Παγκόσμιο Endurance - Sepang: Μια ομάδα μόνος του ο Canepa !

Ένας επεισοδιακός αγώνας

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

16/12/2019

Ο πρώτος αγώνας αντοχής που πραγματοποιήθηκε στην πίστα της Sepang φέτος, εξελίχθηκε σε έναν άκρως θεαματικό και επεισοδιακό αγώνα. Το κλίμα της χώρας έκανε τα πράγματα πολύ δύσκολα, με την έναρξη να καθυστερεί για πάνω από δύο ώρες λόγω της τροπικής καταιγίδας. Aκόμη και όταν ο αγώνας ξεκίνησε, οι συνθήκες ήταν εξίσου δύσκολες και μετά από εννέα γύρους πίσω απ’ το αυτοκίνητο ασφαλείας, ο αγώνας διακόπηκε για άλλη μια φορά, με τις κόκκινες σημαίες να υψώνονται.

Η YART Yamaha EWC Official Team κατάφερε να επικρατήσει στον αγώνα μετά από πολλές δυσκολίες και να σημειώσει την πρώτη της νίκη μετά από την ατυχία που είχε στον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος.

Στο πρώτο μέρος του αγώνα, o Michael van der Mark (Yamaha Sepang Racing) ήταν στην κορυφή, με τον Mike Di Meglio (F.C.C. TSR Honda France) να βρίσκεται στην ουρά της μοτοσυκλέτας του. Όμως στην τελευταία στροφή της πίστας ο Γάλλος αναβάτης γλίστρησε με αποτέλεσμα να πέσει και συγκρουστεί μαζί με τον van der Mark, εξαλείφοντας κάθε πιθανότητα του Ολλανδού να πάρει τη νίκη. Η μοτοσυκλέτα του Di Meglio δεν έπαθε μεγάλη ζημιά και κατάφερε να συνεχίσει τον αγώνα, σε αντίθεση με τον αναβάτη της Yamaha που χρειάστηκε να επιστρέψει στo box της ομάδας του για επισκευές. Μπορεί η ομάδα να επισκεύασε την R1 μέσα σε μόλις 10 λεπτά, όμως μέχρι την ώρα που ο van der Mark επέστρεψε στον αγώνα, είχε πέσει ήδη στη 40η θέση και έπρεπε να σηκώσει το "φορτίο" της ομάδας και να αναρριχηθεί απ' τις τελευταίες θέσεις.

Από την άλλη, ο Niccolò Canepa (YART Yamaha EWC Official Team) μαχόταν στις πίσω θέσεις, καθώς η R1 του είχε παρουσιάσει μια βλάβη και την οδηγούσε χωρίς ηλεκτρονικά βοηθήματα, με αποτέλεσμα να είναι 26^ος απ’ την αρχή. Παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, η εμπειρία του Canepa ήταν αρκετή, όχι μόνο για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του στα ίσα αλλά και να κερδίσει πολλές θέσεις. Ήταν πρώτος την ώρα που πραγματοποίησε την πρώτη του στάση στα pits, ενώ η ομάδα του, βλέποντας τις δυνατότητές του, τον πίεσε να συνεχίσει τον αγώνα και να μην δώσει τη θέση του σε έναν απ' τους teammates του.

Μόλις ξαναμπήκε στην πίστα, τα ηλεκτρονικά βοηθήματα της R1 επανήλθαν και ξεκίνησε να καταδιώκει τον Di Meglio που είχε περάσει μπροστά. Ωστόσο, ο Γάλλος είχε άλλη μια πτώση αργότερα, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για τον Canepa, που ήταν δεύτερος και είχε αρκετή απόσταση απ’ τον τρίτο. Αργότερα, ο ίδιος δήλωσε πως ήταν αρκετά τυχερός απ' την πτώση του Di Meglio, η οποία του χάρισε τη νίκη.

