FIM Endurance World Championship 2023 - Νικήτρια στο Bol d'Or η Suzuki, Πρωταθλήτρια η Yamaha

Δραματικό φινάλε, καθώς η -Πρωταθλήτρια εν τέλει- YART λίγο έλειψε να χάσει τον τίτλο από υπερθέρμανση κινητήρα

FIM Endurance World Championship 2023, Bol d’Or: Νικήτρια η ομάδα της Suzuki, πρωταθλήτρια η ομάδα της Yamaha

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

18/9/2023

Η Yamalube YART Yamaha EWC Official Team με τους Niccolò Canepa, Marvin Fritz και Karel Hanika κατάφερε μετά από έναν αμφίρροπο αγώνα στο Bol d’Or να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής 2023, με τη Suzuki Yoshimura SERT Motul, να κερδίζει για 19η φορά στην ιστορία της τον διάσημο αγώνα αντοχής.

Το ξεκίνημα του τελευταίου αγώνα της χρονιάς για το FIM EWC στην πίστα Paul Ricard της Γαλλίας ήταν συναρπαστικό, καθώς η βροχή που είχε πέσει λίγο πριν την εκκίνηση του αγώνα έκανε την επιλογή ελαστικών σπαζοκεφαλιά. Ομάδες και οδηγοί δεν είχαν αποφασίσει τι ελαστικά θα χρησιμοποιήσουν, ενώ οι ομάδες που ξεκίνησαν με βρόχινα ελαστικά μετά από 15 λεπτά αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στα pits ώστε να βάλουν slick ελαστικά καθώς η πίστα είχε στεγνώσει σε μεγάλο βαθμό.

Στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς τον τίτλο του EWC διεκδικούσαν έξι ομάδες, με την Yamalube YART Yamaha EWC Official Team, να βρίσκεται πιο κοντά σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ωστόσο στους αγώνες Endurance πολλά μπορούν να συμβούν και πολλές φορές ο παράγοντας τύχη παίζει καθοριστικό ρόλο. Όσον αφορά την τύχη, στη Γαλλία η ομάδα της YART την είχε με το μέρος της. Με την περσινή πρωταθλήτρια ομάδα της F.C.C. TSR Honda France να τίθεται εκτός αγώνα λόγω μηχανικής βλάβης από πολύ νωρίς, οι μνηστήρες του τίτλου μειώθηκαν με το καλημέρα στους πέντε. Λίγο αργότερα εκτός διεκδίκησης τίτλου θα έβγαινε και η ομάδα της BMW Motorrad World Endurance Team καθώς δύο μη προγραμματισμένα pit stop την έθεσαν εκτός. Στην πρωτοπορία του αγώνα είχε βρεθεί η ομάδα της TATI Team Beringer Racing καθώς η απόφαση της στα αρχικά στάδια του αγώνα να χρησιμοποιήσει ενδιάμεσα ελαστικά, της έδωσε το προβάδισμα. Ωστόσο η πρωτοπορία της κράτησε για πολύ λίγο καθώς ένα μηχανικό πρόβλημα στη μοτοσυκλέτα της Kawasaki οδήγησε την ομάδα σε οριστική εγκατάλειψη.

Η “απόσυρση” της TATI Team Beringer Racing, άνοιξε τον δρόμο για τις ομάδες της Yamalube YART Yamaha EWC Official Team, Suzuki Yoshimura SERT Motul, Honda Viltaïs Racing και BMW Motorrad World Endurance Team. H ομάδα της YART η οποία με έναν τερματισμό μέχρι και την ένατη θέση θα κέρδιζε τον τίτλο, είχε βρεθεί αρκετές φορές στην πρωτοπορία του αγώνα ωστόσο λίγο αργότερα θα αντιμετώπιζε μηχανικά προβλήματα που θα έβαζαν εκ νέου φωτιά στο Πρωτάθλημα. Η Yamaha R1 με το επετειακό livery για τα 25 χρόνια της R1, ανέβαζε ανησυχητικά θερμοκρασία, και ως εκ τούτου χρειάστηκε αρκετές φορές να σταματήσει στα pits, μέχρι να λύσουν οι μηχανικοί το πρόβλημα. Το στραβοπάτημα της YART, εκμεταλλεύτηκε η ομάδα της SERT περνώντας στην πρώτη θέση -σημειώστε πως η SERT επί της ουσίας τις τελευταίες εννέα ώρες του αγώνα είχε δύο αναβάτες, τους Gregg Black και Étienne Masson, καθώς ο Sylvain Guintoli υπέφερε από στομαχικές διαταραχές με αποτέλεσμα ο Γάλλος στον τελευταίο του αγώνα με τα χρώματα της Suzuki να μην μπορεί να βοηθήσει.

