MOTUL WSBK Catalunya: Ducati με βροχή και χωρίς βροχή!

Δύσκολοι αγώνες στα Superbike με πολλές πτώσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

19/9/2021

Η βροχή του Σαββάτου έφερε τους αναβάτες αντιμέτωπους με αποφάσεις της τελευταίας στιγμής χωρίς να έχουν δοκιμάσει την πίστα στο βρεγμένο και με θερμοκρασίες που δεν είχαν καμία σχέση με τον δεύτερο αγώνα της Κυριακής.

Από την αρχή φάνηκαν τα δύσκολα όταν ο Gerloff έπεσε καθώς πήγαινε να πάρει την θέση του στην εκκίνηση. Ο Razgatlioglu έφυγε γρήγορα εμπρός με τον Rea να κυνηγά τον Locatelli, τον Rinaldi και τον Sykes και πολύ γρήγορα να ξεμπερδεύει και να μπαίνει δεύτερος. Πριν τελειώσει ο πρώτος γύρος θα είχαν ήδη παλέψει με τον Razgatlioglu περνώντας μπροστά, χάνοντας την θέση και ξανά κερδίζοντάς την.

Με ένα όμορφο σερί προσπεράσεων ο Bassani κατάφερε να ανέβει στην τρίτη θέση με τον van der Mark πίσω του. Ο Bassani έφτασε να παλεύει με τον Razgatlioglu για την δεύτερη θέση πράγμα που ωφέλησε τον Rea για λίγο.

Στην μέση του αγώνα ο Razgatlioglu καταφέρνει να περάσει τον Rea μετά από μεγάλη μάχη με τον Bassani και λίγο αργότερα ο Bassani τον ακολουθεί μπαίνοντας δεύτερος, την ώρα που οι Ducati ανέβαζαν ρυθμό.

Τότε ήταν που ένα πρόβλημα στην μοτοσυκλέτα του Razgatlioglu τον ανάγκασε σε εγκατάλειψη με τον Bassani εμπρός αλλά τον Redding σε πολύ καλύτερο ρυθμό στο βρεγμένο. Όχι μόνο πέρασε τον Bassani αλλά έκανε και διαφορά με το βάθρο του πρώτου αγώνα στο τέλος να έχει μόνο Ducati και τον Rea να μένει τέταρτο με μεγάλο απών τον Razgatlioglu!

Μετά από μία πτώση του Davies στον superpole και με τον καιρό να είναι ιδιαίτερα καλός, ο σημερινός, δεύτερος αγώνας των MOTUL WSBK, έδειχνε πως θα έχει τελείως διαφορετική εξέλιξη, όμως και πάλι έφερε Ducati στην κορυφή.

Μπροστά στην αρχή και πάλι ο Razgatlioglu με Rinaldi και Bautista πίσω του και τον Rea να ετοιμάζεται για αντεπίθεση. Δύο πτώσεις όμως διακόπτουν τον αγώνα με την δεύτερη ανάμεσα σε Mahias και Sykes να φέρνει την κόκκινη σημαία και ο αγώνας ξεκίνησε και πάλι με 19 όμως γύρους. Ο Razgatlioglu φεύγει μπροστά και έχει πίσω του τον Rea και να τον Rinaldi να παλεύουν για την δεύτερη θέση με τον Rea να κερδίζει γρήγορα την Ducati και να κυνηγά την Yamaha.

Στην ευθεία όμως ο Rinaldi περνά και τους δύο με την Ducati να δείχνει την υπεροχή της και τον Razgatlioglu να ξανά παίρνει την θέση του, που άλλου, στα φρένα. Τελείως διαφορετική η γραμμή του Rea από των δύο μπροστά στις επόμενες στροφές με τους τρεις πρώτους να αρχίζουν να ξεφεύγουν μπροστά.

Στον τέταρτο γύρο ο Rinaldi καταφέρνει τελικά να περάσει μπροστά με τον Redding να ανεβαίνει αλλά για λίγο καθώς έχασε την γραμμή του και λίγο αργότερα ο Locatelli κατάφερε να πιάσει τους πρώτους έχοντας πίσω του τους Bautista, Redding και Gerloff.

Ο Redding επανέλαβε την προσπάθειά του απέναντι στον Bautista με το ίδιο αποτέλεσμα, ενώ ο Rinaldi δεν κατάφερνε τελικά να διατηρήσει τόσο στενή επαφή με τους πρώτους όσο θα ήθελε.

Στην μέση του αγώνα ο Rinaldi καταφέρνει ακόμη να είναι μπροστά, με Razgatlioglu και Rea να ακολουθούν. Όμως ο Locatelli κατάφερε και πάλι να πιάσει τον τελευταίο των πρώτων, τον Rea φέρνοντας μαζί του τον Bautista και τον Redding. Ο Rea ήταν ήδη λίγο πιο αργός από τους πρώτους και τώρα έπρεπε να παλέψει και για την θέση του πράγμα που αφαιρούσε ακόμη περισσότερο χρόνο γύρο με τον γύρο. Στον 11 γύρο ο Locatelli τα καταφέρνει, αμέσως μετά ο Rea περνά ξανά εμπρός και πάλι όμως ο Locatelli εκμεταλλεύεται την καλύτερη τοποθέτησή του και ξανά περνά εμπρός σε μία διαδικασία που χάριζε θέαμα, καθώς ο Bautista έχανε την δικιά του γραμμή και καθάριζε τον δρόμο για τον Redding.

Ο Rea δέχτηκε την επίθεση του Redding και έχασε με τον Bautista να ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο στην ευθεία, όπου ο Rea χάνει τα φρένα και φεύγει εκτός στην πρώτη στροφή χάνοντας πλέον και την μάχη. Ο Razgatlioglu εκείνη την στιγμή περνούσε πρώτος με τον Rinaldi να μην τον αφήνει όμως να φύγει.

Ο Rinaldi ήταν τόσο έτοιμος να φέρει την Ducati στην κορυφή και στο στεγνό που πέρασε στον 15ο γύρο τον Razgatlioglu στην ευθεία μαζεύοντας θραύσματα από την πίστα και φρενάροντας εξαιρετικά, μπροστά στον μάστορα του φρεναρίσματος. Ο Redding προσπάθησε και εκείνος στο τέλος του αγώνα να εκμεταλλευτεί την καλύτερη πρόσφυση από την σκληρότερη γόμα του ελαστικού που φορούσε αλλά δεν τα κατάφερε και ο Razgatlioglu έκανε την διαφορά για την βαθμολογία του πρωταθλήματος ακόμη και για ένα πόντο, κρατώντας τελικά την δεύτερη θέση και με τον Rinaldi να παίρνει μία μεγάλη νίκη!

 

 

To Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike φτάνει τους 1.000 αγώνες

Στο Balaton Park της Ουγγαρίας θα γίνει το ορόσημο πραγματικότητα
WSBK
Από τον

Παύλο Καρατζά

16/7/2025

Στις 25 έως 27 Ιουλίου θα διεξαχθεί ο 8ος γύρος της σεζόν του WSBK και μάλιστα ο σύντομος αγώνας Superpole Race θα είναι ο χιλιοστός αγώνας του θεσμού που θα γίνει στην καινούργια πίστα της Ουγγαρίας, το Balaton Park.

Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή και ας δούμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για τα WSBK παρακάτω.

  • Ο πρώτος αγώνας WSBK διοργανώθηκε τον Απρίλιο του 1988 στο Donington Park, με τον Marco Lucchinelli να φεύγει γενικός νικητής με βάση τα συνδυασμένα αποτελέσματα των δύο αγώνων.
  • Ο πρώτος πρωταθλητής του θεσμού ήταν ο Αμερικάνος Fred Merkel με Honda, μάλιστα πήρε το πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά.
  • Ο 50στος αγώνας διεξήχθη το 1990 στο Brainerd της Μινεσότα, με νικητή τον Βέλγο Stephane Mertens με Honda, με διαφορά δύο δευτερολέπτων από τη δεύτερη Ducati του Raymond Roche
  • Ο 100στος αγώνας διεξήχθη στη Jarama το 1992 και νικητής αναδείχθηκε ο Robert Phillis
  • Κορυφαίος αναβάτης του θεσμού θεωρείται ο Jonathan Rea που έχει κατακτήσει 6 σερί πρωταθλήματα (2015-2020) και 119 νίκες
  • Ο Jonathan Rea κατέχει επίσης και το ρεκόρ του αναβάτη με τις περισσότερες νίκες σε μία σεζόν, αφού το 2018 “πήρε” 17 καρό σημαίες
  • Ο κατασκευαστής με τις περισσότερες επιτυχίες είναι η Ducati, καθώς έχει κατακτήσει 20 τίτλους και περισσότερες από 400 νίκες

Παρακάτω μπορείτε να δείτε και τους πρωταθλητές των Superbikes ανά έτος.

Σεζόν

Αναβάτης

Μοτοσυκλέτα

1988

Fred Merkel

Honda RC30

1989

Fred Merkel

Honda RC30

1990

Raymond Roche

Ducati 851

1991

Doug Polen

Ducati 888

1992

Doug Polen

Ducati 888

1993

Scott Russell

Kawasaki ZXR-750

1994

Carl Fogarty

Ducati 916

1995

Carl Fogarty

Ducati 916

1996

Australia Troy Corser

Ducati 916

1997

John Kocinski

Honda RC45

1998

Carl Fogarty

Ducati 916

1999

Carl Fogarty

Ducati 996

2000

Colin Edwards

Honda VTR1000 SP/RC51

2001

Troy Bayliss

Ducati 996R

2002

Colin Edwards

Honda VTR1000 SP-2/RC51

2003

Neil Hodgson

Ducati 999F03

2004

James Toseland

Ducati 999F04

2005

Troy Corser

Suzuki GSX-R1000 K5

2006

Troy Bayliss

Ducati 999F06

2007

James Toseland

Honda CBR1000RR

2008

Troy Bayliss

Ducati 1098 F08

2009

Ben Spies

Yamaha YZF-R1

2010

Max Biaggi

Aprilia RSV4 1000

2011

Carlos Checa

Ducati 1098R

2012

Max Biaggi

Aprilia RSV4 1000

2013

Tom Sykes

Kawasaki ZX-10R

2014

Sylvain Guintoli

Aprilia RSV4 1000

2015

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10R

2016

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10R

2017

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10RR

2018

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10RR

2019

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10RR

2020

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10RR

2021

Toprak Razgatlıoğlu

Yamaha YZF-R1

2022

Álvaro Bautista

Ducati Panigale V4 R

2023

Álvaro Bautista

Ducati Panigale V4 R

2024

Toprak Razgatlıoğlu

BMW M1000RR