FIM EWC 2022 - Πρωταθλήτρια η F.C.C. TSR Honda Γαλλίας

Από τον

Κώστα Γκαζή

20/9/2022

Με μια τέταρτη θέση στον 24ωρο αγώνα του Bol d’Or, η F.C.C. TSR Honda Γαλλίας πήρε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Endurance της FIM για το 2022, σε μια σεζόν κατά την οποία τέσσερις διαφορετικές ομάδες πήραν από μία νίκη στους τέσσερις γύρους της διοργάνωσης.

Μπορεί λοιπόν στον τέταρτο και τελευταίο αγώνα της σεζόν η νίκη να πήγε στην Viltais Racing Igol, ήταν όμως οι αναβάτες της F.C.C. TSR Honda Γαλλίας που πανηγύρισαν τον τίτλο, αφιερώνοντας τον και στο τραυματισμένο μέλος της ομάδας, Gino Rea που έχει μπροστά του μακρά πορεία ανάρρωσης.

Για να πάρει κανείς μια γεύση της ανταγωνιστικότητας του φετινού Bol d’Or σημειώστε πως σημειώθηκε νέο ρεκόρ γύρου EWC στα προκριματικά, από τον Illya Mykhalchyk και νέο ρεκόρ γύρου στον αγώνα, από τον Xavi Fores.

Σημειώστε πως μέχρι τα τελευταία 90 λεπτά του Bol d’Or προηγούνταν η ERC Endurance-Ducati, που δυστυχώς όμως αντιμετώπισε πρόβλημα με τον συμπλέκτη της μοτοσυκλέτας της, για να βρεθεί στην 5^η θέση.

Τελευταία φορά που είχε πάρει τον τίτλο η F.C.C. TSR Honda Γαλλίας ήταν στη σεζόν 2017-18, ενώ για τη σεζόν του 2022 η ομάδα αποτελούνταν από τους Mike Di Meglio, Josh Hook και Gino Rea, με τον τελευταίο να έχει βοηθήσει την ομάδα να πάρει βάθρα στους δύο πρώτους αγώνες, αλλά να τραυματίζεται σοβαρά στη Suzuka για να αντικατασταθεί από τον Alan Techer.

Η Πρωταθλήτρια ομάδα του 2021, Yoshimura SERT Motul κατετάγη τελικά δεύτερη στο Πρωτάθλημα, με Τρίτη την Viltaïs Racing Igol.

Φωτογραφίες: Lukasz Swiderek, FIM / TSR Team

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/8/2025

Ο Ιρλανδός αναβάτης της MD Racing Honda έφτασε πρώτος στη γραμμή του τερματισμού, αφήνοντας πίσω του τον Ian Lougher και τον Adam McLean

Ο αγώνας ξεκίνησε στις 18:30, με την προηγούμενη βροχή να δίνει τη θέση της σε ξηρές και ηλιόλουστες συνθήκες, αν και σημεία της διαδρομής παρέμεναν βρεγμένα με αμφίβολη πρόσφυση. Ο Adam McLean (Laylaw Racing Yamaha) ήταν πρώτος στο Glen Helen, ο Dunlop πήρε το προβάδισμα από την αρχή, με διαφορά 1,9 δευτερολέπτων έναντι του Mike Browne και τον Lougher να ακολουθεί στην τρίτη θέση.

Στο Ballaugh, το προβάδισμα του Dunlop αυξήθηκε στα οκτώ δευτερόλεπτα, ενώ ο Browne αντιμετώπισε προβλήματα, χάνοντας σχεδόν μισό λεπτό. Στο επόμενο τμήμα προς Ramsey, η διαφορά του από τον Dunlop ήταν μόλις δύο δευτερόλεπτα, αλλά τα προηγούμενα προβλήματα τον έριξαν στην έκτη θέση.

Στο Ramsey, ο Dunlop αύξησε την απόσταση από τον Lougher στα 13,7 δευτερόλεπτα, με τον McLean στην τρίτη θέση μόλις 0,6 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Sayle. Ο αγώνας των 400cc συνεχίστηκε με τον Oversby να προηγείται έναντι του Craig Neve κατά 1,6 δευτερόλεπτα και τον Paul Cassidy να ακολουθεί κατά 1,1 δευτερόλεπτα, στις θέσεις 10 έως 12.

Ο McLean ήταν πρώτος στο τέλος του πρώτου γύρου με μέση ταχύτητα 182,677 km/h, αλλά ο Dunlop ήταν ταχύτερος στα 185,258 km/h, προηγούμενος κατά 16,9 δευτερόλεπτα. Ο Lougher (181,556 km/h), ο Sayle (180,946 km/h), ο Hall (180,480 km/h) και ο Rhys Hardisty (177,123 km/h) συμπλήρωσαν την πρώτη εξάδα. Ο Browne έπεσε στο Brandywell, χωρίς ευτυχώς σοβαρούς τραυματισμούς.

Ο McLean είχε έναν αγώνα με πολλές ανατροπές, ξεκινώντας πρώτος αλλά τελικά καταλήγοντας τρίτος, μόλις 0,654 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Sayle. Ο Dunlop τερμάτισε πρώτος με μέση ταχύτητα 185,388 km/h, κερδίζοντας με διαφορά 47,1 δευτερολέπτων, ενώ ο Lougher ολοκλήρωσε δεύτερος, με μόλις 2,1 δευτερόλεπτα να χωρίζουν τον Sayle από τον Hall, στην τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα.

Στην έκτη θέση τερμάτισε ο Hardisty (Laylaw Racing Yamaha), μπροστά από τον Michal Dokoupil (Cookson Travel Yamaha) και τον Michael Sweeney (CSC Racing/IMSLTD Yamaha), με τον Neve να ολοκληρώνει στην ένατη θέση συνολικά. Ο Cassidy τερμάτισε μισό λεπτό πίσω, με τον Monaghan να ακολουθεί 5,8 δευτερόλεπτα πιο πίσω στην 11η θέση.