Ο Crutchlow βρισκόταν στον χώρο φιλοξενίας της ομάδας στην Ιταλία, όταν προχθές το βράδυ έκοψε με μαχαίρι το δάχτυλο του. Αγνόησε την σοβαρότητα του τραύματος, το έδεσε και πήγε για ύπνο, σύμφωνα με την δική του δήλωση. Το πρωί βλέποντας ότι το αίμα δεν έχει σταματήσει να ρέει αποφάσισε να πάει στα επείγοντα περιστατικά στο Pistoia Hospital, όπου ο Dr. Riccardo Simonti του έδωσε να καταλάβει πως ήταν πιο βαθύ από αυτό που νόμιζε και χρειάζεται μικροεπέμβαση για να συρραφτεί ο τένοντας: «με περιποιήθηκαν εξαιρετικά στα επείγοντα και έκαναν πολύ καλή δουλειά. Αμέσως μετά πήγα σε νευροχειρουργό στην Parma που μου έφτιαξε έναν νάρθηκα για το δάχτυλο με τρόπο που θα μου επιτρέψει να αγωνιστώ στον αγώνα. Δεν έχω αμφιβολία ότι θα είναι δύσκολα, αλλά θα δώσω το 100% όπως πάντα. Θα δούμε πως θα πάει».
---update----
Ο Crutchlow δεν θα χάσει λοιπόν τον αγώνα, στην Parma είναι τα κεντρικά της Clinica Mobile της εταιρίας ιατρικών παροχών των MotoGP, που έχει δημιουργηθεί από τον Dr. Claudio Costa ο οποίος και αποχώρησε από αυτή πριν από τρία σχεδόν χρόνια. Είχαμε γράψει σχετικό άρθρο εδώ, πέρσι με αφορμή πάλι τους τραυματισμούς των αναβατών. Στην Clinica Mobile έχουν μερικούς από τους πλέον εξειδικευμένους φυσιοθεραπευτές, ορθοπεδικούς και νευροχειρουργούς και είναι το κατάλληλο μέρος για να ασφαλίσουν ένα τραύμα που έχει πρόσφατα ραφτεί και πρέπει να μπει σε ένα γάντι που θα κρατά κλιπόν φρενάροντας σε αγωνιστικό ρυθμό.
Περαστικά στον Crutchlow και ας έχει βολικό αγώνα. Είναι βέβαια συνηθισμένος στους άσχημους τραυματισμούς στα χέρια όπως πριν από τέσσερα χρόνια στην Γερμανία, που μπήκε σε ειδικό θάλαμο για ταχεία αποκατάσταση, ενώ μετρά συνολικά αρκετούς τραυματισμούς και στα κάτω άκρα, έχοντας παρουσιάσει γρήγορη ανάρρωση.
MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες
Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
9/10/2025
Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο
Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.
Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου
Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.
Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι
Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.
Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο
Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.
Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών
Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.
Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks
Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.
Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.
