Honda Adventure Roads – Nordkapp 2017

Παρακολουθούμε ζωντανά την νέα περιπέτεια!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

24/6/2017

Στην άκρη της Ευρώπης, το σημείο εκείνο στο χάρτη που σταματούν οι δρόμοι, θα περικυκλώσουν σαράντα Africa Twin κι ανάμεσά τους θα υπάρχει ένας Έλληνας αναβάτης, ο ηθοποιός Γιώργος Πυρπασόπουλος που θα ενημερώνει καθημερινά τους αναγνώστες του MOTO για την νέα αυτή περιπέτεια!

Το Nordkapp βλέπετε δεν είναι αυτοσκοπός, δεν είναι η αντίστοιχη κορυφή του Everest για τους μοτοσυκλετιστές, ώστε απλά και μόνο το άγγιγμα του μνημείου να αποτελεί είδηση. Χιλιάδες το επισκέπτονται κάθε σεζόν και οι δρόμοι γεμίζουν μοτοσυκλέτες. Κι όμως, ούτε μία ιστορία δεν είναι ίδια! Αυτή είναι η μαγεία του Nordkapp και ο λόγος που έχει γίνει διάσημο. Πρόκειται για την ιστορία της διαδρομής για την περιπέτεια που θα ζήσει κανείς μέχρι να φτάσει εκεί. Το Nordkapp είναι απλά η αφορμή και για αυτό ακριβώς το λόγο αποτελεί δημοφιλή προορισμό και κάθε χρονιά και η ιστορία μέχρι εκεί γράφεται ξανά από την αρχή και είναι εξίσου συγκλονιστική. Στα 32 χρόνια του περιοδικού, πρέπει να έχουμε πάνω από σαράντα ταξιδιωτικές ιστορίες για το Nordkapp και είναι όλες τους όμορφες και τελείως διαφορετικές. Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος βάζει πλώρη για μία ακόμη, ίσως πιο ξεχωριστή από όλες, αφού είναι η πρώτη φορά που ταξιδεύει με μοτοσυκλέτα εκτός συνόρων, και η πρώτη που θα γνωρίσει τους συνταξιδιώτες του στο σημείο εκκίνησης!

Η γνωριμία του Γιώργου με το περιοδικό χάνεται λίγο στο βάθος του χρόνου. Αρχικά υπήρξε γείτονας σε μία εποχή που μοιάζει λίγο με το σήμερα καθώς οι συγκυρίες μας έχουν επιστρέψει και την ξανά ζούμε: Βλέπεις κάποιον στην γειτονιά με καινούρια μοτοσυκλέτα κι αυτός είναι αρκετός λόγος για να γνωριστείτε και να γίνετε φίλοι! Αργότερα ο Γιώργος είχε συνδράμει και σε φωτογράφιση του περιοδικού, μέχρι να έρθει σήμερα η ώρα να συνεργαστούμε ή καλύτερα να μοιραστούμε μία νέα περιπέτεια: Αυτή την ώρα ο Γιώργος είναι στο αεροπλάνο για το Όσλο, όπου θα βρεθεί με μία μεγάλη ομάδα για να ξεκινήσει την δράση: Honda Adventure Roads! Για 8 μέρες 40 Africa Twin θα μπλέξουν με την απείραχτη γη της Νορβηγίας, την βροχή και τον ήλιο της, τους δρόμους και τα υπέροχα τοπία της. Σήμερα το βράδυ λοιπόν ξεκινά το Nordkapp 2017 κι αν σας θυμίζει κάτι, είναι γιατί πέρσι είχαμε ξεπροβοδίσει από την Ελλάδα για μία αντίστοιχη επική περιπέτεια την ελληνική αποστολή, που έφερε πίσω μία βραβευμένη ταινία την οποία οι αναγνώστες του MOTO πήραν και σε DVD! Από την τεράστια αυτή επιτυχία της ελληνικής αποστολής, εμπνεύστηκε και η Honda Europe που στέλνει σε μία μεγάλη περιπέτεια τις 40 Africa Twin. Κομμάτι της περιπέτειας είναι και η γνωριμία με τους συνταξιδιώτες. Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα για τον άλλο! Ρωτώντας τον Γιώργο πριν το ταξίδι, το βρίσκει αυτό εξαιρετική ιδέα, ένα κομμάτι της περιπέτειας.

Με τον Γιώργο Πυρπασόπουλο είναι εύκολο να ταυτιστεί μία μεγάλη πλειοψηφία μοτοσυκλετιστών, καθώς δεν πρόκειται για εκείνον τον μεγάλο ταξιδευτή που στην σέλα διαπερνά άγνωστες και ξεχασμένες χώρες, κόβει σύνορα και ενώνει ηπείρους. Μπορεί ο ίδιος να έχει ταξιδέψει πολύ στην ζωή του, όμως η επαφή του με την μοτοσυκλέτα είναι η καθημερινή μετακίνηση και κοντινά ταξίδια εντός συνόρων, οπότε οι δυσκολίες και οι ανησυχίες είναι αντίστοιχες με εκείνες που έχουν οι περισσότεροι που σκέφτονται ένα μεγάλο ταξίδι με μοτοσυκλέτα!

Η πρώτη επαφή με μοτοσυκλέτες για τον Γιώργο, ήρθε από την μητέρα του που οδηγούσε ένα Chaly, και υπήρξε και το δικό του πρώτο μηχανάκι. Τα πρώτα «λάθη» τα έκανε με αυτό κι αργότερα με ένα DR πριν έρθει το Honda Transalp με τον οποίο κάποτε τον γνωρίσαμε κι εμείς.

«Είμαι ενθουσιασμένος με το ταξίδι αυτό που έρχεται σε μία στιγμή στην οποία δεν διακόπτω υποχρεώσεις κι έτσι μπορώ να το απολαύσω στο μέγιστο. Ωστόσο σε διαβεβαιώνω πως δεν το αλλάζω με τίποτα και θα έκανα οποιαδήποτε αλλαγή προγραμματισμού για να βρεθώ στο Nordkapp! Η πρώτη αποκάλυψη ήρθε με την Honda Africa Twin, την έχω στην κατοχή μου μερικές μέρες τώρα, μάλιστα ταξίδεψα μαζί της από την Θεσσαλονίκη στο Γύθειο, ως μέρος της προετοιμασίας για το Honda Adventure Roads και έχω εντυπωσιαστεί! Δεν το λέω απλά για να το πω, το Transalp μου είναι ήδη προς πώληση δεν το ξανά καβαλάω! Μου φαίνεται ελαφρύτερη, σαφώς πιο άνετη, στιβαρή και μου είναι πολύ εύκολο να την κουμαντάρω μέσα στην πόλη, ιδιαίτερα με την αλλαγή της σέλας. Λόγω ύψους, στο Transalp είχα αναγκαστεί να σκάψω την σέλα, τώρα στο Africa Twin (που η απόσταση από το έδαφος είναι μεγαλύτερη) δεν έχω τέτοιο πρόβλημα και με έχει βολέψει απίστευτα. Μάλιστα πήγα μία βόλτα από ένα καλό μου φίλο που έχει το 990 Adventure και αφού κάναμε μία βόλτα, άρχισε να γλυκοκοιτάει την Africa!»

«...Έχω ταξιδέψει πολύ στην ζωή μου αλλά όχι με μοτοσυκλέτα. Έχω διανύσει οριζόντια τις ΗΠΑ με την πρώην σύζυγό μου, έχω ζήσει στο εξωτερικό, όμως καμία από αυτές τις περιπέτειες δεν έγινε πάνω σε τροχούς μοτοσυκλέτας κι έτσι χαίρομαι ιδιαίτερα που θα έχω την ευκαιρία να μπω «στα βαθιά» συμμετέχοντας σε κάτι τόσο μεγάλο, όπως το Honda Adventrure Roads. Για αυτό και δεν νιώθω άγχος ή κάτι τέτοιο, παρά μία απλή ανυπομονησία να αρχίσει το ταξίδι! Είμαι άνθρωπος της ζωής στην φύση και αγαπώ ιδιαίτερα το ελεύθερο κάμπινγκ, ή να το πω καλύτερα: Το ελεύθερο κάμπινγκ είναι η μόνη πραγματική μορφή διακοπών. Κι εκεί οι περισσότερες αναμνήσεις είναι εκτός μοτοσυκλέτας, γιατί είχα το φουσκωτό και γυρνούσαμε τις παραλίες με αυτό. Οπότε με το Honda Adventure Roads συμπληρώνω ένα μεγάλο κομμάτι στο δικό μου "adventure" παζλ»

