Αναβίωση ΤΤ Ψυχικού - Πλήρες φωτογραφικό υλικό

19/10/2016

του Θανάση Μουρίκη

Πριν ξεκινήσουμε την αφήγηση για μια αναβίωση, είναι σωστό να κάνουμε μια αναδρομή στα γεγονότα.

Το ΤΤ Ψυχικού είναι ο ιστορικότερος αγώνας μοτοσυκλετών στην Ελλάδα, καθώς έγινε για πρώτη φορά το 1927. Η προπολεμική ιστορία της μοτοσυκλέτας έχει εντελώς διαφορετικό προφίλ από την μεταπολεμική Ελλάδα και το σήμερα. Η δεκαετία του ‘20 είναι η χρυσή δεκαετία της μοτοσυκλέτας, και στην Ελλάδα ο μοτοσυκλετισμός διανύει την τρίτη του δεκαετία. Βέβαια, εκείνη την εποχή για να έχεις μοτοσυκλέτα ήταν δεδομένο ότι θα έπρεπε να ανήκεις στην υψηλή αστική κοινωνία, η μοτοσυκλέτα ήταν υπόθεση των πλουσίων και της "ελίτ" κοινωνίας.  Όπως και να έχει, από την στιγμή που υπήρχαν μοτοσυκλέτες υπήρχε και η πρόκληση, που δεν ήταν άλλη από τους αγώνες.

Μέσα από τις αναφορές του Μιχάλη Αρβανιτόπουλου και την έρευνά του, που είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά στο περιοδικό ΜΟΤΟ, προκύπτει η αγωνιστική δράση στη περιοχή του Ψυχικού. Οι αγώνες είχαν την μορφή σιρκουί και διεξάγονταν μέσα στο τότε αστικό περιβάλλον. Σαν επιπλέον τεκμήριο έρχεται και ένα φιλμ του 1929 που επιβεβαιώνει την ιστορία.

Και τώρα ερχόμαστε στο παρόν. Ο συνδυασμός  της έρευνας του Αρβανιτόπουλου και το φιλμ εποχής είναι το πνευματικό κίνητρο για την αναβίωση του αγώνα. Ο άνθρωπος που δέχεται τις πληροφορίες και εμπνέεται είναι ο Παναγιώτης Μαριολόπουλος, δημιουργός και πρόεδρος του μουσείου μοτοσυκλέτας  Motorcycle Republik.

Σχεδόν ένα χρόνο πριν, ο Π. Μαριολόπουλος έρχεται σε επαφή με το δήμο Φιλοθέης - Ψυχικού και αφού παίρνει την αιγίδα αλλά και την ανάλογη υποστήριξη σε επίπεδο συνεργασίας, προχωράει στην ιστορική αναβίωση του αγώνα με ονομασία ΤΤ Ψυχικού. Έτσι, την Κυριακή 16/10 η πρώτη πλατεία Ψυχικού, εν ονόματι Blue Bell, μεταμορφώνεται σε αγωνιστικά paddocks περασμένων δεκαετιών. Η προσέλευση του κόσμου και η παρουσία των προπολεμικών μοτοσυκλετών σε συνδυασμό με τις αχυρόμπαλες και τα κλασικά οχήματα που είχαν τοποθετηθεί στην περίμετρο της πλατείας έδωσαν μια αίσθηση της αναδρομής με μνήμες που έχουμε μόνο μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Το αίσθημα της αναβίωσης είχε σαρκωθεί μέσα από ανθρώπους και μηχανές. Το πνεύμα και η γενική αύρα δημιούργησαν συναισθήματα μέσα από εικόνες ήχους και συζητήσεις. Ο αριθμός των θεατών ήταν εξαιρετικά μεγάλος και πιθανόν να πέρασε και τα 3.000 άτομα. Για την ασφάλεια του κόσμου ο διοργανωτής είχε μεριμνήσει σε συνεργασία με την αστυνομική διεύθυνση της περιοχής την παρουσία της πυροσβεστικής αλλά και της τροχαίας Κηφισιάς. Πολύ σημαντική ήταν και η βοήθεια των εθελοντών μοτοσικλετιστών και συγκεκριμένα της ομάδας των Guzzisti Hellas που κυριολεκτικά έδωσαν την ψυχή τους με τον καλύτερο τρόπο! Φωνή της εκδήλωσης ήταν ο ακατάπαυστος με πληροφορίες από αναδρομές αλλά και  σημαντικές ιστορικές γνώσεις Αντώνης Κόλλιας.                        

Δυναμικό παρόν έδωσαν οι βετεράνοι αγωνιζόμενοι όπως ο κ. Μακαρώνας, Γ. Τόγελος. Φ. Λέκκας, Β. Γουρουνές, Μ.Κατρίνης, Β. Γεωργακόπουλος, Β. Παπαϊωάννου, Μ. Τριποδάκης. Πολλοί από αυτούς έτρεξαν στον αγώνα με τους Βασίλη Γουρουνά, Φώτη Λέκκα και Βασίλη Γεωργακόπουλο να κλέβουν την παράσταση ζωντανεύοντας ακόμα περισσότερο την ιστορία, φυσικά η αγωνιστική τους δράση ήταν μεταγενέστερη του ΤΤ Ψυχικού αλλά η προσέγγιση είχε πολυδιάστατο χαρακτήρα.

Οι κατηγορίες που συμμετείχαν ήταν δύο: Στην πρώτη (Α) οι μοτοσυκλέτες ήταν κατασκευής μέχρι το 1945, και στη δεύτερη (Β) είχαμε μοντέλα από το 1946 μέχρι το 1968, χρονιά που έγινε το τελευταίο ΤΤ στο δήμο Ψυχικού - Φιλοθέης. 

Ο αγώνας ήταν Regularity, δηλαδή οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να κρατήσουν την μέση ωριαία τους ταχύτητα όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτή που κάνανε στον τρίτο γύρο. Ο κάθε γύρος είχε μήκος 2 χιλιόμετρα και διάρκεια 10 γύροι, δηλαδή 20 χιλιόμετρα στο σύνολο.

Για τους δυο πρώτους ανιχνευτικούς γύρους, safety car ήταν το πολυμορφικό πρωτότυπο αυτοκίνητο του Δ. Κορρε "KORRES PROJECT 4”. Σημαντική ήταν και η παρουσία του Έλληνα αναβάτη Ανδρέα Ψυχογιού που μας έχει εκπροσωπήσει στο Manx GP του Isle of Man τρεις συνεχόμενες φορές.

Σίγουρα όσοι είχαν την τύχη να παραβρεθούν στην εκδήλωση έμαθαν ένα μέρος της ιστορίας του Ελληνικού μοτοσυκλετισμού με τον καλύτερο τρόπο. Ελπίζουμε το ΤΤ Ψυχικού να γίνει θεσμός.

Ραντεβού του χρόνου, στην πλατεία Blue Bell για μια βόλτα πίσω στο χρόνο με μοτοσυκλέτα.

 

Αποτελέσματα:

Κατηγορία Α (μέχρι και το 1945)

1ος Μαραγκός Μάρκος BSA WM20 500  1942

2ος Ξενίδης Ανδρέας NORBSA 16H-WM20 500  1943

3ος Τσουρουνακης Παναγιώτης BSA-H28 350  1926

 

Κατηγορία Β (1946 - 1968)

1ος Ιωάννου Δημήτρης Morini Veloce 125  1964

2ος Παπουτσάς Δημήτρης BSA A-50 500  1961

3ος Μανωλόπουλος Κωσταντίνος Harley Davidson FL   1963

 

 

Δείτε παρακάτω Gallery με πλήρες φωτογραφικό αρχείο

Φωτό: Λευτέρης Σαμοθράκης, Κώστας Τσαμπουράνης

 

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας
Superbike Funerals
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals  ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Superbike Funerals

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Superbike Funerals

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Superbike Funerals

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Superbike Funerals

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa,  ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.

 

 

Ετικέτες