Οι ευχές της Brembo για τον Rossi

Μια μοναδική ευχετήρια επιστολή!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/2/2019

Στις 16 Φεβρουαρίου, ο Valentino Rossi κλείνει τα 40 του χρόνια, λίγες μέρες πριν ξεκινήσει μια ακόμη σεζόν πάνω στην αγαπημένη του Yamaha M1. Για μια τόσο ιδιαίτερη επέτειο, η Brembo που αποτελεί συνεργάτη του Γιατρού καθ' όλη την διάρκεια της καριέρας του, θέλησε να του αποστείλει μια ευχετήρια επιστολή, δύο μέρες νωρίτερα από τα γενέθλιά του, την ημέρα –όχι συμπτωματικά- του Αγίου Βαλεντίνου, μέσα από την οποία περιγράφεται γλαφυρά η παράλληλη πορεία τους από τον έναν παγκόσμιο τίτλο στον άλλο:

Αγαπητέ Valentino,
Πριν από 25 χρόνια ερωτευτήκαμε την ευαισθησία σου στο φρενάρισμα και την ανεμελιά σου μετά την γραμμή του τερματισμού. Ήσουν ένα παιδί που πάλευε με μια από τις πιο ποθητές μοτοσυκλέτες των εφήβων της δεκαετίας του '80 και του '90: το Cagiva Mito 125 που το οδηγούσες στο ιταλικό πρωτάθλημα με φρένα της Brembo.
Από εκεί κι έπειτα είχαμε πολύ δρόμο, ή μάλλον πολλή πίστα, πηγαίνοντας πάντα χέρι-χέρι, έστω κι αν στην περίπτωσή μας είναι πιο δόκιμο το χέρι-μανέτα. Πήγες από την Aprilia στην Honda, μετά στην Yamaha, έπειτα στην Ducati και τελικά επέστρεψες στην Yamaha, αλλά ποτέ δεν μας "απάτησες" με μια άλλη εταιρεία φρένων.
Η δική μας περίπτωση είναι μια "ξέφρενη αγάπη", με την ύπαρξη όμως φρένων και μάλιστα πολύ δυνατών. Τίποτε και κανείς δεν κατάφερε να μας χωρίσει. Έχουμε περάσει όμορφες και μερικές λιγότερο όμορφες στιγμές, αλλά πάντοτε ήμασταν κοντά, σε απόσταση ενός δαχτύλου, θα μπορούσαμε να πούμε.
Έχεις καταρρίψει όλα τα ρεκόρ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με ελάχιστες εξαιρέσεις: 383 εκκινήσεις σε GP, 89 νίκες στην μεγάλη κατηγορία (115 συνολικά), 232 βάθρα σε όλες τις κατηγορίες (εκ των οποίων 196 στα 500 και τα MotoGP), πάνω από 6.000 βαθμοί συγκεντρωμένοι. Τρελά νούμερα, που ήταν αδύνατον να επιτευχθούν χωρίς το τεράστιο ταλέντο και την άσβεστη δίψα για βελτίωση, μέρα με τη μέρα, όπως είναι και η δική μας φιλοσοφία.
Κάναμε κάποιους υπολογισμούς και ανακαλύψαμε ότι μόνο για τους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, χρησιμοποίησες τα φρένα μας πάνω από 100.000 φορές. Από την άλλη, συνυπολογίζοντας τις ημέρες των ελεύθερων δοκιμαστικών, των χρονομετρημένων και τους γύρους προθέρμανσης, μας έχεις καταναλώσει όσο κανείς άλλος, χωρίς όμως να φθαρεί η σχέση μας: πάνω από 400 μπροστινούς δίσκους, κάτι λιγότερο από 900 τακάκια και πάνω από 250 λίτρα υγρού φρένων.
Με το πέρασμα των χρόνων έχουμε αλλάξει όλοι, αλλά είμασταν τυχεροί γιατί αλλάξαμε μαζί σου. Όταν ήρθες στα 250GP το 1998, αφού είχες κερδίσει τον τίτλο στα 125GP με 11 νίκες σε 15 αγώνες, ένα ρεκόρ που ισχύει ακόμη, ήσουν ένας από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν την πιο πρόσφατη προσθήκη της οικογένειάς μας, την ακτινική βάση της δαγκάνας.
Σήμερα, οι ακτινικές δαγκάνες τοποθετούνται ακόμη και σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, αλλά εκείνη την εποχή αποτελούσαν μια επαναστατική καινοτομία. Ένιωσες αμέσως άνετα γιατί ήξερες (και ξέρεις ακόμη) ότι μπορούσες πάντοτε να βασίζεσαι σε μας: κάναμε τα πάντα για νιώθεις ωραία. Το παρατήρησες από το ιαπωνικό GP του 1998. Δεν ήταν τυχαίο, που στον τρίτο σου κιόλας αγώνα στην κατηγορία ανέβηκες στο βάθρο. Από τότε δεν έχεις σταματήσει να χρησιμοποιείς ακτινικές δαγκάνες.
Κάπως έτσι ήμασταν κοντά και το 2017, βοηθώντας σε να επανέλθεις στους αγώνες μόλις 22 μέρες μετά το σπάσιμο της κνήμης και της περόνης σου. Χάρη στην μανέτα του πίσω φρένου στον αντίχειρα, φροντίσαμε το δεξί σου πόδι, όπως είχαμε κάνει στο παρελθόν για τον Mick Doohan.


Μερικές φορές, φυσικά, υπήρξαν παρεξηγήσεις όπως τότε που προσπέρασες τον Sete Gibernau με ένα φρενάρισμα εκτός ορίων, δηλώνοντας μετά τον αγώνα ότι "φρέναρα με τα χέρια, τα πόδια και τ' αφτιά", παραλείποντας εντελώς εμάς. Δεν το κρατήσαμε όμως και σε συγχωρήσαμε. Ή τότε που κέρδισες το GP στην Ν. Αφρική το 2004, τον πρώτο αγώνα που έτρεξες με Yamaha, όταν γονάτισες μπροστά στην μοτοσυκλέτα. Για μια στιγμή νομίζαμε ότι θα μας φιλούσες, αντί γι' αυτό τα χείλη σου άγγιξαν το φαίρινγκ της M1. Ξεπεράσαμε την αρχική ζήλεια και καταλάβαμε ότι έτσι έπρεπε να γίνει.


Ήσουν πάντοτε πολύ σχολαστικός, όπως κάποιος που θέλει να κερδίζει πολύ και δεν μένει ικανοποιημένος από τίποτε λιγότερο. Δεν είναι σύμπτωση ότι ήσουν ο πρώτος και ο μοναδικός μέχρι στιγμής που έχεις παγκόσμιους τίτλους με πέντε διαφορετικούς κυβισμούς: 125, 250, 500, 800 και 990cc.
Πάνω απ' όλα όμως, χαρακτηρίζεσαι από μια απαράμιλλη διάρκεια: 20 χρόνια και 311 μέρες από την πρώτη σου νίκη σε GP (Τσεχία 1996) μέχρι την πιο πρόσφατη επιτυχία (GP Ολλανδίας 2017), αλλά μόνο προς το παρόν. Κανείς άλλος αναβάτης στον κόσμο, δεν έχει να επιδείξει ένα τόσο μακρύ σερί επιτυχιών με φρένα της Brembo.
Σήμερα, αγαπητέ Valentino ξεκινά ένα καινούργιο κεφάλαιο της ζωής σου. Σου ευχόμαστε να είσαι ευτυχισμένος σε κάθε πτυχή της ζωής σου, αγωνιστική και μη.
Τα καλύτερα έπονται.
Τα Brembo φρένα σου

 

Valentino Rossi "100 km of Champions": Νίκη Bagnaia στον εθυμοτυπικό αγώνα με σοβαρό τραυματισμό Pasini

Ο Mattia Pasini αερομεταφέρθηκε εκτάκτως
Valentino Rossi "100 km of Champions": Νίκη Bagnaia στον εθυμοτυπικό αγώνα με σοβαρό τραυματισμό Pasini
Από τον

Παύλο Καρατζά

1/12/2025

Ο αγώνας των 100 χιλιομέτρων που διοργανώνει κάθε χρόνο στο ράντσο του ο Valentino Rossi στιγματίστηκε από τον άσχημο τραυματισμό του Mattia Pasini.

Στον αγώνα που διοργανώνει κάθε χρόνο ο Ιταλός πολυπρωταθλητής συμμετείχαν αρκετοί διάσημοι αναβάτες όπως οι Marco Bezzecchi, Luca Marini, Francis Bagnaia, Peter Acosta, Augusto Fernandez, Jack Miller, Diogo Moreira, Barry Baltus και Guy Martin.

pecco

Ο αγώνας για πρώτη φορά είχε και αγώνα sprint που έπαιξε και ρόλο στον τρόπο με τον οποίο έβγαλε ο αλγόριθμος τα ζευγάρια. Τον αγώνα κέρδισαν οι Francesco Bagnaia και Augusto Fernandez, όμως ο τραυματισμός του Mattia Pasini επισκίασε το event.

Ο Ιταλός αναβάτης είχε μία σύγκρουση με τον Tito Rabat στον αγώνα sprint της Παρασκευής, πέφτοντας, χτύπησε το κεφάλι του στο έδαφος και έχασε τις αισθήσεις του. Η ιατρική ομάδα του αγώνα έσπευσε γρήγορα για να δώσεις τις πρώτες βοήθειες, με τον Pasini να συνέρχεται και να απαντά στις ερωτήσεις των ιατρών, όμως για να αποφευχθεί οποιοσδήποτε περαιτέρω κίνδυνος, μεταφέρθηκε αεροπορικώς στο πλησιέστερο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις.

pasini

Ο ίδιος έπειτα δημοσίευσε ένα μήνυμα στα κοινωνικά δίκτυα για να καθησυχάσει τον κόσμο: “Μια μικρή βόλτα με ελικόπτερο, αλλά μην ανησυχείτε, είμαι καλά! Ευχαριστώ όλους τους καταπληκτικούς γιατρούς που εργάζονται τόσο σκληρά για εμάς!”

Ευτυχώς ο Ιταλός αναβάτης την γλύτωσε με μία απλή διάσειση και απέφυγε τα χειρότερα, καθώς όπως ανέφερε και ο ίδιος, πίσω του ερχόντουσαν αρκετοί αναβάτες και πάλι καλά τον απέφυγαν και δεν έπεσαν πάνω του.

Ήταν ο 110ς αγώνας με τον Bagnaia να κάνει την διαφορά φέτος, μία πολύ σημαντική στιγμή γιατί πλέον η Ducati έχει το δικό της μοντέλο, ενώ ο Rossi κέρδισε τον αγώνα Sprint.

Μπορεί να ξεκίνησε εθιμοτυπικά αλλά και ως ένας τρόπος να δημιουργήσουν ισχυρότερους δεσμούς μεταξύ τους, όμως ο αγώνας αυτός έχει εξελιχθεί πλέον σε κάτι μεγαλύτερο, ένα κανονικό σόου με εξέδρες να στήνονται, καντίνες να πλαισιώνουν τις εξέδρες και φυσικά πολλά και ξεχωριστά αναμνηστικά να διανέμονται.

Δημιουργήθηκαν 23 ομάδες από 46 αναβάτες, ένας αριθμός που δεν γίνεται να μεγαλώσει παρά μόνο αν αλλάξουν την διαδικασία ώστε στο τέλος να μένει ο ίδιος αριθμός. Θα μπορούσαν δηλαδή να πάρουν εκκίνηση περισσότερες δυάδες στο μέλλον αν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο και μέσα από μία διαδικασία προκριματικών να προκύπτουν οι 23 δυάδες που θα αγωνιστούν, ώστε να παραμείνουν σταθερά οι 46 συμμετοχές.

Έτσι και αλλιώς ο αγώνας Sprint είναι μία νέα τελείως διαδικασία που ακολουθήθηκε φέτος ώστε να προκύψουν οι δυάδες. Ο Rossi δεν αποκάλυψε τον τρόπο που ο Sprint κατέταξε και χώρισε τις ομάδες, κάνοντας λόγο στα κοινωνικά δίκτυα για έναν μυστικό αλγόριθμο.

Οι ομάδες έπειτα χωρίστηκαν στο Χρυσό και το Ασημένιο γκρουπ, βάση του χρόνου τους στην πίστα του Ράντου.

Στο μεταξύ παρόλο που ο Rossi κέρδισε τον Sprint, μία επαφή που είχε με τον Moreira τον έβγαλε εκτός διαδικασίας στον ίδιο του τον αγώνα και πρακτικά δεν μπήκε ξανά μετά τον Sprint!

Τα ζευγάρια ήταν τα εξής:
Valentino Rossi / Mattia Casadei
Elia Bertolini / David Alonso
Nicolò Bulega / Luca Ottaviani
Filippo Farioli / Tito Rabat
Marco Bezzecchi / Tim Neave
Lorenzo Baldassarri / Jack Miller
Diogo Moreira / Federico Fuligni
Xavier Artigas / Domenique Aegerter
Andrea Migno / Alberto Surra
Barry Baltus / Thomas Chareyre
Celestino Vietti / Niccolò Antonelli
Pecco Bagnaia / Augusto Fernandez
Pedro Acosta / Senna Agius
Luca Marini / Matteo Patacca
Matteo Ferrari / Marco Gaggi
Filippo Fuligni / Francesco Cecchini
Daniel Bewley / Andrea Mantovani
Ivan Ortola / Manu Gonzalez
Alessandro Lupino / Andrea Verona
Davey Todd / Bradley Ray
Matteo Gabarrini / Lorenzo Pritelli
Guy Martin / Dean Harrison
Chris Holder / Biagio Miceli (αντικαταστάτης του τραυματία Pasini)

Ο τραυματισμός του Pasini δεν ήταν το μοναδικό ατύχημα, υπήρχαν αρκετές πτώσεις στον αγώνα.

Ο Bagnaia ξεχώρισε εύκολα και μόνο ο Marini τον κυνήγησε, με την απουσία του Rossi να χαλαρώνει τους ρυθμούς.

Είναι αμφίβολο αν του χρόνου κρατήσει ίδια την διαδικασία, κινδυνεύοντας να αποκλειστεί ξανά από τον δικό του αγώνα…