Έρχεται νέο Streetfighter 1000 από τη Honda: Με ακραία προσωπικότητα και με φτερά

…και πλαίσιο σαν Ducati!!!!!!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/10/2022

Τα επίσημα σχέδια με τις πατέντες που κατέθεσε η Honda για ένα τετρακύλινδρο εν σειρά streetfighter στις αρμόδιες υπηρεσίες της Ιαπωνίας έχουν τεράστιο ενδιαφέρον, τόσο ως προς τις μηχανολογικές επιλογές της Ιαπωνικής εταιρείας, όσο και ως προς τη θέση του μέσα στην σημερινή γκάμα μοντέλων της.

Αυτή τη στιγμή η Honda έχει το CB1000R Neo Sport Cafe, μια μοτοσυκλέτα που χρησιμοποιεί ως βάση τον κινητήρα του CBR 1000 RR Fireblade του 2004 με διάμετρο εμβόλου στα 75mm και διαδρομή στα 56,5mm, προσαρμοσμένο στις Euro 5 προδιαγραφές.

Ο χαρακτήρας της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας είναι περισσότερο εκείνος ενός sport-roadster και η Honda είχε τονίσει κατά την διεθνή του παρουσίαση, πως στόχος της ήταν να δώσει στο κοινό μια μεγάλη και σύγχρονη γυμνή μοτοσυκλέτα με την παραδοσιακή ιαπωνική ποιότητα κατασκευής.

Όμως στα σχέδια που βλέπουμε στις πατέντες, είναι ξεκάθαρο πως η Honda ετοιμάζει ένα σκληροπυρινικό Streetfighter, με αιχμηρή εμφάνιση και… φτερά για downforce!

Προς το παρόν δεν είναι βέβαιο αν θα αντικαταστήσει  το υπάρχουν CB1000R ή αν θα ονομάζεται CB1000RR-R και θα προστεθεί στη γκάμα της ιαπωνικής εταιρείας. Πιθανόν να ονομάζεται και Hornet 1000, αφού πλέον το όνομα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με το ολοκαίνουριο δικύλινδρο Hornet 750 που παρουσιάστηκε στην Intermot πριν μερικές ημέρες.

Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας μοτοσυκλέτα σε σχέση με το CB1000R και έχει τεράστιες διαφορές στα μηχανικά μέρη.

Η πιο τρανταχτή διαφορά είναι στο σχεδιασμό του πλαισίου, όπου η Honda επαναφέρει την αρχιτεκτονική των Pivotless πλαισίων που χρησιμοποιούσε σε αρκετά μοντέλα της στο τέλος των 90ies και στις αρχές του 2000.

Και σε αυτό το σημείο οι οπαδοί της Honda και οι οπαδοί της Ducati μπορούν να στήσουν έναν θαυμάσιο καβγά για το ποιος είχε πρώτος την ιδέα...

Όσο τραβάνε τα μουστάκια τους και σφάζονται μεταξύ τους, εμείς μπορούμε με την ησυχία μας να παρατηρήσουμε πως το αλουμινένιο πλαίσιο δένει εμπρός στα κάρτερ του κινητήρα και το πίσω τμήμα του αγκαλιάζει από κάτω το σύστημα ψεκασμού, καταλήγοντας στο κέντρο του πίσω μέρος των κάρτερ. Εκεί κανονικά έπρεπε να βρίσκεται το πίσω αμορτισέρ, όμως οι σχεδιαστές της Honda το έχουν πλέον τοποθετήσει δίπλα από τον κινητήρα, χρησιμοποιώντας ένα τριγωνικό μοχλικό σύστημα που μεταφέρει τις δυνάμεις από το μονόμπρατσο ψαλίδι στο πίσω τμήμα του αμορτισέρ.

Το εμπρός τμήμα του αμορτισέρ δένει απευθείας στην κεφαλή του κινητήρα. Η όλη φιλοσοφία του πλαισίου θυμίζει πολύ τα δικύλινδρα Ducati Panigale και χρησιμοποιεί τον κινητήρα ως το βασικό δομικό στοιχείο με στόχο την μείωση του βάρους και την ακαμψία.

Ο κινητήρας από την άλλη μεριά μάλλον θα είναι από τα Fireblabe του 2008 με την μεγαλύτερη διάμετρο εμβόλου και την μικρότερη διαδρομή. Ο βασικός στόχος σε αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι η ανταγωνιστική ιπποδύναμη, δηλαδή πάνω από 160-170 ονομαστικούς ίππους.

Πράγματι, στα σχέδια φαίνονται δύο μεγάλα σε μέγεθος ψυγεία για τα υγρά του κινητήρα, αντί για μόλις του ενός μικρού ψυγείου που έχει τώρα το CB1000R.

Από τα σχέδια είναι δύσκολο να βγάλεις συμπεράσματα για τις αναρτήσεις, τα φρένα και τα ηλεκτρονικά, όμως θα ήταν απίθανο να μην έχει από τα καλύτερα που διαθέτει η Showa και η Nissin αν θέλει να βρεθεί στο ίδιο επίπεδο με τις βασικές εκδόσεις των BMW S1000R, Ducati Streetfighter V4, Yamaha MT-10 και Aprilia Tuono 1100.  

Η τεράστια σε όγκο εξάτμιση με τον εξίσου τεράστιο διπλό καταλύτη κάτω από τον κινητήρα, είναι αναγκαίο κακό για τις προδιαγραφές Euro 5+ που θα αρχίσουν να ισχύουν όταν αυτή η μοτοσυκλέτα βρεθεί στα καταστήματα.

Τα φτεράκια στις άκρες του ψυγείου είναι καλοδεχούμενα σε μια μοτοσυκλέτα streetfighter που θέλει να κάνει γρήγορους γύρους σε πίστα και στο σημείο που βρίσκονται φαίνεται πως θα κάνουν δουλειά και δεν είναι μόνο για εφέ στην καφετέρια.

BOAK: Νέα αποζημίωση στην κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ

Καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις οδηγούν σε νέα οικονομική επιβάρυνση του Δημοσίου
ΒΟΑΚ
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/10/2025

Μετά την πρόσφατη αποζημίωση των 21 εκατ. ευρώ για το τμήμα Νεάπολη–Άγιος Νικόλαος, ο ανάδοχος (ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ) του έργου Χερσόνησος–Νεάπολη ζητά πλέον 124 εκατ. ευρώ, επικαλούμενος καθυστερήσεις λόγω έλλειψης ωριμότητας των απαλλοτριώσεων

Η υπόθεση αφορά το τμήμα του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ) από Χερσόνησο έως Νεάπολη, που υλοποιείται από την κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ. Το έργο, μήκους 22,44 χιλιομέτρων, λαμβάνει παράταση 16,3 μηνών καθώς οι καθυστερήσεις στην παράδοση των απαλλοτριωμένων χώρων εμπόδισαν την πρόοδο των εργασιών.

Η αρχική ημερομηνία ολοκλήρωσης, του κυβερνητικά πολυδιαφημισμένου έργου, είχε οριστεί για τις 21 Απριλίου 2027, ωστόσο, όπως σημειώνεται στην απόφαση του Υπουργείου Υποδομών, “δεν διαπιστώθηκαν εργασίες που θα μπορούσε να εκτελέσει ο ανάδοχος για να περιορίσει τις καθυστερήσεις”, αναλαμβάνοντας εμμέσως την ευθύνη. Έτσι, το υπουργείο αποδέχτηκε το δικαίωμα του αναδόχου να ζητήσει αποζημίωση, το ακριβές ύψος της οποίας παραμένει άγνωστο, καθώς “θα οριστικοποιηθεί μετά την υποβολή όλων των απαιτούμενων δικαιολογητικών και την εξέτασή τους από την Αναθέτουσα Αρχή”.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει το υψηλό κόστος που προκαλούν οι ελλείψεις ωριμότητας στα μεγάλα έργα υποδομής. Οι καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις, που δεν αποτελούν ευθύνη του αναδόχου, μεταφράζονται σε σημαντικές αποζημιώσεις προς τις εταιρείες, τις οποίες τελικά επωμίζεται το Δημόσιο.

Το έργο Χερσόνησος–Νεάπολη περιλαμβάνει:

  • 22,44 χλμ. αυτοκινητόδρομου με πλάτος οδοστρώματος 21,5 μ.
  • 9,65 χλμ. παράπλευρου και κάθετου δικτύου
  • 12 γέφυρες μονού κλάδου (1,7 χλμ.)
  • 5 σήραγγες συνολικού μήκους 6,75 χλμ.
  • 5 ανισόπεδους κόμβους

Το τμήμα αυτό αποτελεί το δεύτερο εργοτάξιο του ΒΟΑΚ που έχει ξεκινήσει κατασκευές, μετά το Νεάπολη–Άγιος Νικόλαος, όπου οι εργασίες προχωρούν. Το έργο των 14,5 χιλιομέτρων, με κόστος 186 εκατ. ευρώ, υλοποιείται επίσης από την ΤΕΡΝΑ και την ΑΚΤΩΡ και έχει ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης.

Η νέα διεκδίκηση των 124 εκατ. ευρώ επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της επαρκούς προετοιμασίας των μεγάλων έργων πριν από τη δημοπράτησή τους, ένα θέμα που, όπως φαίνεται, κοστίζει ακριβά στην πολιτεία και κατ’ επέκταση στους πολίτες.