Πάλι έβγαλε τον ώμο του ο Marc Marquez

Κι αυτή τη φορά τον “καλό” του
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/11/2019

Έχει φάει πολλά τουμπίδια έως τώρα ο Marc Marquez, αλλά κανένα δεν του έχει κοστίσει σε αγωνιστικό επίπεδο και ο τρόπος που προσπαθεί να τα σώσει ανήκει στην κατηγορία “μα τι κάνει ο τύπος!”. Οι φίλοι του θα πουν πως πλαγιάζει τόσο πολύ τη μοτοσυκλέτα, που όταν πέφτει απλώς σέρνεται στην άσφαλτο. Όσοι πάλι δεν τον συμπαθούν θα πουν ότι απλώς είναι υπερβολικά τυχερός. Η αλήθεια βέβαια είναι κάπου στη μέση, διότι πέρα από τα κλασικά συρσίματα διαρκείας, έχει φάει και κάτι διαστημικές κωλοτούμπες που εύκολα θα μπορούσαν να τον έχουν στείλει για αρκετό καιρό εκτός δράσης, όπως συνέβη στον Lorenzo ή ακόμα και στον πιτσιρικά Joan Mir, που μόνο από το δυνατό τράνταγμα έσφιξαν οι πνεύμονές του και έχασε δύο αγώνες στη σειρά γιατί δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Τώρα στα δεύτερα επίσημα δοκιμαστικά που γίνονται στην Jerez, ο Marc Marquez είχε μια ακόμα πτώση, η οποία φαινομενικά δεν ανησύχησε κανέναν. Ήταν στην τελευταία στροφή της πίστας, που είναι μία από τις πιο αργές και όπως ο ίδιος ο Marquez είπε, εκείνη τη στιγμή δεν πήγαινε γρήγορα. Μάλιστα όσο σερνόταν στην άσφαλτο ήταν όλα υπό έλεγχο (αν μπορούμε να πούμε κάτι τέτοια για μια πτώση… αλλά στην περίπτωση του Marquez όλες σχεδόν οι πτώσεις του μοιάζουν υπό έλεγχο!) έως τη στιγμή που μπήκε στην αμμοπαγίδα. Εκεί ο ώμος του (ο καλός ο δεξής και όχι ο αριστερός ο εγχειρισμένος) μάγκωσε στο αφράτο αμμοχάλικο και σύμφωνα με τον ίδιο έπαθε μερική αποκόλληση. Κάπως έτσι βρέθηκε στο ιατρικό κέντρο της πίστας για εξετάσεις, καθώς ο πόνος ήταν αφόρητος. Ήταν δικό μου το λάθος. Πήρα ανοιχτή γραμμή και οι στροφές Κ5,Κ9 και Κ13 είχαν ακόμα κάποιες κηλίδες με νερό από τη βροχή έξω από τη αγωνιστική γραμμή. Πάτησα πάνω σε μια τέτοια κηλίδα και έχασα το μπροστινό. Ήταν με χαμηλή ταχύτητα, αλλά έφτασα στην ατμοπαγίδα με ακατάλληλη στάση σώματος. Νομίζω ότι είχα αποκόλληση – όχι ολική – αλλά κάποια μικρή αποκόλληση στον ώμο. Τον καλό μου ώμο και ήταν πολύ οδυνηρό”.

Μετά την επίσκεψη στο ιατρικό κέντρο, ο Marquez επέστρεψε στη πίστα, γιατί αυτό το τεστ είναι άκρως σημαντικό για την Honda. Οι τρεις αναβάτες του HRC (Αφοί Marquez και Cal Crutchlow) έχουν τον ίδιο κινητήρα, που είναι στο πρώτο στάδιο εξέλιξης για το 2020. Όμως όλοι τους έχουν διαφορετικά πλαίσια! Προφανώς και το HRC έχει καταλάβει πως τα τρία τελευταία χρόνια μόνο  Marc Marcquez μπορεί να κερδίζει σε όλες τις πίστες αγώνες με τη μοτοσυκλέτα τους. “Εγώ έχω να δοκιμάσω δύο εντελώς διαφορετικά πλαίσια. Και τα δύο έχουν μεγάλες διαφορές, με κάποια πολύ καλά σημεία και κάποια πολύ κακά σημεία. Είναι δύο εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις και είναι πολύ σημαντικό να αποφασίσουμε ποια θα ακολουθήσουμε. Εδώ στη Jerez το πλαίσιο παίζει μεγάλο ρόλο και λόγω της δροσιάς το κράτημα είναι πολύ υψηλό αυτή την εποχή. Γι΄αυτό και τα Yamaha και τα Suzuki δουλεύουν τόσο καλά. Μετά την πτώση δεν ασχολήθηκα με τους χρόνους, αλλά επικεντρώθηκα στη δοκιμή των νέων εξαρτημάτων”. Την ίδια στιγμή, στο διπλανό box ο αδερφός του ο Alex είχε πολύ καλύτερη πρώτη ημέρα από εκείνη στη Valencia. Όχι μόνο δεν έπεσε, αλλά πλησίασε στο 1,2’’ τον χρόνο του Marc. Δυστυχώς για τον Alex, σε αυτές τις δοκιμές θα πρέπει να βρει μόνος τους τα χούγια της RCV213, καθώς δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου να ασχοληθεί μαζί του ο Marc. Βέβαια χαριτολογώντας ο Marc είπε πως πρέπει να συνεχίσει να τα δίνει όλα, διότι ποτέ δεν ξέρεις τί μπορεί να κάνει ο Alex!

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.