Beauty and the Beast: Πρώτη συλλογή φωτογραφιών από τις καλύτερες ελληνικές μοτοσυκλέτες
Κλασικές και custom σε μία υπέροχη ατμόσφαιρα
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
14/12/2019
Απίστευτες μοτοσυκλέτες σε μία έκθεση με κλασικές και custom που το μόνο που έχει να ζηλέψει από το εξωτερικό, είναι το μέγεθος και όχι όλα όσα μπορεί κανείς να θαυμάσει. Για τα ελληνικά δεδομένα το Beauty and the Beast έχει απίστευτο θέαμα και μοτοσυκλέτες που πραγματικά τις ψάχνεις για να τις θαυμάσεις από κοντά.
Στην ψιλοτάβανη «Πέτρινη Αποθήκη» στο λιμάνι του Πειραιά όμως είναι μαζεμένες και έτοιμες να τις δει κανείς από κοντά!
Σήμερα ανοικτή η έκθεση μέχρι τις 21:00 και τελευταία ημέρα αύριο Κυριακή από τις 11:00 το πρωί έως τις 21:00 το βράδυ, η εξαιρετική ατμόσφαιρα στο Beauty and the Beast είναι κάτι που αξίζει κανείς να δει από κοντά, τουλάχιστον αυτό ακριβώς μας είπαν οι πρώτοι επισκέπτες σήμερα. Λιγοστοί, καθώς παρά την αφθονία για δωρεάν πάρκινκγ αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών ακριβώς στην πόρτα της έκθεσης, η δυνατή καταιγίδα απέτρεψε τους περισσότερους να βγουν από το σπίτι τους. Ήδη όμως, από το απόγευμα του Σαββάτου, η καλυτέρευση του καιρού, έχει επιτρέψει σε πολύ περισσότερο κόσμο να έρθει και να θαυμάσει από κοντά τις σπάνιες ελληνικές μοτοσυκλέτες!
Δείτε μία πρώτη συλλογή με ορισμένες από τις custom και τις κλασικές που υπάρχουν στο Beauty and the Beast:
56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!
Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"
Από τον
Παύλο Καρατζά
3/9/2025
Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.
Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.
Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.
Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.
Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.
“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.
Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.
Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.