Africa Twin Raid Greece: 38 Ελβετοί με Africa στην Ελλάδα και πώς τα πέρασαν!

4/11/2016

Είναι τρελοί αυτοί οι Ελβετοί… θεόμουρλοι θα έλεγα καλύτερα.

του: Στέλιου Οικονομάκη

φωτό: Δημοσθένης Παπαδόπουλος

διοργάνωση: Events Concept και Kipling events

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή. Η Honda Moto Switzerland κάθε χρόνο διοργανώνει μια εκδρομή κάπου στον κόσμο, ως επιβράβευση προς τους συνεργάτες της. Φέτος το πρόγραμμα έλεγε Ελλάδα - και για πρώτη φορά το ταξίδι, θα πραγματοποιούνταν με μοτοσυκλέτες. Τριάντα οκτώ ολόφρεσκα Africa Twin λοιπόν, ταξίδεψαν από τα τέσσερα καντόνια της Ελβετίας στην Ελλάδα, για να συναντήσουν τους ιδιοκτήτες τους οι οποίοι είχαν έρθει αεροπορικώς στην πρωτεύουσα. Πίσω από όλο αυτό το πραγματικά μεγάλο μοτοσυκλετιστικό event - Africa Twin Raid Greece 2016 το όνομά του - υπήρχε ένα ταξιδιωτικό γραφείο στην Ελβετία κι ακόμη ένα στην Ελλάδα, που είχαν αναλάβει την όλη διοργάνωση πολλούς μήνες νωρίτερα! Επίσης υπήρξε και μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων με 2 οχήματα υποστήριξης, κινητό συνεργείο με Ελβετούς τεχνικούς, Έλληνα φωτογράφο, Ισπανούς οπερατέρ και Έλληνες Motorcycle Tour Operators.

Μέσα Σεπτέμβρη λοιπόν, οι Ελβετοί καταφθάνουν απογευματάκι στην Αθήνα και αφού παίρνουν μια γεύση από την Ακρόπολη και την νυκτερινή ζωή της πρωτεύουσας, καβαλάνε τις μοτοσυκλέτες για να αρχίσει το δίτροχο ταξίδι. Τρία γκρουπ ξεχύνονται στην Αθηνών-Πατρών και στρίβουν προς Επίδαυρο για να γευτούν τα πρώτα στροφιλίκια. Πρώτη στάση στον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου, ξενάγηση από Γαλλόφωνους και Γερμανόφωνους ξεναγούς (περίεργη χώρα η Ελβετία, μεταξύ τους δεν συνεννοούνται) και αμέσως μετά πορεία νότια προς Παράλιο Άστρος για μεσημεριανό. Τα πιτσιρίκια μας υποδέχονται φωνάζοντας “Σούζα” και οι Ελβετοί μας ρωτούν τι σημαίνει. Τους εξηγούμε και αμέσως γίνεται το σύνθημα τους!

Συνεχίζουμε προς το γραφικό χωριό του Κοσμά ανηφορίζοντας τον Πάρνωνα από τον Δρόμο των 100 Ημερών. Το φαγητό σε συνδυασμό με τις πολλές πέτρες στο οδόστρωμα, κρατούν τον ρυθμό χαμηλά, αλλά ο καφές στην μικρή πλατεία του χωριού λειτουργεί ως τονωτικό ώστε να απολαύσουμε το στριφτερό κατέβασμα προς Μονεμβάσια, βαμμένο με τα χρώματα της δύσης του ηλίου.

Η επόμενη μέρα περιλάμβανε μια μικρή επίσκεψη μέχρι το “φιορδ” του χωριού Γέρακα και ελεύθερο πρόγραμμα ώστε να απολαύσουν της ελληνικές ακτές αλλά και τις ομορφιές του “Βράχου”. Η βροχή που ξεκίνησε το μεσημέρι δεν πτόησε κανέναν από αυτούς… συνηθισμένα τα βουνά (οι Ελβετοί) στα χιόνια (στην βρόχα).

Ο καιρός έπαιζε παιχνίδια και την επόμενη ημέρα, αλλά μας άφησε στεγνούς μέχρι τον Μυστρά, όπου υπήρξε ακόμα μια ξενάγηση του γκρουπ. Από εκεί συνεχίσαμε μέχρι το Άργος για να αφήσουμε τους κεντρικούς δρόμους και να τραβήξουμε προς Χρυσοβίτσι, και μετά Δημητσάνα. Πανέμορφη διαδρομή που γίνετε ακόμα πιο όμορφη λόγω των χρωμάτων του φθινοπώρου αλλά και του ψιλόβροχου που κάνει την γη να ευωδιάζει. Στάση για φαγητό στην πλατεία του χωριού και πορεία λίγο πιο βόρεια, στα Καλάβρυτα.

Οι ερωτήσεις από τους Ελβετούς έπεφταν βροχή: “Μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτόν τον χωματόδρομο που βλέπουμε; ”Φυσικά” τους απαντάμε και μας κοιτάν σαν να είδαν εξωγήινους… και πριν προλάβουμε να καταλάβουμε τι γίνεται τους κυνηγάμε στις κορυφές των παραπλήσιων βουνών. Το άσβηστο χαμόγελο στα πρόσωπα τους κατά το δείπνο μαρτυρούσε πολλά… Δεν είναι συνηθισμένοι οι Βορειοευρωπαίοι σε τέτοια ελευθερία, τους φαινόταν αδιανόητο ότι οι χωματόδρομοι ανήκουν σε όλους και φυσικά δεν ήθελαν να χάσουν καμία ευκαιρία!

Η επόμενη μέρα είχε πολύ πρωινή αναχώρηση και όλοι ήταν έξω από το ξενοδοχείο στην ώρα τους, χαμογελαστοί. Ο λόγος: ήταν η ημέρα που το πρόγραμμα ανέγραφε off-road οδήγηση! Οι πρώτες στροφές βόρεια προς Διακοπτό λειτουργούν ως υποκατάστατο καφεΐνης και σε σύντομο χρόνο αφήνουμε την άσφαλτο ακολουθώντας ένα μικρό χωματόδρομο προς το χωριό Τράπεζα. “Εντούρεν” φωνάζουν οι Ελβετοί και τα χαμόγελα ξεχωρίζουν ακόμα και μέσα από τα κράνη.

Στάση στην Τράπεζα για να απολαύσουμε την μαγευτική θέα στον Κορινθιακό κόλπο και πορεία προς Ρίο παρέα με τα αιωνόβια έργα. Διασχίζουμε την γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και τραβάμε προς Θέρμο με θέα την λίμνη Τριχωνίδα. Το συνεχές στροφιλίκι μας οδηγεί στην Μαύρη Σπηλιά λίγο έξω από τον Προυσό. Μετά την δραστηριότητα (via ferrata) στην σπηλιά και την όμορφη διαδρομή Προυσός-Καρπενήσι, ακολουθεί παραδοσιακή βραδιά με τους Ελβετούς να μυούνται στο σπάσιμο πιάτων σε τοπική παραδοσιακή ταβέρνα!

Το πρόγραμμα της επόμενης μέρας είχε το όνομα Άγραφα, αλλά ο καιρός είχε διαφορετική γνώμη. Η δυνατή βροχή και η πυκνή ομίχλη μας διατάζουν να ακολουθήσουμε την σχεδιασμένη από πριν εναλλακτική διαδρομή, στέλνοντάς μας στέλνουν προς Βελούχι και από εκεί προς λίμνη Σμόκοβου με ορατότητα μηδέν. Η λίμνη δεν φαίνεται καν και συνεχίζουμε σημειωτόν προς Πλαστήρα. Μας κάνει την χάρη και ανοίγει στο φράγμα αλλά η πυκνή ομίχλη ξαναεμφανίζεται μόλις το προσπεράσουμε. Στάση για φαγητό αλλά και «διατάσεις στα μάτια» τα οποία κοντεύουν να βγουν έξω από την ζελατίνα του κράνους! Συνέχεια προς Ελάτη αμέσως μετά με ενδιάμεση στάση στο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς. Η εικόνα του γεφυριού κάνει μέχρι και τους πιο συγκρατημένους Ελβετούς αναβάτες να αρχίσουν τα επιφωνήματα θαυμασμού. Το ανέβασμα προς Ελάτη συνοδεύεται και πάλι από ομίχλη, αλλά τα επιφωνήματα συνεχίζονται μόλις αντικρίζουμε τα Μετέωρα πίσω από την γκρεμισμένη γέφυρα Διάβα η οποία κατέρρευσε πρόσφατα λόγω κακοκαιρίας.

Το πρωινό περιλαμβάνει κατάβαση ραπέλ στους βράχους, επίσκεψη στο Μεγάλο Μετέωρο, φαγητό και “λούνα παρκ” Όλυμπος. Τελευταία οδηγική μέρα και οι Ελβετοί έχουν εξοικειωθεί 200% με την οδήγηση και τους Ελληνικούς δρόμους και δείχνουν να το διασκεδάζουν στο μέγιστο. Σε κάποια μικρή στάση εκδηλώνουν τον θαυμασμό τους για την χώρα μας τονίζοντας μας ότι ζούμε σε ένα μοτοσυκλετιστικό παράδεισο. Οδηγικό επιδόρπιο το φιδάκι που κατεβαίνει στο Λιτόχωρο μέσω Καρυας, και παράταξη μοτοσυκλετών για υποδοχή του προέδρου του HRC Ελβετιας, Mr Hiroshi Nomura. Το φινάλε για εμάς πέφτει το ίδιο βράδυ σε μια πανέμορφη εκδήλωση με ζωντανή ροκ μουσική, φαί και πολύ κέφι, όπου (προς τιμήν μας) όλοι οι συμμετέχοντες δηλώνουν την ικανοποίηση τους για την άρτια διοργάνωση και αφήνουν να εννοηθεί ότι θα μας ξανά επισκεφτούν και του χρόνου!

Η αυλαία για το υπόλοιπο γκρουπ πέφτει την επόμενη όπου πηγαίνουν με το μεγάλο κουτί -το λεωφορείο ντε- στην Θεσσαλονίκη, για να γνωρίσουν τις ομορφιές της πριν πετάξουν πίσω στην πατρίδα τους.

“Σούζα”, “Εντούρεν” και γιατί όχι, εις στο επανιδείν τρελοελβετοί!

ΥΓ: Φημολογείται ότι στην EICMA στο Μιλάνο θα παίζει κλιπάκι από το οδοιπορικό στην Ελλάδα. Αν είναι έτσι το MOTO θα το δει από κοντά και θα το σχολιάσει…

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Παγκόσμια εξάπλωση Öhlins: Νέο λογότυπο και άνοιγμα σε καινούριες αγορές με πλάτες Brembo!

Μοντέλο τύπου ByBre στις κορυφαίες αναρτήσεις!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/12/2025

Η νέα εποχή της Öhlins μπήκε σε σταδιοδρομία τον περασμένο Ιανουάριο, όταν και εξαγοράστηκε από το γκρουπ της Brembo.

Για την Brembo είναι μία λογική κίνηση, έπειτα από μία σειρά εξαγορών στον τομέα που ήδη δραστηριοποιούνταν και την δημιουργία θυγατρικών για να καλύψει και την φθηνότερη γκάμα χωρίς να χαλάσει την εικόνα της, όπως έκανε με την ByBre, επενδύει στον αμέσως πιο γειτονικό τομέα.

Εξηγούμε εδώ και πολλά χρόνια πως το φρενάρισμα εξαρτάται από τρεις βασικούς πυλώνες και έπειτα από διάφορα μικρότερα τμήματα που όλα μαζί αποτελούν την τοιχοποιία του. Στην κορυφή είναι το σύστημα των φρένων, όμως ακολουθούν οι αναρτήσεις και τα ελαστικά. Με εξαίρεση τα τελευταία, η Brembo έχει βάλει στόχο να γίνει η λύση της μίας στάσης για τους κατασκευαστές, επενδύοντας έτσι στον τομέα των αναρτήσεων ξεκινώντας από την κορυφή.

Στον περισσότερο κόσμο η είδηση της μεταπώλησης της Öhlins πέρασε στα ψιλά και αυτό συνέβη κυρίως για δύο λόγους. Δεν την εξαγόρασε ανταγωνιστής ή κινέζος ή κάποιο επενδυτικό σχήμα χωρίς ταυτότητα, αλλά ο κορυφαίος στα φρένα που εμπνέει πολύ περισσότερο εμπιστοσύνη. Κι έπειτα γιατί δεν ξεκίνησαν να κάνουν ριζικές αλλαγές αμέσως, αλλά αντιθέτως στήριξαν τα σχέδια που είχαν ήδη αναπτύξει.

Στην EICMA ήταν, που αρκετοί περισσότεροι πλέον, ξεκίνησαν να αντιλαμβάνονται πως τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά, μέσα από την νέα εταιρική εικόνα και την αλλαγή στο λογότυπο.

Συζητώντας με τα στελέχη της Brembo για την αγορά και τους νέους κατασκευαστές που για πρώτη φορά εδώ και μία πενταετία, έχουν ξεκινήσει να κατασκευάζουν μοτοσυκλέτες σε κατηγορίες μοτοσυκλετών που μέχρι τώρα υπήρχαν μόνο σε Ευρώπη και Β.Αμερική, καταλήξαμε να συζητάμε για τον ανταγωνισμό που έφτιαξε εργοστάσια στην Κίνα και μπήκε στην τεράστια αυτή αγορά με κοινοπραξίες κινέζικων εταιρειών.

Τότε τους ανέφερα το παράδειγμα της ByBre και την προοπτική της «~~ByOh~~» που ανοίγεται μπροστά τους:

«Σίγουρα θα βρείτε ένα καλύτερο όνομα από αυτό, όμως μου φαίνεται αδύνατο, να μην προχωρήσει η Öhlins στο επόμενο στάδιο, ιδιαίτερα με την δική σας καθοδήγηση. Και προχωρώντας σε νέες αγορές και σε φθηνότερα επίπεδα της γκάμας, θα συναντήσει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με εσάς, θα είναι αδύνατο να συνδυάσει το όνομά της με κάτι υποδεέστερο, όχι ποιοτικά, αλλά από πλευράς δυνατοτήτων για μοτοσυκλέτες που δεν χρειάζονται κάτι τόσο εξιδεικευμένο, έτσι και αλλιώς».

Η απάντησή τους ήταν ξεκάθαρη: «Πράγματι, το έχεις τοποθετήσει σωστά. Πέρα από το όνομα που δεν έχει αποσαφηνιστεί φυσικά». Τονίζοντας: «Το αφήνουμε να εννοηθεί για όποιον κοιτάξει λίγο πιο προσεκτικά και στα εταιρικά μηνύματα γράφοντας για επέκταση από το Racing DNA, στο να εμπνέουμε περισσότερους».

Στο μεταξύ η Marzocchi έχει ήδη κινηθεί γρήγορα ανοίγοντας παράρτημα στην Κίνα με την υποστήριξη της QJMOTOR, του μεγαλύτερου κινέζου κατασκευαστή στα πάνω από 250 κυβικά. Μέσα από την κοινοπραξία τους δεν εξυπηρετούν μόνο την χαώδη γκάμα της QJMOTOR αλλά και άλλους κινέζους κατασκευαστές, ορισμένοι από αυτούς, όπως η CFMOTO, με μεγαλύτερο αντίκτυπο στο κοινό της Κίνας σε ορισμένες κατηγορίες. Όσο τα μοντέλα εξελίσσονται και το επίπεδο ανεβαίνει, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ανάγκη για αναρτήσεις της Öhlins σε αυτή την τεράστια αγορά.

Κι αν αυτό έχει αρχίσει να γίνεται ήδη, τότε σημαίνει πως υπάρχει ήδη η ανάγκη κάλυψης και της υπόλοιπης γκάμας με πιο προσιτές λύσεις, όπως είναι η J.Juan που αποτελεί επίσης θυγατρική της Brembo σε μία εξαγορά που είχε διαβλέψει το τι έγινε πριν από όλους, κάνοντας τελικά την κίνηση το 2021.

Με την ByBre είχαν ήδη ξεκινήσει στην αγορά της Ινδίας, της πρώτης σε αριθμούς μονάδων αγορά μοτοσυκλέτας του κόσμου, φτιάχνοντας νέο -κάθετο- εργοστάσιο από το μηδέν, από το επίπεδο της χύτευσης. Με την J.Juan κινήθηκαν διαφορετικά, πραγματοποιώντας εξαγορά και με στόχο την OEM εγκατάσταση.

Στο μεταξύ με την εξαγορά της J.Juan εξασφάλισε και μέρος του κόστους παραγωγής, καθώς η J.Juan είχε εξελιχθεί σε παντοκράτορα στα σωληνάκια υψηλής.

Το άλλο που συνεπάγονται όλα αυτά, είναι πως η Brembo έχει ήδη πρόσβαση στην προμήθεια των γραμμών παραγωγής μίας μεγάλης σειράς κατασκευαστών, που εκτός από τους παραδοσιακούς Ευρωπαίους και Ιάπωνες, εκτείνεται σε Ινδία, Κίνα και μία σειρά από πρόσθετες τεράστιες σε νούμερα αγορές.

Θα συναντήσουν έτσι μικρότερο πρόβλημα στο να εισάγουν νέες θυγατρικές της Öhlins σε φθηνότερες μοτοσυκλέτες. Πλησιάζει η εποχή λοιπόν που δεν θα έχουμε μόνο KYB και Marzocchi στις μικρο-μεσαίες κινέζικες αλλά και ένα νέο όνομα που θα ανήκει όμως στην Öhlins!

Για το 2026, η Öhlins παρουσίασε τώρα το FGR 260, την συνέχεια δηλαδή του FGR 250 με νέο σύστημα απόσβεσης χαμηλότερων τριβών και όλη την τεχνογνωσία του WSBK στα καλάμια, ενώ οι τάπες είναι απευθείας εμπνευσμένες από τα MotoGP που σημαίνει πως έχουμε ένα κλικ κάθε μισή στροφή.

Το FKR 200 είναι ένα νέο cartitridge kit φυσιγγίων για πιρούνια τεχνολογίας TTX για την κατηγορία των Supersport. Έχει πιο γραμμικές αποσβέσεις και μαγνητικό οδηγό ελατηρίων για ταχύτερες διαδικασίες στο box.

Στις OFF-Road μοτοσυκλέτες η Öhlins μας φέρνει το TTX Flow DV, ένα νέο αμορτισέρ με χαμηλότερη τριβή και ακόμη πιο λεπτομερή ρύθμιση.

Είχαμε ήδη δει το SmartEC 3, το σύστημα ημι-ενεργητικών αναρτήσεων που μπαίνει σε Superbike και προχωρά τα πράγματα πολύ πιο μπροστά καθώς το επόμενο βήμα είναι να μεταφέρει τεχνογνωσία στις μοτοσυκλέτες δρόμου, πράγμα που θα καταστήσει παρελθόν, ορισμένα από τα μειονεκτήματα που έχουμε απομείνει, συγκριτικά με τα πολλά που υπήρχαν από το 2010 όταν είδαμε στην παραγωγή την πρώτη προσπάθεια. Αν θυμάστε τότε, λέγαμε για την αντίσταση στο γυροσκοπικό που πλέον έχει εκλείψει.

Συνοπτικά λοιπόν η Öhlins αλλάζει εταιρική ταυτότητα αλλά αυτό συμβαίνει διατηρώντας ατόφιο το αγωνιστικό κομμάτι στο οποίο έχει το προβάδισμα εδώ και πολλά χρόνια. Χωρίς να αντλεί πόρους από αυτό για να επεκταθεί σε νέα πεδία στην γκάμα της, αλλά με εισροή επένδυσης και κυρίως, με το άνοιγμα στα εφόδια της Brembo, όπως οι συμφωνίες που ήδη έχει στις OEM εγκαταστάσεις, πρόκειται να αλλάξουν τον χάρτη των αναρτήσεων στο προσεχές διάστημα και εσείς, θα το έχετε μάθει πρώτοι.