BMW GS Trophy – 6η μέρα: Στο κέντρο του Νησιού!

Με προορισμό τη λίμνη Tekapo!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

14/2/2020

Μπορεί η πέμπτη μέρα να δοκίμασε τις αντοχές των αναβατών, όμως πλέον φαντάζει με παιχνιδάκι μετά τη σημερινή διαδρομή των 440 χιλιομέτρων. Το καλό για τους συμμετέχοντες ήταν πως τα περισσότερα χιλιόμετρα πραγματοποιήθηκαν στην εθνική και μόνο τα 110 της συνολικής απόστασης ήταν σε χωματόδρομους, ενώ ήρθαν αντιμέτωποι με δύο προκλήσεις.

Το καραβάνι ξύπνησε για άλλη μια φορά στις 5:30π.μ. έχοντας μιάμιση ώρα μπροστά του για πρωινό μέχρι να ξαναπάρει τους δρόμους. Η πρώτη πρόκληση, το Rent-a-Ride” βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής - μόλις μισή ώρα μακριά απ’ την εκκίνηση. Το όνομά της βέβαια δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτικό, αφού ήταν ένας αγώνας και δεν είχε να κάνει με την ενοικίαση μοτοσυκλετών. Ένας αναβάτης από κάθε ομάδα θα έπρεπε να ολοκληρώσει μια τεχνική και δύσκολη διαδρομή δύο φορές με στόχο οι χρόνοι των  γύρων του να μην έχουν μεγάλη απόκλιση μεταξύ τους. Ένα εγχείρημα ιδιαίτερα δύσκολο απ’ τη στιγμή που οι άνθρωποι του GS Trophy είχαν απαγορέψει τη χρήση χρονομέτρων, με αποτέλεσμα να είναι επιτακτική η συνεργασία των μελών. Παράλληλα, κάθε φορά που ο αναβάτης πατούσε το πόδι του κάτω ή σταματούσε τελείως έχανε βαθμούς, οπότε ο νικητής θα ήταν αυτός που θα επαναλάμβανε τη διαδρομή με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Μετά την ολοκλήρωση της δοκιμασίας το GS Trophy πέρασε μέσα απ’ το Greymouth, μια αγροτική πόλη που ασχολείται και με την υλοτομία, ενώ τα τελευταία χρόνια αποτελεί και τουριστικό προορισμό. Από εκεί, οι αναβάτες κατευθύνθηκαν ανατολικά και μπήκαν στην ενδοχώρα περνώντας απ’ τους βουνίσιους χωματόδρομους για να φτάσουν στις πεδιάδες του Canterburry με τα βοσκοτόπια. Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, τα 180 F850GS ξαναπήραν τα βουνά και ξαναβρέθηκαν σε πετρώδη και τεχνικά μονοπάτια, ενώ διέσχισαν και αρκετά ποτάμια. Στο τέλος της ημέρας κατέληξαν στην τεχνητή λίμνη Tekapo, που βρίσκεται στο κέντρο του Νότιου Νησιού. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της περιοχής απ’ τις τρεις που υπάρχουν οι οποίες είναι σχεδόν παράλληλες μεταξύ τους, καλύπτοντας μια έκταση 83 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Η Tekapo κατασκευάστηκε τη δεκαετία του ’70 και συγκεντρώνει τα καταπράσινα νερά απ’ τις πηγές Silica, ενώ μέσα απ’ τις ηλεκτρογεννήτριες που διαθέτει καλύπτει το 85% των αναγκών της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί πραγματοποιήθηκε και η τελευταία δοκιμασία που ήταν πάλι ένας διαγωνισμός φωτογραφίας.

Ο ήλιος έδυσε για το GS Trophy με την κατάταξη των τριών πρώτων να μην αλλάζει και την ομάδα της Νότιας Αφρικής να επεκτείνει την κυριαρχία της.

Κατάταξη μετά το πέρας της 6ης μέρας:
1 South Africa 309
2 France 302
3 Italy 287
4 Brazil 260
5 South Korea 258
6 Netherlands 241
7 Russia 239
8 Middle East 217
9 Australia 215
9 Latin America 215
11 USA 211
12 Argentina 198
13 Japan 187
13 Mexico 187
15 Nordic 180
16 UK 172
17 India 166
18 Thailand 165
19 Malaysia 157
20 Int. Female Team I 127
21 North Africa 110
22 Int. Female Team II 98
 
Ετικέτες

Ο Dean Harrison με κλασική Honda στο Goodwood Revival

Ο νικητής του Isle of Man TT θα οδηγήσει μια ρέπλικα της ιστορικής Hansen Honda CR450 του 1967
Honda CR450 Hansen
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/9/2025

Ο Dean Harrison, νικητής του Isle of Man TT και τακτικός στο BSB Supersport, θα δώσει το παρών στο Goodwood Revival (12–14 Σεπτεμβρίου) αγωνιζόμενος με μια ρέπλικα της θρυλικής Hansen Honda CR450 του 1967.

Ο Harrison θα συμμετάσχει στο Barry Sheene Memorial Trophy, μοιραζόμενος τα αγωνιστικά καθήκοντα με τον ιδιοκτήτη της μοτοσυκλέτας, Chris Barfe, έμπειρο αναβάτη κλασικών μοτοσυκλετών με πολλαπλές εμφανίσεις στο Revival και πρώην Sales Manager της Honda UK απέναντι σε ένα εντυπωσιακό line up αντιπάλων.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η Honda είχε ήδη κατακτήσει τη φήμη της στα παγκόσμια GP με τις εντυπωσιακές τετρακύλινδρες και εξακύλινδρες μοτοσυκλέτες της, αλλά αυτές δεν μπορούσαν να τρέξουν στην Αμερική λόγω των κανονισμών της AMA. Η λύση ήρθε μέσα από μια πιο «προσγειωμένη» αλλά στρατηγική επιλογή: την CB450, τη μεγάλη δικύλινδρη street μοτοσυκλέτα της εποχής.

Μετά από πιέσεις του Bob Hansen, μάνατζερ της Honda στο Wisconsin, και με την υποστήριξη της American Honda, δημιουργήθηκαν ειδικά «αγωνιστικά μέρη» για την CB450 ώστε να μπορέσει να σταθεί στον ανταγωνισμό της κατηγορίας. Έτσι γεννήθηκαν οι Hansen Hondas – οι πρώτες «μεγάλες» Honda που έτρεξαν σοβαρά σε AMA διοργανώσεις.

Η πρώτη μεγάλη τους εμφάνιση έγινε στη Daytona το 1967, όπου οι μοτοσυκλέτες της Hansen Racing στάθηκαν αξιοπρεπέστατα απέναντι σε καταξιωμένους κατασκευαστές. Ο Swede Savage τερμάτισε 10ος, ενώ ο Larry Schaffer ακολούθησε λίγο πιο πίσω. Μια πολύ καλή επίδοση για την πρώτη συμμετοχή, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μοτοσυκλέτες ήταν ουσιαστικά βασισμένες σε ένα μοντέλο κυκλοφορίας.

Η επιτυχία αυτή έδειξε ότι η Honda μπορούσε να παίξει ρόλο και στην αμερικανική σκηνή, πέρα από τα GP, και ενίσχυσε την εικόνα της CB450 ως μιας πραγματικά ισχυρής και σύγχρονης μοτοσυκλέτας για την εποχή της.

H Honda 450 Racer ήταν η πρώτη σοβαρή απόπειρα της ιαπωνικής εταιρείας να κερδίσει κύρος στο αμερικανικό αγωνιστικό στερέωμα, μια κίνηση που έβαλε τις βάσεις για τη μετέπειτα κυριαρχία της Honda σε κάθε είδους αγώνες.

Dean Harrison“Το Revival είναι πάντα ένας απίθανος αγώνας – μια μοναδική εμπειρία με φοβερή ατμόσφαιρα”, δήλωσε ο Harrison. “Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία από κλασικές μοτοσυκλέτες που δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις· το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν κατεβαίνει η ζελατίνα, όλοι θα τα δώσουν όλα! Ανυπομονώ να ξαναβρεθώ στο Goodwood μετά από μερικά χρόνια και να συνεργαστώ με τον Chris πάνω σε αυτή τη μικρή, κλασική Honda”.

Από την πλευρά του, ο Barfe τόνισε: “Γνώρισα τον Dean σε μια εκδήλωση αντιπροσώπου νωρίτερα φέτος και του πρότεινα να συνεργαστούμε για το Revival. Εκτός από το απίστευτο ταλέντο του, έχει και μεγάλη μηχανική ευαισθησία, κάτι πολύ σημαντικό για αγώνες με κλασικές μοτοσυκλέτες. Αυτό που πέτυχε φέτος για τη Honda, ειδικά με τις δύο νίκες στο TT, είναι αξιοθαύμαστο. Είναι τιμή μου να αγωνιστώ μαζί του αυτό το Σαββατοκύριακο”.

Το Goodwood Revival υπόσχεται άλλη μία χρονιά γεμάτη πάθος, ήχο από κλασικά δίχρονα και τετράχρονα, και τη μαγεία της αγωνιστικής ιστορίας.