FIM EWC 2025 - Προσωρινό ημερολόγιο με 4 αγώνες

Δυο εικοσιτετράωροι και δυο οκτάωροι, ενώ ντεμπούτο κάνει το FIM Production Trophy
FIM EWC 2025
Από το

motomag

27/9/2024

Η 46η σεζόν του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Αντοχής έρχεται to 2025 με δύο αγώνες 24 ωρών και δύο των οκτώ ωρών, όπως και το 2024. Παράλληλα ντεμπούτο κάνει το FIM Production World Trophy, με υποστηρικτική κατηγορία την Yamaha R7 Endurance Series.

Η δράση ξεκινά με το 24 Heures Motos στο Le Mans τον Απρίλιο και ολοκληρώνεται με το Bol d'Or στο Circuit Paul Ricard τον Σεπτέμβριο. Ενδιάμεσα θα πραγματοποιηθεί ο αγώνας στο Circuit de Spa Francorchamps για το 8 Hours of Spa Motos τον Ιούνιο, ακολουθούμενος από τον 46ο Coca-Cola Suzuka 8 Hours Race τον Αύγουστο.

Η νέα κατηγορία FIM Production Trophy φιλοδοξεί να αποτελέσει την εισαγωγική και οικονομικότερη κατηγορία του EWC, με το Κύπελο Superstock να είναι στη μέση και το Πρωτάθλημα Endurance στην κορυφή.

FIM EWC

Στους κανονισμούς του FIM Production Trophy αναφέρεται πως οι μοτοσυκλέτες 1.000 κ.εκ. που θα συμμετέχουν θα έχουν ελάχιστες αλλαγές από τη standard μορφή παραγωγής τους, με ρεζερβουάρ ταχείας πλήρωσης, ενώ θα αγωνίζονται με μονομάρκα ελαστικού.

Το πρόσφατα ανακοινωθέν Παγκόσμιο Κύπελλο FIM Production θα λάβει χώρα στα τρία ευρωπαϊκά event του EWC το 2025, με υποστηρικτική κατηγορία τη Yamaha R7 Endurance Series σε 2 γύρους, κατά τη διάρκεια των 24 Heures Motos και 8 Hours of Spa Motos.

FIM EWC 2025

Το ημερολόγιο για τη σεζόν FIM EWC 2025 έχει ως εξής:

  • Γύρος 1: 24 Heures Motos, Λε Μαν, Γαλλία: 17-20 Απριλίου

  • Γύρος 2: 8 ώρες Spa Motos, Circuit de Spa-Francorchamps, Βέλγιο: 6-7 Ιουνίου

  • Γύρος 3: 46ος αγώνας αντοχής Coca-Cola Suzuka 8 ωρών, πίστα Suzuka, Ιαπωνία: 1-3 Αυγούστου

  • Γύρος 4: Bol d'Or, Circuit Paul Ricard, Γαλλία: 18-21 Σεπτεμβρίου

FIM EWC 2025

Ο Jean-Baptiste Ley, Διευθυντής Εκδηλώσεων Motorsport της Warner Bros Discovery Sports, η οποία μόλις ολοκλήρωσε τη 10η σεζόν της ως υποστηρικτής του FIM EWC, δήλωσε: “Είμαστε πολύ χαρούμενοι που μπορούμε να υπολογίζουμε σε τέσσερις αγώνες ως τη ραχοκοκαλιά του EWC και πάλι το 2025. Αυτά τα γεγονότα όχι μόνο συνέχισαν να προσφέρουν πολλές στιγμές που δεν χάνονται στους οπαδούς, αλλά έχουν επίσης προσφέρει ένα επίπεδο σταθερότητας που επέτρεψε στο EWC να εξελίσσεται συνεχώς. Ωστόσο, παραμένουμε προσηλωμένοι στην επέκταση του ημερολογίου του EWC και συνεχίζουμε να εργαζόμαστε προς αυτόν τον στόχο. Προς το παρόν, δεν είναι ρεαλιστικό λόγω του αυξημένου κόστους για τις ομάδες, ακόμη και με την ισχυρή υλικοτεχνική υποστήριξη που έχει προσφέρει η WBD Sports στο παρελθόν. Ως αποτέλεσμα, σε στενή συνεργασία με την FIM, εστιάσαμε στην ανάπτυξή του EWC. Αυτό είναι απαραίτητο για την καλλιέργεια νέων ταλέντων και τη διασφάλιση της συνεχούς ανάπτυξης των αγώνων αντοχής. Λαμβάνοντας υπόψη τη σημαντική αύξηση της απόδοσης και του επαγγελματισμού μεταξύ των ομάδων EWC και Superstock τα τελευταία χρόνια, ήταν ζωτικής σημασίας για την WBD Sports να επικεντρώσει τις προσπάθειές της στο να διατηρήσει το πρωτάθλημα όσο το δυνατόν πιο προσιτό και προσβάσιμο στους νεοφερμένους. Με μια επιτυχημένη μορφή τεσσάρων αγώνων και τη δημιουργία του νέου FIM Production Trophy, το EWC προσφέρει τώρα μια προσβάσιμη πλατφόρμα για όλες τις κατηγορίες ομάδων: από τους παθιασμένους ιδιώτες, έως τις κορυφαίες ομάδες που υποστηρίζονται από κατασκευαστές, προσφέροντας απίστευτο θέαμα και συναρπαστικές μάχες κάθε σεζόν."

