Δρόμος με ένδειξη ιδανικής γραμμής για μοτοσυκλέτες στην Ισπανία!

Το έχουν πάει σε άλλο επίπεδο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

22/10/2020

Δημοφιλέστατος για βόλτες, επαρχιακός δρόμος στην Καταλονία, αποκτά ένδειξη ιδανικής γραμμής για μοτοσυκλέτες σε συγκεκριμένες στροφές! Πρόκειται για ένα μέτρο που εφαρμόζεται πιλοτικά και θα επεκταθεί και σε άλλους δρόμους που χρησιμοποιούνται συχνά από μοτοσυκλετιστές για βόλτα.

Ο δρόμος δείχνει την ιδανική γραμμή οδηγώντας με ασφαλή ρυθμό και προφανώς όχι αυτό που θα έκανε κάποιος που στρίβει ξύνοντας γόνατα και δεν είναι μία κίνηση που έγινε τυχαία ή αυθόρμητα. Πρόσφατα το DGT (η γενική διεύθυνση Τροχαίας στην Ισπανία) εξέδωσε μία λίστα μαρκάροντας τους πιο επικίνδυνους δρόμους για μοτοσυκλέτες σε όλη την Ισπανική επικράτεια. Εξαιρώντας τα ατυχήματα που συμβαίνουν μέσα στις πόλεις, όπου οι δρόμοι έχουν την μικρότερη ευθύνη (μιλάμε πάντα για την Ισπανία) το DGT ολοκλήρωσε μία μεγάλη έρευνα που δείχνει πως αρκετά ατυχήματα συμβαίνουν σε συγκεκριμένους δρόμους και έπειτα διερεύνησε την κατάσταση των δρόμων. Όπως και γιατί συμβαίνουν εκεί περισσότερα ατυχήματα με μοτοσυκλέτες αντί με αυτοκίνητα. Κατέληξε πως αρκετά από τα ατυχήματα αυτά γίνονται γιατί οι αναβάτες πηγαίνουν πιο γρήγορα από αυτό που πρέπει και είτε πέφτουν, είτε βγαίνουν στο αντίθετο ρεύμα και συγκρούονται με διερχόμενους οδηγούς.

Στην συνέχεια τοποθέτησε πινακίδες για να ενημερώνει τους αναβάτες και να τους υπενθυμίζει πως χρειάζεται προσοχή, ενώ τώρα πηγαίνουν ένα ακόμη επίπεδο πιο πέρα:

Νοτιοδυτικά της Βαρκελώνης στον BV-2115 που αποτελεί μία από τις αγαπημένες διαδρομές για βόλτες με μοτοσυκλέτες, έβαλαν σημάδια που δείχνουν την ιδανική γραμμή για κάθε στροφή! Η τοποθέτηση έγινε από την αντίστοιχη Καταλανική υπηρεσία του DGT, την SCT σε συνεργασία με σχολές ασφαλούς οδήγησης. Για να καταλάβουμε λίγο τι έχουμε εδώ: Μετά από μία χρόνια έρευνα για τους δρόμους που γίνονται μοτοσυκλετιστικά ατυχήματα, ξεχώρισαν εκείνους που είναι σωστά φτιαγμένοι και οι αναβάτες πέφτουν γιατί τρέχουν ή γιατί δεν είναι αρκετά έμπειροι. Κι έπειτα αντί να απαγορεύσουν την χρήση, να βάλουν ακόμη πιο χαμηλά όρια ταχύτητας κτλ, πράγματα που ήξεραν εξ αρχής πως δεν θα δούλευαν, πήγαν και σημάδεψαν την ιδανική γραμμή. Και δεν τράβηξαν απλά μερικές γραμμές, αλλά σε συνεργασία με αναβάτες που μπορούν να προτείνουν την ιδανική γραμμή για κάθε στροφή, πήγαν και την χάραξαν με ακρίβεια… Ακόμη κι αν το πρώτο από όλα αυτά γινόταν στην Ελλάδα, το τελευταίο το θεωρούμε συνυφασμένο με την φαντασία.

Στην Ισπανία κάνουν τα πράγματα όπως κάθε κράτος που δουλεύει και μάλιστα αντίστοιχες κινήσεις έχουν γίνει από την Τροχαία και στην Αυστρία και στο Λουξεμβούργο. Για το Λουξεμβούργο να μην σας κάνει εντύπωση γιατί γνωρίζουμε έχοντας γυρίσει τους δρόμους του πως είναι μοτοσυκλετιστικός παράδεισος για Γάλλους, Βέλγους και Γερμανούς. Όχι μόνο αυτό, αλλά η μικρή αυτή τουριστική χώρα εκδίδει χάρτες με διαδρομές ιδανικές για μοτοσυκλέτα και προσκαλεί ξένους αναβάτες να περάσουν τα σύνορα βολτάροντας στους επαρχιακούς δρόμους.

Παρένθεση: Φανταστείτε τώρα πως όλοι αυτοί, που έχουν κάνει όλα αυτά τα παραπάνω, έχουν ήδη μετρήσει, αποδείξει και πιστοποιήσει, πως είναι σωστό να επιτρέπεις σε έναν οδηγό αυτοκινήτου να οδηγήσει ένα σκούτερ 125 κυβικών, ΑΦΟΤΟΥ πολλά χρόνια πριν άλλαξαν τις προδιαγραφές των 125 για να τα κάνουν όσο πιο ασφαλή γίνονται. Και μετά έκαναν έρευνες για να δουν αν δουλεύει αυτό το μέτρο. Εδώ στην Ελλάδα ο «Κώστας», ο «Γιώργος» και άλλοι του facebook, πρώτα κορόιδευαν που έμπαιναν ηλεκτρονικά στα 125, μετά φώναζαν για τον περιορισμό ιπποδύναμης λέγοντας πως παλιά τα 125 «έσκιζαν» μεγάλες μοτοσυκλέτες και «εκεί μας κατάντησαν οι αλήτες» και μετά όταν αυτό το μέτρο ακούστηκε πως έρχεται και εδώ -ακούστηκε με τον χειρότερο τρόπο, γιατί Ελλάδα- έσπευσαν να πουν πως τα 125 είναι «σκοτώστρες».

Σε 14 χώρες της Ευρώπης οδηγείς 125 κυβικά με δίπλωμα αυτοκινήτου: Πώς θεσπίστηκε αυτό - Τρεις με χαρακτηριστικά παρόμοια της Ελλάδας

Με τον ίδιο απλοϊκό τρόπο λειτουργίας που βασίζεται στην αντίδραση χωρίς σκέψη, κάποιοι άσχετοι με οδήγηση στα Υπουργεία έχουν σταματήσει την εξίσωση αυτή των διπλωμάτων στην Ελλάδα λέγοντας πως όλοι οι υπόλοιποι που το έχουν κάνει, ζούνε από τύχη ή «εκεί» γίνεται αλλά «εδώ» είναι αλλιώς. Μονάχα που το τεπαραμέντο είναι ξένη λέξη και ισχύει με την ίδια έννοια και στην Ισπανία και την Ιταλία και στην Ελλάδα - ό,τι κι αν πιστεύει ο «Κώστας» και ο «Γιώργος» που βρήκαν την ευκαιρία να γράψουν την γνώμη τους για κάτι με το οποίο δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ στο παρελθόν και ελάχιστα είχαν σκεφτεί πριν αρχίσουν να πληκτρολογούν λεξούλες… κλείνει η παρένθεση.

Στον BV-2115 αποφάσισαν πως ο ασφαλέστερος τρόπος για να δείξουν την ιδανική γραμμή, είναι να βάλουν σημάδια ανά διαστήματα, με παράλληλες γραμμές που ο αναβάτης θα πρέπει να περνά από εσωτερικά. Είδαν πως τα περισσότερα ατυχήματα δεν γινόντουσαν στις απότομες στροφές ή στις στροφές που δεν φαινόταν η έξοδος, σε αντίθεση με αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι. Προφανώς στις απότομες στροφές λειτουργεί το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Αυτό που κατάλαβαν είναι πως σε πιο ήπιες στροφές αρκετοί αναβάτες που έχουν βγει να οδηγήσουν με προδιάθεση να ευχαριστηθούν την οδήγηση, ξεθαρρεύουν και ανεβάζουν ταχύτητα διαβάζοντας λάθος τα περιθώρια που έχουν. Σε αυτές τις στροφές λοιπόν, είναι που μπήκαν τρία ζευγάρια παράλληλων γραμμών, για να κρατήσουν τις μοτοσυκλέτες στην… ιδανική γραμμή.

Έχοντας μετρήσει και αξιολογήσει (σημαντική λεπτομέρεια) τα ατυχήματα που έχουν γίνει σε αυτό τον δρόμο πριν επέμβουν στην διαγράμμισή του, οι Καταλανοί θα πάρουν τα στοιχεία μετά από ένα μεγάλο διάστημα εφαρμογής και θα κάνουν την σύγκριση για την επέκταση σε άλλους δρόμους, έχοντας αποφασίσει από τώρα ποιοι θα είναι αυτοί, που θα ακολουθήσουν για το δεύτερο στάδιο. Δεν κοιτάνε μονάχα τα στατιστικά των ατυχημάτων αλλά ακόμη καλύτερα την ανάλυσή τους, καταγράφοντας τα στοιχεία της τροχαίας που λένε ακριβώς γιατί έγινε κάθε ατύχημα. Βάση αυτών, θα κριθεί η επέκταση στους παρακάτω δρόμους:

 

Επαρχιακός
Περιοχή
Εφαρμογή  σήμανσης από εώς:
BP-1103
The Bruc
2.2 - 2.3
BP-1417
Collserola (Barcelona)
5.3 - 5.7
C-1412b
Folquer
22.5 - 22.7
C-246a
Vilanova i la Geltrú
46.7
C-31
Garraf costs (Sitges)
168.1 - 168.5
N-260
La Molina
165.5 - 167.7
N-260
The Parròquia d'Hortó
240.1 - 242.2
T-313
Duesaigües (Riudecanyes reservoir)
14.9 - 15

 

Όπως θα αντιλαμβάνεστε, τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε τυχαία ή βεβιασμένα και προς το παρόν οι Καταλανοί μοτοσυκλετιστές επιβραβεύουν το μέτρο. Λένε μάλιστα πως είναι ιδανική γραμμή και για γρήγορη οδήγηση. Κρατήστε επίσης πως εκεί οι διαγραμμίσεις δεν γλιστράνε όπως στην Ελλάδα.

Εδώ δεν περιμένουμε ποτέ να γίνει κάτι τέτοιο, κι αν γίνει έχει σοβαρές πιθανότητες να πραγματοποιηθεί και βεβιασμένα και πρόχειρα, ενώ πριν ακόμη το δει και το αξιολογήσει ένας «Κώστας» ή ένας «Γιώργος», θα το είχαν ήδη καταδικάσει, γιατί έτσι…

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!
MIT FCV Ducati 900SS Project
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και  κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

MIT FCV Ducati Project

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

MIT FCV Ducati Project

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.

MIT FCV Ducati Project