ΠΠΤ 2017 Ολ. Οδός - Μέγαρα: Μπόλικο θέαμα αποζημίωσε τους θεατές

Ενθαρρυντική προσέλευση στις κερκίδες σε ένα πρωτάθλημα που δείχνει την ανανέωσή του
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/4/2017

Περιμέναμε τις μάχες τροχό με τροχό να εξελιχθούν στην κατηγορία των Supersport, όμως τελικά απολαύσαμε έναν εξαιρετικό αγώνα με μάχη μέχρι το τέλος και στα Superbike, όπου επικράτησε ο Σάκης Συνιώρης, έπειτα από πτώση του Λευτέρη Πίππου και μάχη με τον Χάρη Παρασκευόπουλο. Η ομάδα του MOTO, όσοι δηλαδή δεν ήταν στο Άργος για το Π.Π. Motocross ή στο εξωτερικό, παρακολουθούσε την εξέλιξη από διαφορετικά σημεία και συνομιλώντας έπειτα με τους αγωνιζόμενους, είμαστε έτοιμοι να αναλύσουμε όλα όσα συνέβησαν στους διαφορετικούς αγώνες της σημερινής ημέρας. Να ξεκινήσουμε όμως από την γενική κατάσταση και την εικόνα του πρώτου αγώνα, γιατί είδαμε γεμάτη κερκίδα συγκριτικά με άλλες χρονιές και πράγματα ενθαρρυντικά που μπορεί να φέρουν την πολυπόθητη ανανέωση σ’ ένα σκηνικό που έχουμε συνηθίσει οι παθογένειές του να είναι περισσότερες από τα οφέλη.

Είναι βασικό ότι ο αγώνας μεταδόθηκε ζωντανά από την συνδρομητική τηλεόραση, OTE TV, αλλά και σε επανάληψη πριν λίγο ενώ θα ξανά παιχτεί και αργότερα. Η προβολή του αγώνα προκαλεί το ενδιαφέρον του κόσμου, και αυξημένο ενδιαφέρον μπορεί να φέρει περισσότερους θεατές στις κερκίδες. Συμπίπτει επίσης και με την ανανέωση του περιοδικού μας, που πλέον είναι το μοναδικό ελληνικό μέσο, έντυπο και ηλεκτρονικό, που έχει φυσική παρουσία σε κάθε Ελληνικό αγώνα, σε όλα τα αθλήματα, μεταφέροντας ζωντανά όσα γίνονται στα social media και αποτυπώνοντας άμεσα άποψη, στην διαδικτυακή μας παρουσία. Η αυξημένη προβολή μπορεί ίσως να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να βρουν οι ομάδες χορηγούς και να φτάσουμε στο τέλος να δούμε περισσότερες συμμετοχές, που είναι το όνειρό μας!

Φυσικά η ζωντανή μετάδοση απαιτεί τα πάντα να ξεκινούν στην ώρα τους, μπορείτε να το αντιληφθείτε αυτό κι από τους παγκόσμιους αγώνες που παρακολουθείτε, καθώς ο τηλεοπτικός χρόνος είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο με πρόγραμμα που δεν μεταβάλλεται. Σε μία οργάνωση όπως το ΠΠΤ, η ζωντανή προβολή φορτίζει με πρόσθετο βάρος μία πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων που βρίσκονται εκεί για να βοηθήσουν τους αγώνες. Αρκετά λοιπόν τα προβλήματα της πρώτης μέρας, όμως το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο - και άμεσα συνδυασμένο με το ελληνικό ταπεραμέντο- είναι να αποδίδεις ευθύνες και να κρίνεις. Το δύσκολο είναι να είσαι δίκαιος: Μπορεί να μην έγιναν όλα άψογα γιατί υπήρχαν καθυστερήσεις που τελικά επέβαλλαν αλλαγή στην σειρά των αγώνων, ώστε να μεταδοθούν η Supersport και η Superbike στην ώρα τους, μπορεί οι θεατές στις κερκίδες να μην είχαν την καλύτερη ενημέρωση αλλά στο τέλος οι αγώνες διεξήχθηκαν ανεμπόδιστοι και οι αναβάτες αποζημίωσαν με το θέαμα που προσέφεραν. Φυσικά και θα έπρεπε να είναι όλα τέλεια, και θα πρέπει στο μέλλον τα προβλήματα να λείψουν, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από την διοργάνωση δεν κρύβεται μία εταιρία, ένα φυσικό πρόσωπο, ώστε να μπορεί να δεχτεί όλη την ευθύνη αλλά να λειτουργεί και με περίσσεια ευελιξία. Η διοργάνωση των ελληνικών πρωταθλημάτων, βασίζεται στο μεράκι και βαραίνει διάφορους ανθρώπους, διαφορετικές λέσχες και πάνω απ’ όλα προσπαθεί να λειτουργήσει με καθόλου, ή με το ελάχιστο δυνατό κόστος.

Η ίδια η πίστα των Μεγάρων, απαιτεί να γίνουν κάποια πράγματα με συγκεκριμένο τρόπο. Αν υπάρχει πτώση, ακόμα κι αν ο αναβάτης βρίσκεται εκτός αγωνιστικού χώρου, ο αγώνας οφείλει να διακοπεί για να φτάσει το ασθενοφόρο με ασφάλεια. Αυτό σήμερα συνέβη αρκετές φορές-δυστυχώς. Κι από την στιγμή που δεν υπήρξε σοβαρός τραυματισμός, το μόνο πρόβλημα που δημιούργησε η κόκκινη σημαία, ήταν να επιβαρύνει χρονικά την διαδικασία… Ήταν κρίμα που ο αγώνας των ΝΕΩΝ, έγινε με ελάχιστο κόσμο στις κερκίδες, γιατί έμεινε για το τέλος, η αιτία όμως δεν είναι μία και έχει να κάνει και με την προηγούμενη παράγραφο…

Ο αγώνας των ΝΕΩΝ κυρίως, κι έπειτα η SS300, η RACING και η OPEN ακόμα, είναι οι σημαντικότερες κατηγορίες για το μέλλον των αγώνων. Ίσως η κατηγορία Superbike έχει του χρόνου 10 ή 11 ή 12 συμμετοχές, από τις 9 που υπάρχουν τώρα, αλλά για να φτάσει να έχει 24, υπάρχει μονάχα ένας τρόπος, κι αυτός είναι να μπαίνει κόσμος στις μικρές κατηγορίες! Οπότε θα πρέπει –όταν είναι εφικτό- να τρέχουν πρώτοι και να υποστηρίζονται από τους θεατές..

Στην κατηγορία των ΝΕΩΝ λοιπόν, χαρήκαμε το αλάθητο, σταθερό στιλ οδήγησης του Νότη Παπαπαύλου που κέρδισε τον αγώνα πραγματοποιώντας ταχύτερο γύρο στο 01:06.524 με Yamaha R3 και πίσω του οι Λιούτας Κυριάκος και Χάλαρης Ιωάννης με KTM RC 390 και ταχύτερους χρόνους 01:07.255 και 01:07:.620 αντίστοιχα, έχοντας πιο επιθετικό στιλ οδήγησης, ιδιαίτερα ο Χάλαρης με το νούμερο 5. Και οι τρεις πρώτοι της κατηγορίας των ΝΕΩΝ, χρησιμοποιούν πολύ το σώμα τους τοποθετώντας το άψογα, πλαγιάζουν άφοβα και δείχνουν να είναι σε θέση να διαχειριστούν διαφορετικές γραμμές, ώστε να μας χαρίσουν και θέαμα με μάχες στις στροφές.

Όλοι στην κατηγορία των ΝΕΩΝ είναι αναβάτες που χτίζουν σε εμπειρία και χρειάζεται να εστιάσουν σε διαφορετικά πράγματα ο καθένας τους, όπως επίσης θα πρέπει η οργάνωση να βοηθήσει ξεχωριστά τον κάθε ένα, διευρύνοντας ακόμα και τα όρια.

 

 

 

 

 

 

 

Η άτυχη στιγμή του Ελευθεριάδη Νίκου στην εκκίνηση, που σημείωσε πτώση στο ξεκίνημα, είναι ένα τέτοιο παράδειγμα που η διοργάνωση θα πρέπει να παρέμβει και να τον βοηθήσει.

 

 

 

Στον αγώνα της Racing και της SS300, απολαύσαμε τον Κορωνάκη Βασίλη με KTM RC390, που έκανε επίθεση στις στροφές με μοναδικό στιλ οδήγησης, κάνοντας έναν πολύ καλό χρόνο στο 01:05.709 και φυσικά τον Ντότσικα Λέανδρο, με τον ταχύτερο γύρο και νικήτη της Racing. Ο Ντότσικας επικράτησε του Γεώργιου Κίτσου μετά από λίγο, καθώς απέφυγε να κάνει λάθη και οδήγησε πολύ συγκεντρωμένος. Εξαιρετική οδήγηση και από τον Βασίλη Στάμου, με χαμηλότερο ρυθμό από τους δύο πρώτους, αλλά εξίσου συγκεντρωμένος και σταθερός.

 

 

 

 

 

 

 

 

Η κατηγορία Supersport συγκέντρωνε πριν ακόμα και από την έναρξη του πρωταθλήματος, τα στοιχήματα για το περισσότερο θέαμα, καθώς υπάρχουν πολλοί αναβάτες που παραπλήσιο γυρολόγιο και μοτοσυκλέτες με μικρές διαφορές. Ωστόσο είδαμε να συμβαίνει ένας συντονισμένος αγώνας τακτικής. Δεν πρόκειται για ομολογία, αλλά για την αίσθηση που αποκόμιζες στην πίστα, βλέποντας τους αγωνιζόμενους. Επειδή οι αγώνες είναι λίγοι σε αριθμό, η παρουσία στο βάθρο και η σταθερότητα στην κατάταξη είναι πολύ σημαντικά για την πορεία στο πρωτάθλημα. Οπότε έλειψε το ρίσκο και οι απερίσκεπτες επιθέσεις κόπηκαν, δίνοντας την θέση τους σε πιο προσεκτικές τοποθετήσεις στις στροφές, ιδιαίτερα από την στιγμή που ο αγώνας διακόπηκε αμέσως μόλις ξεκίνησε. Η πτώση των Καρακώστα και Ευθυμίου μετά την ευθεία, έριξε την κόκκινη σημαία και σήμανε την επανεκκίνηση του αγώνα. Θύμισε έτσι σε όλους, ότι η συλλογή πόντων έχει προτεραιότητα.

Με την δεύτερη εκκίνηση της Supersport είδαμε πολύ γρήγορα να δημιουργείται μία ομάδα από τους Κουτσουμπό, Καρακώστα και Παπαγεωργίου, με αυτή την σειρά αρχικά. Ο Μιχάλης Κουτσουμπός οδήγησε εκπληκτικά, με τον Δημήτρη Καρακώστα να προσπαθεί συνέχεια για ένα πέρασμα, μέχρι που τελικά τα κατάφερε. Το πρόβλημα για την Supersport κατηγορία ήταν οι πιο αργοί αναβάτες που περιέπλεκαν τα πράγματα για τους τρεις πρώτους, δημιουργώντας ευκαιρίες ή χαλώντας κιόλας, για μερικές προσπεράσεις.

Μπορεί ο Δημήτρης Καρακώστας να έκανε τον ταχύτερο γύρο, όμως η απόσταση δεν ήταν αρκετή για να δημιουργηθεί διαφορά ασφαλείας, ιδιαίτερα όταν υπήρχαν πιο αργοί αναβάτες στην αγωνιστική γραμμή. Ο Κουτσουμπός πέρασε ξανά εμπρός, και τότε ο Παπαγεωργίου έκανε την επίθεσή του στην πρώτη στροφή, κλείνοντας έτσι κάθε πόρτα για τον Καρακώστα, που αναγκάστηκε να ανοίξει γραμμή. Από εκείνη την στιγμή ο Παπαγεωργίου έβαλε το κεφάλι κάτω και οδηγώντας πολύ σταθερά και γρήγορα, κατάφερε να περάσει πρώτος την γραμμή τερματισμού. Απολαύσαμε έτσι έναν φοβερό αγώνα, με πολλά προσπεράσματα και χωρίς καμία θέση του βάθρου να είναι ξεκάθαρη μέχρι μερικούς γύρους πριν από το τέλος.

Την σειρά εκκίνησης πήραν τα Superbike που ο Χάρης Παρασκευόπουλος ήταν το φαβορί για την νίκη. Πρώτα γιατί είναι κάνει έναν μαγικό χρόνο, κι έπειτα γιατί δεν ξέραμε κατά πόσο ο Συνιώρης είχε ξεπεράσει την χθεσινή του πτώση, την στιγμή που Λευτέρης Πίππος έπρεπε να ξεπεράσει τον ξαφνικό θάνατο του μηχανικού του. Οι τρεις τους ήταν βέβαιο ότι θα κάνουν έναν μοναχικό αγώνα μπροστά, αν και το Σάββατο ο Γεώργιος Μαρκεσίνης είχε δείξει ότι είναι σε θέση να ακολουθήσει. Πράγματι οι τρεις τους έφυγαν μπροστά, με τον Μαρκεσίνη σε κοντινή απόσταση και τον Παρασκευόπουλο να ξεφεύγει γύρο με τον γύρο. Τότε ήταν που στην πρώτη στροφή σημείωσε πτώση ο Πίππος, όταν μπήκε με πολλά χιλιόμετρα δίνοντας στους έξω, αλλά και στον Συνιώρη που ήταν μπροστά του, την εντύπωση ότι πίεσε πολύ την μοτοσυκλέτα και δεν συγκεντρώθηκε. Ο ίδιος δήλωσε ότι η πτώση ήρθε από πρόβλημα στο κατέβασμα του κιβωτίου και είναι γεγονός ότι σηκώνοντας την μοτοσυκλέτα μπροστά μας, είχε πρόβλημα στις αλλαγές μέχρι να ξανά βγει στην ευθεία! Η πτώση του Πίππου άφησε ελεύθερο πεδίο στον Μαρκεσίνη να πλησιάσει τους υπόλοιπους δύο, την στιγμή που ο Παρασκευόπουλος έχανε χρόνο γύρο με τον γύρο και ο Συνιώρης πλησίαζε.

Ο Σάκης είχε λύσει το θέμα ρυθμίσεων στα ηλεκτρονικά που ήταν η αιτία της χθεσινής του πτώσης και βρισκόταν σε καλή φόρμα παρά τον ελαφρύ τραυματισμό του. Ο Χάρης Παρασκευόπουλος όμως, αντιμετώπιζε πρόβλημα με το εμπρός φρένο, στοιχείο που επιβεβαιώνεται και από αυτά που βλέπαμε μέσα στην πίστα, καθώς φρενάριζε ολοένα και πιο πίσω, χωρίς δηλαδή να πιέζει τα φρένα.

Αιτία ήταν η μανέτα του εμπρός φρένου που πήγε τέρμα μπροστά και του δημιούργησε τέτοιο μούδιασμα στο χέρι, σε σημείο που σκεφτόταν να σταματήσει, να την ρυθμίσει και να προσπαθήσει να κερδίσει την διαφορά, κάνοντας μετά τον χρόνο των δοκιμών! Το αποτέλεσμα όμως δεν αλλάζει, καθώς ο Συνιώρης έχοντας περάσει μπροστά, δεν άφησε κανένα περιθώριο στον Χάρη, δεν έκανε κανένα λάθος, δεν έχανε χρόνο πουθενά. Με κάποια αποθέματα ο Παρασκευόπουλος προσπάθησε στο τέλος να κάνει την επίθεσή του, χαρίζοντάς μας έναν μαγικό τερματισμό στην Superbike, καθώς τοποθετήθηκε μόλις έναν τροχό πίσω από τον Συνιώρη, χωρίς όμως να καταφέρει να πάρει την πρώτη θέση στην γραμμή του τερματισμού.