FIM EWC 2025

Ο Paul King, Διευθυντής της Επιτροπής αγώνων πίστας FIM Circuit Racing δηλώνει ότι: “Ανακοινώνοντας το ημερολόγιο FIM EWC του 2025 τόσο σύντομα μετά την ολοκλήρωση της σεζόν 2024, όχι μόνο δίνουμε στους αναβάτες και τις ομάδες την ευκαιρία να ξεκινήσουν πραγματικά τις προετοιμασίες τους για την επόμενη χρονιά, αλλά χτίζουμε επίσης στη θετική δυναμική που δημιουργήθηκε καθ' όλη τη διάρκεια του 2024. Η WBD Sports παρέδωσε ένα ημερολόγιο που προσφέρει σημαντική σταθερότητα μέσω τεσσάρων δοκιμασμένων διοργανώσεων που έχουν μεγάλη απήχηση και οργανώνονται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ταυτόχρονα, ενώ αναγνωρίζουμε τη φιλοδοξία να επεκτείνουμε το ημερολόγιο στα επόμενα χρόνια, είναι πολύ σημαντικό να εστιάσουμε στην ανάπτυξη του EWC μέσω της δημιουργίας του νέου FIM Production World Trophy. Επίσης, είμαστε ευχαριστημένοι που οι αναβάτες και οι ομάδες από τη νέα σειρά Endurance της Yamaha R7 θα έχουν την ευκαιρία να βιώσουν τον EWC ως αγώνα υποστήριξης κατά τη διάρκεια δύο διοργανώσεων προτού σκεφτούν να ακολουθήσουν το μονοπάτι προς την κορυφή των αγώνων αντοχής”

Ετικέτες

IoMTT: Στις 30 νίκες έφτασε ο ρέκορντμαν Michael Dunlop

Κέρδισε και στην κατηγορία SS με την Milwaukee MD Racing Ducati
IoMTT Dunlop 30th Win
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Ο Michael Dunlop επέκτεινε το ρεκόρ που του "κληροδοτήθηκε" από τον θείο του, ως ο πιο επιτυχημένος αναβάτης όλων των εποχών στους αγώνες Isle of Man TT, με νίκη στον πρώτο αγώνα Monster Energy Supersport TT, οδηγώντας τη Milwaukee MD Racing Ducati Panigale V2. Ξεπέρασε τον Dean Harrison (Honda Racing) στον τελευταίο γύρο για να κατακτήσει τη νίκη.

Ήταν η έβδομη νίκη του Dunlop με διαφορετικό κατασκευαστή και η πρώτη νίκη της Ducati στο TT από το 1995, όταν ο Νεοζηλανδός Robert Holden κέρδισε τον αγώνα Singles. Η νίκη αυτή αποτέλεσε επίσης την 14η νίκη του Dunlop σε αγώνα Supersport TT. Ο Harrison περιορίστηκε στη δεύτερη θέση, ενώ ο James Hillier (Bournemouth Kawasaki) κατέκτησε την τρίτη θέση.

Ο αγώνας, που μειώθηκε από τρεις σε δύο γύρους, ξεκίνησε στις 3:15 μ.μ. Στο Glen Helen για πρώτη φορά, ο Harrison προηγείτο, διατηρώντας ένα υγιές προβάδισμα 3,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop, με τον Hillier στην τρίτη θέση, 1 δευτερόλεπτο πιο πίσω. Ο Davey Todd (myCOOLMAN by Padgetts Honda) ήταν τέταρτος, μόλις 0,5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Hillier, ενώ ο Michael Evans (Smith Racing Triumph) είχε μια δυνατή πέμπτη θέση. Ο Paul Jordan (Jackson Racing Honda powered by Prosper2) έκλεινε την εξάδα.

Μέχρι το Ballaugh, ο Harrison είχε αυξήσει το προβάδισμά του σε 4,6 δευτερόλεπτα. Ο Hillier έχασε ακόμα ένα δευτερόλεπτο από τον Dunlop αλλά διατηρούσε την τρίτη θέση, μόλις 0,033 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd. Ο Evans ήταν 1,6 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Jordan.

Ο Harrison πρόσθεσε ακόμα μισό δευτερόλεπτο στο Ramsey Hairpin, και η μάχη για την τρίτη θέση συνέχιζε με διαφορά 0,416 δευτερολέπτων υπέρ του Hillier από τον Todd. Ωστόσο, ο Jordan εγκατέλειψε στο Glentramman, προωθώντας τον Mike Browne (Boyce Precision by Russell Racing Yamaha) στην έκτη θέση, ενώ ο Evans κρατούσε ακόμα την πέμπτη.

