ElectReon: Δρόμοι... φορτιστές! [video]

Ένα διαφορετικό μέλλον στην ηλεκτροκίνηση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

2/10/2019

Η ElectReon είναι μια ισραηλινή εταιρεία που προσεγγίζει το θέμα της ηλεκτροκίνησης από μια διαφορετική σκοπιά και προσφέρει τη δική της εναλλακτική. Η δουλειά της αρχικά, είναι να μετατρέπει τους δρόμους σε φορτιστές ηλεκτρικών οχημάτων, όπως θα αναλύσουμε και παρακάτω και συνάμα να εξοπλίζει τα οχήματα με έναν “αποδέκτη” του ηλεκτρικού φορτίου. Έτσι, απευθύνεται σε όλες τις εταιρείες αυτοκινήτων έμμεσα, προσφέροντας ένα διαφορετικό “ηλεκτρικό” μέλλον. Την φιλοσοφία της σύμπραξης των εταιρειών, αλλά με διαφορετική προσέγγιση, ακολουθεί και η Kymco μέσα από την IONEX –όπως είχατε διαβάσει παλιότερα εδώ- καθώς με τη σειρά της προσκαλεί τις υπόλοιπες εταιρείες δικύκλων να κάνουν το επόμενο βήμα προς την ηλεκτροκίνηση, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά την πλατφόρμα της με τις αποσπώμενες μπαταρίες και του σταθμούς επαναφόρτισης.

Για την υλοποίηση του σχεδίου της ElectReon γίνεται μια μικρή επέμβαση στον δρόμο, όπου "φυτεύονται" οι φορτιστές και έτσι δημιουργείται ένα μονοπάτι που παρέχει συνεχή φόρτιση στα ηλεκτρικά οχήματα. Τα οχήματα λαμβάνουν το ηλεκτρικό φορτίο μέσα από έναν δέκτη που έχει εγκατασταθεί απ’ την ElectReon στο κάτω μέρος του αμαξώματος.

Η τεχνολογία έχει δοκιμαστεί ήδη στο Ισραήλ, στην Beit Yanai και η ElectReon σε δοκιμές της κατάφερε να φορτίσει ένα Renault Zoe με 8,5 kW σε απόσταση 19,8 μέτρων, ενώ ο στόχος της για την ίδια απόσταση είναι να φτάσει τις 15 kW. Η επόμενη δοκιμή βέβαια, θα πραγματοποιηθεί στην άλλη άκρη της Ευρώπης, στη νήσο Gotland της Σουηδίας σε δρόμο μήκους 1.609 μέτρων.

Το αρχικό πλάνο της εταιρείας είναι να εξοπλίσει πρώτα τους κεντρικούς δρόμους των πόλεων με τους φορτιστές της και στη συνέχεια να επεκταθεί σε δευτερεύοντες. Με την υλοποίηση του πλάνου, αναφέρει πως θα μειωθεί η ρύπανση της ατμόσφαιρας, κάτι που δεν είναι απόλυτα σωστό και ισχύει μόνο στην περίπτωση που ο ηλεκτρισμός παράγεται από ανακυκλώσιμες πηγές ενέργεια. Αυτό που ισχύει -μακροπρόθεσμα- είναι πως μόλις μια πόλη γίνει τελείως “ηλεκτρική”, συνάμα με την κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε όλα τα οχήματα, τότε ναι θα δημιουργηθεί περισσότερος χώρος στις πόλεις από την κατάργηση των βενζινάδικων. Το κατά πόσο θα αξιοποιηθεί ο χώρος σωστά με τη δημιουργία περισσότερων πάρκων για τα παιδιά, όπως περιγράφει το video, είναι άλλο κομμάτι διότι μπορεί πολύ εύκολα να αντικατασταθεί από άλλη μια πολυκατοικία.

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι η ElectReon δεν ενστερνίζεται τη φιλοσοφία της IONEX με τους σταθμούς επαναφόρτισης των μπαταριών και μάλιστα αναφέρει πως θα μειωθούν και αυτοί με τη σειρά τους όταν δίκτυό της ολοκληρωθεί. Το όραμα της ElectReon δεν περιορίζεται στο να παραμείνει μονάχα μια εταιρεία που μετατρέπει τους δρόμους σε φορτιστές και εγκαθιστά στα οχήματα τον απαραίτητο εξοπλισμό, αλλά προσβλέπει στο να νοικιάζει ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενώ στοχεύει και στη διαχείριση των ενός στόλου από αυτόνομα οχήματα, όταν η τεχνολογία το επιτρέψει.

Η πρόταση της ElectReon για ένα “ηλεκτρικό” μέλλον είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Δημιουργεί όμως πολλά ερωτήματα σχετικά με το αν η τεχνολογία της μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, διότι ο δέκτης που εφαρμόζεται κάτω απ’ τα αυτοκίνητα έχει μεγάλες διαστάσεις και –στην παρούσα φάση με την υθπάρχουσα τεχνολογία- δεν βολεύει χωριατξικά η τοποθέτησή του σε μοτοσυκλέτες. Επίσης, σε χώρες που έχουν ακραίες θερμοκρασίες, είτε πολύ υψηλές είτε πολύ χαμηλές, δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα επηρεάζεται η μεταφορά του ηλεκτρικού φορτίου απ’ το δρόμο στο όχημα. Όλα αυτά θα τα δούμε στο μέλλον, το οποίο με τον ρυθμό εξέλιξης της τεχνολογίας, θα είναι πολύ πιο κοντινό απ' ό,τι νομίζουμε.

Suzuki: 40 χρόνια Suzuki GSX-R - Ειδική έκθεση στο Singen [Φωτογραφίες]

Σπάνιες μοτοσυκλέτες έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν οι επισκέπτες της έκθεσης
Suzuki
Από τον

Παύλο Καρατζά

6/8/2025

Το 2025 η Suzuki GSX-R γιορτάζει τα 40ά της γενέθλια και στο MAC Museum Art & Cars στο Singen της Γερμανίας πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή μια έκθεση, όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει ξεχωριστά μοντέλα της σειράς GSX-R και όχι μόνο.

Η έκθεση θα διαρκέσει από την 1η Αυγούστου έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2025 και εκθέτονται πολλά μοντέλα GSX-R της ιαπωνικής εταιρείας, μεταξύ των οποίων και μερικά που συμμετείχαν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike και σε εθνικούς αγώνες σημειώνοντας πολλές επιτυχίες με τους αναβάτες τους.

Οι σπάνιες μοτοσυκλέτες διατέθηκαν από τον οπαδό των Superbike Klaus Max Kiefer. Η συλλογή του θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες και πιο καλά οργανωμένες του είδους της. Ο Kiefer ξεκίνησε τη συλλογή του με μια Suzuki GSX-R750R XR-51, την οποία ο Ernst Gschwender οδήγησε το 1985 και το 1986 στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Superbike και η μοτοσυκλέτα θα είναι στην έκθεση.

Στην έκθεση μπορείτε να δείτε και την έκδοση δρόμου της θρυλικής 750. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε στην IFMA στην Κολωνία το 1984. Σήμερα θεωρείται η “μητέρα” όλων των Superbikes. Με 100 ίππους και βάρος χωρίς υγρά μόλις 176 κιλά, ήταν τότε ασυναγώνιστη.

Μέρος της έκθεσης είναι και το αυθεντικό μοντέλο Corona-Alstare της Suzuki GSX-R750 από το 2000. Αυτή η μοτοσυκλέτα κατασκευάστηκε στο Βέλγιο για την Γερμανίδα αναβάτρια Katja Poensgen. Η Poensgen κατέκτησε το ADAC Junior Cup το 1995 και το Supermono Cup το 1998, σε ένα ολοκληρωτικά ανδροκρατούμενο σπορ.

Το 2005, ο Troy Corser κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike πάνω στη σέλα μιας GSX-R1000, αυτός είναι και ο μοναδικός τίτλος της Ιαπωνικής εταιρείας στην μεγάλη κατηγορία. Η μοτοσυκλέτα αυτή είναι επίσης μέρος της έκθεσης στο MAC Museum Art & Cars.

Επιπλέον, οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την μοναδική ευκαιρία να δουν την σπάνια GSX-R1000 K6 με σχεδιασμό Corona Alstare. Με την ευκαιρία της νίκης του Troy Corser στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike το 2005, η Suzuki Γερμανίας έθεσε σε πώληση μια ειδική σειρά μόλις 20 μοτοσυκλετών – όλες με ατομική αρίθμηση και με την εμφάνιση της μοτοσυκλέτας του παγκόσμιου πρωταθλητή.

Οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν στην ειδική έκθεση στο Singen και μερικές μοτοσυκλέτες άλλων εταιριών. Μεταξύ αυτών, δύο MV Agusta 750S F4 2000 - 2004, μια Benelli Tornado Tre (2006), μια BMW S1000RR K46 (2009) και την BMW S1000RR του Troy Corser από τη σεζόν Superbike 2011. Ο Αυστραλός έσπασε το χέρι του εκείνη τη χρονιά και τερμάτισε την καριέρα του στο τέλος της σεζόν. Για τον αποχαιρετισμό του, μία μοναδική μοτοσυκλέτα βάφτηκε στα χρώματα των κροκόδειλων για τον τελευταίο του αγώνα Superbike στην Αυστραλία. Ο Klaus Max Kiefer δήλωσε: “ Η AlphaRacing με υποστήριξε με τη σπάνια μοτοσυκλέτα και ποτέ δημόσια εκτεθειμένη Krokodil S1000RR του Troy Corser – ένα μοναδικό κομμάτι ”.