Honda: Ηλεκτρονικά ελεγχόμενη μανέτα συμπλέκτη

Η ολοκλήρωση της τεχνολογίας ride by wire
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/6/2021

Η Honda έχει ήδη στην παραγωγή το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη DCT, το οποίος όπως γνωρίζουμε διαθέτει δύο ηλεκτρονικά ελεγχόμενους συμπλέκτες που συνεργάζονται μεταξύ τους για την ομαλή εκκίνηση από στάση και φυσικά για τις αλλαγές των σχέσεων εν κινήσει. Επίσης στο παρελθόν η Honda έχει φτιάξει κάθε είδους αυτόματο ή αυτοματοποιημένο κιβώτιο ταχυτήτων και το τελευταίο πράγμα που θα περίμεναμε να δούμε είναι να ξοδεύει χρόνο και χρήμα για την εξέλιξη μιας ηλεκτρονικής μανέτας συμπλέκτη που ουσιαστικά θα κάνει την ίδια δουλειά που κάνουν οι συμπλέκτες του DCT, απλώς εδώ θα υπάρχει μανέτα συμπλέκτη όπου ο αναβάτης θα μπορεί να χειρίζεται το πατινάρισμα των δίσκων του συμπλέκτη όποτε το επιθυμεί.

Η ιδέα για έναν ηλεκτρονικά ελεγχόμενο συμπλέκτη με κανονική μανέτα θα είχε νόημα τα προηγούμενα χρόνια, όπου στους μεγάλου κυβισμού κινητήρες χρειαζόσουν πολύ σκληρά ελατήρια πίεσης των δίσκων του συμπλέκτη για να ελέγξεις αποτελεσματικά τη ροπή τους. Τα σκληρά ελατήρια όμως έκαναν πολύ σκληρή και την μανέτα, οπότε τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν οι μονόδρομοι υποβοηθούμενοι συμπλέκτες, όπου όταν ο κινητήρας ανεβάζει στροφές πιέζουν τους δίσκους και έτσι μπόρεσαν οι κατασκευαστές να χρησιμοποιήσουν μαλακότερα ελατήρια και να αποκτήσουν οι μανέτες του συμπλέκτη αντίστοιχα ελαφρύτερη αίσθηση.

Τότε που αποσκοπεί η καινούρια ride by wire μανέτα συμπλέκτη για την οποία κατέθεσε τις σχετικές πατέντες η Honda;

Πιθανόν η απάντηση βρίσκεται στις εκκινήσεις των αγώνων!

 

Αυτή τη στιγμή οι αγωνιστικές μοτοσυκλέτες δρόμου και motocross διαθέτουν κάποιου είδους launch control, τα οποία όμως αφήνουν τον χειρισμό του συμπλέκτη στον αναβάτη. Δηλαδή ελέγχουν τις στροφές του κινητήρα, ελέγχουν τις σούζες και το σπινάρισμα του πίσω τροχού, αλλά η διαδικασία αποσύμπλεξης είναι καθαρά ευθύνη του αναβάτη. Αυτό σημαίνει πως κάθε εκκίνηση που κάνεις με το launch control ενεργοποιημένο μπορεί να διαφέρει αρκετά από την προηγούμενη και όπως έχουμε δει πολλές φορές στα MotoGP, ούτε οι κορυφαίοι αναβάτες του κόσμου δεν καταφέρνουν να κάνουν σταθερά καλές εκκινήσεις.

Με τον ride by wire συμπλέκτη, η αποσύμπλεξη είναι πλέον ευθύνη της κεντρική μονάδας και έχει τον απόλυτο έλεγχο της εκκίνησης, εξασφαλίζοντας πως όλες οι εκκινήσεις που θα κάνεις θα είναι όσο καλύτερες γίνεται.

 

Μπορεί να είναι μια περιττή και περίπλοκη τεχνολογία ή απλώς ένα gudget για εμάς τους απλούς μοτοσυκλετιστές, όμως για εκείνους που βρίσκονται στη σκάρα της εκκίνησης ενός αγώνα και η ψυχολογική ένταση είναι στα κόκκινα, η εξασφάλιση μιας καλής εκκίνησης έχει τεράστια αξία…

     

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”