Ένας πρώτος γύρος με μέση ταχύτητα 127.888 mph  (205,815 χλμ./ώρα) έδωσε στον Harrison προβάδισμα 7,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop (126.993 mph) κατά την είσοδο στα υποχρεωτικά pit stop. Ο Hillier (125.773 mph) είχε προβάδισμα 1,1 δευτερολέπτου από τον Todd (125.634 mph). Οι Evans (124.610 mph) και Browne (124.571 mph) έκλειναν την εξάδα, με μόλις 0,3 δευτερόλεπτα διαφορά, μπροστά από τους Josh Brookes (Jackson Racing Honda), Rob Hodson (SMT Racing Yamaha), James Hind (North Lincs Components Suzuki), και Ian Hutchinson (moolab/UGP/MLav Racing Yamaha).

Στο Glen Helen του δεύτερου γύρου, ο Harrison συνέχιζε να προηγείται, αλλά το προβάδισμά του μειώθηκε ελαφρώς στα 6,4 δευτερόλεπτα. Ο Hillier ήταν πλέον 13,2 δευτερόλεπτα πίσω στην τρίτη θέση, με πιο άνετο προβάδισμα 5,1 δευτερολέπτων από τον Todd. Ο Dunlop πίεζε δυναμικά, καταγράφοντας τον ταχύτερο χρόνο σε τομέα Supersport από το Glen Helen έως το Ballaugh.

Ο Dunlop επανέλαβε το κατόρθωμα από το Ballaugh έως το Ramsey και η διαφορά μειώθηκε στα 4 δευτερόλεπτα στο hairpin. Ο Hillier συνέχισε να απομακρύνεται από τον Todd, ο οποίος είχε πλέον κοντά του τον Brookes. Ο Αυστραλός ανέβασε ρυθμό, ξεπερνώντας τους Evans και Browne για να ανέβει πέμπτος. Ωστόσο, και οι δύο Evans και Browne εγκατέλειψαν - ο Evans στο Stella Maris, ενώ ο Browne έπεσε στη Sulby Bridge, χωρίς να τραυματιστεί.

Η μάχη για την πρωτοπορία είχε ανάψει, με τον Dunlop να μειώνει το προβάδισμα του Harrison στα 2,9 δευτερόλεπτα στην εκκίνηση του τρίτου και τελευταίου γύρου. Ο Hillier εδραίωνε την τρίτη θέση, 11,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd, ο οποίος είχε ακόμα κοντά του τον Brookes. Οι εγκαταλείψεις των Evans και Browne ανέβασαν τον Hodson στην έκτη θέση.

Στο Glen Helen για τελευταία φορά, το προβάδισμα του Harrison είχε μειωθεί σε μόλις 0,8 δευτερόλεπτα, και στο Ballaugh Bridge, ο Dunlop πέρασε πρώτος - με διαφορά μόλις 0,104 δευτερολέπτων. Ο Βορειοϊρλανδός ήταν σε ρυθμό ρεκόρ γύρου καθώς κυνηγούσε άλλη μία νίκη στο TT.

Με ακόμα έναν τομέα σε χρόνο ρεκόρ, ο Dunlop αύξησε το προβάδισμά του στα 3,4 δευτερόλεπτα στο Ramsey, σχεδόν διπλασιάζοντάς το στο Bungalow. Με τελικό γύρο ταχύτητας 130.313mph, πανηγύρισε την 30ή νίκη του στο TT, τερματίζοντας 10,2 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison.

Ο Hillier εξασφάλισε μια εξαιρετική τρίτη θέση – την 15η του στο βάθρο του TT και πρώτη από το 2019. Οι Todd και Brookes, που κινήθηκαν μαζί στο δεύτερο μισό του αγώνα, πήραν την τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα. Ο Hodson εξασφάλισε την έκτη, με τη δεκάδα να ολοκληρώνεται από τους Hind, Dominic Herbertson (HRRC/Gilbert Brown & Son Ltd Ducati), Hutchinson, και Conor Cummins (Burrows Engineering/RK Racing Ducati).

Με την 2η θέση στον αγώνα RST x D3O Superbike και την νίκη στο Monster Energy Supersport TT, ο Michael Dunlop Dunlop πλησιάζει με 46 αναβάσεις, το ρεκόρ βάθρων που τώρα διατηρεί ο John McGuiness με 47 βάθρα.

Κατάταξη Monster Energy Supersport TT

1. Michael Dunlop, MD Racing Ducati
2. Dean Harrison, Honda Racing UK
3. James Hillier, Bournemouth Kawasaki Racing
4. Davey Todd, myCOOLMAN by Padgett’s Motorcycles Honda
5. Joshua Brookes, Jackson Racing powered by Prosper2 Honda
6. Rob Hodson, SMT/VRS Recovery Yamaha
7. James Hind, North Lincs Components Suzuki
8. Dominic Herbertson, HRRC / Gilbert Brown & Son Ltd Ducati
9. Ian Hutchinson, moobob / UGP Yamaha MLav Racing Yamaha
10. Conor Cummins, Burrows Engineering / RK Racing Ducati