσκεται πίσω από τον Marquez τρία εκατοστά πάνω από το 1.38, ενώ ο Acosta έμεινε στην τρίτη θέση. 

Ο τέταρτος καλύτερος χρόνος ήταν του Bezzecchi με τον Joan Mir 5o και τον Zarco που οδήγησε με αυτοπεποίθηση να κάνει τον 6ο καλύτερο χρόνο. Στην 7η θέση ο Di Giannantonio με τον Fermin Aldeguer πίσω του και τον Espargaro 9ο, ενώ η πρώτη 10 έκλεισε τελικά από τον Ai Ogura. 

O Fernandez τελικά βρέθηκε 15ος έπειτα από μία ηρωική προσπάθεια, ενώ στην 17η θέση με ένα δευτερόλεπτο διαφορά από την κορυφή τελείωσε το session ο Nicolo Bulega, σε μία καλή πρώτη επίσημη εμφάνιση που κατάφερε να ξυπνήσει και τον Pecco Bagnaia!

 

Θέση

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος

1

Alex MARQUEZ

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'37.974

2

Francesco BAGNAIA

Ducati Lenovo Team

1'38.004

3

Pedro ACOSTA

Red Bull KTM Factory Racing

1'38.062

4

Marco BEZZECCHI

Aprilia Racing

1'38.133

5

Joan MIR

Honda HRC Castrol

1'38.183

6

Johann ZARCO

CASTROL Honda LCR

1'38.232

7

Fabio DI GIANNANTONIO

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

1'38.302

8

Fermin ALDEGUER

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'38.382

9

Pol ESPARGARO

Red Bull KTM Tech3

1'38.424

10

Ai OGURA

Trackhouse MotoGP Team

1'38.443

11

Luca MARINI

Honda HRC Castrol

1'38.551

12

Franco MORBIDELLI

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

1'38.597

13

Fabio QUARTARARO

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

1'38.598

14

Brad BINDER

Red Bull KTM Factory Racing

1'38.653

15

Raul FERNANDEZ

Trackhouse MotoGP Team

1'38.762

16

Jack MILLER

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'38.874

17

Nicolo BULEGA

Ducati Lenovo Team

1'38.986

18

Alex RINS

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

1'39.070

19

Enea BASTIANINI

Red Bull KTM Tech3

1'39.130

20

Somkiat CHANTRA

IDEMITSU Honda LCR

1'39.798

21

Lorenzo SAVADORI

Aprilia Racing

1'39.858

22

Miguel OLIVEIRA

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'39.881