BMW GS Trophy – 5η μέρα: Στα όρη στα άγρια βουνά!

Το καραβάνι πήρε τους δρόμους
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/2/2020

Η χθεσινή μέρα του GS Trophy περιλάμβανε τη μεταφορά του καραβανιού στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας και δεν είχε μεγάλες διαδρομές, σε αντίθεση με σήμερα που οι αναβάτες είχαν να καλύψουν 360 χιλιόμετρα, ισόποσα μοιρασμένα σε εθνική και στριφτερούς βουνίσιους χωματόδρομους. Δύο προκλήσεις τους περίμεναν κατά τη διάρκεια της πέμπτης μέρας, ενώ η κατάταξη άλλαξε για άλλη μια φορά με την ομάδα της Νότιας Αφρικής να παίρνει τα ηνία.

Οι συμμετέχοντες ξεκίνησαν το πρωί με την ανάβαση του όρους Richmond, μέσα από μια διαδρομή μήκους 20 χιλιομέτρων γεμάτη πέτρες και στενούς χωματόδρομους, όπου μέσα απ’ την πυκνή βλάστηση του δάσους οδήγησε τους αναβάτες στη κορυφή του όρους Maugatapu Saddle. Maugatapu στην αρχαία γλώσσα των Μαορί σημαίνει ιερό και το μέρος είναι γνωστό για τους φόνους που διαπράχτηκαν το 1886. Τότε, η συμμορία του Richard Burgess, ενός περιβόητου Άγγλου εγκληματία, δολοφόνησε πέντε ανθρώπους. Ωστόσο, δεν κατάφερε να ξεφύγει απ’ τα χέρια του νόμου και τα τέσσερα απ’ τα πέντε μέλη κρεμάστηκαν, ενώ στον πέμπτο δόθηκε άφεση επειδή έδωσε πληροφορίες για να πιαστούν οι υπόλοιποι.

Επίσης, το Maugatapu Saddle είναι γνωστός προορισμός για όσους κάνουν downhill με mountain bikes. Εκεί οι άνθρωποι της BMW είχαν ετοιμάσει την πρώτη πρόκληση της ημέρας, το Emirates Challenge. Εκμεταλλευόμενοι το βραχώδες τερέν και τα στενά μονοπάτια, οι διοργανωτές έστησαν μια δύσκολη τεχνικά διαδρομή απ’ την οποία έπρεπε να περάσουν οι συμμετέχοντες, ενώ στο τέλος είχαν να απαντήσουν σωστά στις τρεις ερωτήσεις του κριτή. Οι αναβάτες θα έπρεπε να θυμούνται τον αριθμό της πτήσης, την ώρα επιβίβασης και τον αριθμό της θέσης τους, απ’ το αεροπορικό ταξίδι τους στη Νέα Ζηλανδία για τη συμμετοχή στο BMW GS Trophy.

Έπειτα, οι ομάδες κατέβηκαν απ’ το υψόμετρο των 745 μέτρων και το απόγευμα απόλαυσαν μια χαλαρή διαδρομή στο εθνικό δίκτυο κατευθυνόμενοι στο Gorge για να καταλήξουν στη δυτική ακτή του Tasman. Ο παραλιακός δρόμος προσέφερε στους αναβάτες απίστευτα τοπία με θέα τους γκρεμούς και τα τροπικά δάση που συνορεύει.

Ο τελευταίος προορισμός των αναβατών ήταν η παραλία Punakaiki που φημίζεται για τους λόφους με τους ασβεστόλιθους. Εκεί πραγματοποιήθηκε η δεύτερη και τελευταία πρόκληση, το Rab Challenge. Οι αναβάτες έπρεπε να τρέξουν κατά μήκος της παραλίας, να βγάλουν τις μπότες τους στο τέρμα, να στρώσουν τον υπνόσακό του και να μπουν μέσα. Έπειτα, θα έπρεπε να ξαναδιπλώσουν τον υπνόσακο, να ξαναβάλουν τις μπότες τους και να επιστρέψουν στο σημείο εκκίνησης για να συνεχίσει ο συμπαίκτης τους τον αγώνα κάνοντας το ίδιο.

Η ημέρα ήταν αρκετά δύσκολη για το καραβάνι με πολλούς συμμετέχοντες να έχουν αρκετές πτώσεις, όμως δεν τα παράτησαν και συνέχισαν όλοι την προσπάθειά τους.

Κατάταξη μετά το πέρας της 5ης μέρας: 
 
1 South Africa 277
2 France 266  
3 Italy 247  
4 South Korea 233
5 Russia 212
6 Netherlands 208  
7 Brazil 205
8 Australia 192  
9 USA 190  
10 Argentina 186
11 Middle East 186  
12 Latin America 185
13 Nordic 168  
14 Mexico 165
15 UK 164
16 Japan 151
17 India 141
18 Malaysia 141
19 Thailand 136
20 Int. Female Team I 108
21 North Africa 106
22 Int. Female Team II 58 
21 North Africa 106
22 Int. Female Team II 58

Ετικέτες

56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!

Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"
Cockerill
Από τον

Παύλο Καρατζά

3/9/2025

Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.

Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.

Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.

Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.

Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.

“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.

Danny

Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.

Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.