Ο Μαρκεσίνης οδήγησε όλη αυτή την ώρα επίσης εκπληκτικά, χωρίς να επιτρέπει τους άλλους δύο να ξεμακρύνουν κερδίζοντας επάξια την τρίτη θέση!

Ο μαγικός αγώνας της Superbike, οι προσεκτικές μάχες στην Supersport και η σταθερή αλλά επιθετική οδήγηση στις μικρότερες κατηγορίες, μας χάρισαν μία μαγική αγωνιστική ημέρα, προδιαθέτοντας ευχάριστα για την συνέχεια του ΠΠΤ 2017!

Ακολουθούν αργότερα, όσα έγιναν στην κατηγορία OPEN

 

 

Πανελλήνιο Πρωτ. Ταχύτητας 6ος αγώνας Μέγαρα

Το μεγάλο φινάλε
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/10/2019

Όπως και χθες, έτσι και σήμερα, οι θεατές που ξύπνησαν νωρίς και ήρθαν στην πίστα για να δουν την κατηγορία των Νέων ήταν οι κερδισμένοι της ημέρας. Ο Θωμάς Σκούρτας και ο Γιώργος Γερακιανάκης χάρισαν ποιοτικό θέαμα και έδωσαν ακόμα μεγαλύτερη αξία στα πρωταθλήματα που κέρδισαν, αφού πλέον ο Θωμάς Σκούρτας είναι πρωταθλητής Νέων για το 2019 και ο Γιώργος Γερακιανάκης είναι πρωταθλητής στην κατηγορία SS300. Ουσιαστικά τον τίτλο τον είχαν ήδη στο τσεπάκι τους από εχθές, αφού το μόνο που χρειαζόντουσαν βαθμολογικά (λόγω των ελάχιστων συμμετοχών…) ήταν απλώς να μπουν στην πίστα σήμερα και να γυρνάνε γύρο-γύρο. Όμως  έκαναν ακριβώς το αντίθετο και οδήγησαν για άλλη μια φορά με εντυπωσιακή αγωνιστική ωριμότητα. Έτσι ο Θωμάς Σκούρτας, όχι μόνο δεν έκατσε πίσω από τον Γερακιανάκη για να πάρει ξεκούραστα τον τίτλο, αλλά με επιμονή και υπομονή έως τον τελευταίο γύρο, προσπέρασε στην τελευταία στροφή και πήρε την καρό σημαία, αντί να περιμένει να του την δώσουν εκ του ασφαλούς.

Χίλια μπράβο σε αυτά τα δύο παιδιά, που ευχόμαστε να ανέβουν αμέσως στην κατηγορία Supersport (την μοναδική διεθνή κατηγορία που έχει το ελληνικό πρωτάθλημα!) η οποία φέτος βρέθηκε στην απόλυτη παρακμή της, έχοντας σε αυτόν το τελευταίο αγώνα μόλις έξι αγωνιζόμενους στην εκκίνηση, που τελικά έγιναν πέντε λόγω της πτώσης του Βασίλη Ευθυμίου αμέσως μόλις έσβησαν τα φώτα. Κανονικά θα ήταν μόλις τέσσερεις, αλλά χάρη στον ηρωισμό (ή την τρέλα…) του Γιάννη Τζορτζόπουλου να τρέξει με τρία σπασμένα δάκτυλα, περίσσεψε μόνο ένα μετάλλιο στην απονομή. Η κατηγορία αυτή είναι η πιο σημαντική και ευελπιστούμε πως ΑΜΟΤΟΕ, ΣΟΑΜ, Αντιπροσωπείες και χορηγοί (όσοι από αυτούς απέμειναν) και αν όλα πάνε καλά μαζί με την Iron Team, θα δώσουν όλο το βάρος τους εδώ τα επόμενα χρόνια. Σε όλες τις μορφές μηχανοκίνητου αθλητισμού, οι μεταβατικές κατηγορίες Junior είναι το αγωνιστικό σταυροδρόμι κάθε εθνικού πρωταθλήματος.

