Maverick Vinales: Κάτοικος Qatar με στόχο την κορυφή

Μια προσπάθεια να εξελιχθεί σε όλους τους τομείς
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

9/12/2019

Τα πράγματα στα MotoGP έχουν αλλάξει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Από την εποχή που οι αναβάτες έπιναν αλκοόλ και κάπνιζαν πάνω στη μοτοσυκλέτα τους πριν την εκκίνηση (βλ. Barry Sheene) έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο, που υποβάλλουν τον εαυτό τους σε ένα εξαντλητικό πρόγραμμα, τόσο διατροφής όσο και προπόνησης, τα οποία επιμελούνται από ειδικούς διατροφολόγους, γυμναστές κ.ο.κ. Αυτές είναι μερικές από τις “θυσίες” που πρέπει να κάνει πλέον κάποιος, αν θέλει να αποκομίσει το 100% (κάποιες φορές το 110%) του δυναμικού του, αφού ο ανταγωνισμός έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο. Από την άλλη, η πίεση που δημιουργείται μέσα από αυτή τη διαδικασία είναι τεράστια και σε συνδυασμό με τα ψυχολογικά παιχνίδια που κάνουν οι αναβάτες μεταξύ τους, μπορεί να οδηγήσει πολλές φορές και στην ψυχολογική κατάρρευση, με πιο πρόσφατο και αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τον Johann Zarco.

Επάνω σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και ο Maverick Vinales, εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha και ομόσταβλος του Γιατρού, όταν αποφάσισε να γίνει μόνιμος κάτοικος του Qatar από τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε. Οι λόγοι είναι πολλοί, όπως ανέφερε σε μια πρόσφατη συνέντευξή του. Ο πιο σημαντικός ήταν πως θα συνεργαστεί με την Qatar Motorsports Academy και το Losail Ciruit Sports Club, με στόχο να γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστικός και να φτάσει πιο κοντά στο να εκπληρώσει το στόχο του, που δεν είναι άλλος απ’ το να γίνει Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Οι θερμοκρασίες στο Qatar είναι πολύ καλύτερες για προπόνηση αυτό το διάστημα αφού κυμαίνονται από 25 έως 30 οC και δεν θα χρειάζεται να πραγματοποιούνται σε κλειστούς χώρους. Παράλληλα θα μπορεί να πηγαίνει και σε track day με τις συνθήκες να είναι ιδανικές -σχεδόν πάντα- πράγμα που δεν θα μπορούσε να κάνει αν έμενε στη χιονισμένη Andorra της Ισπανίας.

Στον περσινό αγώνα του Qatar, είχε επισκεφτεί την ακαδημία και είχε εντυπωσιαστεί με τις εγκαταστάσεις της, αλλά και τους προπονητές που διαθέτει. Πολλοί από αυτούς είναι πρώην αγωνιζόμενοι στα MotoGP και είναι αρκετά γρήγοροι και ανταγωνιστικοί μέσα στην πίστα, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να πιέσουν τον Vinales και να του δώσουν το κίνητρο για περαιτέρω βελτίωση. Όπως τόνισε μάλιστα, δεν έχει σημασία ότι δεν θα βρίσκεται στη σέλα της Μ1, αφού ο ανταγωνισμός είναι το ζητούμενο, ο οποίος θα υπάρχει αφου θα οδηγά μοτοσυκλέτες αντίστοιχων επιδόσεων με αυτές των προπονητών του. Παράλληλα, ο ίδιος συνεργάζεται και με την Aspire, μια υπερσύγχρονη αθλητική ακαδημία με εκπληκτικές εγκαταστάσεις. Η οδήγηση της μοτοσυκλέτας διαφοροποιείται κατά πολύ απ’ τα περισσότερα αθλήματα και οι μύες των αναβατών χρειάζεται να έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά –αν θέλετε- ώστε να ανταπεξέλθουν πλήρως στις αντίξοες συνθήκες που καταπονούν το σώμα. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα, που ορισμένοι αναβάτες υποβάλλονται σε επεμβάσεις, όπως αυτή που έκανε στους πήχεις ο Quartararo για να αφαιρέσει τους υμένες των μυών, ώστε να μπορούν να διαστέλλονται κατά τη διάρκεια του αγώνα. Στην περίπτωση του Vinales και της Aspire, ο στόχος τους είναι δημιουργήσουν ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα προπόνησης που αφενός μεν να ενισχύει την αντοχή και αφετέρου να δίνει τα ζητούμενα χαρακτηριστικά σε διάφορες μυϊκές ομάδες, όπως παραδείγματος χάριν στους τετρακέφαλους που πρέπει να μην πιάνονται όταν είναι σφιγμένοι, με τα γόνατα σε κλειστή γωνία.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο όμως είναι πως η Aspire δεν εστιάζει αυστηρά στην φυσική κατάσταση, αλλά δίνει και τη δέουσα σημασία στην ψυχική υγεία των αθλητών της. Μέσα από το πρόγραμμά της ενημερώνει και “εκπαιδεύει” τα μέλη της σχετικά με τη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων, όπως φερ’ ειπείν να μη χάνουν την ψυχραιμία τους σε δύσκολες περιόδους. Κάτι που δεν κατάφερε να κάνει ο Zarco, όταν από εκεί που μαχόταν για μια θέση στο βάθρο στη σέλα της Μ1, βρέθηκε στις τελευταίες θέσεις με την ΚΤΜ.

