Erzbergrodeo 2013 – Ένα μάθημα, πέρα από τα όρια

Από το

Μαύρο Σκύλο

4/6/2013

Επέστρεψε η ελληνική συμμετοχή της εταιρίας North Star, από τον απαιτητικό αγώνα Erzbergrodeo. Ο σκληρότερος αγώνας enduro έμελε να γίνει φέτος ακόμα πιο δύσκολος, εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών και έφτασε μάλιστα ένα βήμα πριν την ματαίωση. Η εκκίνηση τελικά δόθηκε μέσα σε μια τεράστια λίμνη λάσπης όπου βυθίζονταν οι τροχοί των μοτοσυκλετών, μετατρέποντας την πορεία για την ανάβαση σε ένα άθλο. Στην βάση του λατομείου, από όπου σταθερά τα τελευταία 19 χρόνια δίνεται η εκκίνηση για το κυρίως μέρος του αγώνα, νερά συσσωρευμένα από την ασταμάτητη βροχή των τελευταίων ημερών είχαν δημιουργήσει μία τεράστια λίμνη καφέ λάσπης.

Ο Ανδρέας Παραγιός με τον αριθμό 138 (λόγω αντίστοιχης πρόκρισης από τον Πρόλογο), έφτασε λίγο μετά την μέση της πρώτης αδύνατης ανηφόρας, μέχρι που η μοτοσυκλέτα ενός συναθλητή του, του ανέκοψε την πορεία. Κι από κάπου εκεί άρχισαν τα προβλήματα. Σε ένα βούρκο κυλιόμενης λάσπης, μέσα στην οποία η μπότα χωνόταν μέχρι τον αστράγαλο και το κάτω μέρος των ελαστικών εξαφανιζόταν, ο Ανδρέας κατάφερε τελικά να ανέβει την πρώτη ανηφόρα μετά από μερικές προσπάθειες και μία καλή πτώση, για να διαπιστώσει τελικά πως η πτώση αυτή είχε προκαλέσει μια ανεπανόρθωτη μηχανική βλάβη.

Η βάση της προστατευτικής χούφτας στο Gas Gas του Ανδρέα, είχε πληγώσει το σωληνάκι του συμπλέκτη, κι έτσι η όποια πίεση από τη μανέτα χανόταν. Χωρίς αίσθηση και λειτουργία στον συμπλέκτη, ο Ανδρέας συνέχισε πέρα από τα όριά του, καταφέρνοντας στο τέλος του χρόνου των τεσσάρων ωρών, να φτάσει μέχρι το έβδομο checkpoint του αγώνα, με το όνομα “The Machine”. Χωρίς να μπορεί να οδηγήσει στο ρυθμό που ήθελε, ο αναβάτης της North Star ολοκλήρωσε την προσπάθειά του στο πιο απαιτητικό αγώνα του παγκόσμιου extreme enduro και ξεκίνησε τον μακρύ δρόμο της επιστροφής. Θερμά συγχαρητήρια στην ομάδα για την προσπάθειά της και για την συμμετοχή σε μια τέτοια διοργάνωση!

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin