2nd Women’s Ride Event Τρίκαλα

Επιδρομή θετικής ενέργειας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

18/6/2019

Πολύ σπάνια το sequel μιας ταινίας είναι καλύτερο από την πρώτη. Αν εξαιρέσουμε τα παλιά “Ροζ Πάνθηρας” με τον Πήτερ Σέλερς και το Terminator, που οι δεύτερες ταινίες ήταν ισάξιες ή και καλύτερες από την πρώτη, σε όλες τις υπόλοιπες το ενδιαφέρον είναι μειωμένο και πάντα έχεις την αίσθηση πως ξέρεις τι θα συμβεί μετά. Όμως το 2nd Women’s Ride Event ανήκει δικαιωματικά σε αυτή την σπάνια κατηγορία, που το επόμενο είναι καλύτερο από το προηγούμενο.  Πέρσι στο Πήλιο και φέτος στα Τρίκαλα, η Andeli Mototouring μαζί με τη “δύναμη πυρός” των Ride Me Up από τη Θεσσαλονίκη, έφτιαξαν άλλο ένα απίστευτο κοκταϊλ γυναικείας παρέας που μας θυμίζει κάθε φορά γιατί αγαπήσαμε των μοτοσυκλετισμό.

Η όρεξη αυτών των κοριτσιών να οδηγάνε μοτοσυκλέτα, ισοπεδώνει κάθε κοινωνικό και οικονομικό τοίχο ανάμεσά τους. Γυναίκες που διοικούν εταιρείες με 20 άτομα προσωπικό και καθηγήτριες πανεπιστημίου που έχουν ταξιδέψει από τη μια άκρη της γης στην άλλη, έγιναν ξανά μια αγκαλιά με πιτσιρίκες είκοσι ετών που έβγαιναν για πρώτη φορά έξω από την πόλη τους με μοτοσυκλέτα. Κάποιες ταξίδεψαν με Duke 200 από την Θεσσαλονίκη και άλλες ήρθαν από τη Σαντορίνη. Κάποιες μόλις είχαν πάρει δίπλωμα και κάποιες άλλες είναι στην ομάδα Ζ της τροχαίας!

Όλες αυτές οι αντιφάσεις προσωπικοτήτων και οδηγηκών εμπειριών και ικανοτήτων, που σε μια αντροπαρέα θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε κοκορομαχίες και σε τάσεις αυτονόμησης, εδώ έγινε ένα πολύχρωμο μωσαϊκό που γέμιζε με ενέργεια κάθε σημείο των Τρικάλων που επισκεπτόταν. Ακόμα και όταν πήγαμε στα Μετέωρα, που τα τουριστικά λεωφορεία κατέβαζαν ορθές Κινέζων, τα κορίτσια ήταν εκείνα που “γέμιζαν” τον χώρο!

Το είχαμε γράψει και πέρσι, τα κορίτσια αυτά συμμετέχουν στην εκδρομή γιατί γουστάρουν να οδηγάνε μοτοσυκλέτες και τίποτε άλλο. Αυτό το “τίποτε άλλο” είναι που τις εννοεί τόσο δυνατά μεταξύ τους.

Φυσικά η Andeli Mototuring είχε φροντίσει να εμπλουτίσει τις βόλτες και τη χαρά της οδήγησης με γνώσεις και νέες εμπειρίες. Τα μαθήματα off-road με τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες motocross και enduro της Honda, καθώς και πρακτικά μαθήματα, όπως για παράδειγμα να βάζεις κορδόνι αν σου τρυπήσει το λάστιχο ή πως να αντιμετωπίζεις μηχανικά προβλήματα και να φροντίζεις σωστά τη μοτοσυκλέτα σου.

Μαζί με τα test ride των καινούριων μοντέλων της Honda για το 2019, τα κορίτσια που συμμετείχαν στο 2nd Women’s Ride Event, χόρτασαν οδήγηση και κάποιες από αυτές κέρδισαν δωροεπιταγές για εξοπλισμό αναβάτη, ενώ το μεγάλο δώρα ήταν ένα κράνος Bell Star! Κι επειδή “τρώγοντας έρχεται η όρεξη” έχουν ήδη ξεκινήσει οι σχεδιασμοί για το 3rd… Εννοείται πως θα είμαστε εκεί! 

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες