H Yamaha πάει camping!

Μόνο στην Ιαπωνία
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

4/9/2019

Όχι δεν πρόκειται για κάποιο αστείο αλλά για μια απόφαση της ιαπωνικής εταιρείας απ’ τo Iwata, να διευρύνει περισσότερο τους ορίζοντές της. Πώς; Με μια πολύ απλή κίνηση. Να βάλει πέντε "πινέζες" στο χάρτη για όσους αποφασίσουν να ενοικιάσουν μια μοτοσυκλέτα της από προκαθορισμένα σημεία, τα οποία συνεργάζονται με την εταιρεία εξοπλισμού camping της Tental και παρέχουν τη δυνατότητα ενοικίασης εξοπλισμού για camping. Το κόστος ενοικίασης του εξοπλισμού διαφοροποιείται με βάση το χρόνο που θα τον κρατήσει ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος κι έτσι το πρώτο 24ωρο φτάνει τα 94$ και για κάθε επιπλέον ημέρα υπάρχει επιβάρυνση της τάξεως των 28$. Ο εξοπλισμός συμπεριλαμβάνει σκηνή, υπνόσακο, εσωτερικό υπνόσακο, υπόστρωμα, ένα τραπέζι και μια καρέκλα, γκαζάκι, λαμπτήρα, μαγειρικά σκεύη, γενικής χρήσης σφυρί και σάκο. Διαθέτει σχεδόν όλα όσα χρειάζεται κανείς για να μετατρέψει μια απλή εκδρομή σε μια επική περιπέτεια, κατασκηνώνοντας στο δάσος ή όπου του αρέσει και να “φορτίσει” τις μπαταρίες του δημιουργώντας όμορφες αναμνήσεις. Με αυτό τον τρόπο η Yamaha προσπαθεί να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο στο να ταξιδέψει με μοτοσυκλέτα και να βιώσει μοναδικές εμπειρίες.

Κάτι αντίστοιχο αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα είχε κάνει πριν από λίγο καιρό και η τοπική κυβέρνηση της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία. Για την ακρίβεια είχε συνεργαστεί με την “Stories of Bike” και την Pipeburn και δημιούργησαν ένα εκπληκτικό video που αναδεικνύει τις ομορφιές του τόπου τους, συνδυάζοντάς τες με τον μοτοσυκλετιστικό τουρισμό. Όπως φαίνεται όλο και περισσότερες χώρες ασπάζονται την ιδέα της προώθησης του τουρισμού με μοτοσυκλέτα, με στόχο φυσικά το κέρδος και την ευμάρεια της οικονομίας τους.

Η χώρα μας στηρίζεται στον τουρισμό, αφού η παραγωγική της δυνατότητα δραστηριοποιείται κυρίως γύρω από τον πρωτογενή τομέα και δεν είναι αρκετή για να αποφέρει μεγάλα κέρδη από εξαγωγές. Ο τουρισμός αν και θεωρείται το δυνατό μας χαρτί, περιορίζεται κατά βάση στους θερινούς μήνες του έτους με τα νησιά και τα παράλια της χώρας μας να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Έτσι, μένει ανεκμετάλλευτη η ενδοχώρα που έχει τη δική της μαγεία που παράλληλα αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή και για χειμερινές αποδράσεις. Η επίσκεψη αυτών των προορισμών με μοτοσυκλέτα μάλιστα, αποτελεί “παρθένο έδαφος” αν σκεφτεί κάνεις πόσες γραφικές διαδρομές με εκπληκτικά τοπία προσφέρει το εθνικό επαρχιακό δίκτυο. Το γεγονός όμως ότι παραμένει παραγκωνισμένη αυτή η πτυχή του τουρισμού οφείλεται στο Υπουργείο Τουρισμού και στον ΕΟΤ, που δεν καταβάλουν ιδιαίτερη προσπάθεια ως προς την ανάδειξή της. Η χώρα μας έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να υποστηρίξει τον μοτοσυκλετιστικό τουρισμό αλλά και να αποτελέσει έναν απ’ τους καλύτερους προορισμούς για αναβάτες του εξωτερικού, που θέλουν να βρεθούν σε μαγευτικά μέρη. Όρισμένοι ιδιώτες έχουν ξεκινήσει να δραστηριοποιούνται στο χώρο του τουρισμού με μοτοσυκλέτες τα τελευταία χρόνια, ωστόσο υπάρχει ακόμη χώρος σε αυτό το κλάδο μέχρι να κορεστεί. Κρίνοντας από τον τρόπο που αντιμετωπίζαν μέχρι στιγμής οι εκάστοτε κυβερνήσεις τους αναβάτες εδείχνε πως ένα σχέδιο για την προώθηση του μοτοσυκλετιστικού τουρισμού φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας… Όμως το πρώτο βήμα με την πρόταση για τη μείωση του Φ.Π.Α. στα κράνη δείχνει κάποια αλλαγή στη νοοτροπία της κυρβέρνησης. Το θέμα είναι να συνεχίσει έτσι και πιο δυναμικά... Σίγουρα η κίνηση της Yamaha στην Ιαπωνία να προωθήσει με τον τρόπο της τόσο τις μοτοσυκλέτες της όσο και τον τουρισμό με μοτοσυκλέτα μπορεί να αποτελέσει άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα και να δώσει λύση στη χώρα μας ώστε να ενισχυθεί περισσότερο η οικονομία μας.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”