Dovizioso και Davies: Οι απολυμένοι της Ducati ψάχνουν το μέλλον τους

Οι καλύτεροι αναβάτες εξέλιξης
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/10/2020

Ο Dovizioso έχει μόνο μία ευκαιρία να συνεχίσει να αγωνίζεται το 2021, όπως δήλωσε ο ίδιος πως θα ήθελε να κάνει πριν φύγει από την πρώτη γραμμή και συνεχίσει ως αναβάτης εξέλιξης. Η Aprilia είναι η μόνο που θα μπορούσε να του δώσει μία σέλα σε αντίθεση με τους κατασκευαστές που τον θέλουν ως αναβάτη εξέλιξης, ακριβώς όπως θα ήθελε και η Ducati να γίνει, πράγμα που ο Dovi δεν δέχτηκε.

Ωστόσο ο Dovizioso δεν έχει σβήσει ολότελα την προοπτική να γίνει από την επόμενη σεζόν αναβάτης εξέλιξης. Αποκάλυψε μάλιστα πως συζητά αυτή την λύση με αρκετούς κατασκευαστές υπό μία προϋπόθεση, την επιστροφή του στην αγωνιστική δράση το 2022. Την ερχόμενη Άνοιξη και με την προϋπόθεση πως τα πράγματα θα εξελιχθούν πιο ομαλά από φέτος ή ακόμη καλύτερα πως θα υπάρχει ένα φυσιολογικό πρόγραμμα στα MotoGP, θα ξεκινήσει μία από τις πιο έντονες μεταγραφικές περιόδους των τελευταίων ετών, η λεγόμενη “silly season” που θα διαρκέσει μέχρι να καλυφθεί και η τελευταία σέλα.

Ο Dovizioso παίζει τα χαρτιά του από τώρα για τότε, γνωρίζοντας τι πρόκειται να γίνει του χρόνου, και ξέρει πολύ καλά επίσης πως το ζήτημα είναι να μείνεις στο προσκήνιο. Αποκάλυψε πως πράγματι μιλά με αρκετούς κατασκευαστές να γίνει αναβάτης εξέλιξης, αν του δώσουν μοτοσυκλέτα να αγωνιστεί το 2022. Αν υποθέσουμε πως ο Pedrosa συνεχίζει αυτό τον ρόλο στην KTM, που είναι και σχεδόν σίγουρο, όπως και ο Lorenzo στην Yamaha, τότε οι βασικές θέσεις που μένουν είναι Honda και Suzuki από την στιγμή που με την Aprilia γίνεται άλλη κουβέντα. Η Honda έχει κλείσει τις εργοστασιακές θέσεις με τον Pol Espargaro να πηγαίνει εκεί την επόμενη χρονιά αλλά δεν υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να κάνει κάποια έκπληξη με την LCR μιλώντας πάντα για το 2022, χρονιά που δεν ξέρεις από τώρα και πώς θα κινηθεί η Suzuki μιας και δεν το ξέρουν και οι ίδιοι.

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Dovizioso μπορεί να παίξει τον ρόλο του αναβάτη εξέλιξης πάρα πολύ καλά, πράγμα σπάνιο και δυσεύρετο καθώς δεν είναι πολλοί οι αναβάτες που μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο.

Η σέλα της Aprilia μπορεί να είναι διαθέσιμη για τον Dovizioso από την επόμενη χρονιά, αλλά γεγονός είναι πως ο Dovizioso θα προτιμούσε να την κάψει αν μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερη θέση το 2022, γλιτώνοντας και την «σφαγή» που θα γίνει την silly season.

Στο MOTUL WSBK όπου η Ducati ανακοίνωσε τον Rinaldi για την εργοστασιακή θέση δίπλα στον Redding, μία αναμενόμενη κίνηση όπως είχαμε πει, ο Davies νιώθει παραγκωνισμένος και δεν έχει και άδικο. Με λίγα λόγια το καλύτερο που μπορούσε να κάνει η Ducati με αγωνιστικά κριτήρια ήταν μία άκομψη κίνηση προάγοντας τον Rinaldi ει βάρος του Davies και το έκανε. Για αυτό και ο Davies έβγαλε εκείνο το καυστικό tweet που απλά συνοψίζει την απογοήτευση που ένιωσε για την απόφαση αυτή μετά από 7 χρόνια. Στο μεταξύ η Ducati όλα αυτά τα χρόνια δεν του είχε δώσει μία τόσο ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα όσο αυτή που τώρα έχει, οπότε το γεγονός πως ήταν συνέχεια πρωταγωνιστής και δεύτερος στον τίτλο για τρεις συνεχόμενες χρονιές, έπρεπε να μετρήσει παραπάνω από αυτό που έγινε τώρα. Το θέμα είναι πως ο συνδυασμός Rea και Kawasaki είναι ανίκητος, δεν τα καταφέρνει ούτε ο Redding και ο Rinaldi δείχνει πως έχει περισσότερες πιθανότητες να κοντραριστεί μαζί του. Και στις πιθανότητες πόνταρε η Ducati…

