Forum Wars Vol. 1

Έχουν τα V2 περισσότερη ροπή;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/1/2017

Ένα από τα αγαπημένα θέματα που χρησιμοποιούν ως αφορμή οι οπαδοί των τετρακύλινδρων και δικύλινδρων κινητήρων για να τσακωθούν μεταξύ τους, είναι το κατά πόσο ένα δικύλινδρος κινητήρας (ίδιων κυβικών και ίδιας τεχνολογίας) έχει ή δεν έχει περισσότερη ροπή από έναν τετρακύλινδρο. Φυσικά κανείς ποτέ δεν έχει καταφέρει να δώσει μια σωστή απάντηση στο ερώτημα για τους απλούς λόγους:

Πρώτον: Το ερώτημα βασίζεται σε λάθος διατύπωση της έννοιας της ροπής

Το κακό ξεκίνησε την εποχή που δυναμόμετρα είχαν μόνο τα εργοστάσια και ο υπόλοιπος κόσμος έβγαζε τα συμπεράσματά του για την απόδοση των κινητήρων βασιζόμενος στα στοιχεία που ανακοίνωναν οι εταιρείες και στην αίσθηση από την οδήγηση της μοτοσυκλέτας. Αυτό είχε δύο τρωτά σημεία: Από την μια μεριά τα εργοστάσια ανακοίνωναν συνήθως ψευδή στοιχεία και από την άλλη μεριά ο αναβάτης νόμιζε ότι η αμεσότητα στην απόκριση του γκαζιού οφείλεται στη ροπή του κινητήρα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η κόντρα μεταξύ του πρώτου Honda CB 750 και της πρώτης Ducati 750 SS, όπου βάσει των εργοστασιακών στοιχείων έπρεπε το CB 750 να είναι ελαφρώς ταχύτερο σε όλες τις μετρήσεις επιδόσεων (από στάση, τελική ταχύτητα και ρεπρίζ) κάτι όμως που δεν συνέβαινε στην πραγματικότητα.

Ο λόγος φυσικά ήταν ότι το CB 750 δεν έβγαζε ποτέ τα άλογα και την ροπή που ανακοίνωνε η Honda, ενώ τα στοιχεία της Ducati ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα. Οι επόμενες γενιές τετρακύλινδρων κινητήρων βελτίωσαν πολύ την απόδοσή τους, ξεπερνώντας σε ιπποδύναμη και ροπή τους αντίστοιχους δικύλινδρους κινητήρες, όμως και πάλι όποιος οδηγούσε μια δικύλινδρη μοτοσυκλέτα έλεγε ότι έχει περισσότερη ροπή από μια αντίστοιχη τετρακύλινδρη. Γιατί; Μα φυσικά γιατί πλέον είχε ταυτιστεί στο μυαλό όλων ότι η ΑΠΟΚΡΙΣΗ στο άνοιγμα του γκαζιού είναι η ΡΟΠΗ ενός κινητήρα. Με αυτή την εντελώς λάθος βάση, συνεχίζεται ο πόλεμος των οπαδών στα forum ακόμα και σήμερα.  

 

Δεύτερον: Για την σύγκριση χρησιμοποιούνται λάθος δυναμομετρήσεις

Όταν πλέον τα δυναμόμετρα έγιναν αρκετά φτηνά για να μπορεί να τα αγοράσει ένα συνοικιακό συνεργείο, όλοι πίστεψαν ότι θα είναι εύκολο να μάθουμε την αλήθεια και αν όντως οι δικύλινδροι κινητήρες έχουν περισσότεροι ροπή από τους αντίστοιχης τεχνολογίας και κυβισμού τετρακύλινδρους. Αμ, δε! Το μόνο που έγινε τελικά είναι να προστεθούν στην κουβέντα χιλιάδες διαγράμματα και ακατανόητες μαθηματικές εξισώσεις που δεν χρησιμεύουν σε τίποτα. Ο λόγος είναι ότι η διαδικασία των δυναμομετρήσεων που χρησιμοποιούνται δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που κάνει ο αναβάτης οδηγώντας την μοτοσυκλέτα του.

Πάνω στο δυναμόμετρο ανοίγεις τέρμα το γκάζι από τις 1800-2500 στροφές και το κρατάς χουφτωμένο μέχρι τον κόφτη. Αντιθέτως, στο δρόμο έχεις είτε κλειστό, είτε μισο-ανοιγμένο το γκάζι μεταξύ 3000-6000 στροφές και ξαφνικά το ανοίγεις τέρμα. Ένας δικύλινδρος κινητήρας είναι απόλυτα φυσιολογικό να αντιδράσει πιο άμεσα στο απότομο άνοιγμα του γκαζιού από έναν τετρακύλινδρο, με αποτέλεσμα ο αναβάτης να νομίζει ότι αυτό οφείλεται στην ροπή, ενώ στην πραγματικότητα οφείλεται στην αποτελεσματικότερη καύση του μεγαλύτερου θαλάμου καύσης ενός δικύλινδρου (επιπλέον έχει συνήθως και μεγαλύτερες βαλβίδες και μεγαλύτερη διαδρομή και αναλογικά μικρότερης διαμέτρου καρμπιρατέρ/ψεκασμό) όταν εισέρχεται ξαφνικά μια υπερβολική ποσότητα μείγματος.

Το καλύτερο παράδειγμα για να καταλάβουμε ότι το θέμα του τσακωμού δεν πρέπει να είναι η ροπή, αλλά το κατά πόσο μπορούν οι δικύλινδροι να “κάψουν” αποτελεσματικότερα την ξαφνική εισροή υπερβολικής ποσότητας μείγματος από το απότομο άνοιγμα του γκαζιού, είναι να συγκρίνουμε δύο ίδιους τετρακύλινδρους κινητήρες με διαφορετικού μεγέθους καρμπιρατέρ/ψεκασμό.

Όπως ας πούμε τον κινητήρα του CBR 400 RR και του CB 400. Το γυμνό CB 400, λόγω των μικρότερων καρμπιρατέρ είχε αρκετά πιο “γεμάτη αίσθηση” στις χαμηλές και μεσαίες στροφές από το supersport CBR 400 RR παρά το γεγονός ότι έβγαζε λιγότερη ροπή και φυσικά πολύ λιγότερη δύναμη πάνω στο δυναμόμετρο, στις ίδιες ακριβώς στροφές.

Όμως η απολύτως καλύτερη απόδειξη για να καταλάβουμε ότι όλο το θέμα είναι στην απόκριση του γκαζιού και όχι στη ροπή, είναι να οδηγήσεις μια μοτοσυκλέτα με ψεκασμό ride by wire και απλώς να αλλάξεις την ρύθμιση του ψεκασμού. Για παράδειγμα, το ΜΤ-09 εμφανίζει ακριβώς την ίδια καμπύλη ροπής και ιπποδύναμής, τόσο στο Mode STD, όσο και στο Mode A. Απόλυτα λογικό, αφού η δυναμομέτρηση έγινε ανοίγοντας το γκάζι τέρμα από το ρελαντί. Όμως οδηγώντας το δρόμο, με το Mode A το MT-09 σου φεύγει από τα χέρια στο παραμικρό άνοιγμα του γκαζιού (πω, πω ροπή!!! Θα λέγανε οι πατεράδες μας) ενώ στο Mode STD η επιτάχυνση έρχεται πιο ομαλά (τι έγινε ρε παιδιά! Πού πήγε η ροπή που βλέπω στο διάγραμμα;).

Ο μόνος τρόπος για να σου δείξει το δυναμόμετρο αυτό που νιώθεις οδηγώντας στο δρόμο, είναι απλώς να κλείσεις το γκάζι στις 4000-6000 στροφές και να το ανοίξεις απότομα τέρμα. Μετά μπορείς να μετρήσεις τον χρόνο που χρειάστηκε ο κινητήρας να ανεβάσει στις πρώτες 500 στροφές (δηλαδή πόσο χρόνο του πήρε από τέρμα κλειστό γκάζι π.χ. στις 4000 για να πάει από τις 4500). Συνήθως ένας δικύλινδρος πετυχαίνει καλύτερους χρόνους από έναν τετρακύλινδρο στο μεσαίο φάσμα στροφών.

 

Τρίτον: Με το θέμα ασχολούνται οπαδοί

Ένα άλλο γεγονός που καθιέρωσε την κόντρα μεταξύ δικύλινδρων και τετρακύλινδρων, έχει να κάνει με το γεγονός ότι για πολλά χρόνια οι τετρακύλινδροι κινητήρες ήταν κυρίως ιαπωνικής προέλευσης και οι δικύλινδροι ευρωπαϊκης. Έτσι η κόντρα μεταξύ “γιαπωνέζων” και “ευρωπαίων” τροφοδοτούσε διαρκώς τους τσακωμούς.

Το οπαδιλίκι έχει την πλάκα του αλλά όταν αρχίσει και γίνεται φανατισμός καταντάει αηδία. Ειδικά τα τελευταία χρόνια με την ανωνυμία που προσφέρει το διαδίκτυο, η κατάσταση έχει αρχίσει να γίνεται έως χυδαία. Όποιος κατάφερε να πάρει με 3000 δόσεις μια μοτοσυκλέτα των 20.000 ευρώ νομίζει ότι έγινε ο super παντογνώστης-μοτοσυκλετιστής και όποιος προσπέρασε έναν κουλό σε τοπικό track day της άνω Καστανιάς νομίζει ότι έγινε ο Rossi. Η αλήθεια είναι ότι κανείς μας δεν τα ξέρει όλα, όλοι κάνουμε λάθη, οι θεωρίες είναι για να ανατρέπονται και το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η χαρά να ανακαλύπτεις καινούρια πράγματα. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΙΚΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ!

RedBull Romaniacs 2η μέρα: Νίκη Lettenbichler στην 5η θέση ο Κίμωνας: Σκληρό Enduro με Yamaha Tenere!

Απίστευτο: Ισοφάρισαν μέχρι δευτερόλεπτο Καράμπελας-Gordinne
RedBull Romanicas 2η μέρα: Νίκη Lettenbichler στην 5η θέση ο Κίμωνας: Σκληρό Enduro με Yamaha Tenere!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

24/7/2025

Οι διοργανωτές είπαν πως εχθές έκαναν την δυσκολότερη εκκίνηση στο Romaniacs οδηγώντας στο ασφαλές συμπέρασμα πως η σημερινή ημέρα θα ήταν το πολύ ίση σε βαθμό δυσκολίας. Κανείς δεν περίμενε πως θα ήταν πολύ δυσκολότερη!

Κροκάλα και μπόλικη πέτρα, στενά μονοπάτια που κολλάνε Enduro και αν κόψεις με το Tenere των 200ων κιλών θα δυσκολευτείς διπλά, γλιστερά κατεβάσματα, μέχρι κορμοί και εμπόδια που το σκέφτεσαι με το Enduro και δύσκολα το επιχειρείς με Adventure. Κι όμως η σημερινή διαδρομή της Adventure Ultimate κατηγορίας ήταν πιο κοντά στην Gold από εχθές, σε βαθμό δυσκολίας!

Χαρακτηριστικό του υψηλότατου ανταγωνισμού και του επιπέδου που επικρατεί, είναι πως μετά από δέκα σημεία ελέγχου και τρεις ώρες καθαρού αγώνα, ο Κίμωνας έκανε ΑΚΡΙΒΩΣ ίδιο χρόνο έως επίπεδο δευτερολέπτου, με τον Greg Gordinne ισοβαθμώντας στην 5η θέση!

Οι διοργανωτές αναφέρουν πως είναι πολύ σπάνιο σε πολυήμερους αγώνες να φτάνεις σε μία ημέρα να γράφεις έως το ίδιο δευτερόλεπτο, πόσο μάλιστα στην συγκεκριμένη κατηγορία.

Νικητής σήμερα στην Adventure Ultimate ήταν ο Jonny Walker, μόλις για δύο δευτερόλεπτα απέναντι στον Pol Tarres, χαρακτηριστικό του πώς οδήγησαν όλη την ημέρα!

Στην τρίτη θέση, ο αναβάτης της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, ο Ρουμάνος Krisztian Tompa, ομόσταυλος του Κίμωνα και πολυπρωθλητής Ρουμανίας στο Motocross. Μόλις δύο λεπτά από τους κορυφαίους της κατηγορίας, που έχουν πολύ περισσότερη εμπειρία στις μεγάλες μοτοσυκλέτες, είναι μία επίδοση που μαρτυρά πως ο Tompa προπονήθηκε πολύ στην προετοιμασία του για το Romaniacs. Έκανε πραγματική δουλειά και επιβεβαιώνει την επιλογή της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ να επενδύσει επάνω του. Η φυσική ταχύτητα του Tompa που έχει εξελιχθεί από το Motocross τον βοήθησε σήμερα ακόμη περισσότερο καθώς στο κουραστικό κομμάτι με το κοπάνημα του εμπρός τροχού στις πέτρες και τα σημεία που συναντούσες ρίζες και νεροφαγώματα έχοντας μαζέψει χιλιόμετρα.

RedBull Romanicas 2η μέρα: Νίκη Lettenbichler στην 5η θέση ο Κίμωνας: Σκληρό Enduro με Yamaha Tenere!

Ο Κίμωνας κέρδιζε στα γρήγορα κομμάτια τον Gordinne, με τον οποίο γνωριζόμαστε από το KTM Adventure Rally στην Νορβηγία, και πήγαιναν με αντίστοιχο ρυθμό στα τεχνικά κομμάτια, όμως δύο πτώσεις που έκοψαν τον ρυθμό του συντάκτη μας και το γεγονός πως η διαδρομή δεν επέτρεπε προσπεράσεις, τον οδήγησαν στο ίδιο δευτερόλεπτο με τον Βέλγο!

Μπροστά τους ο Πολωνός Szczotka σε μία απίστευτη πεντάδα στη σημερινή διαδρομή του Romaniacs που αν ήταν ειδική στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Enduro θα ήταν μία σκληρή και δύσκολη ημέρα. Για την Adventure Ultimate κατηγορία όμως, σήμαινε πως θα έπρεπε να την περάσουν με μεγάλες δικύλινδρες μοτοσυκλέτες!

Σε ένα σημείο της διαδρομής ο Κίμωνας οδηγούσε σήμερα μαζί με τον Matthias Walkner που δεν αγωνίζεται αλλά ακολουθεί την διαδρομή καταγράφοντας με κάμερα και έχει γράψει ένα φανταστικό σώσιμο του Κίμωνα (λόγια του Walkner) το οποίο σίγουρα θα δούμε να παίζει τις επόμενες ημέρες στα video της διοργάνωσης.

Προς το τέλος της διαδρομής η Adventure Ultimate διασταυρώθηκε στους χωματόδρομους με την Gold και ο Κίμωνας που πήγαινε με καλό χρόνο εμπρός βρέθηκε να προσπερνά τον Lettenbichler και να κυνηγιέται για λίγο με τον Bolt πριν ο αναβάτης της Husqvarna περάσει εμπρός.

Συνολικά ταχύτερος όμως σήμερα ο Lettenbichler, με τον Bolt να είναι ο πιο γρήγορος σε άλλα δύο σκέλη εκτός από το τελευταίο!

Η στιγμή της οδήγησης με τα μεγάλα ονόματα του Enduro ήταν μαγική και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που στο τελείωμα της ημέρας ο Κίμωνας επέλεξε να ολοκληρώσει την διαδρομή από τα μεγάλα εμπόδια και το τεράστιο άλμα, ενώ έχει εναλλακτική ακριβώς δίπλα και είναι θέμα επιλογής του αναβάτη από που θα περάσει. Ένα από τα λίγα μεγάλα, πλην των εργοστασιακών, που πέρασε αεροπορία και από το άλμα!

Χαρακτηριστικό εδώ VIDEO του αναβάτη του αγγλικού εξειδικευμένου site Enduro21, του Jonathan Pearson, που του επίσης συμμετέχει στην ίδια κατηγορία με Tenere Rally και ήταν σαν να του έκανε σαμποτάζ η διοργάνωση καθώς έσπασε η ξύλινη εξέδρα την στιγμή της προσγείωσής του, στο κλείσιμο της ημέρας!

 

@redbullromaniacsofficial Nothing beats that #RedBullRomaniacs #endurofail #adventurebikes ♬ Jet2 Advert - ✈️A7-BBH | MAN 🇬🇧

 

Στην Gold κατηγορία την τρίτη θέση πήρε ο Mario Roman, στην Silver ο Eddie Karlsson κάνοντας την διαφορά με το Star και ακολουθούμενος από Justin Elizondo και Kornel Ott.

Στην Bronze την τριάδα σχημάτισαν ο Diego Chang ακολουθούμενος από τον Γερμανό Kevin Gallas που να σημειώσουμε πως συμμετέχει με Tenere Rally γράφοντας την διαδρομή των Enduro, ενώ τους περνούσε και στον Πρόλογο με τον κόσμο να τον αποθεώνει. Έχει κερδίσει την κατηγορία στο παρελθόν επίσης με Tenere και είναι φαβορί και για φέτος. Στην τρίτη θέση ο Κινέζος Xing Yang.

Στην Iron ο Alexander Petroiu, με τον Fabio Carvalho και τον Mark Newton να ακολουθούν και στην Atom η τριάδα αποτελείται από Dmitriy Reznitskiy, Carlos Gracida και Justin Short.

Αμετακίνητα πρώτος με τεράστια διαφορά ο Sam Sunderland στην Adventure Light κατηγορία, 40 λεπτά από τον δεύτερο, είναι σαν να τους κάνει πλάκα. Κλείνουν την τριάδα ο Joop Nissink και Oliver Mocker.

Sebastian Dudaș, Thomas Warmuth και David Freidinger γράφουν την τριάδα της eMoto Expert με αμετακίνητη την κατάταξη στην τετράδα-κατηγορία της eMoto Hobby.

Έχοντας βρέξει σήμερα κατά διαστήματα αναμένουν πλέον όλοι μία ακόμη πιο δύσκολη ημέρα, στο μεταξύ η σημερινή κούραση θέλει μία ολόκληρη ημέρα για να σβήσει καθώς για τους περισσότερους αναβάτες είναι σαν να έχουν κάνει δύο ημέρες εντατικής γυμναστικής στο γυμναστήριο.

Είναι λοιπόν και μία ημέρα που χρειάζεται προσοχή γιατί το λάθος μπορεί εύκολα να γίνει και να ακολουθήσει μία πτώση που στις απότομες πλαγιές στα δάση της Ρουμανίας, μπορεί να είναι επώδυνη!