Γυρίζοντας πίσω στα αγωνιστικά δρώμενα, η κατηγορία OPEN που ακολούθησε μετά τους Νέους, έμοιαζε σαν να ήταν συνέχεια του χθεσινού αγώνα, με τον Κυπελλούχο του 2019 Στέφανο Δέσκα να οδηγεί ανενόχλητος τον αγώνα, τον Αντρέα Παπαντριανταφύλλου σε σταθερή απόσταση πίσω του και τον Νίκο Γεωργόπουλο με το CBR 600 RR να προσπαθεί να προσπεράσει στις στροφές τον Μάρκο Αγγελόπουλο με το CBR 1000 RR που εξαφανιζόταν στις ευθείες. Τελικά ο Γεωργόπουλος τα κατάφερε στα φρένα της Κ1 και έτσι ανέβηκε για δεύτερη ημέρα στην σειρά, στο τρίτο σκαλί του βάθρου.

Στην μικτή κατηγορία Racing-SS300 ο αγώνας δεν είχε κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς ο Λέανδρος Ντότσικας είχε πάρει εχθές το πρωτάθλημα στη Racing και δεν μπήκε στον κόπο να παλέψει για τη νίκη με τον Χρήστο Παπανικολάου που ήταν και ο νικητής σήμερα.

Περίπου το ίδιο έκανε και ο Θωμάς Σκούρτας στα SS 300, που έχοντας ήδη πάρει τον τίτλο στους Νέους και γνωρίζοντας πως ο Γερακιανάκης είναι αδύνατον να χάσει τον τίτλο, απέφυγε την μάχη. Έτσι ο Γερακιανάκης έκανε στην πραγματικότητα μια καλή προπόνηση για το Red Bull Cup που θα πάει μαζί με τον Γιάννη Περιστερά την επόμενη εβδομάδα και πήρε τον τίτλο του πρωταθλητή SS300 για το 2019 χωρίς να ρισκάρει.

Κάπως έτσι ήρθε η ώρα των Supersport, όπου η εικόνα στη γραμμή της εκκίνησης ήταν αποκαρδιωτική. Στους λόγους που είπαμε ήδη στην αρχή του κειμένου, προσθέστε και την “βαθμολογική αδιαφορία” των αναβατών και το γλυκό έδεσε. Σήμερα ο Καρακώστας έβαλε από την αρχή το κεφάλι κάτω και προσπάθησε να αποφύγει την χθεσινή αφόρητη πίεση του Τριντή.  Όμως ο Τριντής ήταν φανερά άκεφος, σε αντίθεση βέβαια με τον Άλεξ Παπαγεωργίου που είχε τα περισσότερα αγωνιστικά κέφια απ’ όλους. Έτσι το κυνηγητό μεταξύ Τριντή-Παπαγεωργίου και οι τρεις προσπεράσεις που αντάλλαξαν, επαρκούν για να πούμε ότι είδαμε αγώνα και όχι prive trackday μεταξύ φίλων και συγγενών.

Το ίδιο ακριβώς σενάριο είχαν στα χέρια τους και οι αναβάτες της κατηγορίας Superbike με τις μόλις οκτώ συμμετοχές. Για καλή μας τύχη όμως, ο Τσαλίκης την είδε… “Πίππος του Σαββάτου” και όπως έκανε ο Λευτέρης εχθές, έτσι κι ο Τσαλίκης σήμερα, ήπιε μαγικό ζωμό στην εκκίνηση και… εξαφανίστηκε! Στον δεύτερο γύρο είχε κάνει σχεδόν μισό δευτερόλεπτο διαφορά από τον Συνιώρη που τον ακολουθούσε. Ο Συνιώρης από την μεριά του παραλίγο να μην λάβει μέρος στον σημερινό αγώνα, διότι μετά τον τερματισμό εχθές, είχε αφόρητους πόνους από την εγχειρισμένη κλείδα του. Έτσι ήταν αναμενόμενο πως δεν θα μπορούσε να κρατήσει πίσω του για πολύ ώρα ακόμα τον Παπαγγέλου και τον Μπεγνή. Πράγματι, λίγους γύρους αργότερα ο Μπεγνής ήταν σε απόσταση βολής από τον Τσαλίκη και ο Παπαγγέλου έδειχνε πως είναι η μοναδική απειλή του Μπεγνή για την καρό σημαία σήμερα.

