Απίστευτο τελευταίο 0-400m σε 5.123 - VIDEO! Αποσύρεται με ρεκόρ ο Eric Teboul στο NitrOlympX

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/8/2022

Μαγευτικές στιγμές στην επιστροφή του μεγαλύτερου drag race event της Ευρώπης που μετά από αποχή δύο ετών επέστρεψε για την 35^η διοργάνωσή του στην κατάμεστη πίστα Rico Anthes στο Hockenheim, με 45.000 θεατές να δημιουργούν ένα φανταστικό κλίμα.

Οι αγώνες του NitrOlympX ξεκίνησαν με προβλήματα πρόσφυσης καθώς η πίστα είχε μείνει αχρησιμοποίητη από το 2019, με πολλούς επισκέπτες να έχουν κρατήσει τα εισιτήρια του 2020 και να συρρέουν από την αρχή των δοκιμών, δημιουργώντας μία πρωτόγνωρη ατμόσφαιρα. Το κλίμα περιγράφεται ως ένα από τα καλύτερα των τελευταίων ετών πριν την διακοπή της πανδημίας, παρόλο που οι κερκίδες ήταν γεμάτες και ο καιρός απείλησε να ακυρώσει κομμάτι της διαδικασίας, όπως και τελικά έγινε αφήνοντας την Top Fuel και την Super Twin χωρίς δεύτερες δοκιμές κατάταξης. Η διοργάνωση είχε εργαστεί για εβδομάδες προετοιμάζοντας την άσφαλτο και μπορεί οι υψηλές θερμοκρασίες της πρώτης ημέρας να δημιούργησαν προβλήματα πρόσφυσης, όμως στην ψιχάλα που έπεσε αργότερα, αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός «δώρου Θεού» καθώς πριν την διακοπή είχε ήδη γεμίσει τον αέρα με μπόλικο οξυγόνο.

Το βράδυ ωστόσο δηλώνεται ως μαγευτικό από τους θεατές που το περιγράφουν ως ένα από τα καλύτερα NitrOlympX που στο Hockenheimring αποτελούν μία από τις κορυφαίες διοργανώσεις, τόσο της FIA όσο και της FIM.

Στην μεγαλύτερη από συμμετοχές κατηγορία FIM E PRO STOCK διακρίθηκαν οι Μπουσίνης, Πετρίδης και Σιδηρόπουλος με μία παραπάνω από αξιόλογη Ελληνική παρουσία. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος πέρασε στον τελικό και τελικά τροπαιοφόρος αναδείχτηκε ο Karl Heinz Weikum που έκανε 7.323 με 285,08km έναντι 7.683 και 282,48 του Σιδηρόπουλου.

Στην Top Fuel η Susanne Callin ανακηρύχθηκε νικήτρια χωρίς να αντιμετωπίσει τον Antii Horto που είχε πρόβλημα με την μοτοσυκλέτα του, αλλά διατηρεί ωστόσο το προβάδισμα.

Ανεξαρτήτως κατηγοριών όμως, την παράσταση έκλεψε για άλλη μία φορά ο Γάλλος Eric Teboul καθώς επέλεξε το NitrOlympX για να τερματίσει την καριέρα του και να αποσύρει την πυραυλοκίνητη μοτοσυκλέτα του, που για δεκαετίες ξεχωρίζει.

Μέσα σε όλα τα υπόλοιπα, τις προσπάθειες των αγωνιζομένων αλλά και του Red Bull FMX Show, η ατμόσφαιρα φορτίστηκε και συναισθηματικά όταν για τελευταία φορά πήρε μπροστά ο γαλλικός πύραυλος. Μπορεί το 5.12 να το έχει ξανά κάνει ο Eric Teboul, ανεπίσημα το 2013, μπορεί να έχει φτάσει επανειλημμένα στο 5.3, όμως ο χρόνος του αποτελεί ρεκόρ για την πίστα, έστω και εκτός κατηγοριών και τερματίζει την καριέρα του με τον καλύτερο τρόπο, επιλέγοντας τους Γερμανούς και όχι την πίστα της Santa Pod στην Αγγλία για την τελευταία του πράξη.

Εκτόξευση λοιπόν στο 5.123 με 421.370 για τον Eric Teboul, στο παρακάτω video:

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”