Οι δοκιμές για τον αγώνα της Κυριακής στο TT Assen, έχουν ήδη ξεκινήσει. Πέρσι, η πίστα στην Ολλανδία μας χάρισε ίσως τον πιο θεαματικό αγώνα της χρονιάς με πάνω από 100 προσπεράσεις κατά τη διάρκειά του και πολλούς αναβάτες να παίρνουν τα ηνία του αγώνα. Το θέαμα ήταν φοβερό, όμως τελικά ο Marquez επικράτησε ενάντια όλων και ο Rossi βρέθηκε να κλείνει την πεντάδα. Μάλιστα, αυτή ήταν η πίστα που ο Rossi πήρε την τελευταία του νίκη το 2017.
Τώρα εν όψει των δοκιμαστικών είναι χαρούμενος που βρίσκεται για ακόμη μια φορά στο Assen, όχι όμως επειδή εκεί κατέκτησε την τελευταία του νίκη, αλλά επειδή αγαπάιδιαίτερα αυτή τη πίστα. Η ατμόσφαιρα που επικρατεί τόσο στα paddock όσο και στις κερκίδες είναι φανταστική, ενώ η πίστα είναι εξαιρετική για αγώνες μοτοσυκλέτας. Ειδικά για τις μοτοσυκλέτες της Yamaha, διότι λόγω της μικρής ευθείας (μόλις 487 μέτρα) αλλά και των 18 στροφών (12 δεξιές και 6 αριστερές), η ιπποδύναμη και η υψηλή τελική –τομείς που υστερεί η M1- δεν έχουν μεγάλη βαρύτητα. Η Yamaha για τον επικείμενο αγώνα έχει ορισμένες βελτιώσεις αλλά είναι μικρές και η M1 παραμένει σχεδόν ίδια μετά τις δοκιμές που έγιναν στη Catalunya. Οι βελτιώσεις εντοπίζονται κυρίως στη ρύθμιση των ηλεκτρονικών ώστε να αλλάξουν τον τρόπο απόδοσης του κινητήρα, ενώ το φρένο στο τιμόνι για την πίσω δαγκάνα που είδαμε τον Rossi να δοκιμάζει δεν θα χρησιμοποιηθεί απ’ τον ίδιο στο Assen αλλά σε κάποιο μεταγενέστερο αγώνα όπως είπε. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ο Rossi εστιάζει σε άλλα πράγμα και κάνει κάποιες δοκιμές με τη Yamaha για το μέλλον. Η άποψή του πάντως σχετικά με τη χρήση του συγκεκριμένου συστήματος είναι θετική, καθώς δεν χρησιμοποιείται πλέον ο συμπλέκτης κατά τη διάρκεια του αγώνα, ενώ έτσι ο αναβάτης έχει ακριβέστερη αίσθηση σχετικά με τη δύναμη που ασκεί συγκριτικά με τον λεβιέ στο πόδι. Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος –κυρίως το δεύτερο- στόχος του Rossi είναι να έχει μια καλή θέση στο πίνακα των χρονομετρημένων και να είναι έτοιμος για τον αγώνα της Κυριακής.
Ένα ταξίδι 76 χρόνων με ήρωες, θρύλους και αξέχαστες στιγμές
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
5/8/2025
Το επόμενο Σαββατοκύριακο η κορυφαία κατηγορία των Grand Prix γιορτάζει τον 1000ό αγώνα της στο Red Bull Ring, χίλιοι αγώνες σε 76 χρόνια δράσης, ηρώων, κακών, θριάμβων και τραγωδιών
Τρεισήμισι δεκαετίες γεμάτες από αληθινούς θρύλους όπως οι Duke, Surtees, Hailwood, Agostini, Rainey, Doohan, Rossi και Marquez. Χίλια Grand Prix που ταξίδεψαν τον κόσμο σε θρυλικές πίστες: Assen, Phillip Island, Isle of Man, Sachsenring, Indianapolis, Buriram, Buddh και Losail. Ένα Πρωτάθλημα που έσπρωξε την τεχνολογική καινοτομία στα άκρα και ακόμα παραπέρα.
Από την αρχή…
Ο πρώτοςαγώνας της κατηγορίας MotoGP διεξήχθη στον θρυλικό TT Mountain Circuit στο Isle of Man, στις 17 Ιουνίου 1949. Στον επτά γύρων, 425 χλμ. μαραθώνιο κέρδισε ο Harold Daniell με εργοστασιακή Norton.
Χρειάστηκαν 13 χρόνια για να φτάσουμε στον 100ό αγώνα, το 1962 στο Sachsenring, με νικητή τον Mike Hailwood και την MV Agusta. Δέκα χρόνια νωρίτερα, στη Monza, ο Les Graham χάριζε στην MV Agusta την πρώτη της νίκη. Το 1953, ο Fergus Anderson έγινε ο γηραιότεροςνικητής στην ιστορία, κερδίζοντας στα 44 του με Moto Guzzi στο Montjuic Park.
Το 1957, ο Bob McIntyre κατέγραψε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα στα 76 χρόνια του θεσμού: 3 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα για 8 γύρους στην διαδρομή των 60,27 χλμ. του Isle of Man.
Από τα 200 στα 400 Grand Prix
Ο 200όςαγώνας έγινε στο Assen με νικητή τον Giacomo Agostini. Λίγο πριν, ο Jim Redman έφερε τη Honda στην κορυφή για πρώτηφορά στο Hockenheim, ενώ ο Godfrey Nash κατέκτησε την τελευταίανίκημονοκύλινδρης μοτοσυκλέτας στο Opatija το 1969. Το 1971, ο Jack Findlay χάρισε στη Suzuki την πρώτηνίκηδίχρονου κινητήρα.
Ο Barry Sheene γιόρτασε τον 300όαγώνα το 1981 στο Anderstorp – τελευταία του νίκη και μοναδική με Yamaha. Το 1973, ο Jarno Saarinen κέρδισε τον πρώτο αγώνα με τετράκυλινδροδίχρονο, όμως χάθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα στο Monza.
Το 1976, στο Nürburgring, ο Agostini πήρε την τελευταίανίκη του, που ήταν και η τελευταία για τετράχρονημηχανή στην κατηγορία μέχρι την εποχή MotoGP.
Το 1977, ο Sheene σημείωσε την υψηλότερη μέση ταχύτητα όλων των εποχών: 217,37 χλμ/ώρα στο Spa. Το 1989, στον 400όαγώνα, ο Eddie Lawson νίκησε στο Le Mans.
Η σύγχρονη εποχή
Η μισήχιλιάδααγώνων ήρθε με τον Mick Doohan νικητή στο Imola, ενώ το 2002, ο Valentino Rossi κέρδισε στον πρώτο αγώνα όπου οι τετράχρονοι 990 κ.εκ. έτρεξαν μαζί με τους δίχρονους.
Ο 600ός αγώνας πήγε στον Sete Gibernau μετά απο τρομερή μάχη με τον Rossi στο Le Mans, ενώ λίγο αργότερα ο Capirossi έφερε την πρώτηνίκηDucati στο MotoGP. Το 2004, ο Rossi έγινε ο μόνος που κέρδισε διαδοχικά σε δύο διαφορετικές μάρκες (Honda και Yamaha).
Το 2007 ήρθαν τα 800 κ.εκ., με τον Stoner και την Ducati κυρίαρχους. Το 2008, το Qatar έγινε ο πρώτοςνυχτερινόςαγώνας στην ιστορία. Ο Jorge Lorenzo πήρε τον 700ό αγώνα στο Motegi (2009), ενώ το 2013 ο Marc Marquez έγινε ο νεότεροςνικητής όλων των εποχών.
Από το 800 στο 1000
O Jorge Lorenzo κέρδισε και τον 800όαγώνα με απόλυτη κυριαρχία. Το 2016 μπήκαν τα ενιαία ECU και τα ελαστικά της Michelin. Ο Cal Crutchlow έγινε ο πρώτοςΒρετανός νικητής μετά από 35 χρόνια. Ο Rossi πήρε την τελευταία του νίκη το 2017, ενώ το 2020 η KTM πανηγύρισε τις πρώτες της νίκες με Binder και Oliveira που κέρδισε εντός έδρας για τον Αυστριακό κατασκευαστή στο Red Bull Ring τον 900ό αγώνα, όντας μέχρι σήμερα ο μοναδικόςΠορτογάλος με νίκηστην μεγάλη κατηγορία.
Το 2021 στο Qatar, οι Quartararo και Zarco έκαναν το πρώτογαλλικό 1-2. Το 2022, ο Aleix Espargaró έφερε την πρώτηνίκηAprilia και ο Rins κέρδισε στον πιο κοντινό τερματισμό στην ιστορία (0,884’’ για 7 αναβάτες).
Το 2024, ο Viñales έγινε ο πρώτος που νίκησε με τρεις διαφορετικές μάρκες στην εποχή MotoGP. Ο Marc Marquez κέρδισε ξανά μετά από 1043 μέρες, αυτή τη φορά με Ducati. Λίγο αργότερα, οι αδελφοί Marquez έγραψαν ιστορία με το πρώτο 1-2 σε αδέρφούς. Στο Le Mans, ο Zarco χάρισε στη Γαλλία την πρώτη της νίκη εντός έδρας μετά από 71 χρόνια.
Και τώρα… το μέλλον
Βαθιά ανάσα και ετοιμαστείτε για τους επόμενους 1000 αγώνες. Ο κόσμος θα αλλάξει δραματικά, αλλά το σίγουρο είναι ένα, ο αγώνας θα είναι πάντα αγώνας.