Από την άλλη τα βλέμματα όλων ήταν στραμμένα στην ομάδα της YART καθώς μια πιθανή εγκατάλειψη μπορεί να άλλαζε τα δεδομένα όσον αφορά το πρωτάθλημα. Ωστόσο η Yamaha R1, άντεξε μέχρι το τέλος με τους Niccolò Canepa, Marvin Fritz και Karel Hanika να τερματίζουν στην τέταρτη θέση, κατακτώντας ταυτόχρονα το φετινό πρωτάθλημα αντοχής με την ομάδα της YART. Από την άλλη η ομάδα της SERT κατάφερε να κερδίσει το 86ο Bol d'Or, ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την δύσκολη φετινή χρονιά. Οι Gregg Black, Étienne Masson ήταν χαρούμενοι με την επιτυχία τους μετά το τέλος του αγώνα, ενώ ο καταπονημένος Sylvain Guintoli έκλεισε το κεφάλαιο Suzuki Endurance με νίκη. Στη δεύτερη θέση ολοκλήρωσε τον αγώνα η περσινή νικήτρια του αγώνα ομάδα της Honda Viltaïs Racing με τους Florian Alt, Steven Odenaal Leandro Mercado. Το βάθρο συμπλήρωσε η ομάδα της BMW Motorrad World Endurance Team, με τους Jérémy Guarnoni, Illya Mykhalchyk και Markus Reiterberger. Στην τέταρτη θέση όπως σας είπαμε τερμάτισε η πρωταθλήτρια ομάδα της Yamalube YART Yamaha EWC Official Team, με τους Niccolò Canepa, Marvin Fritz και Karel Hanika να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας μετά την επικράτηση τους. Πίσω από τους φετινούς πρωταθλητές στην πέμπτη θέση βρέθηκε η ομάδα της Team Kawasaki Webike Trickstar.

Ετικέτες

endurance

ewc

https://bit.ly/MOTO_670

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Isle of Man TT 2025: Πρώτος ο Dean Harrison στο RL360 Superstock TT

Πρώτη νίκη από το 2019 για τον Άγγλο – Πρώτη για τη Honda στην κατηγορία από το 2014

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

4/6/2025

Ο Dean Harrison κατέκτησε την τέταρτη νίκη του στο TT το απόγευμα της Τρίτης, με τον αναβάτη της Honda Racing να επικρατεί του Davey Todd (Monster Energy by 8TEN Racing BMW Motorrad) κατά 11,6 δευτερόλεπτα στον αγώνα RL360 Superstock TT, σημειώνοντας τον ταχύτερο γύρο της καριέρας του στην ορεινή διαδρομή με μέση ωριαία στα 218,438 χ.α.ω.

Ο Michael Dunlop (MD Racing BMW) συμπλήρωσε το βάθρο στην τρίτη θέση — το 47ο συνολικά — ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του John McGuinness προσωρινά, καθώς το ίδιο απόγευμα το ξεπέρασε κερδίζοντας τον αγώνα της κατηγορίας Supertwin για να φτάσει στα 48 βάθρα (διαβάστε περισσότερα εδώ).

Ο αγώνας, ο οποίος είχε αρχικά προγραμματιστεί για τις 10:45 π.μ., ξεκίνησε τελικά στις 6:30 μ.μ. και μειώθηκε από τρεις σε δύο γύρους. Ο Todd πήρε το αρχικό προβάδισμα, με διαφορά μόλις 0,2 δευτερόλεπτα από τον Harrison στο Glen Helen του πρώτου γύρου. Ο James Hillier (Muc-Off Racing Honda) ήταν 5,3 δευτερόλεπτα πιο πίσω στην τρίτη θέση, με τον Nathan Harrison (H&H Motorcycles Honda) μόλις 1,2 δευτερόλεπτα πιο πίσω του.

Ο Dunlop ακολουθούσε μισό δευτερόλεπτο πιο πίσω, ενώ ο Michael Evans (Dafabet Racing Honda) ολοκλήρωνε την πρώτη εξάδα. Μόνο ένα δευτερόλεπτο χώριζε τους αναβάτες από την πέμπτη έως την ενδέκατη θέση!

Το προβάδισμα του Todd αυξήθηκε στο ένα δευτερόλεπτο στο Ballaugh και, παρόλο που ο Dunlop ανέβηκε στην τρίτη θέση, ήταν πλέον δέκα δευτερόλεπτα πίσω από τον πρωτοπόρο. Οι Hillier και Nathan Harrison υποχώρησαν στην τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα, με τον Dominic Herbertson (HRRC/Adam Hewitt Ltd Honda) στην έκτη.

Στο Ramsey Hairpin για πρώτη φορά, το προβάδισμα του Todd διπλασιάστηκε στα δύο δευτερόλεπτα, ενώ ο Harrison είχε πλέον διαφορά 13,3 δευτερόλεπτα από τον Dunlop. Ο Hillier ήταν μόλις 1,5 δευτερόλεπτο πίσω στην τέταρτη θέση και ο Nathan Harrison 0,3 δευτερόλεπτα πιο πίσω στην πέμπτη, ενώ ο Ian Hutchinson (moobob/MLav Racing BMW) μπήκε στην εξάδα, με τη μάχη στις θέσεις της κορυφής να παραμένει έντονη.

Ο Todd πέρασε τον Dunlop στον δρόμο στο Creg ny Baa και σημείωσε πρώτο γύρο με μέση ταχύτητα 215,174 χ.α.ω., ενώ ο Harrison (215,088 χ.α.ω.) είχε καλύψει τη διαφορά στην κατάβαση του βουνού, μειώνοντας τη διαφορά σε μόλις 0,4 δευτερόλεπτα. Ο Dunlop (210,922 χ.α.ω.) παρέμενε τρίτος, με τους Hillier (209,973 χ.α.ω.), Nathan Harrison (209,663 χ.α.ω.) και Hutchinson να συμπληρώνουν την εξάδα.

Οι Herbertson (209,116 χ.α.ω.), Conor Cummins (Burrows Engineering/RK Racing BMW – 209,056 χ.α.ω.) και οι αναβάτες της Jackson Racing Honda powered by Prosper2, Paul Jordan (208,894 χ.α.ω.) και Josh Brookes (208,368 χ.α.ω.), ήταν πολύ κοντά στην έβδομη έως τη δέκατη θέση.

Στο Glen Helen του δεύτερου και τελευταίου γύρου, ο Harrison πέρασε μπροστά με 2,3 δευτερόλεπτα, με τον Dunlop εκτός μάχης για τη νίκη καθώς βρισκόταν 20 δευτερόλεπτα πίσω. Ο Hillier κρατούσε την τέταρτη θέση, με τον Hutchinson να ανεβαίνει στην πέμπτη, 2,1 δευτερόλεπτα πίσω του και ένα δευτερόλεπτο μπροστά από τον Nathan Harrison.

Εκμεταλλευόμενος τον ανοιχτό δρόμο μπροστά του, ο Harrison αύξησε τη διαφορά του καθώς πέρασε το Ballaugh Bridge και στο Ramsey Hairpin είχε φτάσει τα πέντε δευτερόλεπτα, με τον Todd να χάνει χρόνο λόγω κίνησης μετά το Ginger Hall.

Η διαφορά σχεδόν διπλασιάστηκε στη διάσχιση των τραμ στο Bungalow και με δεύτερο γύρο στα 218,438 χ.α.ω. - τον καλύτερο προσωπικό του - ο Harrison κατέκτησε την πρώτη του νίκη στο TT από το Senior του 2019. Ήταν η πρώτη του νίκη στη συγκεκριμένη κατηγορία και η πρώτη για τη Honda στο Superstock από το 2014.

Οι Todd (215,768 χ.α.ω.) και Dunlop (215,800 χ.α.ω.) τον συνόδευσαν στο βάθρο, με τους Hillier (212,310 χ.α.ω.), Hutchinson (211,849 χ.α.ω.) και Cummins (211,582 χ.α.ω.) να συμπληρώνουν την πρώτη εξάδα.