Κομμάτι της προετοιμασίας του για το ταξίδι, ήταν το Level 1 του California Superbike School από το οποίο μου είπε ότι βγήκε άλλος αναβάτης αλλά του κόλλησε ένα νέο μικρόβιο. Θέλει να ξανά μπει σε πίστα… Τότε έπεσε η ιδέα μετά την επιστροφή του και μετά την εμπειρία που θα έχει αποκτήσει, να κάνει ένα συγκριτικό του Africa Twin με το 990 Adventure του φίλου του, και με την πρώτη ευκαιρία που θα βρεθούμε στα Μέγαρα, να τον καλέσουμε να μπει στην πίστα ξανά. Παράλληλα με το California Superbike School ταξίδεψε στην Ελλάδα με την Africa Twin και έκανε αρκετό ποδήλατο, που έτσι κι αλλιώς αποτελεί τμήμα της καθημερινής του γυμναστικής. Τις τελευταίες μέρες τον απασχολεί βέβαια μία ίωση από την οποία δεν έχει απεμπλακεί τελείως, και οι πρώτες μέρες της διαδρομής είναι πολύ πιθανό να είναι βροχερές… του δώσαμε μερικές μικρές συμβουλές και τον αποχαιρετήσαμε για την πτήση του!

Περιμένουμε λοιπόν τον Γιώργο να προσγειωθεί στο Όσλο, να παραλάβει την Africa Twin που θα τον συντροφεύσει στη νέα του περιπέτεια και μαζί του θα ζούμε καθημερινά την εξέλιξη, μαθαίνοντας όλες τις λεπτομέρειες. Είναι το πρώτο ταξίδι στο Nordkapp που θα το παρακολουθούμε ζωντανά, ξεκινώντας σε λίγη ώρα με το πρώτο Live Video που θα κοινοποιηθεί και στο MOTO Magazine Greece, μείνετε συντονισμένοι!

 

Photo credit: Tzartos team - Lefteris Partsalis

Ετικέτες

Βοσνία – Ελλάδα, Πρωί-Απόγευμα: 4 χώρες σε μία μέρα nonstop με KTM 790 Adventure

Και Αθήνα – Βελιγράδι 1.200 χιλιόμετρα με μία ανάσα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/6/2020

Τώρα που σιγά-σιγά ανοίγουν τα σύνορα, ας θυμηθούμε πως πέρσι ακριβώς τέτοιες ημέρες, επιστρέφαμε στην Αθήνα έχοντας ξεκινήσει το ίδιο πρωί από την Βοσνία. Τρεις μέρες πριν, αναχωρούσαμε για Βελιγράδι από Αθήνα με στόχο να είμαστε εκεί νωρίς το βράδυ κι έπειτα νωρίς το πρωί της επόμενης να περάσουμε απέναντι στο Σαράγιεβο. Κι από εκεί στα βουνά της Βοσνίας όπου μας περίμενε η εκκίνηση του KTM Rally Bosnia. Πρόκειται για μία ετήσια εκδήλωση για τους ιδιοκτήτες ΚΤΜ σε διαδρομές που λίγοι βάζουν μεσαίες και μεγάλες on-off. Διοργανώνεται από το εργοστάσιο και παίρνουν μέρος όλα τα στελέχη και οι αναβάτες στα Rally. Δηλαδή οδηγείς με τον άνθρωπο που έχει σχεδιάσει την μοτοσυκλέτα σου και με πλοηγό κάποιον από τους αναβάτες στο Dakar ή τους παγκόσμιους χωμάτινους αγώνες. Για αυτό και το εισιτήριο είναι δυσεύρετο, καθώς θέλοντας να κρατήσει το κλίμα οικογενειακό και φιλικό, η ΚΤΜ δεν διαθέτει πληθώρα θέσεων. Για την ιστορία, φέτος ήταν όλα έτοιμα για να γίνει εδώ, στην Ναύπακτο, παράλληλα με το Hellas Rally και είναι ακόμη ένα από τα πράγματα που ακυρώθηκαν και έχουν μεταφερθεί για αργότερα, τον Οκτώβριο. Με την ευκαιρία λοιπόν, τώρα που το KTM Rally θα γίνει στην χώρα μας, κι όσο είναι ακόμη καιρός πριν κλείσουν και οι ακυρώσεις από την αλλαγή ημερομηνίας, μην το σκέφτεστε όσοι είχατε αμφιβολίες για την συμμετοχή σας.

Για την δική μας συμμετοχή στο KTM Bosnia Rally δεν θα επεκταθούμε τώρα, μπορείτε να την θυμηθείτε μέσα από όλα τα ρεπορτάζ εκείνων των ημερών, τις εκατοντάδες φωτογραφίες και τα video, πέρα φυσικά από την αναλυτική δοκιμή του 790 Adventure R και το συγκριτικό με το 790 Adventure, αμέσως μετά στο ΜΟΤΟ, πέρσι τέτοια εποχή. Διότι στην Βοσνία έγινε αλλαγή ελαστικών και επί τρεις μέρες οδηγούσαμε εναλλάξ το 790 αλλά και το 790 R. Συνολικά σχεδόν 4.000 χιλιόμετρα σε ταξίδι εθνική - αστραπή, ταξίδι σε επαρχιακό, κι έπειτα σε χώμα και μάλιστα πολύ και δύσκολο. Αλλάζοντας ελαστικά στην Βοσνία πριν την εκκίνηση, η μοτοσυκλέτα που την προηγούμενη είχε ταξιδέψει αστραπή από την Αθήνα, έπαιρνε τώρα μέρος σε ένα Rally με στόχο να βγει αλώβητη για να συνεχίσει το ταξίδι της επιστροφής το οποίο είναι αρκετά εύκολο παρόλο που περνά από την «άγονη γραμμή των Βαλκανίων». Είναι εύκολο εκτός κι αν έχεις στόχο να το κάνεις αστραπή, μεταδίδοντας εικόνες ζωντανά στα social media και να φτάσεις εγκαίρως στο περίπτερο του ΜΟΤΟ στο Motoshow στο κέντρο της Αθήνας, σε συγκεκριμένη ώρα.

Στα ταξίδια μετρά η πορεία και όχι ο προορισμός, εκτός φυσικά και αν ο σκοπός του ταξιδιού είναι πολύ συγκεκριμένος και ταξιδεύεις με επίσης πολύ συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα! Τότε δεν χωρά δεύτερη σκέψη, επιστροφή σε μία ημέρα και γρήγορα! Σε αντίθεση με το Αθήνα – Βελιγράδι που η συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων μπορεί να γίνει σε εθνικές οδούς και αυτοκινητόδρομους, η επιστροφή ξεκινά με τον χειρότερο επαρχιακό που μπορεί κανείς να φανταστεί. Γεμάτο παγίδες στο απόλυτο σκοτάδι, πολύ πριν ο ήλιος ανατείλει. Μέχρι και την Λαμία, η επιστροφή που πρακτικά διασχίζει τέσσερις χώρες, αν υπολογίσεις και την ηπειρωτική Ελλάδα, γίνεται αποκλειστικά σε επαρχιακούς δρόμους. Ας πάμε να δούμε αυτό το κομμάτι. Ξεκινώντας με κρύο, μέγιστο 2ο Κελσίου στην Βοσνία και φτάνοντας τους 35ο Κελσίου μεσημέρι στην Αλβανία. Με στάσεις μονάχα για ανεφοδιασμό της μοτοσυκλέτας και ενημέρωση με φωτογραφίες στα social media για την πορεία του ταξιδιού.

Το ταξίδι ξεκίνησε αντίστροφα, από εθνική για να προλάβουμε την εκκίνηση στα σίγουρα, αλλά και για να σχηματίσουμε έναν κύκλο... Αυθυμνερόν Αθήνα - Βελιγράδι σε λίγες ώρες...

Όλα αυτά γίνονται πιο εύκολα με μία μοτοσυκλέτα που κάθεσαι άνετα στην σέλα της για όλη την διάρκεια της αυτονομίας της και ξανά βρίσκεσαι επάνω της, χωρίς να χρειάζεται να θυμηθείς όλες τις ασκήσεις γιόγκα που ξέρεις για να ξεπιαστείς. Και ακόμη περισσότερο, όταν η αυτονομία αυτή είναι από τις μεγαλύτερες της κατηγορίας, χάρη στο ρεζερβουάρ που πρώτη φορά σε μοτοσυκλέτα φτιαχνόταν με αυτό τον τρόπο. Και για να θυμηθούμε και την ιστορία – που μόνο το ΜΟΤΟ και κανείς άλλος στον κόσμο δεν έβγαλε προς τα έξω- είναι ακριβώς αυτή η πρωτιά που δημιούργησε και τα πρώτα προβλήματα τροφοδοσίας που από τότε έχουν λυθεί.

Πάνω από το Σαράγιεβο, περίπου μισή ώρα μακριά, στο τουριστικό θέρετρο της περιοχής που γεμίζει σκιέρ τον χειμώνα η εκκίνηση του ταξιδιού γίνεται λίγο πριν τις 05:00. Κι αυτό γιατί τα σύννεφα των προηγούμενων ημερών είχαν πλησιάσει και νωρίς το πρωί θα άνοιγαν την κάνουλα που με το ζόρι κρατιόταν τις προηγούμενες ημέρες. Αφήνοντας με έτσι, να απολαύσω οδήγηση σε νωπό χώμα παρέα με τον Chris Birch και την Leia Santz αντί να παίζω με τις λάσπες. Καλές και οι λάσπες βέβαια, αλλά τις τρώμε με κουτάλι στα Mega Test, δεν χρειάζεται να υπάρχουν συνέχεια στο μενού. Πόσο μάλιστα στην Βοσνία…

Από το Σαράγιεβο προς το Μαυροβούνιο δεν υπάρχουν πολλά περάσματα. Δηλαδή λίγα ασφαλτοστρωμένα και ο συνοριακός σταθμός Hum είναι ο χειρότερος από όλους από πλευράς διαδρομής. Αν είσαι με αυτοκίνητο ή λεωφορείο ή superbike. Γιατί αυτό που στο χάρτη εμφανίζεται με κίτρινη σήμανση ως κεντρικός δρόμος, είναι στην πράξη ένας ξεχασμένος επαρχιακός που στα τελευταία του χιλιόμετρα υπάρχει μόνο ο μισός. Το ένα ρεύμα είναι άσφαλτος το άλλο χώμα. Και όσο για τα σύνορα, αυτά περνούν πάνω από τον ποταμό Tara πριν το φράγμα στο Μαυροβούνιο που σημαίνει πως είναι ένα στενό και ψηλό φαράγγι που περνάς από μία γέφυρα που προσομοιάζει εκείνη της Αράδαινας στην Κρήτη. Ξύλινα μαδέρια σε ένα μεταλλικό σκελετό.

KTM Adventure Rally Bosnia 2019: Ζήσαμε μία επική περιπέτεια στα Βαλκάνια! 1000+ Φωτογραφίες!

Αν είσαι με Adventure μοτοσυκλέτα και θέλεις να περάσεις μέσα από ξεχασμένη φύση, είναι μία διαδρομή που πρέπει να δεις, διασχίζοντας σύνορα που έχουν μείνει αναλλοίωτα στο χρόνο. Και ο χρόνος στα Βαλκάνια έχει περάσει έντονα. Στο Σαράγιεβο ακόμη και τώρα, το 2020, βλέπεις κτήρια που σου θυμίζουν τον πόλεμο. Το ίδιο και στο Βελιγράδι. Η ιστορία δεν σβήνεται έτσι εύκολα από τα μάτια των περαστικών, γιατί στα μάτια των κατοίκων υπάρχει χαραγμένη έτσι κι αλλιώς…

Από Σαράγιεβο μέχρι Đeđevo τα πράγματα δεν είναι δύσκολα αλλά ενδιαφέροντα. Ανεβοκατεβαίνεις λόφους σε άσφαλτο που θυμίζει Ελλάδα. Ένα ρεύμα ανά κατεύθυνση και μηδενική κίνηση εκείνη την ώρα. Χρειάζεται προσοχή στην σήμανση αν ταξιδεύεις χωρίς ήλιο, καθώς το σκοτάδι είναι πάντα πυκνό ακόμη και το καλοκαίρι, και το καλό σημείο είναι όταν διασχίζεις κάθετα τον Δρίνο. Για πολλά χιλιόμετρα πηγαίνεις από την άλλη μεριά του ποταμού απλά σε χειρότερο δρόμο. Μετά γίνεται χειρότερο και έπειτα ξεκινά το κομμάτι που είναι μισό άσφαλτο και μισό χώμα μέχρι να φτάσεις στα σύνορα. Πανέμορφο όμως, ακόμη κι όταν το βλέπεις με λιγοστό φως. Γιατί είσαι συνέχεια δίπλα στο ποτάμι μέχρι αυτό να συναντήσει τον Tara και μαζί να τροφοδοτήσουν το φράγμα και τις τεχνητές λίμνες στο Μαυροβούνιο, που είναι το επόμενο σκηνικό που αντικρίζεις από την συγκεκριμένη διαδρομή. Σίγουρα δεν είναι η ταχύτερη, σίγουρα πιο επικίνδυνη από πλευράς δρόμου, αλλά σε ανταμείβει με τις εικόνες που αντικρίζεις. Ο Δρίνος σκάβει τα βράχια από την άλλη πλευρά του δρόμου και σε συντροφεύει με δροσιά και μπόλικη βλάστηση στο πέρασμά σου.

Μόλις περάσεις την γέφυρα, αμέσως αντιλαμβάνεσαι πως τα πράγματα στην άλλη πλευρά των συνόρων είναι λίγο καλύτερα από οικονομικής άποψης. Η διέλευση στην εποχή προ-κορωνοϊού γίνεται ταχύτατα και άλλωστε τέτοιες ώρες δεν συναντάς και αυτοκίνητα. Αμέσως μετά μπαίνεις σε μερικά από τα πιο απίστευτα τούνελ. Δεν έχουν επένδυση, απλά έχουν σκάψει το συμπαγές βουνό. Τρύπες την οροφή σε ορισμένα σημεία που δεν υπάρχει μεγάλος όγκος από πάνω σου, αφήνουν τον αέρα να κυκλοφορήσει στο εσωτερικό και μαζί το νερό της βροχής και ρίζες από δέντρα και φυτά που κρέμονται σε σημείο που να χτυπούν το κράνος. Είναι αμέτρητα και στα λιγοστά κενά σημεία σου επιτρέπουν να αντικρίσεις την τεχνητή λίμνη, που είναι απλά το πλημμυρισμένο φαράγγι. Αυτό σημαίνει πως στον χάρτη το αντιλαμβάνεσαι σαν ποτάμι, στην όψη όμως είναι μακρόστενη λίμνη και μάλιστα με πολλά παρακλάδια. Νωρίς το πρωί σχεδόν πάντα, πέρα από ελάχιστες ημέρες, δεν καλύπτεται από ομίχλη που είναι εξίσου εντυπωσιακό φαινόμενο καθώς τα σύννεφα ακολουθούν την ίδια δαιδαλώδη μορφή, κάτω από τον δρόμο που κινείσαι!

Όσο κατεβαίνεις πιο νότια τόσο το τοπίο αλλάζει και από τα βουνά που ήσουν πιο πριν, αρχίζεις να αντικρύζεις πιο επίπεδο έδαφος. Ο κόσμος ξεκινά νωρίς στο Μαυροβούνιο και η αντίθεση της αυξημένης κίνησης όσο πλησιάζεις την πρώτη από τις μεγάλες πόλεις, συγκριτικά με την ερημιά που βρισκόσουν όλη αυτή την ώρα, είναι μεγάλη! Από την λίμνη Σκόδρα και μετά, μπαίνεις στην Αλβανία και με τον ήλιο ψηλά σε υποδέχεται και η ζέστη!

Γρήγορα στην Αλβανία είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγεται. Γενικά στα Βαλκάνια βέβαια, αν και τα πράγματα τα τελευταία χρόνια στην γείτονα χώρα δεν διαφέρουν καθόλου από την εξίσου τραγελαφική κατάσταση που έχουμε κι εμείς εδώ. Χρειάζεται προσοχή στα σημεία που κόβουν απότομα μπροστά σου για να σταματήσουν δεξιά στον δρόμο, όμως μέχρι τα Τίρανα κινείσαι σε έναν πολύ όμορφο δρόμο. Από το Ελμπασάν και μετά έχεις διαφορετικές επιλογές αλλά ο δρόμος έχει φτιαχτεί στο σύνολό του και απλά διαλέγεις με βάση από πού θες να συνεχίσεις στην Ελλάδα.

Από την εκκίνηση του ταξιδιού - και για να μην υπάρχει παρανόηση, οι φωτογραφίες δεν είναι πάνω στον δρόμο, ούτε και στην άκρη δρόμου, αλλά στο περιθώριο ενός πάρκινγκ και ας φαίνεται πως είναι πάνω στην εθνική...

Το KTM 790 Adventure έκαιγε όλες τις βενζίνες που του τάισα με την ίδια ευκολία. Από το ψύχος, πραγματικό ψύχος κατά την εκκίνηση, μέχρι τον καύσωνα στα σύνορα της Αλβανίας με την Ελλάδα, το ταξίδι ήταν απροβλημάτιστο. Τις λεπτομέρειες τις έχουμε περιγράψει κατά την αναλυτική δοκιμή του, όμως φτάνοντας στην Αθήνα απόγευμα δεν υπάρχει κούραση από το ταξίδι παρά μόνο διέγερση από την πολύωρη οδήγηση. Οι πολλές εικόνες, οι διαφορετικές χώρες και τα μπόλικα χιλιόμετρα σε επαρχιακό δρόμο σε κρατούν σε εγρήγορση. Η εθνική είναι εκείνη που σε κουράζει με την μονοτονία της…

Ετικέτες