WESS 2019: Νικτής στο Erzbergrodeo ο Jarvis

Μια σημαντική επιτυχία!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

3/6/2019

Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη αλλά η πέμπτη φορά που ο Graham Jarvis κατακτά έναν απ’ τους δυσκολότερους αγώνες Enduro. Αναφερόμαστε στον αναβάτη που το περασμένο Μάρτιο είχε επισκεφτεί τη χώρα μας και συγκεκριμένα τη Θήβα για να παραδώσει μαθήματα, χάρη στην διοεγάνωση του Enduro Club Thivas. Έχοντας νικήσει και πέρσι, ο Jarvis ήρθε στον φετινό αγώνα του Erzbergrodeo με πολύ αυτοπεποίθηση, γνωρίζοντας όμως πως με την διαδρομή να είναι ασφυκτικά γεμάτη από αναβάτες, η νίκη δεν θα ερχόταν εύκολα. Παρ’ όλα αυτά, με την εμπειρία του και τη στρατηγική που ακολούθησε κατάφερε να κυριαρχήσει για πέμπτη φορά.

Όπως έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, έτσι κι τώρα, ο Graham Jarvis ξεκίνησε ήπια και άρχισε αργά αλλά σταθερά να κινείται προς την κορυφή. Πέρασε με ασφάλεια το πρώτο check point του αγώνα 14ος και από κει κι έπειτα ξεκίνησε να προσπερνά τον έναν μετά τον άλλον αναβάτη. Μετά από μία ώρα αγώνα ήταν ήδη στη τρίτη θέση και με μικρή διαφορά απ’ τον πρώτο, έχοντας τη δυνατότητα να τον απειλήσει. Μετά τον πρώτο ανεφοδιασμό, όταν έφτασε στο Carl’s Dinner (σημείο της διαδρομής) έκανε την κίνηση ματ για να σφραγίσει τη νίκη του.

Απομακρύνθηκε απ’ τον Manni Lettenbichler και βρέθηκε στο Green Hell (άλλο ένα σημείο της διαδρομής) έχοντας τα ηνία του αγώνα. Παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να ανέβει τον σχεδόν κάθετο λόφο με την πρώτη προσπάθεια, ο Jarvis παρέμεινε ψύχραιμος και δεν έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του όταν είδε τον Lettenbichler να βρίσκεται πίσω του. Έπειτα, αφού ήταν στη κορυφή, με τη μεθοδικότητά του κατάφερε να παραμείνει μπροστά για το υπόλοιπο της διαδρομής, μήκους 35,2 χιλιομέτρων,η οποία περιελάμβανε επίσης το Dynamite και Lazy Noon, δύο αρκετά τεχνικά σημεία. Ο Graham Jarvis ολοκλήρωσε πρώτος τον αγώνα μέσα σε  2 ώρες και 27 λεπτά.

Σε δηλώσεις του, ο Jarvis ανέφερε: “Αισθάνομαι υπέροχα. Πιστεύω πως είναι η πιο σημαντική νίκη της καριέρας μου στο Erzberg. Πολλοί άνθρωποι σχολίαζαν την ηλικία μου και στα 44 μου έχω ορισμένες αμφιβολίες σχετικά με την αντοχή μου κατά τη διάρκεια του αγώνα. Όμως διατήρησα την αυτοσυγκέντρωσή μου και συνέχισα να πιέζω. Ήξερα πως είχα πολλή δουλειά να κάνω απ’ την εκκίνηση, αλλά τα γρήγορα κομμάτια του αγώνα που ήταν στην αρχή ποτέ δεν μου ταίριαζαν. Μόλις έφτασα στο Carls Dinner ξεκίνησα να ανακάμπτω. Ήταν διαφορετικό απ’ όταν το περπάτησα, όμως τα πήγα πολύ καλά. Κατάφερα να βρεθώ πρώτος πηγαίνοντας στο Green Hell.

Ο Alfredo Gomez έδωσε επίσης έναν εξαιρετικό αγώνα και κατάφερε να τερματίσει τέταρτος, ενώ ξεκίνησε απ’ τη τρίτη θέση. Στην εκκίνηση χρειάστηκε να δώσει μια σκληρή μάχη με τους υπόλοιπους αναβάτες στην πρώτη ανάβαση της διαδρομής. Έκτοτε προσπάθησε να πλησιάσει τους τρεις πρώτους, μπαίνοντας με γρήγορους ρυθμούς μέσα στο Carl’s Dinner και πλησίασε τον συμπατριώτη του Mario Roman. Στο 23ο check point είχε βρεθεί μπροστά απ’ τον Wade Young στην τέταρτη θέση, όπου και ολοκλήρωσε τον αγώνα με τέσσερα λεπτά διαφορά απ’ τον τρίτο.

Πρώτος αυτή τη στιγμή στη βαθμολογία βρίσκεται ο Manuel Lettenbichler (KTM) με 1.960 βαθμούς, δεύτερος ο Mario Roman (Sherco) με 1.770 και μετά τη νίκη του στο Erzbergrodeo, ο Graham Jarvis (Husquvarna) ακολουθεί κατά πόδας στη τρίτη θέση με 1.690.

Ετικέτες

O Michael Dunlop κέρδισε την κατηγορία Lightweight στο Classic TT

Ο Michael Dunlop πρόσθεσε άλλη μια νίκη στην καριέρα του στην ορεινή διαδρομή του Isle of Man
MD Wins Classic TT Lightweight
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/8/2025

Ο Ιρλανδός αναβάτης της MD Racing Honda έφτασε πρώτος στη γραμμή του τερματισμού, αφήνοντας πίσω του τον Ian Lougher και τον Adam McLean

Ο αγώνας ξεκίνησε στις 18:30, με την προηγούμενη βροχή να δίνει τη θέση της σε ξηρές και ηλιόλουστες συνθήκες, αν και σημεία της διαδρομής παρέμεναν βρεγμένα με αμφίβολη πρόσφυση. Ο Adam McLean (Laylaw Racing Yamaha) ήταν πρώτος στο Glen Helen, ο Dunlop πήρε το προβάδισμα από την αρχή, με διαφορά 1,9 δευτερολέπτων έναντι του Mike Browne και τον Lougher να ακολουθεί στην τρίτη θέση.

Στο Ballaugh, το προβάδισμα του Dunlop αυξήθηκε στα οκτώ δευτερόλεπτα, ενώ ο Browne αντιμετώπισε προβλήματα, χάνοντας σχεδόν μισό λεπτό. Στο επόμενο τμήμα προς Ramsey, η διαφορά του από τον Dunlop ήταν μόλις δύο δευτερόλεπτα, αλλά τα προηγούμενα προβλήματα τον έριξαν στην έκτη θέση.

Στο Ramsey, ο Dunlop αύξησε την απόσταση από τον Lougher στα 13,7 δευτερόλεπτα, με τον McLean στην τρίτη θέση μόλις 0,6 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Sayle. Ο αγώνας των 400cc συνεχίστηκε με τον Oversby να προηγείται έναντι του Craig Neve κατά 1,6 δευτερόλεπτα και τον Paul Cassidy να ακολουθεί κατά 1,1 δευτερόλεπτα, στις θέσεις 10 έως 12.

Ο McLean ήταν πρώτος στο τέλος του πρώτου γύρου με μέση ταχύτητα 182,677 km/h, αλλά ο Dunlop ήταν ταχύτερος στα 185,258 km/h, προηγούμενος κατά 16,9 δευτερόλεπτα. Ο Lougher (181,556 km/h), ο Sayle (180,946 km/h), ο Hall (180,480 km/h) και ο Rhys Hardisty (177,123 km/h) συμπλήρωσαν την πρώτη εξάδα. Ο Browne έπεσε στο Brandywell, χωρίς ευτυχώς σοβαρούς τραυματισμούς.

Ο McLean είχε έναν αγώνα με πολλές ανατροπές, ξεκινώντας πρώτος αλλά τελικά καταλήγοντας τρίτος, μόλις 0,654 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Sayle. Ο Dunlop τερμάτισε πρώτος με μέση ταχύτητα 185,388 km/h, κερδίζοντας με διαφορά 47,1 δευτερολέπτων, ενώ ο Lougher ολοκλήρωσε δεύτερος, με μόλις 2,1 δευτερόλεπτα να χωρίζουν τον Sayle από τον Hall, στην τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα.

Στην έκτη θέση τερμάτισε ο Hardisty (Laylaw Racing Yamaha), μπροστά από τον Michal Dokoupil (Cookson Travel Yamaha) και τον Michael Sweeney (CSC Racing/IMSLTD Yamaha), με τον Neve να ολοκληρώνει στην ένατη θέση συνολικά. Ο Cassidy τερμάτισε μισό λεπτό πίσω, με τον Monaghan να ακολουθεί 5,8 δευτερόλεπτα πιο πίσω στην 11η θέση.