Μετά το καυστικό tweet για να δουλέψει επιστάτης στην φάρμα του Dovizioso φροντίζοντας την πίστα ο Davies ευχαρίστησε την Aruba.it και την Ducati λέγοντας πως όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν. Εστιάζει στις καλές αναμνήσεις, τις 27 νίκες και τις 86 φορές που ανέβηκαν στο βάθρο. Στην περίπτωσή τα πράγματα είναι πιο στενάχωρα από του Dovizioso, καθώς οι μόνες ελεύθερες θέσεις -με κάποια προοπτική- είναι αυτές που είχε πριν ο… Rinaldi! Η GoEleven που μόλις έχασε τον Rinaldi θα μπορούσε να τον δεχτεί και μάλιστα να τον βοηθήσει να είναι και στην πρώτη γραμμή, σε αντίθεση με την Barni που οργανωτικά είναι ένα σκαλί κάτω, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα αυτή την περίεργη σεζόν…

Ο Rinaldi ανακοινώνει το τέλος της συμμετοχής του στο WorldSBK

Ο Ιταλός αναβάτης αποχωρεί από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, κλείνοντας ένα κεφάλαιο
Rinaldi retires
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/10/2025

Ο πέντε φορές νικητής αγώνων Michael Rinaldi κλείνει έναν σημαντικό κύκλο στην καριέρα του, αφήνοντας πίσω του μια μακρά πορεία και επιτυχίες

Ο 29χρονος Ιταλός αναβάτης ανακοίνωσε πως δεν θα συνεχίσει ως full-time αναβάτης στο MOTUL FIM Superbike World Championship για το 2026. Ο Rinaldi, που άφησε το στίγμα του στα πρώτα του χρόνια στο πρωτάθλημα, δυσκολεύτηκε τις τελευταίες σεζόν να ξαναβρεί τη σταθερότητα που θα τον έφερνε εκ νέου στη μάχη του τίτλου.

Η πορεία του στο paddock του WorldSBK ξεκίνησε το 2014 στην κατηγορία STK600, όπου τερμάτισε 11ος. Το 2015 μεταπήδησε από Yamaha σε Kawasaki και ανέβηκε στη 2η θέση με τέσσερα βάθρα και μία νίκη. Το 2016 έκανε το βήμα στην STK1000 με την Ducati Panigale R, ενώ το 2017 κατέκτησε τον τίτλο, κερδίζοντας τον Toprak Razgatlioglu με διαφορά οκτώ βαθμών.

Το 2018 γνώρισε για πρώτη φορά τη δράση του WorldSBK με την Aruba.it Racing – Junior Team και έδειξε αμέσως το ταλέντο του, ολοκληρώνοντας τη χρονιά στη 14η θέση. Ακολούθησαν οι χρονιές με Barni Racing και Team GoEleven, όπου το 2020 σημείωσε την πρώτη του νίκη στο MotorLand Aragón. Αυτή η επιτυχία του άνοιξε τις πόρτες για τη factory ομάδα της Ducati το 2021, όπου πρόσθεσε τρεις ακόμη νίκες και κατέκτησε την 5η θέση στο πρωτάθλημα.

Η συνέχεια τον βρήκε σταθερά μέσα στις πρώτες θέσεις, με την τελευταία του νίκη να έρχεται το 2023, πάλι στο Aragón. Το 2024 αγωνίστηκε με τη Motocorsa Racing, ενώ το 2025 μοιράστηκε τη χρονιά μεταξύ WorldSSP (GMT94 Yamaha) και WorldSBK (Yamaha Motoxracing).

Ο Rinaldi αποχαιρέτησε το πρωτάθλημα με ένα συγκινητικό μήνυμα στα social media, συνοδεύοντας το με απόσπασμα από τη νίκη του το 2023 στο Aragón:
"Μέσα μου ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία μου νίκη στο WorldSBK. Μακάρι να μπορούσα να βρω τα λόγια για να εκφράσω όσα νιώθω, αλλά είναι δύσκολο. Ο χρόνος μου ως αναβάτης πλήρους απασχόλησης στο WorldSBK έφτασε στο τέλος του. Όχι επειδή είμαι έτοιμος να σταματήσω, αλλά γιατί έμαθα πως μερικές φορές το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να μην πιέζεις τη ζωή, αλλά να την αφήνεις να κυλήσει φυσικά. Η δίψα, όμως, είναι ακόμα εκεί, η φλόγα για τη νίκη καίει το ίδιο δυνατά. Το να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής παραμένει ο στόχος μου, η ανολοκλήρωτη ιστορία μου. Θα συνεχίσω να κυνηγώ αυτό το όνειρο, ίσως σε άλλες πίστες, ίσως σε άλλα πρωταθλήματα. Και πέρα από τους αγώνες, εργάζομαι πάνω σε κάτι καινούργιο, πέρα από τις μοτοσυκλέτες, αλλά με το ίδιο πάθος. Σας ευχαριστώ. Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι! Και ο δρόμος μπροστά μόλις ξεκινά! Αλλά αυτό το μεγάλο κομμάτι της καρδιάς και της καριέρας μου τελειώνει εδώ… Ευχαριστώ, από τα βάθη της καρδιάς μου".