Ο Μπεγνής όμως δεν έχασε πολύ χρόνο πίσω από τον Τσαλίκη και προσπερνώντας τον στη σωστή χρονική στιγμή του αγώνα έγινε πάλι ο μαέστρος του ρυθμού. Ο Παπαγγέλου ροκάνιζε δεκατάκια από τον Μπεγνή και 8 γύρους πριν το τέλος είχε πλησιάσει “τόσο-όσο” θα έπρεπε για να έχει ελπίδες για την καρό σημαία. Όμως τότε άρχισαν τα ντουμπλαρίσματα, που όπως γίνεται πάντα μπορεί να σε βοηθήσουν ή να σου χαλάσουν τον αγώνα. Για τον Παπαγγέλου έγινε το δεύτερο σενάριο, αυξάνοντας πάλι μερικά μέτρα τη διαφορά του από τον Μπεγνή. Οι λιγοστοί γύροι που απέμεναν δεν επαρκούσαν για να μαζέψει τη νέα διαφορά και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, με τον Μπεγνή νικητή, τον Παπαγγέλου δεύτερο και τον Τσαλίκη τρίτο. Πίσω τους είχαμε μια κλασσική μάχη μεταξύ Πίππου και Συνιώρη, με τελικό νικητή τον Πίππο, που στους δύο τελευταίους γύρους εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την σωματική αδυναμία του Συνιώρη.

Με αυτόν τον τρόπο έπεσε η αυλαία του Πανελλήνιου πρωταθλήματος Ταχύτητας για το έτος 2019. Η αγωνιστική αυλαία, διότι όπως σας έχουμε πει, η ΑΜΟΤΟΕ και η Iron Team τώρα ξεκινούν τον δικό τους αγώνα, ώστε να σταματήσει η δικαιολογία: “Για Ελλάδα καλά είναι..”. Θα μας πείτε, αν είναι δυνατόν οι ίδιοι άνθρωποι να φέρουν αυτή τη φορά διαφορετικά αποτελέσματα. Ναι είναι δυνατόν, διότι το πρόβλημα δεν είναι οι άνθρωποι μόνο, αλλά η νοοτροπία και κυρίως η θέληση-ανάγκη επιβίωσης. Άμα σε κυνηγάει καρχαρίας θα κολυμπήσεις γρήγορα είτε το θέλεις, είτε όχι. Με 6 συμμετοχές στα supersport και 8 στα superbike, ο καρχαρίας ήδη μας έχει δαγκώσει το πόδι… Κι αν δεν υπήρχε η OPEN, οι κερκίδες θα ήταν εντελώς άδειες… Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο που καμία λέσχη δεν θέλει να αναλάβει αγώνες, διότι το εύκολο χρήμα του παράβολου συμμετοχής δεν υπάρχει πια. Οπότε, ανεξάρτητα από τα πρόσωπα, εύκολη και φτηνή λύση δεν υπάρχει. Περιμένουμε λοιπόν έως το τέλος Νοεμβρίου, να δούμε πως θα καταλήξει αυτή η προσπάθεια της Iron Team να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Και το φίδι δεν είναι άλλο από την ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ που θα έχει η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος για τους αγωνιζόμενους και τον εμπορικό κόσμο που θα βάλουν τον ιδρώτα, τα σπασμένα κόκκαλα και τα λεφτά τους στο επόμενο πρωτάθλημα.

Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τον αγώνα, στο Gallery που συνοδεύει το άρθρο!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