Στο δεύτερο και τελευταίο pit stop με 30 λεπτά να έχουν απομείνει μέχρι τη λήξη του αγώνα, η ομάδα κράτησε την ίδια στάση απένατι στον Canepa με τη διαφορά πως τώρα ούτε ο ίδιος είχε ενδοιασμούς στο αν θα έπρεπε να παραχωρήσει τη θέση του σε κάποιον άλλο αναβάτη ή όχι. Παρέμεινε πάνω στη σέλα της R1 αφού πλέον είχε πολύ καλή αίσθηση της πρόσφυσης, παρότι οι συνθήκες άλλαζαν με την άσφαλτο να στεγνώνει. Όπως αποδείχτηκε η απόφαση ήταν σωστή, καθώς ο Canepa είδε πολλούς από τους αντιπάλους του να πέφτουν σχεδόν άμεσα υπερβαίνοντας το όριο, πριν αξιολογήσουν επαρκώς τις συνθήκες.

Μετά από τρεις ώρες ενός εξαιρετικά δύσκολου αγώνα ο Canepa πέρασε πρώτος τη γραμμή τερματισμού, δίνοντας στην YART Yamaha EWC Official Team την πρώτη της νίκη, η οποία πλέον βρίσκεται στη τέταρτη θέση της βαθμολογίας με 36 βαθμούς να την χωρίζουν απ’ τον πρώτο. Για την ακρίβεια ο αναβάτης της Yamaha ουσιαστικά κέρδισε τον αγώνα μόνος του, καθώς και στις τρεις στάσεις η ομάδα δεν ήθελε να τον αντικαταστήσει με κάποιον απ' τους teammate του. Στη δεύτερη θέση ήρθε η Honda Asia-Dream Racing with Showa, ενώ η τελευταία θέση του βάθρου έκλεισε από την BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM.

Μέχρι το τελευταίο στάδιο του αγώνα, ο Michael van der Mark έδινε τη δική του μάχη και κατάφερε να κερδίσει πολλές θέσεις. Ο “Ιπτάμενος” Ολλανδός, παρέδωσε την R1 στον Franco Morbidelli όντας 15^ος. Από εκεί και έπειτα, ο δορυφορικός αναβάτης της Yamaha στα MotoGP έδωσε ρεσιτάλ και κατάφερε να τερματίσει έβδομος. Σειρά έχει ο 24ωρος αγώνας του Le Mans, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί στις από τις 18 έως τις 19 Απριλίου του 2020.

Αποτελέσματα Sepang
Ομάδα	Εταιρεία	Γύροι	Χρόνος	Χρονομετρική διαφορά
1.YART – YAMAHA	Yamaha	80	05:50’03.837	-
2.Honda Asia-Dream Racing with SHOWA	Honda	80	05:51’53.459	1’49.622
3.BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM	BMW	79	05:50’35.678	1 γύρος
4.Suzuki Endurance Racing Team	Suzuki	79	05:52’06.904	1 γύρος
5.WEBIKE SRC KAWASAKI FRANCE	Kawasaki	78	05:50’43.776	2 γύροι
6.Yamaha Racing Sepang	Yamaha	78	05:51’11.394	2 γύροι
7.BMW Racing Sepang	BMW	78	05:51’23.846	2 γύροι
8. 3ART-MOTO TEAM 95	Yamaha	78	05:51’35.699	2 γύροι
9.Team ERC Endurance	Ducati	78	05:51’36.192	2 γύροι
10.TEAM PLUSONE	BMW	78	05:51’37.102	2 γύροι

Βαθμολογία ομάδων
Suzuki Endurance Racing Team	79
BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM	64
Wójcik Racing Team	48
YART – YAMAHA	43
3ART – MOTO TEAM 95	33

Βαθμολογία Κατασκευαστών
Yamaha	102
BMW	80
Suzuki	78
Kawasaki	55
Honda	54

Ετικέτες

Yamaha

Honda

BMW

kawasaki

Ducati

https://bit.ly/MOTO_669

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

IoMTT: Στις 30 νίκες έφτασε ο ρέκορντμαν Michael Dunlop

Κέρδισε και στην κατηγορία SS με την Milwaukee MD Racing Ducati

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Ο Michael Dunlop επέκτεινε το ρεκόρ που του "κληροδοτήθηκε" από τον θείο του, ως ο πιο επιτυχημένος αναβάτης όλων των εποχών στους αγώνες Isle of Man TT, με νίκη στον πρώτο αγώνα Monster Energy Supersport TT, οδηγώντας τη Milwaukee MD Racing Ducati Panigale V2. Ξεπέρασε τον Dean Harrison (Honda Racing) στον τελευταίο γύρο για να κατακτήσει τη νίκη.

Ήταν η έβδομη νίκη του Dunlop με διαφορετικό κατασκευαστή και η πρώτη νίκη της Ducati στο TT από το 1995, όταν ο Νεοζηλανδός Robert Holden κέρδισε τον αγώνα Singles. Η νίκη αυτή αποτέλεσε επίσης την 14η νίκη του Dunlop σε αγώνα Supersport TT. Ο Harrison περιορίστηκε στη δεύτερη θέση, ενώ ο James Hillier (Bournemouth Kawasaki) κατέκτησε την τρίτη θέση.

Ο αγώνας, που μειώθηκε από τρεις σε δύο γύρους, ξεκίνησε στις 3:15 μ.μ. Στο Glen Helen για πρώτη φορά, ο Harrison προηγείτο, διατηρώντας ένα υγιές προβάδισμα 3,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop, με τον Hillier στην τρίτη θέση, 1 δευτερόλεπτο πιο πίσω. Ο Davey Todd (myCOOLMAN by Padgetts Honda) ήταν τέταρτος, μόλις 0,5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Hillier, ενώ ο Michael Evans (Smith Racing Triumph) είχε μια δυνατή πέμπτη θέση. Ο Paul Jordan (Jackson Racing Honda powered by Prosper2) έκλεινε την εξάδα.

Μέχρι το Ballaugh, ο Harrison είχε αυξήσει το προβάδισμά του σε 4,6 δευτερόλεπτα. Ο Hillier έχασε ακόμα ένα δευτερόλεπτο από τον Dunlop αλλά διατηρούσε την τρίτη θέση, μόλις 0,033 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd. Ο Evans ήταν 1,6 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Jordan.

Ο Harrison πρόσθεσε ακόμα μισό δευτερόλεπτο στο Ramsey Hairpin, και η μάχη για την τρίτη θέση συνέχιζε με διαφορά 0,416 δευτερολέπτων υπέρ του Hillier από τον Todd. Ωστόσο, ο Jordan εγκατέλειψε στο Glentramman, προωθώντας τον Mike Browne (Boyce Precision by Russell Racing Yamaha) στην έκτη θέση, ενώ ο Evans κρατούσε ακόμα την πέμπτη.

Ένας πρώτος γύρος με μέση ταχύτητα 127.888 mph (205,815 χλμ./ώρα) έδωσε στον Harrison προβάδισμα 7,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop (126.993 mph) κατά την είσοδο στα υποχρεωτικά pit stop. Ο Hillier (125.773 mph) είχε προβάδισμα 1,1 δευτερολέπτου από τον Todd (125.634 mph). Οι Evans (124.610 mph) και Browne (124.571 mph) έκλειναν την εξάδα, με μόλις 0,3 δευτερόλεπτα διαφορά, μπροστά από τους Josh Brookes (Jackson Racing Honda), Rob Hodson (SMT Racing Yamaha), James Hind (North Lincs Components Suzuki), και Ian Hutchinson (moolab/UGP/MLav Racing Yamaha).

Στο Glen Helen του δεύτερου γύρου, ο Harrison συνέχιζε να προηγείται, αλλά το προβάδισμά του μειώθηκε ελαφρώς στα 6,4 δευτερόλεπτα. Ο Hillier ήταν πλέον 13,2 δευτερόλεπτα πίσω στην τρίτη θέση, με πιο άνετο προβάδισμα 5,1 δευτερολέπτων από τον Todd. Ο Dunlop πίεζε δυναμικά, καταγράφοντας τον ταχύτερο χρόνο σε τομέα Supersport από το Glen Helen έως το Ballaugh.

Ο Dunlop επανέλαβε το κατόρθωμα από το Ballaugh έως το Ramsey και η διαφορά μειώθηκε στα 4 δευτερόλεπτα στο hairpin. Ο Hillier συνέχισε να απομακρύνεται από τον Todd, ο οποίος είχε πλέον κοντά του τον Brookes. Ο Αυστραλός ανέβασε ρυθμό, ξεπερνώντας τους Evans και Browne για να ανέβει πέμπτος. Ωστόσο, και οι δύο Evans και Browne εγκατέλειψαν - ο Evans στο Stella Maris, ενώ ο Browne έπεσε στη Sulby Bridge, χωρίς να τραυματιστεί.

Η μάχη για την πρωτοπορία είχε ανάψει, με τον Dunlop να μειώνει το προβάδισμα του Harrison στα 2,9 δευτερόλεπτα στην εκκίνηση του τρίτου και τελευταίου γύρου. Ο Hillier εδραίωνε την τρίτη θέση, 11,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd, ο οποίος είχε ακόμα κοντά του τον Brookes. Οι εγκαταλείψεις των Evans και Browne ανέβασαν τον Hodson στην έκτη θέση.

Στο Glen Helen για τελευταία φορά, το προβάδισμα του Harrison είχε μειωθεί σε μόλις 0,8 δευτερόλεπτα, και στο Ballaugh Bridge, ο Dunlop πέρασε πρώτος - με διαφορά μόλις 0,104 δευτερολέπτων. Ο Βορειοϊρλανδός ήταν σε ρυθμό ρεκόρ γύρου καθώς κυνηγούσε άλλη μία νίκη στο TT.

Με ακόμα έναν τομέα σε χρόνο ρεκόρ, ο Dunlop αύξησε το προβάδισμά του στα 3,4 δευτερόλεπτα στο Ramsey, σχεδόν διπλασιάζοντάς το στο Bungalow. Με τελικό γύρο ταχύτητας 130.313mph, πανηγύρισε την 30ή νίκη του στο TT, τερματίζοντας 10,2 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison.

Ο Hillier εξασφάλισε μια εξαιρετική τρίτη θέση – την 15η του στο βάθρο του TT και πρώτη από το 2019. Οι Todd και Brookes, που κινήθηκαν μαζί στο δεύτερο μισό του αγώνα, πήραν την τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα. Ο Hodson εξασφάλισε την έκτη, με τη δεκάδα να ολοκληρώνεται από τους Hind, Dominic Herbertson (HRRC/Gilbert Brown & Son Ltd Ducati), Hutchinson, και Conor Cummins (Burrows Engineering/RK Racing Ducati).

Με την 2η θέση στον αγώνα RST x D3O Superbike και την νίκη στο Monster Energy Supersport TT, ο Michael Dunlop Dunlop πλησιάζει με 46 αναβάσεις, το ρεκόρ βάθρων που τώρα διατηρεί ο John McGuiness με 47 βάθρα.

Κατάταξη Monster Energy Supersport TT

1. Michael Dunlop, MD Racing Ducati
2. Dean Harrison, Honda Racing UK
3. James Hillier, Bournemouth Kawasaki Racing
4. Davey Todd, myCOOLMAN by Padgett’s Motorcycles Honda
5. Joshua Brookes, Jackson Racing powered by Prosper2 Honda
6. Rob Hodson, SMT/VRS Recovery Yamaha
7. James Hind, North Lincs Components Suzuki
8. Dominic Herbertson, HRRC / Gilbert Brown & Son Ltd Ducati
9. Ian Hutchinson, moobob / UGP Yamaha MLav Racing Yamaha
10. Conor Cummins, Burrows Engineering / RK Racing Ducati