2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape: Αποστολή εξετελέσθη!

Χτίζοντας δεσμούς
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

13/5/2019

Ένα ιδιαίτερο ταξίδι με ένα πολύ όμορφο μήνυμα έφτασε στο τέλος του. Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μαζί με τον γιο του Γιώργο, όχι μόνο ένωσαν δύο από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά ακρωτήρια πάνω σε ένα Honda Africa Twin 1000, αλλά ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο το δέσιμο μεταξύ πατέρα και γιου με μια μοναδική συλλογή κοινών εμπειριών:

"Βάζοντας ρόδα στο Nordkapp, πατέρας και γιος είχαμε ολοκληρώσει με επιτυχία την ζεύξη των δυο ευρωπαϊκών χερσαίων ακρωτηρίων (“Cape 2 Cape”), ενώνοντας –με όχημα την μοτοσυκλέτα μας– τον ελληνικό νότο με το νορβηγικό βορρά. Το λόγο είχε τώρα η επιστροφή ή αλλιώς η μεγάλη κατηφόρα, όπως χαριτολογώντας "βαπτίσαμε" το ταξίδι πίσω στα πάτρια εδάφη.


Το δρομολόγιο της επιστροφής ήταν σαφώς διαφοροποιημένο, μόνο όμως στο κομμάτι της Σκανδιναβίας. Η Σουηδία θα φιλοξενούσε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής (Nordkapp – Alta – Hapamanda – Stockholm – Malmo), ενώ η διαδρομή Travemunde – Venice θα παρέμενε σχεδόν η ίδια.
Ξεκινήσαμε ευδιάθετοι να κατηφορίζουμε, αλλά με πολύ κρύο και χιόνι. Από το Nordkapp ως την Stockholm (1.800 χλμ.) τα "είδαμε όλα"! Ένα κύμα κακοκαιρίας με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (από 3 C έως –6 C ) συνταξίδευε μαζί μας για τέσσερεις μέρες. Λευκά τοπία, παγωμένες ανάσες, κρύες αναμνήσεις


Για δεύτερη φορά στο ταξίδι μας πατήσαμε τον Αρκτικό κύκλο – αυτήν την φορά στην κωμόπολη Juokseng της Σουηδίας. Φτάνοντας στην Στοκχόλμη, ο Γιώργος με αποχαιρέτησε και επέστρεψε αεροπορικώς στην Αθήνα. Όχι λόγω ψύχους, αλλά τα σχολεία άνοιγαν την επόμενη μέρα και θα έπρεπε να επιστρέψει στα θρανία μετά τις πασχαλινές διακοπές. Εγώ, αντίθετα, με συνεπιβάτη πλέον την μοναξιά, συνέχισα το ανιαρό μεροκάματο του δρόμου, οδηγώντας την Honda Africa Twin 1000 ADV πίσω στην Ελλάδα.
Νυχτερινό ατμοπλοϊκό ταξίδι Malmo – Travemunde και αυθημερόν πορεία κατόπιν για Μόναχο (830 χλμ.). Στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας πήρα μια διήμερη ανάσα ξεκούρασης, με ημερήσια ξενάγηση στα ιστορικά-πολιτιστικά μνημεία της πόλης και νυχτερινή κραιπάλη στις θορυβώδεις μπυραρίες της…


Αποχαιρετώντας αξημέρωτα το Μόναχο, κατευθύνθηκα τάχιστα στο κοντινό Salzburg, την γενέτειρα του Μότσαρτ. Ολιγόωρη παραμονή για cafe viennua και χαλαρό σουλάτσο στα πλακόστρωτα σοκάκια της μελωδικότερης αυστριακής πόλης. Και το τελείωμα της ημέρας με βρήκε να απολαμβάνω το ηλιοβασίλεμα στα υδάτινα μονοπάτια της Βενετίας των Δόγηδων. Ήταν ομολογουμένως μια ωραία τρέλα: το πρωί Γερμανία, το μεσημέρι Αυστρία, το απόγευμα Ιταλία!!


Με την επιβίβασή μου στο πλοίο «ΑSTERION ΙΙ» της ANEK LINES, ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση του “2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape ” . Στο ατμοπλοϊκό ταξίδι Βενετία – Πάτρα, οι άνθρωποι της ANEK LINES φρόντισαν –για ακόμα μια φορά– να μου προσφέρουν μια ποιοτική και ευχάριστη εμπειρία εν πλω, ενώ η διαδρομή Πάτρα – Αθήνα αποτέλεσε τον επίλογο ενός πολύ ιδιαίτερου όσο και συναισθηματικού ταξιδιού. Άντε Γιώργο, και του χρόνου…"

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery!

