Είδαμε από κοντά: Το πέτρινο Harley που κυκλοφορεί κανονικά!

Κι από ευελιξία; Βράχος σκέτος!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/10/2018

Πρόκειται για μία custom που δεν βλέπεις συχνά, και που προσφέρεται για μία σειρά από πολλά, πάρα πολλά ευφυολογήματα, καθώς οδεύει διαμετρικά αντίθετα από όλα όσα πρεσβεύει η μηχανική των μοτοσυκλετών. Κι άλλο βάρος, περισσότερο βάρος, κιλά πολλά ακόμα και στις… ζάντες! Ταυτόχρονα όμως έχει τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε με πιο τρόπο ξεπέρασε όλες τις προκλήσεις ο αξιότιμος μηχανικός Chris Zernia που θέλησε να έχει μία λειτουργική μοτοσυκλέτα έτοιμη να κάνει τηλεοπτική καριέρα σε μία σουρεαλιστική εκδοχή των Flintstones. Διότι ναι, αυτό το Harley Davidson κυκλοφορεί κανονικά, αν και κάπως επικίνδυνα, σε κάθε περίπτωση πάντως με τον ίδιο κίνδυνο που είχε και η πρώτη του δημιουργία το πέτρινο Honda CX500!

Ναι, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Zernia φτιάχνει μία πέτρινη μοτοσυκλέτα, καθώς πέρσι είχε κερδίσει τα φώτα της δημοσιότητας με ένα Honda CX500! Τότε ήταν που είχε υποσχεθεί στον εαυτό του πως το επόμενο –πέτρινο- μηχανάκι, θα ήταν ένα Harley και πως σε κάθε περίπτωση θα είχε μπροστινό φρένο που στο προηγούμενο δεν είχε τοποθετήσει. «είναι ένα λάθος που δεν θα ξανά κάνω» δήλωνε το 2017 ο Zernia σε συνεντεύξεις που τον καλούσαν τη μία μετά την άλλη, μόλις δημοσίευσε φωτογραφίες από το πέτρινο Honda CX500. Κι όπως κάθε μεγάλη δήλωση που ξεκινά με το «εγώ ποτέ» αυτό ακριβώς επανάλαβε και στο Harley, δεν έβαλε εμπρός φρένο..


Πέτυχα τον Zernia στην Intermot 2018 πριν λίγες ημέρες, όπου εκείνος και η μοτοσυκλέτα του ήταν καλεσμένοι του γερμανικού περιοδικού «Motorrad», σε μία ειδική προθήκη μαζί με άλλες υπερβολικές custom φτιαγμένες πρώτα για να τραβούν το μάτι και σίγουρα όχι για να κυκλοφορούν καθημερινά. Μοτοσυκλέτες όπως ο “Red Byron” ή η μεγαλύτερη λειτουργική το «γκανμπους» όπως το προφέρουν…

Κι όμως το πέτρινο Harley ήταν εκείνη η μοτοσυκλέτα που ανάμεσα στις υπόλοιπες κυκλοφορούσε στο δρόμο με την μεγαλύτερη άνεση!

Από πέρσι με το Honda CX500 αλλά και τώρα, με το Harley που έχει ακόμη περισσότερο πέτρα επάνω του, όλος ο κόσμος ρωτά τις ίδιες ερωτήσεις στα social media και λίγο πολύ έχουν τις ίδιες απορίες μετά από την νούμερο ένα που εξακολουθεί να είναι φυσικά το «γιατί». Το οποίο κανονικά είναι και το μόνο που δεν χρειάζεται απάντηση. Το customizing ξεκινά πρώτα ως απόλαυση της διαδικασίας, κι από εκεί και πέρα μπορεί να γίνεται για ένα σωρό λόγους, από οικονομία έναντι μίας καινούριας μοτοσυκλέτας ενώ κυκλοφορείς με κάτι τελείως ξεχωριστό, έως και για την τέχνη την ίδια ή για να παντρέψεις δύο σου αγάπες όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση. Κι αυτό γιατί ο Chris δουλεύει στον τομέα της λιθοδομίας και πολύ κοντά στο σπίτι του είναι ένα τεράστιο λατομείο Βασάλτη.

Αυτό απαντά και στα επόμενα πιο κοινά ερωτήματα, αν δηλαδή το Harley αυτό είναι τσιμέντο και μάλιστα με κακό μίγμα γιατί έχει αρκετούς πόρους ή αν είναι απλά κάποια πολυουρεθάνη εμποτισμένη με μία σωρεία από υλικά που μπορούν να την κάνουν πλήρως αδιάβροχη στην βενζίνη και εξαιρετικά σκληρή. Όμως όχι, πρόκειται απλά για κάτι πολύ διαφορετικό, είναι Βασάλτης, ηφαιστιογενές πέτρωμα με μεγάλη αντοχή στην μηχανική πίεση και αρκετά εύκολη κατεργασία, παρόλο που έχει σημαντικό βάρος. Εξαιτίας της προέλευσής του ο Βασάλτης έχει τεράστια ποικιλία, μπορεί λοιπόν να περιέχει και ορυκτά που οξειδώνονται πολύ εύκολα και που σίγουρα θα έδιναν μία τελείως διαφορετική μορφή στις μοτοσυκλέτες του Zernia μέσα σε ελάχιστο διάστημα. Ωστόσο η συγκεκριμένη περιοχή της Γερμανίας εξορύσσει Βασάλτη αρκετά καλής ποιότητας για την δουλειά που το θέλει ο Chris.

Όλα τα διαφορετικά κομμάτια της μοτοσυκλέτας τα σκάλισε από έναν ογκόλιθο μεγέθους 1,5 τόνου με το ρεζερβουάρ να είχε, όπως και το πρώτο που έφτιαξε, την μικρότερη δουλειά. Χωρά μόλις 2.3 λίτρα καυσίμου που ο V2 1.100 του ’87 ρουφά μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα βλέφαρα για να επιταχύνει την βαριά μοτοσυκλέτα. Συνολικά ζυγίζει 260 κιλά που είναι μία τεράστια επιτυχία, αν σκεφτεί κανείς πως το CX500 που είχε φτιάξει πρώτο ζύγιζε 355 κιλά και είχε λιγότερη πέτρα!

Τότε είχε σπάσει έναν κινητήρα, είχε ενισχύσει το πλαίσιο και τελικώς δυσκολεύτηκε αρκετά μέχρι να καταφέρει να έχει ένα λειτουργικό αποτέλεσμα. Τώρα όμως, οπλισμένος με την εμπειρία που είχε από πριν, αλλά και με την διασημότητα που απόλαυσε από το Honda, έσπευσαν πολλοί να τον βοηθήσουν. Κι έτσι ενώ ο ίδιος δεν δούλευε το αλουμίνιο τώρα όλες οι ενισχύσεις του πλαισίου, το ψαλίδι, κι ένα σωρό άλλα εξαρτήματα και μηχανικά μέρη, είναι φτιαγμένα στο χέρι από αλουμίνιο.

η πρώτη του πέτρινη μοτοσυκλέτα... Honda CX500

Η ξεραμένη λάβα, ο Βασάλτης, είναι σίγουρα αυτό που τραβά το μάτι και που δεν πρόκειται ποτέ να σε αφήσει να δεις όλα τα παραπάνω. Η σέλα δεν έχει καμία ενίσχυση για τα μαλακά μέρη, αλλά δεν την χρειάζεσαι κιόλας καθώς το θηρίο δεν πρόκειται να σε πάει μακριά με σχεδόν δύο λίτρα ωφέλιμης χωρητικότητας, πριν αρχίσει να κάνει διακοπές και να σβήσει. Πάντως συγκριτικά με το Honda CX500 που είχε κάνει και μικρά ταξίδια μαζί του, η νέα σέλα που έφτιαξε είναι εξίσου άνετη και ας μην της φαίνεται. Όπως επίσης άνετο είναι και το πέτρινο κράνος, το οποίο δεν έχει καμία έννοια χρήσης πέρα από της φωτογράφισης.

Η «Μαύρη Πέτρα» όπως λέγεται η μοτοσυκλέτα, έχει απίστευτο θόρυβο, εκκωφαντικό, και κραδασμούς που σου τινάζουν ακόμη και την πιτυρίδα από τα μαλλιά.. Αν ήταν τσιμέντο, λέει ο Chris, -και μάλιστα με αυτή την εμφάνιση- θα είχε ανοίξει ρωγμές στην πρώτη βόλτα αλλά ο Βασάλτης αυτός αντέχει. Σχηματίστηκε πριν από 330.000 χρόνια και η περιοχή παραμένει ενεργή, όμως είναι το θέμα των προσμίξεων εκείνο που βοηθά την περίπτωσή του κι αυτό δεν θα πρέπει να του το αμφισβητήσουμε από την στιγμή που μια ζωή αυτό ακριβώς κάνει, με αυτό ακριβώς ασχολείται…

Ο 50χρονος Zernia θα ξεκινούσε αμέσως μετά την Intermot την κατασκευή ενός side car, από Βασάλτη φυσικά –τι άλλο- ώστε να συντροφεύσει την «Μαύρη Πέτρα» πριν επιστρέψει στα Honda. Αποδεικνύεται για εκείνον πως αυτή η ασχολία θα είναι ένα πάρεργο που δεν θα σταματήσει εύκολα.

 

Ετικέτες

Δεν υπάρχουν λόγια, μόνο μαθήματα

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/9/2014

Από εχθές η μοτοσυκλετιστική κοινότητα έχει σοκαριστεί με το τραγικό δυστύχημα του David Holmes που έχασε τη ζωή του με τον πιο απότομο τρόπο. Πέφτοντας πάνω σε ένα αυτοκίνητο που του έκοψε το δρόμο, ουσιαστικά πριν προλάβει να φρενάρει.

Το συμβάν δεν είναι πρόσφατο, έχει περάσει κάτι λιγότερο από χρόνος, αλλά το video δόθηκε τώρα στη δημοσιότητα, αποτελώντας μέρος καμπάνιας για την αποτροπή των τροχαίων δυστυχημάτων.

Ο David θα ήταν απλά άλλος ένας αριθμός των θλιβερών στατιστικών, αν η οικογένειά του σε συνεργασία με το τοπικό τμήμα τροχαίας, δεν δεχόταν να επικοινωνήσει την τραγωδία της, και να δώσει όνομα στα θλιβερά στατιστικά.

Με απαράμιλλη ψυχραιμία και δύναμη, μπροστά στην κάμερα, η μητέρα του εξηγεί ποιος ήταν ο David, ποια η σχέση του με τις μοτοσυκλέτες, και που πήγαινε εκείνη τη μέρα, πριν αφήσει την πνοή του προφταίνοντας απλά να πει ένα: "Ωω"!

Το πόσο απότομα φεύγει από τη ζωή ένας άνθρωπος, εξαιτίας ενός μικρού λάθους, είναι που σοκάρουν σε αυτό το βίντεο.

Τη στιγμή που ο David οδηγούσε με 156 χιλιόμετρα, παραβιάζοντας το όριο ταχύτητας, ένα αυτοκίνητο από το αντίθετο ρεύμα, επιχείρησε να στρίψει στον κάθετο δρόμο κόβοντάς του το δρόμο. Ο οδηγός του Renault Clio δήλωσε αργότερα ότι δεν είδε ούτε τον David, ούτε και το αυτοκίνητο που μόλις είχε προσπεράσει και ερχόταν πίσω ακριβώς από τη μοτοσυκλέτα. Στο περιοδικό πιστεύουμε ότι κάθε τρακάρισμα στους δημόσιους δρόμους είναι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, αποτέλεσμα συνδυασμού λαθών. Ακόμα κι αν μιλάμε για ποσοστά όπως 95-5% τις περισσότερες φορές φταίνε και οι δύο πλευρές. Με την ψυχραιμία λοιπόν που επιβάλλει η ίδια του η οικογένεια, θέλοντας το δυστύχημα του David να μην είναι μάταιο, αλλά να γίνει αφορμή για παραδειγματισμό, λέμε με τη σειρά μας ότι όποιος παραβιάζει το όριο ταχύτητας έχει κάνει ήδη το πρώτο βήμα. Από εκεί και πέρα είναι θέμα τύχης να μην διασταυρωθεί με κάποιον άλλο που θα κάνει το δικό του μικρό λάθος…

Στο γεωγραφικό λοιπόν διαμέρισμα της Αγγλίας που αποκαλείται απλά "East of England", γιατί είναι τέρμα ανατολικά, σε μια μικρή πόλη μέσα στο επίπεδο τοπίο που δεν προσφέρεται για μοτοσυκλετιστικές συγκινήσεις, ο David αποφάσισε να ανοίξει λίγο το γκάζι. Έφυγε από τη ζωή ακαριαία, κάνοντας κάτι που έχουμε πράξει όλοι μας. Ένα κοινό λάθος.

το σημείο του δυστυχήματος

Από όλα τα σοβαρά και θεμελιώδη για τη ζωή συμπεράσματα, που η ίδια του η οικογένεια μας καλεί να βγάλουμε από κοινού, ας δούμε κι ένα τελευταίο, δευτερεύον.

Η μοτοσυκλετιστική κοινότητα της Αγγλίας είναι ίσως η πιο δυνατή της Ευρώπης, όπως άλλωστε και οι διαπροσωπικές σχέσεις των Άγγλων, που σε πολλές περιοχές της χώρας είναι ιδιαίτερα ισχυρές. Στην κηδεία του David έδωσαν βουβό παρόν πολλοί μοτοσυκλετιστές που δεν τον γνώριζαν προσωπικά, ενώ και στην τελευταία του κατοικία, τον συνόδεψε μοτοσυκλέτα. Αυτή η αλληλεγγύη, που πρόσφατα μας φανερώθηκε μέσα από μια άλλη πολύ πιο χαρούμενη ιστορία, είναι μοναδική για τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

PHOTO BY SIMON FINLAY

Ο θάνατος του 38χρονου David θα πρέπει να γίνει ένα παράδειγμα προς αποφυγή, και όπως λέει η μητέρα του, να πιστέψουν αναβάτες και οδηγοί ότι δεν είναι τυχεροί. Γιατί εκείνη τη μέρα ήταν ταυτόχρονα άτυχοι τόσο ο οδηγός του αυτοκινήτου που έστριψε ενώ δεν έπρεπε ( θα είχε χτυπήσει τον David ακόμα και αν εκείνος δεν έτρεχε), όσο και ο ίδιος ο David που η πρόσθετη ταχύτητα δεν άφησε κανένα περιθώριο… Για την μητέρα του, Brenda, συνταξιούχα νοσοκόμα, ο πόνος είναι μόνιμος: "Δεν ήξερα ότι οι ραγισμένες καρδιές έχουν πραγματικό φυσικό πόνο, τώρα το ξέρω, το ένιωσα. Είναι ένας πραγματικός πόνος, καθόλου μεταφορικός".