Dovizioso και Davies: Οι απολυμένοι της Ducati ψάχνουν το μέλλον τους

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/10/2020

Ο Dovizioso έχει μόνο μία ευκαιρία να συνεχίσει να αγωνίζεται το 2021, όπως δήλωσε ο ίδιος πως θα ήθελε να κάνει πριν φύγει από την πρώτη γραμμή και συνεχίσει ως αναβάτης εξέλιξης. Η Aprilia είναι η μόνο που θα μπορούσε να του δώσει μία σέλα σε αντίθεση με τους κατασκευαστές που τον θέλουν ως αναβάτη εξέλιξης, ακριβώς όπως θα ήθελε και η Ducati να γίνει, πράγμα που ο Dovi δεν δέχτηκε.

Ωστόσο ο Dovizioso δεν έχει σβήσει ολότελα την προοπτική να γίνει από την επόμενη σεζόν αναβάτης εξέλιξης. Αποκάλυψε μάλιστα πως συζητά αυτή την λύση με αρκετούς κατασκευαστές υπό μία προϋπόθεση, την επιστροφή του στην αγωνιστική δράση το 2022. Την ερχόμενη Άνοιξη και με την προϋπόθεση πως τα πράγματα θα εξελιχθούν πιο ομαλά από φέτος ή ακόμη καλύτερα πως θα υπάρχει ένα φυσιολογικό πρόγραμμα στα MotoGP, θα ξεκινήσει μία από τις πιο έντονες μεταγραφικές περιόδους των τελευταίων ετών, η λεγόμενη “silly season” που θα διαρκέσει μέχρι να καλυφθεί και η τελευταία σέλα.

Ο Dovizioso παίζει τα χαρτιά του από τώρα για τότε, γνωρίζοντας τι πρόκειται να γίνει του χρόνου, και ξέρει πολύ καλά επίσης πως το ζήτημα είναι να μείνεις στο προσκήνιο. Αποκάλυψε πως πράγματι μιλά με αρκετούς κατασκευαστές να γίνει αναβάτης εξέλιξης, αν του δώσουν μοτοσυκλέτα να αγωνιστεί το 2022. Αν υποθέσουμε πως ο Pedrosa συνεχίζει αυτό τον ρόλο στην KTM, που είναι και σχεδόν σίγουρο, όπως και ο Lorenzo στην Yamaha, τότε οι βασικές θέσεις που μένουν είναι Honda και Suzuki από την στιγμή που με την Aprilia γίνεται άλλη κουβέντα. Η Honda έχει κλείσει τις εργοστασιακές θέσεις με τον Pol Espargaro να πηγαίνει εκεί την επόμενη χρονιά αλλά δεν υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να κάνει κάποια έκπληξη με την LCR μιλώντας πάντα για το 2022, χρονιά που δεν ξέρεις από τώρα και πώς θα κινηθεί η Suzuki μιας και δεν το ξέρουν και οι ίδιοι.

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Dovizioso μπορεί να παίξει τον ρόλο του αναβάτη εξέλιξης πάρα πολύ καλά, πράγμα σπάνιο και δυσεύρετο καθώς δεν είναι πολλοί οι αναβάτες που μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο.

Η σέλα της Aprilia μπορεί να είναι διαθέσιμη για τον Dovizioso από την επόμενη χρονιά, αλλά γεγονός είναι πως ο Dovizioso θα προτιμούσε να την κάψει αν μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερη θέση το 2022, γλιτώνοντας και την «σφαγή» που θα γίνει την silly season.

Στο MOTUL WSBK όπου η Ducati ανακοίνωσε τον Rinaldi για την εργοστασιακή θέση δίπλα στον Redding, μία αναμενόμενη κίνηση όπως είχαμε πει, ο Davies νιώθει παραγκωνισμένος και δεν έχει και άδικο. Με λίγα λόγια το καλύτερο που μπορούσε να κάνει η Ducati με αγωνιστικά κριτήρια ήταν μία άκομψη κίνηση προάγοντας τον Rinaldi ει βάρος του Davies και το έκανε. Για αυτό και ο Davies έβγαλε εκείνο το καυστικό tweet που απλά συνοψίζει την απογοήτευση που ένιωσε για την απόφαση αυτή μετά από 7 χρόνια. Στο μεταξύ η Ducati όλα αυτά τα χρόνια δεν του είχε δώσει μία τόσο ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα όσο αυτή που τώρα έχει, οπότε το γεγονός πως ήταν συνέχεια πρωταγωνιστής και δεύτερος στον τίτλο για τρεις συνεχόμενες χρονιές, έπρεπε να μετρήσει παραπάνω από αυτό που έγινε τώρα. Το θέμα είναι πως ο συνδυασμός Rea και Kawasaki είναι ανίκητος, δεν τα καταφέρνει ούτε ο Redding και ο Rinaldi δείχνει πως έχει περισσότερες πιθανότητες να κοντραριστεί μαζί του. Και στις πιθανότητες πόνταρε η Ducati…

Μετά το καυστικό tweet για να δουλέψει επιστάτης στην φάρμα του Dovizioso φροντίζοντας την πίστα ο Davies ευχαρίστησε την Aruba.it και την Ducati λέγοντας πως όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν. Εστιάζει στις καλές αναμνήσεις, τις 27 νίκες και τις 86 φορές που ανέβηκαν στο βάθρο. Στην περίπτωσή τα πράγματα είναι πιο στενάχωρα από του Dovizioso, καθώς οι μόνες ελεύθερες θέσεις -με κάποια προοπτική- είναι αυτές που είχε πριν ο… Rinaldi! Η GoEleven που μόλις έχασε τον Rinaldi θα μπορούσε να τον δεχτεί και μάλιστα να τον βοηθήσει να είναι και στην πρώτη γραμμή, σε αντίθεση με την Barni που οργανωτικά είναι ένα σκαλί κάτω, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα αυτή την περίεργη σεζόν…

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

23/9/2025

Το MOTUL FIM Superbike World Championship μπαίνει στην τελική του ευθεία με μια μονομαχία ανάμεσα στον Toprak Razgatlioglu (ROKiT BMW Motorrad WorldSBK Team) και τον Nicolo Bulega (Aruba.it Racing - Ducati)

Με τρεις γύρους να απομένουν, η ένταση κορυφώνεται. Πριν όμως ανάψει το πράσινο φως στο MotorLand Aragon, ας δούμε τα πιο σημαντικά στατιστικά, γεγονότα και ορόσημα που ενδέχεται να γραφτούν στα βιβλία της ιστορίας.

Στατιστικά & Αριθμοί

123 – Τόσοι αγώνες έχουν διεξαχθεί σε ισπανικό έδαφος από το 1990 (πρώτος στη Jerez).
87 – Ο Razgatlioglu έχει το υψηλότερο ποσοστό podium για κατασκευαστή στην ιστορία: 87,7% με BMW (50/57).
44 – Το Aragon μπήκε στο καλεντάρι το 2011, ως η 5η ισπανική και η 44η συνολικά πίστα.
37 – Με 37 αγώνες από το 2011, το Aragon είναι η ισπανική πίστα με τους περισσότερους αγώνες.
36/37 – Ο Toprak έχει 36 νίκες σε 57 αγώνες με BMW, μόλις μία λιγότερη από όσες είχε με Yamaha σε 131 αγώνες.
31 – Οι τελευταίοι 31 αγώνες εδώ μοιράστηκαν μόνο Ducati (20) και Kawasaki (11).
30/63 – Ο Bulega έχει 30 δεύτερες θέσεις στους πρώτους 63 αγώνες του, 15 το 2024 και 15 το 2025.
28 – Για 28 συνεχόμενους αγώνες (2013-2023) υπήρχε πάντα ένας αναβάτης Kawasaki στο βάθρο σε αυτή την πίστα.
26 – Ο Jonathan Rea κατέχει ρεκόρ με 26 βάθρα στο Aragon (2023), περισσότερα από κάθε άλλη πίστα.
25-1 – Ο Rea έχασε βάθρο μόνο μία φορά σε 26 αγώνες με την Kawasaki στο Aragon, ρεκόρ για την ιστορία του WorldSBK.
23 – Μόνο σε μία ημέρα φέτος (23/2) ο Toprak δεν πήρε βαθμούς. Από τότε έχει 449 πόντους έναντι 368 του Bulega.
20 – Η Ducati είναι η πιο επιτυχημένη κατασκευάστρια στο Aragon με 20 νίκες.
18/20 – Ο Toprak έχει 18 συνεχόμενα βάθρα (από Cremona), δύο μακριά από το δικό του ρεκόρ (20 το 2023).
12/13 – Ο Toprak τρέχει σερί 12 νικών, μια πριν το δικό του all-time ρεκόρ των 13.
18x2 – Είναι ο μόνος αναβάτης με δύο σεζόν 18+ νικών (2024 και 2025).
10 – Χαμηλότερη εκκίνηση που έφερε νίκη εδώ: 10η θέση (Chaz Davies, 2017).
9-9 – Rea και Bautista μοιράζονται το ρεκόρ με 9 νίκες ο καθένας στο Aragon.
8 – Η Ducati τρέχει με το καλύτερο σερί νικών στο Aragon: 8 συνεχόμενες.
5 – Ο Toprak έχει την ευκαιρία να σπάσει το δικό του ρεκόρ 4 triple wins.
4-4 – Sykes και Rea ισοβαθμούν σε pole positions στο Aragon (4).
3 – Μόνο τρεις χώρες έχουν κερδίσει εδώ: Μ. Βρετανία (21), Ιταλία (7), Ισπανία (9 – όλες Bautista).
1 – Το Aragon προσέφερε στον Michael Rinaldi την πρώτη του νίκη (2020) και την πρώτη του εκκίνηση (2018).
0 – Παρά την κυριαρχία τους φέτος (26 νίκες σε 27 αγώνες), Razgatlioglu και Bulega δεν έχουν νικήσει ποτέ εδώ.