Η Aprilia ετοιμάζει τρίκυκλο ανταγωνιστή του Yamaha Niken

Η CVT μετάδοση φέρνει διαφοροποίηση
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/9/2020

Πατέντες που κατατέθηκαν φανερώνουν σχέδια της Aprilia να φέρει έναν ανταγωνιστή για το Yamaha Niken. Εμπειρία στα τρίκυκλα έχει, και μάλιστα μεγάλη καθώς την καλύπτει η ομπρέλα του ομίλου Piaggio με τις διάφορες εκδόσεις του πετυχημένου εδώ και πολλά χρόνια MP3. Ταυτόχρονα έχει και μία από τις πρώτες αυτόματες μοτοσυκλέτες, το Aprilia Mana που μπορεί να έχει σταματήσει η παραγωγή του αλλά με προσαρμογή στις νέες προδιαγραφές, θα μπορούσε να επιστρέψει. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι πατέντες καθώς τα σχέδια βασίζονται πάνω στο Mana.

Το Mana βέβαια είχε CVT μετάδοση, δηλαδή δούλευε σαν σκούτερ και μάλιστα ένα από τα ζητήματα που είχε ήταν η αρκετά νωρίς απεμπλοκή της σύμπλεξης κατά την επιβράδυνση. Ακριβώς όπως έκαναν τα παλαιότερα σκούτερ. Αυτό σημαίνει πως φρενάριζες και ξαφνικά έμπαινε νεκρά. Με την CVT αναγκαστικά θα γίνει αυτό, αλλά τα νέα σκούτερ σου δίνουν φρένο κινητήρα καθώς φρενάρεις, μέχρι να μπεις σε μονοψήφια νούμερα λίγο πριν σταματήσεις τελείως. Το Mana ήταν σαν να έβαζε νεκρά ακόμη και πάνω από τα είκοσι, που σημαίνει πως ξαφνικά έπρεπε να πιέσεις περισσότερο τα φρένα για να διατηρήσεις ίδιο το βαθμό επιβράδυνση. Δεν σου δημιουργούσε πρόβλημα αυτό, αλλά ήταν μία από τις διαφορές που είχε το Mana από τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες εξαιτίας της μετάδοσής του. Και αναφέρεται, γιατί ακριβώς εκεί εντοπίζεται και η διαφορά με το Yamaha Niken, στην τελείως διαφορετική προσέγγιση μετακίνησης.

Ανοίγοντας παρένθεση: Χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση του Aprilia Mana, η Honda έβγαλε μοτοσυκλέτα με κιβώτιο DCT, που σημαίνει πως υπάρχουν κανονικές ταχύτητες και η έννοια «αυτόματη μοτοσυκλέτα» άλλαξε για πάντα καθώς η DCT μετάδοση δεν έχει καμία σχέση με την ύπαρξη κανονικού κιβωτίου. Απαραίτητη παρένθεση γιατί ακόμα και τώρα θα βρεθεί κάποιος να βάλει αυτές τις δύο στο ίδιο τσουβάλι παρόλο που δεν υπάρχει απολύτως καμία σύνδεση.

Η ίδια η μετάδοση αυτομάτως διαφοροποιεί την υπό έρευνα πρόταση της Aprilia από το Yamaha Niken. Η εξίσου μεγάλη διαφορά φιλοσοφίας στην κατασκευή του εμπρός συστήματος σημαίνει πως δεν θα έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ωστόσο όταν μιλάμε για τρίκυκλες μοτοσυκλέτες -και όχι σκούτερ- δεν έχουμε άλλα παραδείγματα σε παραγωγή, οπότε αυτομάτως μπαίνουν απέναντι και ας μην έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.

Η Yamaha ήθελε να φτιάξει μία μοτοσυκλέτα με την οποία πέφτεις πολύ δύσκολα και παραμένει μοτοσυκλέτα με τα όλα της. Η Yamaha θα πει πως δεν πέφτεις κιόλας, αλλά όπως όλες οι δηλώσεις του marketing, έτσι κι αυτή είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά. Αν θυμάστε από όλα όσα έχουμε γράψει για τον Niken, πράγματι δεν πέφτεις εύκολα στις στροφές, αλλά κάλλιστα μπορεί να την πατήσεις κλείνοντας το γκάζι σε συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης, αν πηγαίνεις γρήγορα. Το είχαμε αναλύσει στην δοκιμή του Niken αυτό και βγήκαμε σωστοί -για άλλη μία φορά- όταν αργότερα η Yamaha έφερε την έκδοση GT που βελτιώνει ακριβώς αυτό το φαινόμενο. Σε κακή πρόσφυση πάντως, το Niken στρίβει με άνεση και καταλήγεις να πηγαίνεις πιο γρήγορα από εκείνο που θα έκανες αν δεν είχες άλλο ένα τροχό εμπρός. Παραμένει μία σπορ μοτοσυκλέτα και όχι μία ακόμη λύση μετακίνησης με λίγη περισσότερη ασφάλεια ισορροπίας. Αυτή είναι η περίπτωση του Aprilia από την στιγμή που θα βασίζεται στο Mana με την CVT, σκουτερίσια εμφάνιση.

Εμπρός το νέο τρίκυκλο της Aprilia έχει μία εξέλιξη του συστήματος του MP3 και φαίνεται πως θα επιτρέπει και το κλείδωμα, θα μένει δηλαδή όρθιο χωρίς να το στηρίζει ο αναβάτης, πράγμα που δεν συμβαίνει στο Niken. Κατασκευαστικά το Niken έχει πιο ακριβό σύστημα δύο τροχών εμπρός γιατί χρησιμοποιεί τέσσερα αμορτισέρ, τα δύο σπαθιά σε κάθε πλευρά όπως είναι το όνομά του.

Το MP3 ήταν καλό για σκούτερ αλλά με το αμορτισέρ και τα αρθρωτά ψαλίδια πάνω από τους δύο τροχούς, υπήρχε πολύ βάρος μπροστά και ψηλά που αφαιρούσε πολλούς πόντους από την ευχαρίστηση στην οδήγηση. Για δεδομένα σκούτερ με στόχο την μετακίνηση, αυτό δεν ήταν προτεραιότητα. Το Quadro για παράδειγμα ήταν πολύ καλύτερο, το πρόβλημα ήταν πως το υπόλοιπο Quadro δεν ήταν σαν MP3. Το τρίκυκλο Mana θα συνδυάσει όλα τα παραπάνω με αμορτισέρ σε κάθε πλευρά και ελατήρια αντί για διπλά αμορτισέρ όπως το Niken. Πρακτικά μιλάμε για ψαλίδι αυτοκινήτου σε κάθε μπροστινό τροχό, αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα προφανώς.

Από το σχέδιο διακρίνεται και ένα μεγάλο μετατρόχιο. Δεν υπάρχει νούμερο αυτή την στιγμή αλλά θα μπορούσε το νέο τρίκυκλο Mana να έχει μετατρόχιο που επιτρέπει την οδήγησή του με δίπλωμα αυτοκινήτου, χωρίς να χρειάζεται να γίνει κάτι τέτοιο… με το δίπλωμα, ακριβώς όπως συμβαίνει με άλλα σκούτερ που υπάρχουν στην αγορά. Ίσως η Aprilia το φέρει αυτό σε μορφή μοτοσυκλέτας.

Σε κάθε περίπτωση το Aprilia Mana, δεν αναμένεται να είναι οδηγείται σαν το Yamaha Niken που εύκολα -πολύ εύκολα- μπορεί να κάνει και κάτι τέτοιο:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας
Superbike Funerals
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals  ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Superbike Funerals

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Superbike Funerals

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Superbike Funerals

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Superbike Funerals

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa,  ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.

 

 

Ετικέτες