Η επιλογή του Vinales να μετακομίσει στο Qatar δείχνει ιδανική μέσα απ’ τις συνεργασίες του και είναι σίγουρο πως απ’ την πλευρά του θα καταβάλει το 100% για να είναι όσο ανταγωνιστικός γίνεται. Έτσι, το μπαλάκι πέφτει στη Yamaha και οφείλει να φανεί αντάξια των προσδοκιών, προσφέροντας μια ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα. Όπως ανέφερε ο Vinales, στόχος τους είναι να εξελίξουν την Μ1 και να γίνει ανταγωνιστική σε όλες τις πίστες και καιρικές συνθήκες και παράλληλα να βελτιωθεί η συμπεριφορά της στις παρατεταμένες στροφές και στις μεγάλες ευθείες.

Ετικέτες

Honda Super Cub 110 Lite 2026 - Ο αντικαταστάτης του θρυλικού 50άριου στα 110 κ.εκ.

Διαθέσιμο στην Ιαπωνία κάτω από 2.000 ευρώ - Κατανάλωση 1,48 λτ./100 χλμ.
Honda Super Cub 110 lite 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/10/2025

Οι αυστηρότερες εκπομπές ρύπων στην Ιαπωνία ¨σκότωσαν¨ το θρυλικό στρογγυλοφάναρο 50άρι παπί της Honda, το οποίο, όπως σας είχαμε ενημερώσει από πέρσι, επέστρεψε στην εγχώρια με κινητήρα 110 κ.εκ. προσθέτοντας το συνθετικό "Lite" στο όνομά του.

Οι προδιαγραφές ρύπων άλλαξαν στην Ιαπωνία και αυτό δεν έδωσε περιθώριο στη Honda που επέλεξε να βάλει τέλος στην παραγωγή των 50ριών της για την εγχώρια αγορά -θα γίνει τον ερχόμενο Νοέμβριο- όχι όμως και να αποχωρίσει από την συγκεκριμένη κατηγορία διπλώματος. 

Βλέπετε στην Ιαπωνία η σχετική νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στους κατασκευαστές να έχουν στην κατηγορία των μοτοποδηλάτων έως 50 κ.εκ. και μοντέλα με μεγαλύτερης χωρητικότητας κινητήρες, έως και 125 κ.εκ., αρκεί η ισχύς τους να περιορίζεται στα επίπεδα ενός 50ριού ή όπως το θέτει ο νομοθέτης έως τα 4,0 kW, ήτοι έως τους 5,36 ίππους.

Έτσι η Honda προσάρμοσε το θρυλικό Super Cub 110 σε αυτά που επιτάσσουν οι προδιαγραφές της νεοσύστατης κλάσης "New Standard Moped" που υπάγεται στα μοτοποδήλατα (Class 1 στην Ιαπωνία) και αντικατέστησε το 50άρι Super Cub με το Super Cub 110 Lite, το οποίο μπορεί να οδηγηθεί επίσης με δίπλωμα μοτοποδηλάτου. Για αυτό σας είχαμε μιλήσει αρχικά στα τέλη του 2024, ενώ σας δείξαμε και το "νέο" Super Cub υπό τη μορφή concept στις αρχές του περασμένου Μαρτίου.

Honda Super Cub 110 lite 2026

Το Super Cub 110 Lite, που μπορεί να μεταφέρει μόνο τον αναβάτη του βάσει νομοθεσίας, περιορίζει την ισχύ του κάτω από τη μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή, με την απόδοση του αερόψυκτου μοτέρ των 109 κ.εκ. να βρίσκεται στους 4,7 ίππους (3,5 kW) στις 6.000 σ.α.λ. και το 0,7 kg.m ροπής στις 3.750 σ.α.λ. Αυτή είναι και η μόνη ουσιαστική διαφορά έναντι της ισχυρότερης έκδοσης που οδηγείται με το αμέσως επόμενο δίπλωμα. Η κατανάλωση του παράλληλα είναι εξαιρετικά χαμηλή κατά το πρότυπο WMTC3 και βρίσκεται στο 1,48 λτ./100 χλμ. 

Βέβαια η επιτρεπόμενη τελική ταχύτητα για τα μοτοποδήλατα στην Ιαπωνία είναι τα μόλις 30 χλμ./ώρα, πολύ χαμηλότερα δηλαδή από ότι στην Ευρώπη οπότε και το συγκεκριμένο νούμερο για την κατανάλωσή του δεν θα απέχει πολύ από την πραγματικότητα. 

Honda Super Cub 110 lite 2026

Η Honda δημιούργησε μια ολόκληρη σειρά Lite μοντέλων στην οποία περιλαμβάνεται επίσης το επαγγελματικό Super Cub 110 Pro Lite, με την τεράστια σχάρα στο πίσω μέρος και το μεγάλο καλάθι εμπρός, τις ενισχυμένες αναρτήσεις, το μεγαλύτερο εμπρός δισκόφρενο και τους μικρότερους τροχούς. 

Περιλαμβάνεται επίσης το σκληροτράχηλο Cross Cub 110 Lite, από το οποίο απουσιάζει η ποδιά και η σχάρα στο πίσω μέρος είναι λίγο μικρότερη από του Pro, αλλά και το σκούτερ Dio 110 Lite, που έρχεται στην Ευρώπη ως Vision.

Η τιμή του Super Cub 110 Lite στην Ιαπωνία έχει οριστεί στα 1.934 ευρώ, με το Pro να κοστίζει 2.184 ευρώ και το Cross Cub 110 Lite 2.274 ευρώ με το μέσο ετήσιο εισόδημα στην Ιαπωνία να είναι λίγο πάνω από 35.000 ευρώ.