Ένα Yamaha XS500 για το σαλόνι σας!

Κι όμως δεν είναι μοτοσυκλέτα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

15/2/2019

Με μια πρώτη ματιά είσαι σίγουρος πως πρόκειται γι’ άλλο ένα custom που τα περισσότερα μέρη του είναι ξύλινα. Με μια δεύτερη, διαβεβαιώνεσαι πως πρόκειται για μια πραγματική μοτοσυκλέτα, κάτι που επαληθεύουν τα ελαστικά, οι αναρτήσεις, η εξάτμιση, το φανάρι και οι ντίζες. Χρειάζεται μια πιο προσεκτική ματιά μέχρι να αρχίσεις να εντοπίζεις τα στοιχεία που σε παραπέμπουν στο αντίθετο συμπέρασμα. Το γυάλινο μπουκάλι, o ξύλινος δίσκος μπροστά και το χρώμα του κινητήρα σε παροτρύνουν να σκεφτείς πως εν τέλει δεν είναι μια custom, αλλά μια μοτοσυκλέτα κατασκευασμένη σχεδόν εξ ολοκλήρου από ξύλο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή έχεις περάσει ήδη αρκετό χρόνο θαυμάζοντάς την, όπως θα έκανες μ’ ένα έργο τέχνης, εξάλλου περί αυτού πρόκειται.

Ίσως μπορεί να γλιτώσει την σέλα της μοτοσυκλέτας σας από τις γρατζουνιές των νυχιών της γάτα σας, αν τις βάλετε δίπλα-δίπλα

 

Το απεικονιζόμενο JVLT-014 –όπως ονομάζεται- δημιουργήθηκε απ’ την NorthEast Custom που συνεργάστηκε με την JoeVelluto Design, μια ιταλική εταιρεία σχεδιασμού επίπλων. Η ξύλινη μοτοσυκλέτα κατασκευάστηκε με σκοπό να τοποθετηθεί ως έκθεμα στο Salone de Mobile Milano που είναι μια έκθεση επίπλων και σχεδιασμού. Για την κατασκευή του οι εταιρείες βασίστηκαν σ’ ένα Yamaha XS500 για την αντιγραφή των εξαρτημάτων και τη δημιουργία τους από ξύλο, ενώ δεν άντεξαν κι έβαλαν το χεράκι τους, δίνοντας μια διαφορετική εμφάνιση στη μοτοσυκλέτα, απαθανατίζοντας παράλληλα και την αξία του customizing. Δίχως λοιπόν την ικανότητα να μεταφέρει τον αναβάτη απ’ το ένα σημείο στο άλλο και να προσφέρει αγαλλίαση πνεύματος, έγιναν κάποιες ακόμη τροποποιήσεις ώστε να είναι πιο χρήσιμη, εκτός απ’ το να ομορφαίνει το περιβάλλον που θα διακοσμεί.

Το φανάρι διατήρησε τις λειτουργίες του με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται κι ως φωτιστικό, ενώ το “ρεζερβουάρ” είναι πλέον γυάλινο και μπορεί να παίξει το ρόλο του βάζου για λουλούδια. Επίσης, τα όργανα έχουν καταργηθεί δίνοντας τη θέση τους σ’ έναν άβακα για όσους θέλουν τα παιδιά τους να παίζουν πάνω ή κοντά στη μοτοσυκλέτα, παίρνοντας τα πρώτα ερεθίσματα για τη μύηση στον κόσμο των δύο τροχών.

Οι δημιουργοί της αναλύουν τους λόγους που προχώρησαν σ’ ένα τέτοιο εγχείρημα λέγοντας: “Σ’ αυτό το project, ο σχεδιασμός των αντικειμένων μαζικής παραγωγής συνδυάζεται με την μοναδικότητα των custom, όπου ένα αντικείμενο που παράγεται σε μεγάλη κλίμακα απομακρύνεται απ’ τη φύση του, αναλύεται και κάθε κομμάτι του δημιουργείται και επανασυναρμολογείται εκ νέου, ως μια νέα και μοναδική οντότητα. Η μοτοσυκλέτα υιοθετεί την φιλοσοφία της κατασκευής των επίπλων, με αποτέλεσμα να γίνει ένα αντικείμενο θαυμασμού που αιχμαλωτίζει την κινούμενη φύση του στην ακινησία.”

56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!

Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"
Cockerill
Από τον

Παύλο Καρατζά

3/9/2025

Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.

Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.

Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.

Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.

Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.

“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.

Danny

Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.

Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.