Απαγόρευση πώλησης συμβατικών οχημάτων από το 2030 στη Νορβηγία και δημιουργία “χωματερής” για CO2

Προχωρούν ακάθεκτοι με στόχο τα δισεκατομμύρια της Ε.Ε.
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

20/1/2021

Η Νορβηγία είναι ένας από τους μεγάλους παραγωγούς πετρελαίου και ταυτόχρονα έχει από τις μεγαλύτερες εκπομπές CO2 ανά κάτοικο σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως παρά το γεγονός πως τα περισσότερα χρήματα του ΑΕΠ της Νορβηγίας προέρχονται από την πώληση των «Σατανικών» υγρών καυσίμων και παρά το γεγονός πως οι πολίτες της είναι από του πιο «ρυπογόνους» ανθρώπους της Ευρώπης, εν τούτοις παρουσιάζονται ως «οι πιο οικολόγοι» απ’ όλους μας!

Φυσικά την «οικολογική ευαισθησία» των Νορβηγών την διαφημίζουν κυρίως οι πολιτικοί και όπως έχει δείξει η ιστορία, όπου ανακατεύονται οι πολιτικοί κάτι… βρωμάει!

Αυτές τις μέρες έχει αρχίσει να παίρνει δημοσιότητα η είδηση, πως από το 2022 τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού της Νορβηγίας δεν θα μπορούν να διατεθούν για αγορά οχημάτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης, ενώ από το 2023 τα ferryboat που εξυπηρετούν τις τακτικές συγκοινωνίες στα χιλιάδες νησάκια της χώρας θα είναι ηλεκτρικά.

Τι μας αφορούν όλα αυτά; Πολύ απλά, αυτή η είδηση συνοδεύεται και από την απαγόρευση πώλησης οχημάτων (και μοτοσυκλετών) ιδιωτικής χρήσης από το 2025 και μετά. Η Νορβηγία είναι αυτή τη στιγμή η χώρα με τα περισσότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, καθώς συνεχίζει να επιχορηγεί και να μειώνει τους φόρους σε όσους έχουν από 50.000 έως 100.000 ευρώ για αγορά αυτοκινήτου και την ίδια στιγμή πνίγει στους φόρους τα συμβατικά οχήματα και στερεί με αυτό τον τρόπο την ατομική μετακίνηση σε όσους δεν έχουν τόσα λεφτά για ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Το πλάνο της κυβέρνησης είναι να μειώσει τις εκπομπές ρύπων CO2 έως 55% έως το 2030.

Δυστυχώς, τα στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν πως όλα αυτά είναι επιθυμίες του… αέρα! Όπως βλέπετε και στους πίνακες, ενώ στις χώρες της Ε.Ε. οι εκπομπές CO2 είχαν δραματική πτώση την τελευταία δεκαετία, στη Νορβηγία της «ηλεκτροκίνησης» δεν άλλαξε ουσιαστικά τίποτα (σ.σ. λογικό αφού δεν άλλαξε ο τρόπος ζωής των Νορβηγών, παρά μόνο το είδος της ενέργειας που καταναλώνουν, όχι η ποσότητα).

Τότε γιατί επιμένουν; Πολύ απλά διότι η πραγματική είδηση της εβδομάδας είναι η λειτουργία του “Northern Lights” δηλαδή μιας κερδοφόρας “χωματερής CO2” που ονομάζεται στη γλώσσα των πολιτικών ως Carbon Capture and Storage (CCS). Πρόκειται για μια αποθήκη υγροποιημένου CO2 2.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας της Νορβηγίας, όπου όλη η «βρώμα» της βιομηχανικής παραγωγής της Ευρώπης θα αποθηκεύεται «μόνιμα». Στην πραγματικότητα δηλαδή αντέγραψαν την ιδέα της αποθήκευσης των πυρηνικών απόβλητων, μόνο που αντί να ξοδεύουν χρήματα για την ταφή τους με τσιμέντο, εδώ θα πετάνε σε υγροποιημένη μορφή το CO2 μέσα στη γη. Το CCS χρηματοδοτείται από την… Shell και την Total, δηλαδή από τους παγκόσμιους κολοσσούς πετρελαίου και η πρώτη φάση θα έχει ολοκληρωθεί το 2025. Το αν ολοκληρωθούν και οι υπόλοιπες δύο φάσεις θα φανεί στο μέλλον, αφού ο βασικός στόχος είναι να πάρουν τα χρήματα από τους ευρωπαίους βιομήχανους. Μην ξεχνάμε την ύπαρξη του χρηματιστηρίου CO2 και την επιβολή προστίμων σε όποιον παράγει περισσότερο CO2 απ’ όσο του επιτρέπεται. Έτσι το CCS θα είναι πιο φτηνή λύση για τους βιομήχανους να συνεχίσουν την εντατική παραγωγή, αντί να πληρώνουν πρόστιμα. Όπως βλέπουμε δηλαδή, οι Νορβηγοί έχουν πιάσει το νόημα της «ηλεκτροκίνησης» και ετοιμάζονται να μαζέψουν όλα τα λεφτά (και τη βρώμα…) της Ευρώπης.  

     

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin