Ανάκληση Yamaha για τα πίσω ανακλαστικά σώματα

Για ένα μεγάλο αριθμό μοντέλων
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

5/1/2021

Η Yamaha ανακοίνωσε μία ανάκληση την τελευταία εβδομάδα του 2020, που αφορά τα εξής μοντέλα: NMAX125, X-MAX125, X-MAX300, X-MAX400, YZF-R3, MT-03, XSR700, Tracer 700 και Ténéré 700, κατασκευής μεταξύ 2013 μέχρι και 2020. Το θέμα της ανάκλησης που κατατέθηκε στην Γερμανία και αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της FEMA με αριθμό A12/01866/20, είναι η μη σωστή τοποθέτηση των πίσω ανακλαστικών σωμάτων, με αποτέλεσμα να μην αντανακλάται σωστά το φως από οχήματα που ακολουθούν και να μην είναι ορατή η μοτοσυκλέτα, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο ατυχήματος. Όπως αναφέρει το κείμενο της ανάκλησης, μοτοσυκλέτες και σκούτερ που υπάγονται στην συγκεκριμένη ανάκληση, υπάρχουν και στην Ελλάδα.

Αυτή η ανάκληση πάντως, είναι και μια καλή ευκαιρία για να ξεκαθαρίσουμε ένα θέμα που δημιουργείται συχνά τώρα τελευταία με τις ανακοινώσεις ανακλήσεων. Κατ' αρχήν, υπάρχουν πολλά είδη ανακλήσεων που αφορούν ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και διαφορετικής βαρύτητας. Όπως για παράδειγμα υπάρχουν ανακλήσεις για προβληματικές μπιέλες (βλέπε CBR1000RR-R) και ανακλήσεις για ανακλαστήρες όπως η παραπάνω ή για αυτοκόλλητα που ξεκολλούν. Το θέμα είναι πως και στις δύο περιπτώσεις, τα εργοστάσια είναι υποχρεωμένα από το νόμο να κάνουν τις ανακλήσεις και να τις ανακοινώσουν δημόσια.

Μέχρι εδώ καλά. Το πρόβλημα όμως δημιουργείται όταν εμπλέκεται το περίφημο "καφενείο των social media". Είναι πάρα πολύ εύκολο -και το έχουμε δει να συμβαίνει άπειρες φορές- να γραφτούν αμέτρητες αράδες σχολίων κάτω από μία ανάκληση, με ειρωνικές μάλιστα αρκετές φορές εκφράσεις, δημιουργώντας την εικόνα ότι "οι τάδε μοτοσυκλέτες χαλάνε", "είναι μονίμως προβληματικά τα τάδε μηχανάκια" και πάει λέγοντας.

Με άλλα λόγια, σ' αυτές τις καφενειακού επιπέδου συζητήσεις (χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε καθόλου τα καφενεία) μπαίνουν όλα "στο ίδιο καζάνι", χωρίς καμία διάκριση και με μια ισοπεδωτική τάση, απέναντι σε όλες τις εταιρείες. Καλό λοιπόν θα είναι να εκλείψουν από την δική μας μοτοσυκλετιστική κουλτούρα τέτοια φαινόμενα, γιατί πραγματικά σε ένα τέτοιο "ψαγμένο" κοινό όπως εμείς οι μοτοσυκλετιστές, δεν ταιριάζει μια τέτοια νοοτροπία.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 7ο - Από την Αλάσκα προς τον Καναδά [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 στον δρόμο της επιστροφής
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

21/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης οδηγεί το SYM ADXTG 400 πίσω, από την Αλάσκα προς τον Καναδά. Με στάσεις στη Fairbanks και την παραμυθένια North Pole, η διαδρομή συνεχίζεται στον εντυπωσιακό Top of the World Highway, οδηγώντας στην ιστορική Dawson City, όπου και εκεί αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες υπάρχουν παντού.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την έκτη του ανταπόκριση:

"Καλά είχα φτάσει στη βόρεια εσχατιά της Αμερικής, τώρα όμως έπρεπε να γυρίσω και πίσω – αρχικά στη Fairbanks και μετά στον Καναδά. Η επιστροφή στη Fairbanks έγινε ξανά μέσω του Dalton Highway, ενώ στο διήμερο που παρέμεινα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αλάσκας, είχα πολλά να κάνω: έπλυνα το καταβρώμικο SYM ADXTG 400, του άλλαξα λάδια (είχε πιάσει συνολικά τα 9.500 χλμ.), αγόρασα τα απαραίτητα αναμνηστικά και απόλαυσα μια χαλαρή βόλτα στην αδιάφορη Fairbanks, που κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και φιλοξενεί 32.400 κατοίκους…

SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

Αντίθετα, στην κοντινή κωμόπολη North Pole ενθουσιάστηκα από την επίσκεψή μου στο σπίτι του Αι-Βασίλη (Santa Claus House). Εδώ μπορεί κανείς – όλο τον χρόνο – να αγοράσει χριστουγεννιάτικα στολίδια, αλλά και να γράψει ένα γράμμα στον Αϊ-Βασίλη! Πρόκειται για έναν καθαρά τουριστικό προορισμό για μικρά αλλά και μεγάλα παιδιά, παρόμοιο με το σπίτι του Αι-Βασίλη στο Rovaniemi της Φινλανδίας…

Για την απόδραση από την Αλάσκα, το SYM ADXTG 400 ακολούθησε τη διαδρομή Fairbanks–Tok–Chicken–Dawson City (622 χλμ.). Αμέσως μετά την είσοδό μου στον Καναδά (και μέχρι την πόλη Dawson City) οδήγησα πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Top of the World Highway (106 χλμ.), ο οποίος δικαίωσε απόλυτα την ονομασία του, καθώς "ακροβατούσε" ανάμεσα στις γυμνές βουνοκορφές και στα μολυβένια σύννεφα…

Με ένα μικρό ferry διέσχισα τον ποταμό Yukon και έβαλα ρόδα στην ατμοσφαιρική Dawson City, που διατηρούσε το ύφος και την προσωπικότητα της εποχής (τέλη του 19ου αιώνα) των ονειροπόλων χρυσοθήρων και των άπληστων τυχοδιωκτών. Και μπορεί να μην συνάντησα εδώ τον Σκρουτζ Μακ Ντακ για να ψάξουμε μαζί στα νερά του ποταμού Klondike για χρυσό, βρήκα όμως έκπληκτος δυο καταστήματα εστίασης Ελλήνων ομογενών (Pan of Gold Pub N’ Grub, The Drunken Goat)! Τελικά, όποια πέτρα και αν σηκώσεις, Έλληνα θα βρεις από κάτω…"

Δείτε τις φωτογραφίες από αυτή την ανταπόκριση του Μητσάκη στη συλλογή που ακολουθεί.