2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape: Στη γη των ταράνδων

Η ώρα της επιστροφής
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

6/5/2019

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ολοκλήρωσε παρέα με τον γιο του Γιώργο το πρώτο μισό του ταξιδιού τους φτάνοντας στο Βόρειο Ακρωτήρι, και πλέον ετοιμάζονται για την επιστροφή τους στα πάτρια εδάφη:

"Το Ελσίνκι όπου αποβιβαστήκαμε ήταν η αφετηρία του τελευταίου σκέλους του ταξιδιού μας “Cape 2 Cape”. Μόλις 1.500 χλμ. μας χώριζαν πλέον από το βορειότερο χερσαίο ακρωτήρι της Ευρώπης. Πατέρας και γιος βλέπαμε μπροστά μας μόνο Nordkapp, τ’ οποίο φάνταζε στο μυαλό μας ως το πολυπόθητο ταξιδιωτικό "λάφυρο" που θέλαμε διακαώς να κουρσέψουμε.


Σε δυο πράγματα επιστήσαμε την προσοχή μας οδηγώντας τις επόμενες μέρες την Honda Africa Twin 1000 ADV προς τον νορβηγικό βορρά: στα χαμηλά όρια ταχύτητας των φιλανδικών δρόμων και στους αμέριμνους ταράνδους.
Τι άλλο είχαμε να φοβηθούμε; Μα φυσικά τις καιρικές συνθήκες, που για την εποχή του ταξιδιού μας αποτελούσαν τον βασικότερο παράγοντα προσέγγισης του Nordkapp –ήταν τέλη Απριλίου και οι θερμοκρασίες κυμαίνονταν από -5 C έως 4 °C. Ναι μεν ο δρόμος ήταν ανοικτός από τα χιόνια, όμως, οι απρόβλεπτες διακυμάνσεις και μεταβολές του καιρού (μια πυκνή χιονόπτωση ή μια σφοδρή καταιγίδα) μπορούσαν να μας ακινητοποιήσουν καθοδόν. Εντέλει, κανένα δυσάρεστο σενάριο δεν επικράτησε. Ήλιος με δόντια και ο υδράργυρος να μην ξεκολλά από τους 0 °C…


Η στάση μας στην φιλανδική πόλη Rovaniemi ήταν επιβεβλημένη για δύο λόγους. Εμείς θέλαμε –σαν δυο χαζοτουρίστες– να περιηγηθούμε στο χωριό του Αι-Βασίλη και να αγοράσουμε χριστουγεννιάτικα μπιχλιμπίδια, ενώ η μοτοσυκλέτα μας ήθελε να απαθανατίσει την παρουσία της στον Αρκτικό Κύκλο. Τελικά μείναμε όλοι ικανοποιημένοι…
Για πολλούς μοτοσυκλετιστές, το Nordkapp αντιπροσωπεύει ένα ταξίδι–όνειρο ζωής. Κι όχι άδικα, αφού τα ειδυλλιακά σκανδιναβικά τοπία, οι γεωγραφικές συντεταγμένες του μακρινού βορρά, η θέα του απέραντου Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού, η διάσημη αφαιρετική υδρόγειος σφαίρα του νορβηγικού ακρωτηρίου, όλα αυτά –αλλά και πολλά ακόμα– αποτελούν τις Σειρήνες που έλκουν τους ρομαντικούς μοτο-ταξιδιώτες στο ιδιότυπο προσκύνημα του Nordkapp.


Ήταν απόγευμα, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου, όταν η Honda Africa Twin 1000 ADV φρενάρισε στην άκρη του γκρεμού, στην βόρεια άκρη της Ευρώπης. Με τα συναισθήματα να κάνουν πάρτι, αγκάλιασα τον μικρό συνεπιβάτη μου –που κάθε άλλο πάρα "μικρός" αποδείχθηκε για ένα τόσο απαιτητικό ταξίδι– και του πρόσφερα το καλύτερο δώρο ever: την υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp. Και φυσικά, ο ίδιος το πανηγύρισε ανάλογα.


Ποιο ήταν όμως το δώρο που χάρισα στον εαυτό μου; Είχα φτάσει στο βορειότερο χερσαίο ακρωτήριο της Ευρώπης, παρέα με τον γιό μου, ταξιδεύοντας μαζί στην ίδια σέλα. Είχα επιστρέψει μετά από 28 χρόνια στο Nordkapp με την καλύτερη παρέα, τον Γιώργο…"

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery