Pikes Peak 2019: Ο Scaysbrook στην κορυφή με Tuono V4

Τα αποτελέσματα του αγώνα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

2/7/2019

Η φετινή ανάβαση της διαδρομής του Βουνού με τις 156 στροφές, θα μείνει στην ιστορία όχι για το θέαμα που μας πρόσφερε αλλά για την πίκρα που μας έδωσε. Ο πρώτος αναβάτης που ξεκίνησε τη φιδίσια διαδρομή φέτος ήταν ο Carlin Dunne, o "King of the Mountain", με την πρωτότυπη Streetfighter V4 της Ducati, όμως λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό –όπως λένε ορισμένοι αυτόπτες μάρτυρες- έχασε το μπροστινό επειδή πέρασε πάνω από ένα σαμαράκι του δρόμου, με αποτέλεσμα να συμβεί το μοιραίο.

Το Pikes Peak θα είναι πλέον πιο άδειο χωρίς τον Dunne να τρομοκρατεί τους θεατές και υπόλοιπους αναβάτες με τον απίστευτο ρυθμό του. Φέτος, αν τα πράγματα δεν είχαν πάρει αυτή τη τροπή, θα είχε καταφέρει να σπάσει κάθε ρεκόρ, όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια.

Ο Carlin Dunne γνώριζε εκ των προτέρων την επικινδυνότητα τόσο της ανάβασης του Pikes Peak όσο και των υπόλοιπων αγώνων δρόμου, καθώς ο πατέρας του ήταν αγωνιζόμενος στο Isle Of Man. Το πάθος του για τους αγώνες ήταν πραγματικά άσβεστο και ο ίδιος ενθάρρυνε πολλές φορές στο παρελθόν και άλλους αναβάτες να ξεκινήσουν ή να συνεχίσουν την προσπάθειά τους, συμμετέχοντας στους αγώνες. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο φετινός νικητής της Heavyweight κατηγορίας, ο Rennie Scaysbrook με το Tuono V4 της Aprillia.

Συγκεκριμένα , ολοκλήρωσε την ανάβαση σημειώνοντας νέο ρεκόρ στη κατηγορία στα 09:44,963, ενώ τερμάτισε πέμπτος στη γενική κατάταξη. Συντετριμμένος απ’ το χαμό του Dunne, ο Scaysbrook είπε: “Η εμπειρία μου απ’ την ανάβαση του Pikes Peak ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον Dunne, καθώς ήταν ο μέντοράς μου το 2016 που πρωτοεμφανίστηκα. Έπειτα, το 2018 παλέψαμε σώμα με σώμα και με νίκησε. Ο Carlin ήταν  πραγματικά καλόκαρδος. Μιας και είμασταν οι πρώτοι που θα ξεκινούσαμε τον αγώνα φέτος, ο Carlin μου έδωσε το χέρι του και μου ευχήθηκε καλή τύχη, ενώ είπαμε πως θα τα πούμε στην κορυφή… Ο κόσμος του μηχανοκίνητου αθλητισμού έχασε έναν πραγματικό πρωταθλητή.”

Με τον Scaysbrook να καταρρίπτει το ρεκόρ της Heavyweight, ο Fillmore δεν κατάφερε να στεφθεί ο απόλυτος Βασιλιάς του Βουνού, κατέχοντας όλα τα ρεκόρ από όλες τις κατηγορίες των μοτοσυκλετών. Στη φετινή του προσπάθεια όμως, ο Fillmore με ένα ΚΤΜ 450 SX-F Factory Edition σύνθλιψε το ρεκόρ της Lightweight που είχε απ’ το 2009 ο Davey Durelle με SXV450 της Aprilia στο 10:35,354, καθώς πέρασε τη γραμμή τερματισμού στο 10:20,819, ενώ ήρθε 16ος στη γενική κατάταξη.

Πρώτη στην Exhibition Powersport (στην κατηγορία που έλαβε μέρος ο Dunne) τερμάτισε η Lucy Glöckner με το BMW S1000R και ήταν η δεύτερη πιο γρήγορη αναβάτρια μετά τον Scaysbrook, με χρόνο κάτω απ’ τα 10 λεπτά, στα 9:58,878, ενώ έκλεισε τη δεκάδα της γενικής.

Ο ομόσταβλος του Dunne, Codie Vahsholtz με το Ducati Multistrada 1260 Pikes Peak ήρθε δεύτερος στην Heavyweight και 12ος στη γενική, με χρόνο 10:03,908. Τέλος, πρώτος στη Middleweight και 21ος στη γενική ήταν ο Rafael Paschoalin με Yamaha MT-07 και χρόνο 10:43,880, που απέχει πάρα πολύ απ’ το να σπάσει το περσινό ρεκόρ του Fillmore με 790 Duke στο 10:04,038.

Ετικέτες

Το Isle Of Man Tourist Trophy 2025 ξεκίνησε! – Ολοκληρώθηκαν τα δοκιμαστικά sessions

Ολοκληρώθηκαν τα ελεύθερα δοκιμαστικά για τις κατηγορίες Sidecar, Supersport, Supertwin, Superbike και Supertwin
IoMTT Practice
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/5/2025

Τα ελεύθερα δοκιμαστικά του Isle of Man TT 2025 ξεκίνησαν τελικά το απόγευμα της Τρίτης, με μη χρονομετρημένα sessions για όλες τις κατηγορίες. Η έντονη βροχόπτωση κατά τη διάρκεια της προηγούμενης νύχτας και του πρωινού έδωσε τη θέση της σε διαστήματα με ήλιο, επιτρέποντας το πρόγραμμα να κυλίσει χωρίς απρόοπτα στη ορεινή διαδρομή

Παρά τις καλές συνθήκες, αρκετά σημεία της διαδρομής παρέμειναν νωπά, όπως τα Braddan, Laurel Bank, Glen Helen, το 11th Milestone, Glentramman και Keppel Gate, με τα Sidecars να είναι τα πρώτα που βγήκαν στην διαδρομή, ξεκινώντας με ελαφρά καθυστέρηση από το προγραμματισμένο, στις 6:35μμ.

Sidecar

Πρώτοι στην πίστα ήταν οι περσινοί διπλοί νικητές Ryan και Callum Crowe, το ντουέτο από το Isle of Man που θεωρείται φαβορί φέτος, οδηγώντας το Opul/Kelproperties LCR Honda. Ακολούθησε το δίδυμο Pete Founds/Jevan Walmsley (AWB Engineering DDM Honda) και  οι Ben Birchall/Patrick Rosney (Hager/Wyckham Blackwell LCR Honda).

Άλλοι “υποψήφιοι” για το βάθρο ήταν οι Lee Crawford/Scott Hardie (Team ARC/SJH Bodyworks LCR Kawasaki), ο Lewis Blackstock και ο νέος συνεπιβάτης Oscar Lawrence (Dave Holden Racing LCR Yamaha), καθώς και οι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές 2022–23 Todd Ellis/Emmanuelle Clement (Brookland Sand & Aggregates CES Yamaha).

Οι αδερφοί Crowe ήταν οι πρώτοι που ολοκλήρωσαν έναν γύρο, αλλά επέλεξαν να σταματήσουν μετά τον πρώτο, παρότι το session των 35 λεπτών επέτρεπε και δεύτερο. Ένα πλήρωμα που δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί πλήρως την διαδρομή ήταν οι Ellis/Clement, που σταμάτησαν στο Kerromoar.

Οι Crawford/Hardie συνέχισαν για δεύτερο γύρο και τέθηκαν επικεφαλής στην διαδρομή, όπως και οι Birchall/Rosney με ελαφρώς πιο αργό ρυθμό. Ο νεοεισερχόμενος και δις Βρετανός Πρωταθλητής Stephen Kershaw, με τον Rhys Gibbons στη θέση του συνεπιβάτη, ολοκλήρωσαν επίσης δύο γύρους μετά από ρυθμίσεις.

Supersport / Supertwin

Στις 7:20μμ ξεκίνησε η συνεδρία των Supersport και Supertwin στη διαδρομή. Οι περισσότεροι κορυφαίοι οδηγοί ξεκίνησαν με τις Supersport μοτοσυκλέτες τους, ανάμεσά τους οι Dean Harrison (Honda Racing), Davey Todd (Milenco by Padgett’s Motorcycles Honda), James Hillier (Bournemouth Kawasaki), Josh Brookes (Jackson Racing powered by Prosper2 Honda) και Ian Hutchinson (MLav Racing Yamaha).

Δύο αξιοσημείωτες απουσίες από τους “Big Four” ήταν οι Michael Dunlop και Peter Hickman, οι οποίοι ακολούθησαν διαφορετική στρατηγική. Ο Dunlop ξεκίνησε πρώτος το session με την MD Racing Paton, πλαισιωμένος από τον Mike Browne (Boyce Precision Engineering by Russell Racing Yamaha), που πήρε γρήγορα το προβάδισμα.

Ο Browne ηγήθηκε του γύρου, με τον Dunlop να ακολουθεί από κοντά και να περνά για πρώτη φορά από τη στροφή που πλέον φέρει το όνομά του ‘MD’s’ σε κλειστή διαδρομή. O Dunlop πέρασε από τη στροφή “του” λίγο πριν το 27ο μίλι, οδηγώντας την Paton με την οποία κατέκτησε την 27η του νίκη στο TT και κατά διαβολική σύμπτωση στις 27 Μαΐου.

Πίσω τους ακολουθούσε ένα γκρουπ που περιλάμβανε Harrison, Todd, Hillier, Hutchinson, Brookes, Conor Cummins (Burrows Engineering by RK Racing Ducati) και James Hind (North Lincs Components Suzuki). Στο Mountain Course επέστρεψε για πρώτη φορά από το 2022 και ο δις νικητής Gary Johnson (Team Schleizer Dreieck Suzuki).

Μια ηχηρή εγκατάλειψη στον πρώτο γύρο ήταν αυτή του Paul Jordan, συναθλητή του Brookes. Ο Browne, ωστόσο, συνέχισε για δεύτερο γύρο, όπως και οι Harrison, Todd, Hutchinson και Cummins. Ο Dunlop μπήκε στα pits πριν επιστρέψει με τη Milwaukee Ducati του, ενώ ο Hickman βγήκε με τη Trooper Triumph από την PHR Performance στην κατηγορία Supersport.

Μετά τους δύο γύρους στη Yamaha 600cc, ο Browne πρόλαβε και έναν γύρο με την KMR Kawasaki που θα χρησιμοποιήσει στους αγώνες Supertwin. Το ίδιο έκανε και ο Todd με την ολοκαίνουργια Milenco by Padgett’s Paton, αλλά εγκατέλειψε στο Ginger Hall, χάνοντας πολύτιμο χρόνο πίστας με την μεγάλη μοτοσυκλέτα.

Superbike / Superstock

To απόγευμα ολοκληρώθηκε στις 8:15μμ με session 35 λεπτών για τις κατηγορίες Superbike και Superstock, δίνοντας στους οδηγούς την ευκαιρία για άλλους δύο γύρους στην ορεινή διαδρομή. Μπροστά βρέθηκαν οι Brookes και Hind, ακολουθούμενοι από τους David Johnson (Platinum Club Racing Kawasaki), Jordan, Hillier (Muc-Off Racing Honda) και Phil Crowe (Crowe Performance BMW). Ο Dunlop συμμετείχε με την MD Racing BMW Superbike, ενώ ο Hickman ξεκίνησε με την Monster Energy by 8TEN Racing Superstock BMW.

Οι Brookes, Hind, Johnson και Jordan ολοκλήρωσαν τον γύρο μαζί, με τον Dean Harrison να τους πλησιάζει σταδιακά. Όλοι πλην του Brookes συνέχισαν κατευθείαν για δεύτερο γύρο, ενώ ο Αυστραλός επέστρεψε με την Superstock Honda του. Οι Nathan Harrison (H&H Motorcycles Honda) και John McGuinness MBE (Honda Racing) ολοκλήρωσαν επίσης επιπλέον γύρους πριν κλείσει το session.