2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape: Αποστολή εξετελέσθη!

Χτίζοντας δεσμούς
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

13/5/2019

Ένα ιδιαίτερο ταξίδι με ένα πολύ όμορφο μήνυμα έφτασε στο τέλος του. Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μαζί με τον γιο του Γιώργο, όχι μόνο ένωσαν δύο από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά ακρωτήρια πάνω σε ένα Honda Africa Twin 1000, αλλά ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο το δέσιμο μεταξύ πατέρα και γιου με μια μοναδική συλλογή κοινών εμπειριών:

"Βάζοντας ρόδα στο Nordkapp, πατέρας και γιος είχαμε ολοκληρώσει με επιτυχία την ζεύξη των δυο ευρωπαϊκών χερσαίων ακρωτηρίων (“Cape 2 Cape”), ενώνοντας –με όχημα την μοτοσυκλέτα μας– τον ελληνικό νότο με το νορβηγικό βορρά. Το λόγο είχε τώρα η επιστροφή ή αλλιώς η μεγάλη κατηφόρα, όπως χαριτολογώντας "βαπτίσαμε" το ταξίδι πίσω στα πάτρια εδάφη.


Το δρομολόγιο της επιστροφής ήταν σαφώς διαφοροποιημένο, μόνο όμως στο κομμάτι της Σκανδιναβίας. Η Σουηδία θα φιλοξενούσε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής (Nordkapp – Alta – Hapamanda – Stockholm – Malmo), ενώ η διαδρομή Travemunde – Venice θα παρέμενε σχεδόν η ίδια.
Ξεκινήσαμε ευδιάθετοι να κατηφορίζουμε, αλλά με πολύ κρύο και χιόνι. Από το Nordkapp ως την Stockholm (1.800 χλμ.) τα "είδαμε όλα"! Ένα κύμα κακοκαιρίας με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (από 3 C έως –6 C ) συνταξίδευε μαζί μας για τέσσερεις μέρες. Λευκά τοπία, παγωμένες ανάσες, κρύες αναμνήσεις


Για δεύτερη φορά στο ταξίδι μας πατήσαμε τον Αρκτικό κύκλο – αυτήν την φορά στην κωμόπολη Juokseng της Σουηδίας. Φτάνοντας στην Στοκχόλμη, ο Γιώργος με αποχαιρέτησε και επέστρεψε αεροπορικώς στην Αθήνα. Όχι λόγω ψύχους, αλλά τα σχολεία άνοιγαν την επόμενη μέρα και θα έπρεπε να επιστρέψει στα θρανία μετά τις πασχαλινές διακοπές. Εγώ, αντίθετα, με συνεπιβάτη πλέον την μοναξιά, συνέχισα το ανιαρό μεροκάματο του δρόμου, οδηγώντας την Honda Africa Twin 1000 ADV πίσω στην Ελλάδα.
Νυχτερινό ατμοπλοϊκό ταξίδι Malmo – Travemunde και αυθημερόν πορεία κατόπιν για Μόναχο (830 χλμ.). Στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας πήρα μια διήμερη ανάσα ξεκούρασης, με ημερήσια ξενάγηση στα ιστορικά-πολιτιστικά μνημεία της πόλης και νυχτερινή κραιπάλη στις θορυβώδεις μπυραρίες της…


Αποχαιρετώντας αξημέρωτα το Μόναχο, κατευθύνθηκα τάχιστα στο κοντινό Salzburg, την γενέτειρα του Μότσαρτ. Ολιγόωρη παραμονή για cafe viennua και χαλαρό σουλάτσο στα πλακόστρωτα σοκάκια της μελωδικότερης αυστριακής πόλης. Και το τελείωμα της ημέρας με βρήκε να απολαμβάνω το ηλιοβασίλεμα στα υδάτινα μονοπάτια της Βενετίας των Δόγηδων. Ήταν ομολογουμένως μια ωραία τρέλα: το πρωί Γερμανία, το μεσημέρι Αυστρία, το απόγευμα Ιταλία!!


Με την επιβίβασή μου στο πλοίο «ΑSTERION ΙΙ» της ANEK LINES, ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση του “2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape ” . Στο ατμοπλοϊκό ταξίδι Βενετία – Πάτρα, οι άνθρωποι της ANEK LINES φρόντισαν –για ακόμα μια φορά– να μου προσφέρουν μια ποιοτική και ευχάριστη εμπειρία εν πλω, ενώ η διαδρομή Πάτρα – Αθήνα αποτέλεσε τον επίλογο ενός πολύ ιδιαίτερου όσο και συναισθηματικού ταξιδιού. Άντε Γιώργο, και του χρόνου…"

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery!

Δρόμος Ειρήνης 2018: Ιαπωνία

Στόχος επετεύχθη!
20/8/2018

Με την απόβασή μου στο λιμάνι Sakaiminato της δυτικής Ιαπωνίας, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ολοκλήρωση του οδοιπορικού "Δρόμος ειρήνης 2018". Πλέον η πόλη Hiroshima απείχε μόλις 205 χιλιόμετρα, τόσα με χώριζαν από την ολοκλήρωση της αποστολής μου.
Το ημερολόγιο έδειχνε 5/8/2018 (ήταν η παραμονή της 73ης επετείου από την ρίψη της ατομικής βόμβας στην Hiroshima) όταν πραγματοποιήθηκε στο "Πάρκο Ειρήνης" στο κέντρο της Hiroshima η παράδοση του μηνύματος Ειρήνης και Φιλίας του Δημάρχου της Αρχαίας Ολυμπίας στον Δήμαρχο της μαρτυρικής Hiroshima. Ήταν μια σεμνή τελετή που έγινε μέσα σ’ ένα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, ενώ στην συνέχεια ξεναγήθηκα στα μνημεία και στην Ιστορία της μαρτυρικής πόλης, που γνώρισε τον όλεθρο και την καταστροφή από την πρώτη ατομική βόμβα της ανθρωπότητας.


Με την παράδοση του μηνύματος και των εθιμοτυπικών δώρων που μετέφερα για 55 μέρες στις αποσκευές της μαύρης Honda CRF250 Rally, είχα ολοκληρώσει και τυπικά την αποστολή μου. Το Τόκιο θα αποτελούσε ωστόσο τον τελευταίο σταθμό του ταξιδιού μου, καθώς από την ιαπωνική πρωτεύουσα εγώ θα επέστρεφα αεροπορικώς στην Ελλάδα και η μοτοσυκλέτα ατμοπλοϊκώς. Πορεία λοιπόν για Τόκιο…


Καθοδόν όμως για την ιαπωνική μεγαλούπολη, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στα κελεύσματα της πόλης Kyoto, που αντιπροσωπεύει την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ιαπωνίας. Για δυο μέρες περιπλανήθηκα στα άδυτα της ιαπωνικής Ιστορίας, καθώς το Kyoto υπήρξε για περισσότερο από χίλια χρόνια (784-1868) η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας και διαθέτει σήμερα ένα τεράστιο μνημειακό πλούτο.
Την τελευταία στάση πριν το Τόκιο την πραγματοποίησα στους πρόποδες του όρους Fuji (110 χλμ. νοτιοδυτικά του Τόκιο). Διανυκτέρευση στην παραλίμνια κωμόπολη Fujiyoshida και ολοήμερη περιπλάνηση με την μοτοσυκλέτα μέσα στο καταιγιστικό πράσινο της ευρύτερης περιοχής.


Ήταν η δεύτερη φορά που "άλωνα" μοτοσυκλετιστικά το Τόκιο – η πρώτη φορά ήταν το 2007. Το μητροπολιτικό κέντρο της Ιαπωνίας είναι μια μεγαλούπολη διεθνούς ακτινοβολίας και αποτελεί το σύμβολο της οικονομικής και βιομηχανικής παντοδυναμίας της "Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου". Εδώ λοιπόν έπεσαν οι τίτλοι τέλους ενός ιδιαίτερου διηπειρωτικού ταξιδιού, που ξεκίνησε πριν από 16.630 χιλιόμετρα, διήρκησε περίπου δυο μήνες και μου χάρισε τον τίτλο ενός “κομιστή” Ειρήνης και Φιλίας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης